در این پایان نامه 2 بیمار مبتلا به o. i از یک خانواده با مشخصات زیر در حین پذیرش در بیمارستان طالقانی کرمانشاه مورد بررسی قرار گرفته اند. بیمار اول پسر بچه ای 4 ساله که بعلت شکستگی ران راست (فمور) مراجعه کرده که در حین را رفتن معمولی ناگهان دچار در مختصر ران راست و عدم توانایی در حرکت کردن شده و پس از بررسی بالینی و گرافی از بیمار تشخیص شکستگی پاتولوژیک در بیمار داده شد و بیمار سابقه شکستگی مشابه به تعداد 3 بار در همین ناحیه فمور راست و یکبار در ساعد چپ بدون سابقه ای از ضربه را می دهد و در معاینه بعمل آمده استخوانهای پارتیال برآمده و صورت نسبتا مثلثی نسبتا مثلثی شکل و پیشانی پهن، گوشها پایین تر از محل نرمال و اسکرای آبی رنگ واضحی داشت در رادیوگرافی بعمل آمده استنوپنی منتشر همراه با کاهش ضخامت کورتکس استخوانها بوضوح دیده می شد. برای بیمار مربوطه گچ گیری اسپایکا انجام شد و به پدر و مادر بیمار توصیه شد که از صدمات و حرکات خشن جهت جلوگیری از شکستگی های متعدد بعدی پرهیز نمایند. بیمار بدون هیچ گونه عارضه ای از بیمارستان ترخیص و در پی گیری، بیمار در عرض یکماه بهبهود پیدا کرد. بیمار دوم پسر بچه ای 6/5 ساله که بدنبال پرش از ارتفاع یک متری دچار درد مختصر و محدودیت حرکتی در ناحیه ساق پای چپ (تیبیا) شده که بعد از بررسی و گرافی انجام شده دچار شکستگی تیبیای چپ بوده است . بیمار سابقه 3 بار شکستگی قبلی در همین ناحیه در حین فعالیت می دهد. در گرافی بعمل آمده استنوپنی همراه با نازکی کورتکس استخوانها مشهود است . برای بیمار گچ گیری بلند بمدت کوتاه 3 هفته انجام شد و بعد از باز کردن گچ هر چه سریعتر حرکات اکتیو اندام شروع شد که هم اکنون بیمار بهبود یافته و هیچ گونه عارضه ای باقی نمانده است . ما توصیه می کنیم که بیماران مربوطه از حرکات خشن و تروما به استخوانهایشان پرهیز نمایند و جراحان محترم ارتوپد بایستی توجه خود را به این نکته مبذول داشته که از بی حرکت کردن طولانی مدت این بیماران پرهیز نمایند زیرا باعث افزایش استئوپنی و استعداد به شکستگی در آنها افزایش می یابد و در هر بار شکستگی با گچ گیری موقت و بکارگیری هر چه زودتر عضو شکسته و حرکت دادن آن این بیماران را درمان نمایند.

بر اساس تجربیات انتقال دیستال اولنا یک روش خوب ترمیم بعد از اکسیزیون دیستال رادیوس بویژه در بیماران مبتلا به giant cell tumor می باشد. در این روش عود و عوارض بعد از عمل بسیار ناچیز بوده و حرکات دست در حد قابل قبولی برای بیمار حفظ می شود ولی قدرت عضلات از نوع grip دست عمل شده در حدود 75 - 50 درصد کاهش می یابد. مشکل بیمار بیشتر بعد از عمل می باشد زیرا به مدت 6 ماه باید دست داخل گچ باشد و مدت 6 ماه دیگر داخل آتل پل تن، لذا بیمار به مدت یکسال تحرکات دست را کاهش دهد و مراعات لازم را بکند.