برهم کنش مزو-تترا(4-سولفوناتوفنیل) پورفیرین h2tpps4))، مزو-تترا(3-پیریدیل)پورفیرین h2t(3-py)p، مزو-تترا(2-پیریدیل)پورفیرین h2t(2-py)p، مزو-تترا(4-پیریدیل)پورفیرین h2t(4-py)p و مزو-تترا(3-متیل پیریدیل)پورفیرین h2t(3-mpy)p با اسیدهای پروتیک قوی و ضعیف به وسیله طیف بینی uv-vis در آب، دی کلرومتان و متانول مطالعه شد. تفاوت جابه جایی نوارهای سورت و q(0,0)دراین سه حلال، تجمع گونه دی پروتون دار شده و پایداری محصول افزایشی اسید-پورفیرین در محلول، بوسیله پیوندهای هیدروژنی درون و بین مولکولی توجیه می شود. در حالی که، افزایش مقادیر زیاد نمک تترا-n- بوتیل آمونیوم کلرید (tbac) بهhcl)2) h2tpps4در دی کلرومتان، هیچ اثری روی طیف بینیuv-vis دی کاتیون ندارد، افزایش تدریجی تترا--n بوتیل آمونیوم هیدروژن سولفات (tbah) به h2so4)2) h2tpps4 در دی کلرومتان منجر به تخریب و آزادسازی پورفیرین می شود. نتایج این مطالعه به وضوح نقش پیوند هیدروژنی بین گونه دی پروتونه پورفیرین و یون مخالف در پایداری دی اسید پورفیرین در محلول نشان می دهد. واکنش اکسایش کاتالیزوری سیکلوهگزن و استیرن در حضور کمپلکس منگنز(iii) پورفیرین های مزو-تتراکیس(3-متیل پیریدینیوم)پورفیرین، مزو-تتراکیس(4-سولفوناتوفنیل)پورفیرین و مزو-تترافنیل پورفیرین در استونیتریل، متانول وآب مطالعه شد. ایمیدازول و سدیم پریدات (یا تترا-n-بوتیل آمونیوم پریدات) به ترتیب به عنوان دهنده نیتروژن و اکسیده مورد استفاده قرار گرفتند. سرعت ها و گزینش پذیری های مختلف در حضورکاتالیزور منگنز(iii) بر پایه متالوپورفیرین و توجیه ویژگی غنی از الکترون بودن یا کمبود الکترونی متالوپورفیرین هم-چنین نوع حلال مشاهده شد. در حلال آبی mnt(3-mpy)p(oac) فعالیت کاتالیزوری بهتری را نسبت به متالوپورفیرین آنیونی دارای گروه های فنیل یا آریل جانشین شده در موقعیت مزو نشان می دهد. از طرف دیگر، در حلال متانول، mntpp(oac) فعالیت کاتالیزوری بهتری نشان می دهد. نتایج این مطالعه به وضوح اثرات الکترونی گروه های جانشین شده در موقعیت مزو پورفیرین های منگنز(iii) را نشان می دهد که نمی توان آن را به عنوان معیار اصلی فعالیت کاتالیزوری کمپلکس در نظر گرفت.

برم دار کردن ترکیبات آلی مخصوصاً آروماتیک ها یکی از روش های سنتزی مهم می باشد که در عامل دار کردن این ترکیبات کاربردهای فراوانی دارد. این روش معمولاً با استفاده از برم سمی انجام می شود. در این تحقیق ابتدا روی پلی [1و4 - فنیلن دی آمین -کو-2و5- پیریدین دی کربوکسیلیک اسید ] تهیه شد و سپس برای کاهش اثر سمی برم بنزیل پیریدینیوم تری برماید تثبیت شده روی پلیمر تهیه و سپس کاربرد آن در واکنش های مختلف به عنوان یک معرف غیرسمی و قابل جابجایی و توزین آسان بررسی شده است. برم دار کردن مشتق های فنول و آنیلین نیز یکی از این واکنش هاست که با استفاده از این واکنشگر در مدت زمان کوتاه در دمای اتاق در حلال متانول – دی کلرومتان انجام شد. همچنین برم دار کردن انتخابی تعدادی دیگر از ترکیب های آروماتیک فعال در این شرایط منجر به تولید مشتق های برم دار با بازده بالا شد. به علاوه اکسایش الکل های بنزیلی هم توسط این معرف بررسی و تولید آلدئیدها و کتون هایی با بازده بالا به عنوان محصول شد.

امروزه، کاتالیزور های تثبیت شده روی پلیمر دارای اهمیت زیادی در شیمی آلی هستند. مزیت های عمده ی کاتالیزورهای ناهمگن های تثبیت شده روی پلیمر نسبت به نظایر همگن، عبارتند از : جداسازی آسان از محیط واکنش بوسیله صاف کردن ساده در بیشتر موارد انتخاب گزینی بالا، دسترسی آسان، سمیت کم، ارزان بودن، قابلیت بازیابی بستر پلیمری و تولید مجدد معرف می باشد. در این تحقیق زیرکونیم (iv)کلرید pvp)/zrcl4) بروی بستری پلی وینیل پیرولیدون اتصالی عرضی شده تثبیت شد و سپس کارایی آن به عنوان یک کاتالیزور سبز ناهمگن در واکنش باز گشایی حلقه اپوکسیدها با نوکلئوفیل های مختلف نظیر سدیم آزید، تیوسیانات پتاسیم و الکل ها بررسی شد. برای بازگشایی حلقه اپوکسید توسط الکل های سبک مانند متانول، اتانول و ترشیوبوتانول شرایط بدون حلال و برای الکل های دیگر از حلال های استونیتریل و دی کلرومتان استفاده شد و بهره های عالی بدست آمد. بازگشایی حلقه اپوکسید توسط سدیم آزید در حلال متانول انجام شد. همچنین واکنش دی هیدرو پیرانیل دار کردن الکل ها و فنول ها توسط dhp در مجاورت این کاتالیزور در استونیتریل انجام و بهره های عالی برای محافظت الکل ها بدست آمد در حالی که در مورد محافظت برخی فنول ها بهره های متوسطی حاصل شد.

مایعات یونی می توانند به عنوان کاتالیزور و حلال در سنتزهای آلی استفاده شوند لذا ازاهمیت زیادی برخوردارند. سازگاری با محیط زیست، تهیه آسان، بازیابی و استفاده مجدد و همچنین عمل آوری ساده محصول از مزایای مهم استفاده از آن ها می باشد. در این تحقیق از مایع یونی 1- متیل-2- پیرولیدونیوم هیدروژن سولفات [hnmp][hso4])) در واکنش استری شدن الکل ها با کربوکسیلیک اسیدها (بنزویک اسید ، استیک اسید) و همچنین در واکنش اکسایش الکل های بنزیلی توسط تری کلرو ایزو سیانوریک اسید به عنوان حلال و کاتالیزور و در واکنش اکسایش سولفیدها توسط سریک آمونیوم نیترات به عنوان حلال استفاده شده است.

در این پایان نامه سه کار با هدف انجام برخی سنتزهای مفید در راستای تحقق بخشیدن به بعضی اصول شیمی سبز هستیم. در نخستین کار با تثبیت کردن فتالوسیانین روی یک بستر پلیمری فتالوسیانین که به شدت رنگی است و رنگ های شدیدی در ظرف واکنش ایجاد می کند به یک کاتالیزور هتروژن تبدیل شد. این کاتالیزور هتروژن، فاقد رنگ است و به علاوه جداسازی آن از ظرف واکنش نیز بسیار ساده می باشد. برای شناسایی این کاتالیزور از تکنیک هایی نظیر ir،nmr ،uv ، solid-uv، xrd، tga،chn و icp استفاده شد. از این کاتالیزور در فرآیند اکسایش الکل ها بوسیله هوا استفاده شد که نتایج مطلوبی بدست داد. اکسایش برای الکل های نوع اول به صورت انتخابی و تا مرحله تبدیل به آلدئید پیش رفت و برای الکل های نوع دوم کتون حاصل شد. محصولات پس از جداسازی با تکنیک های ir و nmr شناسایی شدند. در کارهای دوم و سوم به دنبال یافتن کاتالیزورهایی مفید جهت انجام واکنش های چندجزئی در شرایط بدون حلال بودیم. برای سنتز h2-ایندازولو ]1،2-[b فتالازین تری اون ها از سیتریک اسید به عنوان کاتالیزوری که دارای خصلت اسیدی است و همچنین پنتااریترول به عنوان کاتالیزوری خنثی که واکنش را از طریق پیوندهای هیدروژنی پیش می برد، تحت شرایط بدون حلال و در دمای حدود 80 درجه سانتیگراد استفاده شد. این دو کاتالیزور جزء ارگانوکاتالیست های غیرسمی، ارزان قیمت و فراوان محسوب می شوند. نتایج واکنش با این کاتالیزورها رضایت بخش بود. همچنین برای سنتز چندجزئی 2،4،6 –تری آریل پیریدین ها از اکسی زیرکونیوم کلراید به عنوان کاتالیزوری مفید، ارزان قیمت، غیرسمی و از نظر تجاری در دسترس استفاده شد. واکنش ها تحت شرایط بدون حلال و در دمای حدود 100 درجه سانتیگراد انجام گرفتند. محصولات دو کار اخیر توسط تکنیک های ir، nmr وmass شناسایی شدند.

فتالوسیانین ها ترکیبات بسیار مهمی هستند که دارای کاربردهای مختلفی در شیمی هستند از جمله می توانند کاتالیزورهای موثری برای برخی از واکنش های آلی باشند. هدف از این تحقیق تهیه کبالت (??) فتالوسیانین تثبیت شده روی نانو سیلیکا به عنوان یک کاتالیزور هتروژن و قابل بازیابی در واکنش های اکسایش ترکیبات آلی است. در بخش اول این تحقیق ابتدا تترا نیترو فتالوسیانین با هسته کبالت (??) از واکنش اوره، 3- نیتروفتالیک انیدرید و نمک کبالت (??) سولفات هفت آبه در حلال نیتروبنزن تحت تقطیر برگشتی تهیه شد. سپس گروه های نیترو با استفاده از سدیم بورو هیدرید به گروه های آمینی کاهش داده شد. کبالت (??) تترا آمینو فتالوسیانین به دست آمده با نانو سیلیکا کلراید وارد واکنش شد تا کبالت (??) فتالوسیانین تثبیت شده روی نانو سیلیکا تهیه شود. بررسی اثر کاتالیزوری کبالت (??) فتالوسیانین تثبیت شده روی نانو سیلیکا در واکنش های آلی در بخش دوم تحقیق انجام شد. ابتدا اکسایش الکل های بنزیلی توسط اکسیژن در مجاورت این کاتالیزور در حلال دی اتیلن گلیگول دی متیل اتر در دمای c °80 مورد مطالعه قرار گرفت. بررسی نشان داد که این کاتالیزور هتروژن می تواند در این شرایط به طور موثری اکسایش الکل های بنزیلی به آلدهیدها و کتون های مربوطه را به صورت انتخابی کاتالیز کند. اکسایش هیدروکینون ها نیز توسط اکسیژن در مجاورت این کاتالیزور کینون های مربوطه را با بهره خوب تولید کرد. اکسایش سولفید ها به سولفوکسید ها توسط pvp-h2o2 و در مجاورت این کاتالیزور هتروژن بررسی شد و نتایج نشان داد که سولفوکسیدها می توانند به طور انتخابی با بهره های خوب تا عالی تولید شوند.

گرافن ها دسته جدیدی از نانو ساختارهای کربنی هستند و از آن جایی که سطح ویژه خوبی دارد به عنوان مواد جاذب استفاده می شوند. ما گرافن اکسید اصلاح شده با گروه های آمین را بعنوان یک فاز جامد جدید برای استخراج یون های فلزات سنگین شامل کادمیوم، مس، نیکل، روی و سرب معرفی می کنیم. تأثیر مقدارph، سرعت جریان، نوع، غلظت و حجم شوینده، حجم شکست و تأثیر یون های مزاحم مورد مطالعه قرار گرفت. تحت شرایط بهینه بازده استخراج بالای 97% می باشد و حد تشخیص 0/1، 0/2، 0/05، 0/03 و 1 میکروگرم بر لیتر به ترتیب برای یون های کادمیوم، مس، نیکل، روی و سرب و ظرفیت جذب برای این یون ها 178، 142، 110، 125 و 210 میلی گرم بر گرم می باشد. گرافن اکسید اصلاح شده با آمین به وسیله tga، tem، sem و ft.ir مشخص شد. روش پیشنهادی با موفقیت در تجزیه و تحلیل آب محیط زیست و نمونه های مواد غذایی مورد استفاده قرار گرفت. درصد بازیابی بالای95/8- 0/100% به دست آمد. این کار نه تنها یک روش مفید برای پیش تغلیظ نمونه پیشنهاد می کند بلکه پتانسیل خوبی از گرافن اصلاح شده به عنوان یک ماده جاذب خوب در فرآیندهای تجزیه ای نشان می دهد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

استفاده از سیانوریک کلراید به عنوان یک معرف یا کاتالیزور برای تبدیل گروه های عاملی به یکدیگر دارای مزایای زیادی ازجمله جابجایی آسان، قیمت ارزان و در دسترس بودن می باشد. در این تحقیق با توجه به مزایای معرف های پلیمری و توجه روز افزون به تهیه و استفاده از آنها در سنتز های آلی، سیانوریک کلراید را روی پلیمرهایی نظیر پلی اتیلن گلیکول و پلی(وینیل الکل- کو-اتیلن)تثبیت کردیم. تتراهیدروپیرانیل دارکردن الکلها و فنولها در مجاورت سیانوریک کلراید تثبیت شده روی پلی اتیلن گلیکول (peg-dct) در حلال دی کلرومتان در دمای اتاق با بهره ی بالا انجام شد. از مزایای این روش انتخابگری بالا، به عمل آوردن آسان محصول ، بهره های بالا و شرایط ملایم است. ما همچنین peg-dct را برای محافظت انتخابی فنول ها و آمین های آروماتیک توسط دی ترسیو بوتیل دی کربنات در دی کلرو متان و در شرایط تقطیر برگشتی به کار بردیم. آمینهای آلیفاتیک در دمای اتاق محافظت شدند. اکسایش الکل ها با استفاده از dmso و سیانوریک کلراید تثبیت شده روی پلی(وینیل الکل- کو-اتیلن) در حلال thfدر مجاورت تری اتیل آمین (tea) در دمای 20- با بهره هایی بسیار خوبی انجام شد. الکل ها توسط معرف سیانوریک کلراید تثبیت شده بر روی پلی(وینیل الکل- کو-اتیلن)و در مجاورت dmf در حلال دی کلرومتان و در دمای اتاق با بهره ی بالا به آلکیل هالیدها تبدیل شدند. همچنین در این تحقیق سیانوریک کلراید تثبیت شده بر روی پلی(وینیل الکل- کو-اتیلن) برای تتراهیدروپیرانیل دارکردن الکل ها و فنول ها در حلال دی کلرو متان در دمای اتاق به کار برده شد.

معرف های تثبیت شده روی پلیمر از اهمیت زیادی در سنتزهای آلی برخوردارند و از مزایای مهم آنها جداسازی آسان این معرف ها از محیط واکنش می باشد. در این تحقیق ابتدا معرف پیریدینیوم هیدرو برماید تثبیت شده روی پلی (وینیل الکل- کو- اتیلن) توسط یک اتصال دهنده متیلن از واکنش پلی (وینیل الکل- کو- اتیلن) و 4- برمومتیل پیریدینیوم هیدرو برماید در مجاورت سدیم هیدرید در حلال دی متیل فرمامید در دمای c°40 تهیه شد. سپس به کمک محلول های سود و اسید نیتریک، هیدرو برماید زدایی انجام و پلیمر به دست آمده در مجاورت با کرومیک انیدرید و اسید کلریدریک قرار گرفت. معرف پیریدینیوم کلروکرومات تثبیت شده بر روی پلی (وینیل الکل - کو- اتیلن) به دست آمد. به روشی مشابه، معرف پیریدینیوم دی کرومات تثبیت شده بر روی پلی (وینیل الکل - کو- اتیلن) نیز تهیه شد. همچنین در این تحقیق، کارایی و انتخابگری معرف های پیریدینیوم کلروکرومات و دی کرومات تثبیت شده بر روی پلی (وینیل الکل - کو- اتیلن) برای تعدادی از واکنش های اکسایش ترکیبات آلی نظیر اکسایش الکل ها، اکسایش هیدروکینون ها و محافظت زدایی از استال ها بررسی شد.

چکیده سنتز و شناسایی مزو- تتراکیس((e)-2-فنیل–اتنیل)پورفیرین، فلزدار کردن و بررسی فعالیت کاتالیزوری کمپلکس های آن در اکسایش آلکن ها به وسیلهِ ی: امیر سلامی آشتیانی در کار حاضر یک پورفیرین جدید، به نام تتراسینامیل پورفیرین، (h2tcp)، یا مزو-تتراکیس((e)-2-فنیل-اتنیل پورفیرین)، که دارای خصوصیات مزو-تتراآریل پورفیرین ها و مزو-تتراآلکیل پورفیرین ها می باشد و در دسته پورفیرین های دارای فقر الکترونی قرار می گیرد، سنتز و خالص سازی شد و با روش های طیف بینی uv-vis، 1h nmr و ir مورد شناسایی قرار گرفت. این پورفیرین، توسط نمک منگنز(ii) استات فلزدار شده و متالوپورفیرین به دست آمده به عنوان کاتالیزور در واکنش های اکسایش آلکن به اپوکسید، مورد استفاده قرار گرفت. طی این واکنش ها آلکن های سیکلوهگزن، سیکلواکتن، استیرن، ?-متیل استیرن، ایندن، 1-هگزن، سیس- و ترانس-استیلبن با اکسنده تترابوتیل آمونیوم اکسون (tbao) و در حضور متالوپورفیرین مذکور مورد آزمایش قرار گرفتند. همچنین از باز محوری ایمیدازول به عنوان لیگاند محوری استفاده گردید. درصد بازده اپوکسید توسط دستگاه کروماتوگراف گازی، gc، اندازه گیری شد. بازده به دست آمده نتایج مطلوبی داشت. با استفاده از واکنش اکسایش رقابتی سیس- و ترانس-استیلبن گونه منگنز-اکسو با ظرفیت بالا به عنوان حدواسط اکسایش یا گونه اکسنده فعال شناسایی شد. در ادامه کار دو واکنش اکسایش مقایسه ای در شرایط کاملا برابر با مزو-تترافنیل پورفیرین(h2tpp) و h2tcpبرای آلکن های ?-متیل استیرن و ایندن انجام شد که در این مقایسه h2tcp فعالیت کاتالیزوری بیشتری نسبت به h2tpp نشان داد.