با استفاده از گاباس بعنوان ماده اولیه ساخت خمیر کاغذ بازده زیاد، تولید خمیر کاغذ با دو روش cmp و ctmp انجام گرفته و ویژگیهای آنها مقایسه شدند. همچنین با روش بازده زیاد apmp در مورد باگاس مورد بررسی قرار گرفت . متوسط طول، قطر، قطر حفره سلولی و ضخامت دیواره سلولی به ترتیب برابر 1/66 میلیمتر، 19/63، 7/47 و 6/087 میکرون تعیین شد. میزان سلولز 55/3، لیگینین 20/5، مواد استخراجی 2/9 و خاکستر 1/98 درصد اندازه گیری شد. نتایح اندازه گیری شده خمیر کاغذهای ساخته شده نشان می دهند که: بازده خمیر کاغذ ctmp به میزان 3-4 درصد از خمیر کاغذ cmp بیشتر بوده و به حداکثر 80/7 درصد در شرایط تیمار شیمیایی 15 درصد هیدرواکسید سدیم و 15 دقیقه زمان تیمار شیمیایی می رسد. خمیر کاغذهای cmp دارای طول پاره شدن تقریبا برابر، مقاومت به ترکیبدن بیشتر و مقاومت در برابر پاره شدن کمتر از خمیر کاغذهای ctmp می باشند. زیادترین طول پاره شدن برابر 3/85km با استفاده از 15 درصد هیدروکسید سدیم و 10 دقیقه زمان تیمار شیمیایی و زیادترین مقاومت در برابر ترکیدن برابر 4/814 kpam2/gr با استفاده از 20 درصد هیدروکسید سدیم و 20 دقیقه زمان تیمار شیمیایی و زیادترین مقاومت در برابر پاره شدن برابر 6/870 mnm2/gr با استفاده از 15 درصد هیدروکسید سدیم و 15 دقیقه زمان تیمار شیمیایی بدست آمده است . خمیر کاغذ cmp نسبت به ctmp دارای براقیت بیشتر و ماتی کمتری است . ساخت خمیر کاغذهای apmp با اعمال روشهای مختلف تیمار شیمیایی نشان می دهند که: - بازده پختهای دو مرحله ای نسبت به پختهای یک مرحله ای حدود 6 درصد زیادتر بوده است . - افزودن آب اکسیژنه تاثیر معنی داری در راندمان ندارد. - بیشترین طول پاره شدن مربوط به خمیر کاغذ پخت شده با روش دو مرحله ای و افزودن یک مرحله آب اکسیژنه و کمترین طول پاره شدن مربوط به خمیر کاغذ دو مرحله ای با افزودن اب اکسیژنه می باشد و بیشترین اندیس مقاومت به ترکیدن مربوط به خمیر کاغذ تهیه شده به روش دو مرحله ای افزایش آب اکسیژنه و کمترین اندیس مقاومت به ترکیدن مربوط به پخت با روش یک مرحله ای بدون آب اکسیژنه است . - بیشترین براقیت مربوط به زمانی است که از dtpa استفاده گردیده و کمترین براقیت مربوط به پخت یک مرحله ای بدون آب اکسیژنه می باشد. در مورد ماتی نیز نتایج مشابه است .