در این پایان نامه سعی شده است تا یک الگوریتم تصادفی کاراتر برای حل مسئله ارضاپذیری بولی ارائه شود، که بدین منظور تکنیک پس گرد تصادفی را معرفی کرده ایم. سپس الگوریتم شانینگ که یکی از الگوریتم های شناخته شده در زمینه حل مسئله ارضاپذیری بولی می باشد به فرم پس گرد تصادفی انتقال یافته و رویکرد های ترتیب انتخاب متغیرها و ترتیب انتخاب عبارت ها(که اولین بار است معرفی می شود) به آن اضافه شده است. برای ارزیابی این الگوریتم جدید، آن را با سه الگوریتم شناخته شده دیگر مقایسه کرده ایم که نتایج خوبی حاصل شده است. دو ملاک برای ارزیابی این الگوریتم ها در نظر گرفته ایم، که شامل میانگین زمان اجرا و تعداد حل شده ها می باشند. این الگوریتم ها روی سه مجموعه متفاوت از نمونه ها در شرایط یکسان مورد ارزیابی قرار گرفته اند که الگوریتم پیشنهادی ما روی دو مجموعه از لحاظ هر دو ملاک رتبه نخست را به خود اختصاص داده است و روی مجموعه دیگر از لحاظ زمان اجرا بهترین و از لحاظ تعداد حل شده ها رتبه دوم را کسب کرده است.?

از دیرباز یکی از مهمترین نیازهای بشر توسعه حمل و نقل و ساخت راه های ارتباطی ایمن در راستای گسترش امپراطوری ها و در بلند مدت پیشرفت تمدن ها بوده است. تعداد زیادی از این راه ها با روسازی محکم ساخته شده بودند. و امروزه با افزایش هزینه ها و بیشتر شدنِ بارهای وارده به روسازی ها و افزایش حجم ترافیک و ساخت خودرو های پر سرعت نیاز به روسازی های مقاوم تر و با عمر سرویس دهی بیشتر حس شده است.بدین دلایل طراحان راه می بایست روسازی های جاده ها را برای خرابی های ناشی از پدیده خستگی و ترک های انقباضی در هوای سرد و شیارشدگی در هواهای گرم کنترل نمایند، در مناطق معتدل، کاربرد قیرهای سخت موجب ترک خوردگی سطح رویه آسفالتی در فصل سرد زمستان می شود و اگر از قیرهای نرم استفاده کنیم در فصل گرم تابستان با مشکل شیار شدگی مواجه خواهیم شد.ازین رو می بایست از قیر های اصلاح شده ای استفاده گردد تا بتواند مقاومت مخلوط آسفالتی را در برابر پدیده شیار شدگی در هوای گرم بالا ببرد و همچنین مخلوط را در برابر ترک های هوای سرد مقاوم کند. با توجه به توسعه فناوری نانو و کمبود پژوهش ها در مورد کاربرد این مواد در آسفالت در تحقیق پیش رو تاثیرات نانو رس را در بهبود خواص قیر و همچنین بهبود پارامتر های مخلوط های آسفالتی ، با توجه بیشتر به مقاومت آن در برابر پدیده شیار شدگی بررسی کرده ایم.

تغییر شکل های دائمی (شیار شدگی) یکی از مشکلات اساسی در مخلوط های آسفالتی می باشد. برای رفع این مشکل از افزودنی های مختلف در مخلوط های آسفالتی استفاده می شود. در این تحقیق گوگرد پلیمری (گوگاس) با نسبت های وزنی80/20 و 60/40 گوگرد پلیمری به قیر، با قیر مخلوط جایگزین شد و تأثیر هر یک از این درصدهای وزنی بر تغییر شکل های دائمی مخلوط های آسفالتی با استفاده از آزمون های مارشال و خزش دینامیک مورد بررسی قرار گرفت. همچنین مقایسه ای بین مخلوط های حاوی گوگرد پلیمری و مخلوط آسفالت معمولی انجام گرفت. نتایج به دست آمده در این پژوهش حاکی از آن است که میزان تغییر شکل های دائمی مخلوط های آسفالت معمولی نسبت به مخلوط های آسفالت دارای گوگرد پلیمری بسیار بیشتر بوده و افزودن گوگرد پلیمری باعث افزایش قابل ملاحظه ی مقاومت در برابر تغییر شکل های دائمی مخلوط های آسفالتی و در نتیجه کاهش شیار شدگی می شود. بیشترین کاهش در تغییر شکل های دائمی، مربوط به نمونه های دارای 40 درصد گوگرد پلیمری بود که کاهش حدود 50 درصد را نسبت به نمونه های آسفالت معمولی نشان داد. با توجه به ارزانی گوگرد پلیمری (گوگاس) و این نکته که این ماده مضرات گوگرد را هنگام اختلاط ندارد، بنابراین این افزودنی با نسبت وزنی 60/40 گوگرد پلیمری به قیر، برای کاهش تغییر شکل های دائمی مخلوط های آسفالتی پیشنهاد می شود.

چکیده ندارد.