نام پژوهشگر: محمدرضا زارعی
محمدرضا زارعی مهدی مرتضوی
کسب وکار خانوادگی ، کسب وکاری است که مالکیت و مدیریت آن متعلق به اعضای خانواده می باشد. این نوع کسب وکارها از سه بعد مدیریت، مالکیت وکسب وکار تشکیل می شوند. یکپارچگی این ابعاد موجب ایجاد هم افزایی و تولید ثروت فروان برای اعضای خانواده و سهامداران آن می شود، اما تحقیقات نشان می دهد که به دلیل عدم مدیریت مناسب، تعداد این شرکت ها رو به کاهش است. تقلیل و میزان بالای تلفات در کسب وکارهای خانوادگی پدیده ای نگران کننده در سطح جهان است. از هر ده نهاد خانوادگی، هفت نهاد در مرحله انتقال از بنیانگذاران به فرزندان از بین می روند و از این تعداد فقط یک مورد به نسل سوم انتقال می یابد. زمانی که کسب وکارهای خانوادگی واگذار می شود و یا حذف می شود، منابع متعددی علاوه بر منابع مالی از دست می رود. خود کسب وکار ضرر می کند، جامعه و اقتصاد محلی متضرر می شود و در نتیجه کل جامعه زیان می بیند. علاوه بر ضرری که جامعه از فروش و یا از بین رفتن یک کسب وکار خانوادگی می بیند، خود خانواده نیز از این عمل متضرر می شود. در این پژوهش ما به بررسی اهمیت عوامل موثر بر انتقال کسب وکارهای خانوادگی به نسل های بعد، در 105 شرکت خانوادگی مستقر در شهرک های صنعتی استان البرز می پردازیم، این عوامل شامل انتخاب جانشین، آماده سازی جانشینان بالقوه، تشکیل جلسات خانوادگی، استفاده از مشاورین تخصصی و انجام فعالیت های هماهنگ بین نسل های قدیم و جدید می باشد. که پس از برسی عوامل و تأثیر آنها بر انتقال مشخص شد که عامل آماده سازی بیشترین تأثیر و استفاده از مشاورین تخصصی کمترین تأثیر را بر انتقال کسب وکارهای خانوادگی به نسل های بعدی داشته است و در نهایت پیشنهاداتی جهت رفع چالش های موجود در این کسب وکارها جهت انتقال مالکیت و مدیریت به نسل های بعدی ارائه می شود.
محمدرضا زارعی سید محمد موسوی بجنوردی
: اقتضای اصل رضایی بودن معاملات که از ماده 190 و 191 قانون مدنی قابل استنباط می باشد این است که توافق دو اراده ، در قالب ایجاب و قبول ، رکن لازم وکافی برای تحقق عقد بوده و حیات قرارداد به حدوث عامل دیگری در اعمال تشریفات خاص یا تسلیم ( قبض و اقباض ) مورد معامله ، منوط نشود . جز در مواردی که به تبعیت از اقوال فقهی ، قانونگذار صراحتاً بر نقش قبض در تحقق عقد صحه گذارده است . به این دسته از عقود که قانونگذار یا شارع جز رضایت طرفین امر دیگری به عنوان قبض و اقباض یا تسلیم را نیز برای تحقق آن لازم می داند ، عقود عینی اطلاق می شود که در قانون مدنی دسته بندی به این نام نشده اند و مصطلح فقها و حقوقدانان می باشد . در حقوق ایران، قانوگذار مقرراتی را در خصوص قبض وضع کرده و ضمن ارائه تعریفی از این وضعیت، پاره ای از آثار قبض را در عقودی که قبض مورد معامله در آن ها اعتبار خاصی دارد بیان کرده است. در بعضی از قراردادها مانند بیع قبض مبیع توسط مشتری موجب انتقال ضمان از بایع به مشتری می گردد، در وصیت تملیکی، قبض موصی به توسط موصی له، پس از قبولی موجب لزوم عقد وصیت می گردد. میان صاحب نظران ، فقها و حقوقدانان در چگونگی نقش قبض در این نوع عقد اختلاف است . عده ای آن را شرط لزوم می دانند و عده ای هم آن را شرط صحت . در این میان امام خمینی (س) نیز قبض را شرط صحت این گونه عقود می دانند و استدلالات خود را دارند . اما در این پژوهش اثبات می شود که قبض شرط لزوم این عقود است. چرا که افعالی مانند ایجاب و قبول قبض و ... جزء عقد نیستند ، بلکه شرط تأثیر عقد هستند. در واقع با قصد انشاء عقد برقرار می گردد و ایجاد شده و با قبض یا ایجاب و قبول و ... عقد تام وتمام و منجز و لازم می شود
سوگند شبانی بروجنی علی وندشعاری
عشایر بختیاری منطقه ی فارسان ؛ که مناطقی چون باباحیدر ، فیل آباد ، جونقان ، ده چشمه و گوجان را دربر میگیرد ؛ عشایر کوچ رو ، عشایر نیمه کوچ رو و عشایر یکجانشین را شامل می گردد که قالی مناطق عشایر کوچ رو و نیمه کوچ رو به نام قالی لری و قالی عشایر یکجانشین به نام همان منطقه شناخته می شود.قالی های عشایری این منطقه دارای نقوش شکسته می باشند ، که اکثرا گیاهی ، حیوانی ، نمادین ، انسانی و ... هستند که به صورت انتزاعی و خلاصه شده بر سطح قالی نقش بسته اند که در کل طرحهای لچک- ترنج ، خشتی ، قابی و ترنجی را شامل می شوند. اطلاعاتی که در زمینه ی قالی های عشایر این منطقه جمع آوری گردیده است به شیوه ی میدانی و بعضا کتابخانه ای می باشد. هر ایل و طایفه متشکل از واحدهای اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی خاصی بنام تیره است که به دلایل اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی بسیار همیشه یکپارچه و ثابت نمانده و چه بسیار تیره های یک ایل که به هم پیوسته و در یکدیگر ادغام شده و یا از هم پراکنده گشته و به طایفه ها و ایلهای دیگر متصل شده اند. این سیر همچنان وجود دارد و به همین سبب بازشناسی قالی های این سرزمین کاری دشوار است. برای همین انتساب قاطع یک قالی به یک ایل امکان پذیر نیست و ناچار باید آن را به یک ناحیه یا حوزه ی بافندگی منسوب کرد و مثلا آنرا قالی عشایر بختیاری خواند. بازشناسی قالی عشایری یکطرف و کمبود آن در طرفی دیگر. کمبودی که تحصیل فرزندان و عدم رغبت آنها برای یادگیری بافت قالی ، سوءاستفاده دلالان ، انتخاب زندگی یکجانشینی مزید بر علت شده اند. نقوش اصیل قالی های عشایری علاوه بر آنکه نمایانگر نقشمایه های کهن و ناب عشایری است ، نشان دهنده ی پیوند دیرینه ای است که میان این هنر و سایر هنر- صنعتهای سرزمین باستانیمان دارد. نقوشی که به نقوش سفالینه های شوش ، سیلک و ... برمی گردد. کلید واژگان: طرح ، نقش ، نماد ، اصول
محمدرضا زارعی زهره بهروزی
چکیده ندارد.
رضا هاشمی منش گلی چمنی
چکیده ندارد.
آرمان صالحی محمدرضا زارعی
چکیده ندارد.
مریم خانی محمدرضا زارعی
چکیده ندارد.