سرمای دیررس بهاره یکی از عوامل مهم محدود کننده رشد و ایجاد خسارت به محصول در درختان گردو همانند بسیاری دیگر از درختان میوه معتدله به شمار می آید. لذا شناسایی و جمع آوری ژنوتیپ های مقاوم به سرمای دیررس بهاره یکی از برنامه-های مهم اصلاحی در این محصول در طی سال های اخیر بوده است. در این بررسی تعداد 30 ژنوتیپ داخلی و 5 رقم خارجی از 320 ژنوتیپ و رقم مورد بررسی در ایستگاه تحقیقات باغبانی کمالشهر که در سال 1389 دچار خسارت سرمازدگی نشده یا حداقل خسارت را در اثر سرمای دیر رس بهاره متحمل شده بودند، به عنوان ژنوتیپ های برتر انتخاب و خصوصیات متعددی در آنها در طی سال های 1389 و 1390 مورد ارزیابی قرار گرفت. بررسی های انجام شده نشان داد که وزن میوه بین 59/6 تا 59/13 گرم، وزن مغز بین 3 تا 225/7 گرم و درصد مغز بین 67/35 تا 45/58 درصد متغیر بود. تغییرات درصد چربی بین 62/59 تا 75/71 درصد بدست آمد. بیشترین عملکرد میوه و مغز در هکتار مربوط به ژنوتیپ h2/12، که به ترتیب برابر با 5369 و 3133 کیلوگرم بدست آمد. بیشترین تعداد میوه در سطح مقطع تنه مربوط به ژنوتیپ h2/1 با 37/3 میوه به ازای هر سانتی متر مربع سطح مقطع تنه بود. میانگین نسبت تعداد برگ به میوه ژنوتیپ ها و ارقام، 42/4 و سطح برگ به ازاء هر میوه 33/1346 سانتی متر مربع تعیین گردید. بیشترین درصد سال آوری در رقم هارتلی با 38/15 درصد مشاهده شد. بر اساس ارزیابی های انجام شده در نهایت پنج ژنوتیپ h1/1- h1/7- h2/1- h2/12- b10 به عنوان ژنوتیپ های امید بخش شناخته شدند. . این بررسی نشان داد که مدل رگرسیونی پلی نومیال (polynomial) روابط بین صفات مورد مطالعه را به خوبی توجیه نموده و از ضریب تبیین(r2) بالایی برخوردار بود.

گردو گیاهی است متعلق به خانواده juglandace این خانواده دارای 60 گونه است که 20 گونه آن در جنس juglans قرار می گیرد. جز درختان چند منظوره و از نظر اقتصادی بسیار پراهمیت محسوب می شوند. تحقیق حاضر با هدف مطالعه خصوصیات مورفولوژیکی، سیتوژنتیکی و ارزیابی محتوای dna تعدادی از ارقام و ژنوتیپ های گردو انجام شد. نمونه های مورد بررسی شامل ژنوتیپ های گردوی سیاه، ژنوتیپ و ارقام گردوی ایرانی و هیبریدهای بین گونه ای رویال و پارادوکس واقع در ایستگاه تحقیقاتی کمال شهر کرج می باشند. با بررسی 29 صفت ریخت شناسی برگ و میوه مشخص شد تنوع بسیار زیادی در میان نمونه ها وجود دارد. جهت تعیین محتوای dna و تعیین سطح پلوئیدی از دستگاه فلوسیتومتری استفاده و مشخص شد شاخص محتوای dna در بین گونه ها متفاوت است. مطالعات کاریوسیستماتیکی با روش کاریولوژی در نمونه هایی که تفاوت بیشتری از نظر محتوای dna با بقیه داشتند با استفاده از سلول های مریستم ریشه چه انجام شد. ده صفحه متافازی مناسب دارای کروموزوم های کاملا واضح از هر نمونه انتخاب، عکسبرداری و پارامترهای کروموزوم ها (شامل طول کروموزوم، بازوی بلند، بازوی کوتاه، نسبت بازوی کوتاه به کل، نسبت بازوی بلند به کوتاه و شاخص کروموزومی) اندازه گیری شد. کلیه ژنوتیپ های مورد مطالعه دیپلوئید و تعداد کروموزوم ها در تمامی گونه ها 32n=2 عدد و تیپ کروموزوم ها از نوع متاسانتریک، ساب متاسانتریک و به ندرت تلوسانتریک و بدون ماهواره بودند. جهت گروه بندی گونه ها بر اساس صفات کروموزمی اندازه گیری شده از روش تجزیه کلاستر استفاده شده است. دندروگرام حاصل از تجزیه کلاستر به دست آمده با استفاده از روش وارد می-باشد. نمونه های مورد بررسی در سه گروه مجزا تقسیم شدند در گروه اول رقم های z30 ,z63 ,pedro و هیبرید بین گونه ای royalقرار گرفتند و در گروه دوم گونه گردوی سیاه، هیبرید بین گونه ای پارادوکس، b21 , k72 و در خوشه سوم نیز رقم گردوی ایرانی serr به تنهایی قرار گرفت.

چکیده ندارد.