درد یکی از شایعترین علل مراجعه بیماران به پزشکان است و داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی(nsaids) هم اکنون یکی از پرمصرف ترین گروههای دارویی در درمان درد ، التهاب و تب مطرح هستند.با وجود کاربردهای فراوان داروهای فوق در کلینیک، به دلیل پاره ای محدودیتها از جمله عوارض گوارشی و کلیوی هنوز محققین در سراسر دنیا در حال مطالعه و تحقیق در جهت طراحی و سنتز داروهای ضد درد جدید هستند. مطالعات اخیر نشان داده که حلقه هتروسیکل 4-تیازولیدینون دارای آثار درمانی متعددی از جمله ضد درد و التهابی است.در مطالعه قبلی مشتقات هیدرازون از داروی ناپروکسن سنتز گردیدند که بعضی از آنها دارای اثرات ضددردی تا بیش از سه برابر داروی اصلی بودند.با توجه به آنکه میتوان از واکنش مشتقات هیدرازون با تیوگلیکولیک اسید حلقه تیازولیدینون را سنتز نمود در این تحقیق و در ادامه مطالعه قبلی وبا توجه به اصل هیبریداسیون مولکولی مشتقات جدید 4-تیازولیدینون از داروی ناپروکسن سنتز گردید . ترکیبات نهایی با شروع از ناپروکسن و تهیه استر ،هیدرازید و مشتقات هیدرازون آن و در نهایت از واکنش هیدرازون ها با تیوگلایکولیک اسید سنتز شدند.ساختار ترکیبات نهایی بوسیله طیف های mass,ir,h-nmr تایید شد.همانطور که در فصل کلیات اشاره شد یکی از مشکلات اساسی در استفاده از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی عوارض جانبی آنها می باشد که یکی از علل اصلی ایجاد این عوارض افزایش سطح لکوترینها در اثر مهار آنزیم سیکلواکسیژناز و هدایت اسید آراشیدونیک در مسیر لیپواکسیژناز است.و از طرفی تولید بنیان های آزاد مشتق از اکسیژن نیز همانند آنیون سوپراکسید که از طریق احیای اکسیژن مولکولی ساخته می شود با توجه به توضیحات بخش های قبل قادر است تولید سایر مولکولهای فعال مثل هیدروژن پراکسید و رادیکال های هیدروکسیل را تحریک نماید.تداخل این مواد با اسید آراشیدونیک منجر به تولید مواد کموتاکتیک شده و فرایند التهاب را تداوم می بخشد. در این راستا، با هدف کاهش عوارض جانبی در داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی اقدام به سنتز ترکیبات با ساختار حلقه ی هتروسیکل 4-تیازولیدینون گردید.سنتز این ترکیبات بر اساس گزارش های زیادی که تاکنون در مورد اثر ضد درد و التهابی حلقه ی هتروسیکل 4-تیازولیدینون گزارش گردیده بود صورت گرفت. مطالعات اخیر نشان داده این حلقه می تواند مشتقاتی با کارایی ضد التهابی بالاتر و عوارض جانبی کمتر از دارو های رفرانس ایجاد نماید. برای رسیدن به این منظور با استفاده از مطالعاتی که از قبل صورت گرفته بود و موثر بودن مشتقات n-آریل هیدرازون ناپروکسن به عنوان ترکیب ضد درد و ضد التهاب، هیبریدی از 4-تیازولیدینون و n-آریل هیدرازون ناپروکسن طراحی شد تا این مشتقات جدید از لحاظ آثار ضد درد و ضد التهاب و عوارض گوارشی نسبت به داروهای رفرانس مورد ارزیابی فارماکولوژیک قرار بگیرند.مشتقات تیازولیدینون اثرات آنتی دژنراتیو هم نشان داده ا ند. با توجه به اینکه nsaidها به طور گسترده و طولانی مدت در درمان بیماری های التهابی به ویژه برای دردهای آرتریتی استفاده می شوند و بعضی ازnsaid ها احتمالا آسیب مفصلی را تسریع می کنند، این ترکیبات جدید می تواند راهگشای سنتز ترکیبات جدید ضد التهاب/آنتی دژنراتیو جهت درمان بیماری آرتریت باشد. انتخاب روشهای سنتز و شرایط واکنش بر اساس آزمایشات انجام گرفته در مطالعات قبلی بوده و با انجام عمل آزمون و خطا بهبود یافت. مرحله اول یعنی استریفیکاسیون از متانول به منظور استریفیه کردن و اسید سولفوریک غلیظ به عنوان کاتالیزور استفاده شده و به مدت 24 ساعت رفلاکس گردید. محصول با راندمان بالا بدست آمد. در مرحله دوم اثر حاصل از مرحله قبل در حلال متانول حل و با هیدرازین هیدرات وارد واکنش جانشینی هسته دوستی آسیل گردید. و هیدرازید حاصل با راندمان بالا بدست آمد. در مرحله سوم هیدرازید مرحله قبل در اتانول حل گردید و از hcl به عنوان کاتالیزور استفاده شد سپس آلدهید مربوط را به آن اضافه کرده و به مدت تقریباً 24 ساعت درمحیط آزمایشگاه بهم زده شد. سپس در مرحله چهارم هیدرازون های بدست آمده در تولوئن خشک حل (در حضور حرارت )وتیوگلیکولیک اسید و zncl2 (به عنوان کاتالیزور) اضافه گردید. به مدت 48 ساعت به وسیله دستگاه دین استارک رفلاکس شد.پایان واکنش در همه مراحل با روش tlc کنترل می شد. سپس حلال را با روتاری پرانده و به جسم مورد نظر آب و بی کربنات اضافه و به مدت 24 ساعت بهم زده شدو رسوب حاصل در نهایت صاف گردید ,محصول نهایی بوسیله کروماتوگرافی لایه نازک خالص شد. در پایان ساختمان مشتقات سنتزشده به کمک طیف سنجی mass,ft- ir,h- nmr تأیید شدند. در روش دیگر از تیوگلایکولیک اسید به عنوان هم حلال و هم واکنشگر استفاده شد نتیجه باز خیلی تفاوتی نداشت و جسمی روغنی همراه با ناخالصی البته کمی کمتر از روش های قبلی باقی می ماند که قابل تبدیل به حالت جامد به روش های قبلی نبود. از آنجا که وجود رطوبت مانع اتمام واکنش نهایی سنتز ترکیبات می شود,می بایست در سنتز آنها از حلال خشک و از deen stark trap استفاده نمود تا آب ایجاد شده در حین واکنش خارج شود.هدف از افزودن zncl2 خشک نیز جذب آب حاصل از واکنش است.با توجه به آنکه در اتمام واکنش نهایی اغلب با مشکل روبرو بود ,بدلیل مشاهده جذب سطحی بعضی ترکیبات نهایی به zncl2 و ایجاد رسوب روغنی در ته ظرف در همان ابتدای واکنش, تصمیم گرفته شد تا واکنش ها بدون zncl2 انجام شوند ولی با حذف آن نیز واکنش تمام نمی شد و جایگزینی zncl2 با alcl3 انیدر هم موفقیت آمیز نشد.در مرحله بعد حلال تولوئن با 1و4 دی اکسان و dmf به صورت جداگانه تعویض شد ولی تفاوتی مشاهده نشد.از حلال pg نیز در دمای 120 درجه استفاده شد که علت انتخاب آن عدم اختلاط آن با آب ایجاد شده در واکنش است ولی نتیجه ای حاصل نشد.افزایش زمان واکنش از 24 ساعت تا 72 ساعت هم نتیجه بخش نبود و طولانی شدن واکنش ها فقط باعث افزایش ناخالصی ها می شد.میزان تیو گلایکولیک اسید نیز از برابر مولی تا 6 برابر مولی هیدرازون مورد آزمون و خطا واقع شد که بهترین مقدار حدود 4 برابر مولی هیدرازون بدست آمد. در نهایت بررسی بیشتر در tlc نشان می داد که لکه ای که تصور میشد ماده اولیه است در بعضی حلال های واکنش در واقع ناخالصی بوده و واکنش ها تمام می شدند ولی ناخالصی قابل توجهی در آنها وجود داشت و بهترین فاز متحرک برای جدا سازی لکه ها دی کلرومتان/دی اکسان به نسبت 8/1 بودند.لازم به ذکر است ایجاد ناخالصی در واکنش و اجبار به استفاده از کروماتوگرافی در خالص سازی ترکیبات 5a-5e باعث کاهش راندمان واکنش ها گردید. در طیف های nmr مشتقات فوران و فنیل وجود پیک تک شاخه در ناحیه بین 5.5 تا 6(ppm? که متعلق به chموجود در حلقه تیازولیدینون است،نشانگر بسته بودن این حلقه می باشد . بدلیل وجود chدیگر در ساختمان اجسام که بدلیل ch3 متصل به آن بصورت 4 شاخه ظاهر می شود و تداخل آن با هیدروژن های ch2 موجود در ساختار تیازولیدینون ،پیک 4 شاخه ch و دو پیک دو شاخه مربوط به ch2 ها بصورت پیچیده (multiplet? در ناحیه بین 3.5 تا 4(ppm? دیده می شوند. در طیف ir مشتقات دو پیک مربوط به دو گروه c=o دیده می شود یکی بین 1750-1700 و دیگری بین1700-1650 دیده می شوند و اولی مربوط به c=o موجود در حلقه است که بدلیل فشار حلقه بالاتر آمده و دومی مربوط به c=o آمیدی است که بدلیل رزونانس با ازت و بودن در زنجیر پایین تر آمده است.

چ 1. در اینصورت g ?2 s باشد به طوری که g زیر مجموعه از ?? ی s و ?? گروه متناه ?? ی g فرضکنیم v (x) = g است با مجموعه رئوس ?? گراف s نسبت به g از گروه x = cay(g; s) ?? گراف کیل نامیم ?? را رأس (یال)-انتقال x = cay(g; s) .گراف e(x) = f(a; b)jba??1 2 sg ?? و مجموعه یال عمل ?? ، روی مجموعه رئوس(یالها) به صورت انتقال x های گراف ?? گروه خودریخت ،aut(x) هرگاه روی کمانها به صورت aut(x) شود هرگاه ?? نامیده م ?? کمان-انتقال x = cay(g; s) کند. گراف شود. ?? ، متقارن نیز گفته م ?? عمل کند. به گرافهای کمان-انتقال ?? انتقال باشد اما کمان- ?? و یال-انتقال ?? شود هرگاه رأس-انتقال ?? نامیده م ?? گراف نیم کمان-انتقال ?? ی نباشد. ?? انتقال از هدفهای این ???? نرمال باشد. ی aut(x) در g شود هرگاه ?? نرمال نامیده م cay(g; s) گراف ر?? باشد. هدف دی ?? 2 م p از ظرفیت چهار و از مرتبه 2 ?? پایاننامه دسته بندی گرافهای نیم کمان-انتقال ? وجود p از ظرفیت چهار و از مرتبه ?? نیم کمان-انتقال ?? پایاننامه این است که ثابت کنیم گراف کیل قابل قسمت بر 8 است. p ?? دارد اگر و تنها اگر 1 ت

اصولا استفاده از پروتئین هایی نظیر کازئین یکی از راهکارهای مناسب برای محافظت و رساندن غذا-داروهای آب گریز نظیر اسیدهای چرب غیراشباع می باشد که اغلب برای تهیه میکرو و نانوکپسول کازئین از روش هایی مانند امولسیونه کردن و خشک کردن با خشک کن پاششی ، باز سرهم سازی میسل کازئین (r-cm)، استفاده از غلظت بحرانی میسلی شدن (cmc) کازئینات سدیم بهره می برند. اما این روش ها اغلب به دلیل بروز مشکلاتی مانند مدفون بودن مناطق آب گریز کازئین در مناطق داخلی (که سبب کاهش برهم کنش با ترکیبات آب گریز می گردد)، از دست دادن ساختار اصلی و اولیه میسل و عملکرد طبیعی آن، بزرگتر بودن اندازه ذرات میکروکپسول ها، پائین بودن پایداری اکسیداتیو ، ناپایداری در محیط مایع در طول دوره نگهداری، و زمان بر بودن (در مورد روش r- cm) از مطلوبیت مناسبی برخوردار نمی باشند. بنابراین در پژوهش حاضر، تاثیر افزایش ph (9-7/6) و یا ترکیب آن با تیمار فراصوت (شدت های 25، 50 و 100% و مدت های 5/0، 1، 2، و 4 دقیقه) در سه نوع روش تیمار دهی شامل: up (اعمال تیمار فراصوت قبل از افزایش ph)، pup (اعمال فراصوت پس از افزایش ph) و pu ( اعمال فراصوت پس از کاهش مجدد ph) روی توانایی تشکیل نانوکپسول کازئین طبیعی شیر در پوشش دهی چندین نوع روغن غیراشباع (روغن ماهی، روغن کلزا، روغن سویا) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاکی از آن بود که کدورت پراکنش کازئین به موازات افزایش ph از 7/6 به حدود 11 کاهش و هم زمان با افزایش ph از 7/6 به 8، اندازه متوسط ذرات از 242 نانومتر به 5/330 نانومتر افزایش یافت. هم چنین، یافته های ما نشان داد که کارایی کپسوله شدن در روش اندازه گیری با اولتراسانتریفوژ، به موازات افزایش نسبت روغن از 54/0 به 27/1% (وزنی/حجمی) از حدود 35/92% به 5/51% کاهش یافت اما با اندازه گیری به روش ترسیب در نقطه ایزوالکتریک، کارایی تقریباً در حدود 97-96% بود. همچنین، تیمار pup کارایی کپسوله شدن را (در نمونه حاوی 68/0% وزنی/حجمی روغن) نسبت به روش های pu و up بیشتر افزایش داد. یافته های این بررسی نشان داد که میسل کازئین طبیعی شیر قادر است ترکیبات آب گریز را از طریق تغییرات ph و بازتر شدن ساختار کازئین به تله انداخته و با کاهش ph ساختار اولیه خود را بازیافته و این ترکیبات آب گریز را به-عنوان نانوکپسول در خود حفظ کند. هم چنین، تیمار فراصوت سبب بهبود کارایی کپسوله شدن گردید. به علاوه، اندازه گیری پتانسیل زتا نشان داد که تفاوت بسیار کمی بین نمونه شیرپس چرخ تیمار نشده (19-) و نمونه تیمار شده با روش pup حاوی 54/0% روغن کلزا (18-) وجود داشت که بیان گر حداقل تغییرات در میزان پایداری و تغییرات ساختاری در میسل های کازئین بود.

این مطالعه از دو قسمت تشکیل شده است: قسمت اول دربرگیرنده تهیه نانو پالادیوم، اکسید آهن واکسید روی بعنوان کاتالیزور قابل بازیافت مغناطیسی به وسیله یک روش ساده و موثر و شناسایی آن با استفاده از تکنیک هایxps و xrd و sem و temوbet می باشد. قسمت دوم شامل روش های جدید و موثری برای سنتز biaryl و stilbene وethyl cinnamate و مشتقات اکسازولین با استفاده از نانو پالادیوم، اکسید آهن واکسید روی به عنوان یک کاتالیزور ناهمگن و بدون لیگاند می باشد. واکنش ها سریع، تمیز و دارای بازده خوب تا بالا می باشند.

یک روش تک مرحله ای، موثر و بی بو برای تشکیل پیوند کربن-گوگرد با استفاده از ترکیبات آلی هالوژن دار و دی تایو اکسامید در حضور سامانه های اکسید کننده ی گوناگون در این پایان نامه کاربردهای جدید دی تایو اکسامید به عنوان یک منبع سولفوری در سنتزهای آلی ارایه شده است. در این زمینه، ما از این ترکیب برای تهیه دی سولفیدها از روش غیر تیولی استفاده کردیم. در این روش، دی سولفیدها با استفاده از آلکیل هالیدهای نوع اول و بنزیل هالیدها در محیط میسلی سدیم دودسیل سولفات (sds) و در حضور دی تایو اکسامید، mno2 و یک باز((nahco3 با بازده ی عالی بدست آوردیم. ما همچنین یک روش جدید برای سنتز دی آلکیل سولفیدهای متقارن با استفاده از فرایندی که مستقل از تیول های بدبو است به دست آوردیم. در این روش، آلکیل هالیدهای نوع اول و بنزیل هالیدها با استفاده از دی تایواکسامید، k2co3 در حلال آبدار پلی اتیلن گلیکول (peg 200) و در دمای 30-35 oc با راندمان های بالا به دی آلکیل سولفیدهای متقارن مربوطه تبدیل شدند. در مطالعه دیگری، ما یک روش موثر، تک مرحله ای و بدون بو برای تهیه دی آریل سولفید های متقارن ارایه دادیم. در این زمینه، انواعی از آریل هالید ها (i, br) در حلال آبدار پلی اتیلن گلیکول (peg 200) با استفاده از دی تایو اکسامید و یک باز (k2co3) در حضور مس(i) یدید (cui) و در دمای 120 oc تحت شرایط غیر تیولی به دی آریل سولفید های مربوطه تبدیل شدند. کلید واژه: دی تایو اکسامید، سدیم دودسیل سولفات، پلی اتیلن گلیکول، دی سولفید، سولفید