بیماری پوسیدگی طوقه و ریشه گندم با عامل قارچی bipolaris sorokiniana یکی از مهمترین بیماریهای گندم در ایران به شمار می رود. سودوموناس های فلورسنت با تولید آنتی بیوتیک ها و سایر ترکیبات همچون سیانید هیدروژن و سیدروفورها در کاهش شدت بیماریهای خاکزاد تاثیرات زیادی دارند. از میان آنتی بیوتیک ها، 2و4دی استیل فلوروگلوسینول اهمیت زیادی دارد. در این پژوهش 25 جدایه سودوموناس فلورسنت ریزوسفر گندم انتخاب و از نظر ایجاد هاله بازدارندگی روی محیط کشت pda و kb درون تشتک پتری علیه قارچ bipolaris sorokiniana مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که همبستگی زیادی بین تولید آنتی بیوتیک و قابلیت بیوکنترل این جدایه ها وجود دارد. در صورتی که هیچگونه همبستگی معنی داری بین تولید سیانید هیدروژن و سیدروفور با توانایی بازداری از رشد بیمارگر وجود ندارد. هم چنین ردیابی ژن بیوسنتز آنتی بیوتیک 2و4 دی استیل فلوروگلوسینول به روش pcr و با استفاده از پرایمرهای b2bf و bpr4 انجام شد و تشخیص کمی این آنتی بیوتیک به روش hplc صورت گرفت. نتایج نشان داد که 12 جدایه واجد ژن تولید کننده آنتی بیوتیک 2و4 دی استیل فلوروگلوسینول بوده و بیشترین میزان تولید مربوط به جدایه um68 به مقدار 39 میکروگرم در میلی لیتر بود. در آزمایش های گلخانه ای نیز جدایه های تولید کننده آنتی بیوتیک 2و4 دی استیل فلوروگلوسینول، نسبت به سایر جدایه ها از توانایی بیشتری در کنترل بیماری پوسیدگی طوقه و ریشه گندم برخوردار بودند و با کاربرد این جدایه ها کاهش قابل توجهی در شدت بیماری و در نتیجه افزایش وزن تر ریشه و بخش های هوایی بوته ها نسبت به شاهد گردیدند.