چکیده ندارد.

رساله حاضر ترجمه 5 فصل اول از کتاب "فکر و زبان" اثر ویگوتسکی می باشد. روش بکارگرفته شده در این کتاب به روش تحلیل "تجزیه به واحدها" معروف است . منظور از واحد، دست آوردی از تحلیل است که برخلاف عناصر، همه خواص عمده کل را به همراه داشته و نتوان آنرا بی آنکه این خواص را از دست بدهد به اجزای دیگر تقسیم کرد. روش واحد تفکر زبانی در معنای واژه یافت می شود. بنابراین، روش مذکور در کاوش ماهیت تفکر، روش تحلیل معنایی است . این روش این امکان را به ما می دهد که با توجه به نیازها و انگیزه های یک فرد، بتوان مسیر مشخص فکری و یا مسیر معکوس یعنی شناخت رفتار و فعالیت او را با عنایت به افکارش دنبال کرد. در ادامه این بررسی پس از مروری بر نظریه پیاژه در باره زبان و تفکر کودک و نظر اشترن در باره رشد زبان، ریشه های تکوینی گفتار مورد بحث قرار گرفته است . بررسی تکوینی تفکر و گفتار نشان داده که رابطه تفکر و گفتار پیوسته دستخوش دگرگونیهای بسیاری می شود. پیشرفت آنها به موازات هم صورت نمی پذیرد و منحنی های رشد آنها پیوسته یکدیگر را قطع می کنند. تفکر و گفتار از لحاظ فردی دارای ریشه ها متفاوتی هستند. در رشد زبان کودک می توان با اطمینان مرحله پیش اندیشگی و در رشد فکری او مرحله پیش زبانی را به اثبات رسانید. تفکر و گفتار تا یک مرحله معین زمانی مسیرهای متفاوت و مستقل از یکدیگر را طی می کنند. در زمانی معین این دو مسیر با هم تلاقی می کنند و آن وقت تفکر زبانی و گفتار عقلانی می گردد. خلاصه اینکه اگر رشد اولیه گفتار و تفکر را - همانطور که هم در جانوران و هم در کودکان بسیار خردسال، در امتداد مسیرهای جداگانه ای صورت می پذیرد - با رشد گفتار درونی و تفکر زبانی مقایسه کنیم، باید نتیجه بگیریم که مرحله بعدی صرفا ادامه مرحله پیشین نیست بلکه ماهیت خود رشد دگرگون می شود و این دگرگونی، دگرگونی ماهیت زیست شناختی به ماهیت اجتماعی - تاریخی است . تفکر زبانی صورت رفتاری فطری و طبیعی نمی باشد بلکه بر اثر فرآیند تاریخی - فرهنگی تعیین می شود، و دارای خواص و قوانین ویژه ای است که در صور طبیعی تفکر و گفتار یافت نمی شود.