پیش بینی رواناب ناشی از رگبارهاجهت طراحی سازه های هیدرولیکی یکی از موارد مهم هیدرولوژی کاربردی می باشد. مهمتراز آن پیش بینی آبنمود ناشی از وقوع هر رگبار می باشدکه می تواندبویژه در سیستمهای هشدار سیل مورد استفاده قرار گیرد. بدیهی است جهت پیش بینی آبنمود سیل هر رگبار، برآورد حجم بارش موثر بصورت ساعتی امری اجتناب ناپذیر می باشد. در تحقیق حاضر با تاکید براین موضوع که میزان رطوبت قبلی خاک نقش اساسی در میزان آبدوی حوضه های آبخیز دارد، میزان کاهشهای هیدرولوژیک بارندگیها بصورت رویدادهای منفرد در رابطه با رطوبت قبلی خاک مورد توجه قرار گرفت . بنابراین جهت بررسی رطوبت قبلی خاک ،بارندگیهای پیشین مورد استفاده قرار گرفتند و با استفاده از روابط ریاضی شاخص بارش پیشین (api) به عنوان معیاری جهت بررسی رطوبت قبلی خاک در زمان وقوع رگبارهای مختلف و در زیر حوضه های مختلف حوزه آبخیز کشکان محاسبه گردید. مسئله مهم در رابطه با تعیین شاخص بارش پیشین ، تعیین مقدار (k) به عنوان ضریب افت رطوبت می باشدکه در محاسبه (api) به کار گرفته می شود. مقدار (k) در ارتباط با درجه حرارت هر زیر حوضه و تحلیل همبستگی بین (api) محاسبه شده جهت هر رگبار از یکسو و مقدار رواناب ناشی از آن رگبار و با استفاده از روش حداقل مربعات برای دوازده ماه سال و برای هر زیر حوضه محاسبه گردید. بدین ترتیب برای هر زیر حوضه بهترین رابطه جهت پیش بینی مقدار رواناب از روی مقدار (api) بدست آمد. از آنجاییکه برآورد تلفات اولیه جهت پیش بینی آبنمود ناشی از هر رگبار می تواند مورد استفاده قرار گیرد. بنابراین جهت بررسی مقدار تلفات اولیه هر رویداد مدل تلفات اولیه که به صورت یک رابطه نمایی ارائه گردیده است مورد توجه قرار گرفت و پارامترهای مدل برای تمام زیر حوضه ها از روش بهینه سازی تعیین ودر نهایت روابط بین تلفات اولیه و (api) برای تمامی زیر حوضه ها تعیین گردید. بهرحال بطوریکه از نتایج حاصل دیده می شود تفکیک تلفات اولیه از تلفات کل در حوضه های آبخیز بزرگ مشکل بنظر می رسد ودر عوض نقش شاخص بارش پیشین در این گونه حوضه ها بصورت تاثیر روی تلفات کل می باشد.