برآوردهای حسابداری صورت گرفته در خصوص برخی از اقلام صورت های مالی از جمله عوامل اساسی است که منجر به کاهش قابلیت اتکای اطلاعات مالی شرکت ها می شوند. مطابق با استانداردهای حسابرسی، حسابرس باید شواهد کافی و قابل قبولی را درباره برآورد های حسابداری گردآوری کند تا از منطقی بودن آنها در شرایط موجود و در صورت لزوم، افشای مناسب آنها اطمینان حاصل کند. هدف تحقیق حاضر شناسایی متغیرهای مالی و غیر مالی موثر بر مبانی تعدیل گزارش های حسابرسی مرتبط با برآوردهای حسابداری ذخیره مطالبات مشکوک الوصول، ذخیره مالیات بر درآمد و ذخیره کاهش ارزش موجودی مواد و کالا و سرانجام ارائه مدلی برای پیش بینی مبانی تعدیل گزارش های حسابرسی با استفاده از تکنیک های داده کاوی می باشد. بدین منظور از سه تکنیک: شبکه های عصبی مصنوعی، درخت تصمیم گیریc5.0 و ماشین بردار پشتیبان استفاده و در نهایت با توجه به بررسی های مقایسه ای مدلی با بالاترین توانائی (قدرت) ارائه گردیده است. جامعه آماری تحقیق، شامل تمامی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق و بهادار تهران طی سال های 1385 الی 1391 می باشد. نتایج مدل های حاصله (یافته های تحقیق)، نشان می دهد که متغیر های نوع مبانی تعدیل سال قبل، نسبت حسابهای دریافتنی به کل دارایی ها، سود یا زیان ده بودن شرکت، مدیریت سود، درصد تغییرات ذخیره مالیات، تخصص صنعت، نوع صنعت، نوع حسابرس، اندازه شرکت، بازده دارایی ها، دفعات گردش موجودی مواد و کالا و نسبت موجودی به دارایی های جاری مهمترین متغیرها جهت پیش بینی می باشند. همچنین از بین سه تکنیک بکارگرفته شده، تکنیک درخت تصمیم با میانگین 91% از بالاترین توانایی جهت پیش بینی برخوردار می باشد. کلید واژه ها: برآوردهای حسابداری، مبانی تعدیل گزارش حسابرسی، داده کاوی، درخت تصمیم