نام پژوهشگر: علی اکبر فراشیانی
غلامحسین نوذری علی اکبر فراشیانی
زیرکونیای مونوکلینیک به دلیل استحکام پایین کاربرد چندانی ندارد، اما با افزودن آلومینا به آن می توان کامپوزیتهای زیرکونیا- آلومینا با استحکام مطلوب بدست آورد و از زیرکونیای مونوکلینیک به عنوان یک ماده مفید در صنعت استفاده کرد. در این تحقیق کامپوزیتهای متخلخل زیرکونیا- آلومینا با ترکیبهای 0، 30 و 50% وزنی آلومینا به روش سینترینگ حالت جامد تولید شد و تأثیر دما و درصد آلومینا بر استحکام مکانیکی و ریزساختار کامپوزیت حاصل از زیرکونیای مونوکلینیک مورد بررسی قرار گرفت. استحکام خمشی و استحکام فشاری نمونه ها به ترتیب با آزمون خمش سه نقطه ای و آزمون فشار، و ترکیب فازی کامپوزیتهای حاصل با xrd تعیین شد. ریزساختار نمونه ها با میکروسکوپ الکترونی sem مورد بررسی قرار گرفت. استحکام فشاری زیرکونیای مونوکلینیک سینتر شده در c?1650 با افزودن 50% آلومینا از 33 مگاپاسکال به 134 مگاپاسکال و استحکام خمشی آن از 19 مگاپاسکال به 67 مگاپاسکال افزایش یافت.