چکیده در چند سده اخیر و با رشد پر شتاب صنعت و فناوری در جهان، عقب ماندگی مناطق روستایی بیشتر عیان گردیده است. از آنجایی که عموماً روستاییان نسبت به شهرنشینان دارای درآمد کمتری هستند و از خدمات اجتماعی ناچیزی برخوردارند. اقشار روستایی فقیرتر و آسیب پذیرتر محسوب می شوند، که این امر عموماً منجر به مهاجرت آنان به سمت شهرها می شود‍‍‍. علت این امر نیز پراکندگی جغرافیایی روستاها، نبود صرفه اقتصادی برای ارایه خدمات اجتمایی- حرفه ای، کم بودن بهره وری کشاورزی، محدودیت اراضی مرغوب و کمبود آب بوده است. امروزه در توسعه روستایی پرداختن به تحلیل اقتصادی، فضاهای جغرافیایی جایگاه مهمی دارد. توسعه واقعی زمانی قابل دست یابی است که تحلیل های اقتصادی در کنار سایر ابعاد اجتماعی، محیطی و کالبدی و زیر ساختی به صورت متوازن و البته مکمل مورد مطالعه قرار گیرد. تحقیق حاضر درصدد بررسی و تحلیل توان های مختلف محیطی، انسانی و اقتصادی شهرستان برخوارومیمه و نیز شناسایی مشکلات و موانع موجود بر سر راه توسعه اقتصادی روستاهای این شهرستان است. این تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی و اسنادی است و داده های آن از طریق مصاحبه، مشاهده و بعضاً بررسی های میدانی بدست آمده است. از نتایج بر گرفته از این تحقیق آنکه مشکلات اقتصادی شهرستان مانند: سطح پایین درآمد، بیکاری پنهان، پایین بودن سطح زندگی در برخی از روستاهای شهرستان، کمبود شدید آب، کمبود اراضی مرغوب موجب مهاجرفرستی روستاهای کوچک به روستاهای بزرگتر و درمرحله بعد به شهرهای شهرستان گردیده است. در پایان نیز با استفاده از روش swot نقاط قوت، نقاط ضعف و استراتژی های متناسب با توان هاو محدودیت های روستاهای شهرستان ارائه می گردد. از یافته های این رساله اینکه کشاورزی شهرستان در صورت عدم انتقال آب از رودخانه زاینده رودبه این منطقه از بین رفته و نابود می گردد. از دیگر یافته های این رساله اینکه صنایع، نقش عمده ای در ثبات جمعیت روستایی دارد و در صورت ایجاد صنایع حتی صنایع کوچک در مناطق روستایی شهرستان می توان به ثبات جمعیت روستایی امیدوار بود. واژه های کلیدی: راهکار، اقتصاد روستایی، توسعه، روشswot، شهرستان برخوار و میمه.

روش معمول برای کسب اطلاعات فضایی درباره چگونگی پخش آلاینده ها، درجه حرارت سطح و چرخه روزانه آلودگی بر پایه مدلهای حرکتی و شبیه سازی عددی، میان یابی و درون یابی است. اما این روشها جنبه های مورفولوژیکی و خصوصیات ساختاری شهر، اثر جمعی شبکه ها و بخشهای شهری را درنظرنمی گیرند. ضمن آنکه با محدودیت هایی در زمینه اطلاعات کافی و دقیق مواجه خواهیم بود. بنابراین استفاده از مشاهدات سنجش از دور و همچنین داده های زمینی ثبت شده توسط ایستگاهها محدودیت های فوق را کاهش می دهد . این تحقیق در چارچوب الگوی تحقیق بنیادی- تکوینی ، علّی پس رویدادی و به عنوان یک تحقیق کاربردی با ترکیبی از روش اسنادی و توصیفی( تحلیلی) قرار می گیرد. این رساله تاکید بر پتانسیل های استفاده از داده های زمینی و ماهواره ای، برای شناخت روشی در ارتباط با مطالعه بهتر کیفیت هوا در مناطق شهری دارد.در این رساله سعی شده است که پس از شناخت عوامل موثر بر مورفولوژی شهر اصفهان و پارامترهای تاثیر گذار بر آلودگی این شهر ، با استفاده از داده های سالهای مختلف سنجش آلودگی هوا و داده های سنجش از دور، نحوه پراکندگی برخی از پارامترهای کیفیت هوای شهر اصفهان مورد بررسی قرار گیرد. برای این منظور پس از بررسی حدود چهل هزار داده آلودگی برای یک دوره یک ساله بر اساس آمار ایستگاههای سنجش محیط زیست استان اصفهان و آنالیز میانگین ساعتی آلودگی این ایستگاهها ، به تحلیل نحوه توزیع و پراکندگی زمانی ـ مکانی آلودگی پرداخته شده است و 24 نقشه نمایش آلودگی مبتنی بر ساعات شبانه روز ترسیم شده است. همچنین جهت شناخت چگونگی پراکندگی غلظت آلاینده ها در سطح شهر اقدام به تهیه نقشه پراکندگی میزان آلاینده co با استفاده از تصاویر ماهواره ای در دو دوره زمانی در سطح شهر اصفهان گردیده است. با توجه به تاثیر ساختار شهر و موفولوژی شهر که شرایط محیطی متفاوت، از یک خیابان تا خیابان دیگر را بوجود می آورد و همچنین کمبود ایستگاههای اندازه گیری در سطح شهر اصفهان که شناخت کلی وضعیت آلودگی را برای مدیران شهری مجهول گذاشته است، این امر می تواند بسیار مفید فایده قرار گیرد. از طرف دیگر با استفاده از داده های ماهواره ای و با استفاده از باندهای اپتیکی و حراراتی این تصاویر ، نقشه دمای سطح شهر اصفهان ترسیم و جزایر گرمایی در سطح شهر اصفهان شناسایی شده است. نتایج حاصله از تحلیل وضعیت پراکندگی co ، پراکندگی جزایر حرارتی و بررسی عناصر مورفولوژیک شهر اصفهان ، نشان دهنده تاثیر مستقیم شرایط مورفورلوژیکی، ساختار شهری ، عناصر شهری و کاربریهای شهر اصفهان بر باز توزیع آلودگی و جزایر حرارتی می باشد بطوری که مکانهای با شرایط مورفولوزیکی خاص، همچون بافت های قدیمی، مناطق متراکم، کاربریهای صنعتی، میادین، فضاهای باز و پایانه ها، از پتانسیل بالاتری در جذب آلودگی و شکل گیری جزایر حرارتی برخورداربوده است. این در حالی است که رودخانه زاینده رود و فضاهای سبز از شرایط متفاوتی در جذب آلودگی هوا و جزایر حرارتی برخوردار است. نتایج حاصله نشان از آن دارد که منابع متحرک، بالاترین منبع تولید آلودگی هوا در این شهر می باشد.نتایج حاصل از تحلیل تغییرات زمانی ـ مکانی آلودگی هوای شهر اصفهان نیز نشان از آن دارد که آلودگی شهر اصفهان در تمام ساعات شبانه روز بالاتر از حد استاندارد جهانی است و علاوه بر آن ، با دو فراز زمانی ـ مکانی در شبانه روز همراه می باشد که این فراز ها با ساعات فعالیت و مکانهای فعالیت مطابقت دارد.

چکیده تمرکز و تراکم جمعیت های انسانی در سکونت گاه های شهری زمینه های مناسبی را برای آسیب پذیری و تهدید زیستی آنها فراهم کرده است. بنابراین هرگونه رویکردی که منجر به ارائه طریق مطلوب در جهت کاهش آسیب پذیری و افزایش ضریب ایمنی سکونت گاه های شهری باشد، می تواند به عنوان یک راهبرد در برنامه ریزی های شهری به کار رود. یکی از موضوعاتی که بیشتر شهرهای جهان با آن دست به گریبان هستند موضوع سوانح طبیعی است. کشور ایران نیز با توجه به وضعیت جغرافیایی از جمله کشورهای حادثه خیز دنیاست و گستردگی نقاط شهری و گرایش به شهرنشینی هر چه بیشتر ضرورت توجه به زمینه های خطر پذیری شهرها را بیشتر می کند. در 50 سال گذشته حوادثی مانند زلزله، سیل، بمباران های ناشی از جنگ، و حوادث شهری دیگر موجب خسارات بسیار گسترده ای در شهرهای ایران شده به گونه ای که زلزله 1337 لارستان، 1357 طبس، 1369رودبار و منجیل و 1382 بم از جمله فاجعه آمیزترین رخدادهای شهری دنیا به شمار می رود. از طرف دیگر فرسودگی کالبدی شهرها و پایین بودن ضرایب ایمنی در غالب شهرها ضرورت توجه به این مسائل را دو چندان می کند. پرواضح آشکار است که مسکن به عنوان برجسته ترین نوع کاربری در فضاهای شهری اعم از فضای مسکونی و ... شاخصی بسیار مهم در تعیین سطح، میزان و مقدار آسیب پذیری است، بنابراین توجه به ساختار سکونتی شهرها می تواند به وضعیت نسبی میزان آسیب پذیری در مقابل رخدادها و حوادث کمک قابل توجهی نماید، در این پژوهش با بررسی و تحلیل جغرافیایی مسکن شهری در مقابل حوادث غیر مترقبه در یکی از شهرهای میانی ایران، به طور موردی به تحلیل و بررسی عوامل و شرایط تأثیرگذار در رخداد حوادث شهری در بافت های مختلف شهری پرداخته شده است. و با استفاده از تکنیک های کمی و کیفی به ارزیابی میزان ضرایب خطر پذیری در واحد های مسکونی، معابر عمومی و شبکه های دسترسی پرداخته شده است. و شهر مرودشت به 19 منطقه شهری مختلف تقسیم بندی شد و به طور جداگانه 21 شاخص مورد تحلیل دقیق قرار گرفته و نهایتاً مشخص گردیده که مناطق 7، 12، 11 و 8 دارای درجه اسیب پذیری بسیار بالایی هستند و ساختار کالبدی نامناسبی دارند. این نتایج موجب می گردد که شرایط مطلوب برای تصمیم سازی ها و تصمیم گیری ها در عرصه های مختلف اجتماعی، کالبدی و بالاخص مدیریت بحران شهری به طور مطلوب فراهم شود و نتایج حاصل از این پژوهش به عنوان راهبردی موثر در زمینه برنامه ریزی های شهری و ایمن سازی فضاهای شهری، پیشگیری از رخدادهای شهری و روش شناسی مطالعات مربوط به حوزه حوادث غیر مترقبه شهری برای استفاده متخصصان، مدیران ارشد شهری و سیاستگزاران عرصه های زندگی جمعی و خصوصی می تواند بسیار موثر باشد. واژگان کلیدی: بحران، منطقه پایه، درجه آسیب پذیری، مرودشت

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.