ناسیونالیسم یکی از مهم ترین و تاثیرگذارترین مکتبهای سیاسی جهان معاصرمیباشد. این مکتب سیاسی بعد از ورود به ایران در زمان قاجار موجب بیداری و هوشیاری ملی ایرانیان شد و سهم مهمی در جنبشهای عصر قاجار مخصوصاً انقلاب مشروطه داشته است.بعد از آنکه استقرار مشروطه در کشور دچار مشکل شد و بحران های فراوان کشور را به ورطه¬ی تجزیه و نابسامانی برده بود. ناسیونالیستهای ایرانی به ترویج اندیشه های ناسیونالیستی در کشور پرداخته، که در نهایت منجر به تأسیس سلسله پهلوی وایدئولوژی ناسیونالیسم آن شد. در پژوهش حاضر ناسیونالیسم شکل گرفته در عصر رضاشاه در اندیشه ی پنج تن از مهم ترین سیاست ورزان کلیدی و پایه ی عصر رضاشاه که عبارت اند از: محمدعلی فروغی، سیدحسن تقی زاده، تیمورتاش، مخبرالسلطنه هدایت، علی¬اصغر حکمت مورد مطالعه قرار گرفته، و به ناسیونالیسم در رویکردهای همچون مدرنیزاسیون کردن ایران، تشکیل حکومت مطلقه مرکزی ، احیا و ترویج باستان گرایی، ملت دوستی، ساختن هویت ملی و وحدت ملی ایران و در نهایت وطن دوستی و میهن دوستی در اندیشه¬ی این سیاست ورزان پرداخته شده است. بر اساس نتایج این پژوهش ناسیونالیسم در اندیشه سیاست ورزان مطرح شده با مولفه های ذکر شده بسیار قوی و فعال بوده است و آنها تلاش می کردند تا در لوای ناسیونالیسم پروژه ساخت دولت، ملت مدرن ایران را فراهم کنند.