هدف از مطالعه فعلی پیدا کرئن مراکز وازو موتور در بصل النخاع خرگوش بوسیله تحریک الکتریکی می باشد، برای این منظور 60 عدد خرگوش به وزن یک تا دو کیلوگرم بکار برده شد. پس از بیهوش کردن حیوان بوسیله تزریق داخل صفاقی اورتان، نای راکانول گذاری کرده و در سرخرگ سبات و سیاهرگ وداج یکطرف گردن کاتتر گذارده گردید. سپس حیوان را در دستگاه استروتاکسیک ثابت کرده و با برداشتن استخوان پس سری، بصل النخاع و مخچه ظاهر گردید. بصل النخاع را از بالا تا پائین و از خط وسط تا 3 میلیمتر به هر طرف بوسیله الکترودی که از جنس فولاد بوده تحریک نمودیم قطر الکترود 5ˆ0 میلیمتر و انتهای هادی آن بطول 5ˆ0 میلیمتر بوده الکترود دیگر به میله بینی دستگاه استروتاکسیک وصل گردیده خصوصیات تحریک که اکثرا" بکار برده شد عبارتند از شدت 4 ولت و فرکانس تحریک 100 در ثانیه زمان هر تحریک نقاطی 60 ثانیه بود. نقاطی که تحریک آنها موجب افزایش فشارخون شریانی شد بعنوان مرکز پرسوریا افزایش دهنده فشارخون و نقاطی که تحریک آنها موجب پائین آمدن فشارخون شد بعنوان مرکز پرسور یا مهارکننده فشارخون شناخته شد. با تحریک بصل النخاع سه نوع جواب مشاهده گردید: یکی افزایش فشارخون یکی کاهش فشارخون و سومی مخلوطی از هردو یعنی اول کاهش و بعد افزایش فشارخون. بطورکلی 1481 نقطه در بصل النخاع تحریک شد که 51 درصد آنها فشار را بالا برده و 4ˆ31 درصد آنها فشار را پائین آورده و 3ˆ9 درصد واکنش مخلوط ایجاد نمود. مرکز پرسور در قسمت بالای بصل النخاع و در سطح قدامی و جانبی قرار گرفته و مرکز پرسور در قسمت پائین و در سطح خلفی و میانی قرار دارد. قطع دو طرفه عصب واگ و تزریق اتروپین اثر دپرسور را از بین نبرد در صورتی که اثر پرسور بوسیله تزریق داخل سیاهرگی فنوکسی بنزامین کاملا" مهار گردید و این نتیجه نشان میدهد که بالا رفتن فشار بعلت تحریک گیرنده های آلفا در دیواره عروق می باشد. پروپرانولل اثر چندانی بر روی واکنش های فوق نداشت ولی ضربان قلب را کم کرد. تحریک بعضی از نقاط باعث انقباض وریدها شد که در بعضی از مواقع با تغییرات فشارخون همراه بود. با توجه به نتایج حاصله میتوان نتیجه گرفت که نواحی پرسور بصل النخاع این عمل از طریق تحریک گیرنده های آلفا انجام میدهند.