microrna ها گروهی از non-coding rna هاهستند که تعدادی از انها در مکانیسم های پس رونویسی ژن درگیر هستند. تعداد کمی micrornaهای مخصوص عضله شناسایی و نقش آنها در میوژنز، رشد و هایپرتروفی عضلانی مشخص شده است. هدف این مطالعه بررسی تاثیر یک وهله تمرین مقاومتی وامانده ساز بر بیان mir-206 و تعدیل کننده های مثبت و منفی عضله زائی myostatin و myod به ترتیب، در عضلات اسکلتی رت های نر نژاد ویستار بود. 30 موش صحرایی نر هم وزن با سن 8هفته انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند : کنترل ( 6 سر ) ، یک جلسه ( 12سر) و دوره ای (12 سر) . تمرین مقاومتی شامل بالابردن وزنه روی نردبان تنها توسط گروه تمرین 8 هفته ای انجام شد . وزنه ی اولیه 50 % وزن بدن بود و در طی 8 هفته تمرین ( هر هفته 5 جلسه ، هر جلسه 4 ست با 5 تکرار ) تا 200% وزن بدن افزایش یافت. 48 ساعت پس از اخرین جلسه تمرینی گروه های تمرین یک جلسه ای و تمرین 8 هفته ای یک جلسه تمرین مقاومتی وامانده ساز را انجام دادند و 3 و 6 ساعت پس از تمرین قربانی شدند. بیان mir-206 ، mstn وmyod در عضله ی نعلی و fhl با تکنیک real time – pcr اندازه گیری شد و داده ها با روش 2-??ct انالیز شدند .تفاوت ها و همبستگی بین متغیر ها به ترتیب به وسیله ی t-test زوجی مستقل و همبستگی پیرسون تعیین شدند .در گروه یک جلسه ای بیان mir-206 تا 8.38 و 8.07 برابر نسبت به گروه کنترل در عضله ی fhl به ترتیب 3 و 6 ساعت پس ازتمرین افزایش بیان یافت در حالیکه در گروه دوره ای15 و 13.32 برابرافزایش یافت . در گروه یک جلسه ای بیان mir-206 در عضله ی نعلی 3 و 6 ساعت پس از تمرین به ترتیب 1.74 برابرو 2 برابر نسبت به گروه کنترل کاهش یافت و در گروه دوره ای 2.35 و 1.76 برابر کاهش یافت . تمامی تفاوت ها بین گروه تمرین یک جلسه ای و دوره ای معنی دار بود به جز در عضله ی نعلی 6 ساعت پس از تمرین . تحلیل یافته ها حاکی از ان است که mir-206به تمرین پاسخ می دهد که این پاسخ نیز در عضلات کند و تند متفاوت است . به علاوه تغییرات بیان mir-206 و myod در هردو عضله ی نعلی و fhl موازی بود . این نتایج نقش myod را به عنوان یک فاکتور القا کننده ی رونویسی در بیان mir-206 هم نشان می دهد .