مقدمه: نسفاتین-1 پپتید ضد اشتهای 82 اسیدآمینه ای است که از ژنی به نام نوکلئوبایندین2 مشتق می شود. نشان داده شده است که تغییر در بیان و غلظت پپتیدهای مترشحه از بافت چرب و هیپوتالاموس با چاقی ارتباط دارد. بنابراین پژوهش حاضر قصد دارد تا اثر شش هفته دویدن روی نوارگردان با و بدون مصرف عصاره آبی عناب را بر غلظت نسفاتین-1، atp وگلیکوژن بافتی و نیمرخ چربی و لیپو پروتئین های پلاسمایی موش های صحرایی ماده را بررسی کند. مواد و روش ها: 28 سر موش صحرایی ماده به طور تصادفی به گروه های کنترل سالین، تمرین سالین، کنترل عناب و تمرین عناب تقسیم شدند. گروه های تمرینی به مدت شش هفته، پنج جلسه در هفته با سرعت 25-35 متر در دقیقه، روی نوارگردان مخصوص جوندگان با شیب 0 درجه به تمرین پرداختند. عصاره عناب و محلول سالین (5/67 میلی گرم بازای هر 100گرم وزن، سه هفته) به صورت دهانی به گروه های مربوطه خورانده شد. 72 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی بافت برداری انجام شد.آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار واز داده ها آزمون آنالیز واریانس یکطرفه در سطح معنی داری 05/0p< گرفته شد.برای تعیین رابطه ی بین متغر های پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته ها: تمرین باعث افزایش معنی دار درغلظت نسفاتین بافت فوندوس معده شده است (001/0p<)اما. تمرین به طور مستقل باعث افزایش غلظت atp در بافت فوندوس(03/0p<) وبافت قلب شده است (005/0p<).غلظت atp بافت دوقلو در گروه تمرین سالین به طور معنی داری بیشتر از کنترل سالین بود(003/0p<). نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که مقدار تغییرات نسفاتین و گلیکوژن در بافت قلب وعضله دوقلو معنی دار نبود. تمرین و عصاره هر کدام به طور مستقل بر غلظت hdl پلاسما تاثیر داشته اند و باعث افزایش آن شده اند امامعنی دار نبوده است.در تحلیل داده های مربوط به ldl،تری گلیسرید وکلسترول پلاسما تفاوت معنی داری بین گروه ها مشاهده نشد. نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون حاکی از آن بود که ارتباط مثبت و معنی داری بین غلظت نسفاتین-1 با غلظت گلیکوژن، atp بافتی ونیمرخ چربی و لیپو پروتئین های پلاسمایی وجود ندارد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش حاضر، ورزش و احتمالا عصاره عناب را می-توان به عنوان عوامل موثر در بهبود چاقی و بهبود بیماری های قلبی عروقی در نظر گرفت.