نام پژوهشگر: علی محمد منسوجی
اشکان عباسیان علی محمد منسوجی
کشت مخلوط عبارت از کشت همزمان دو یا چند گیاه در مزرعه می باشد. اخیرا دانشمندان علوم زراعی راهی برای افزایش کارآیی استفاده از زمین به آن توجه خاصی نموده اند. به منظور تعیین اثر نسبت های مختلف کاشت بر کشت مخلوط ردیفی ذرت دانه ای (رقم سینگل کراس 704) و سویا (رقم هیل)، آزمایشی در سال زراعی 1378 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی ساری (خزرآباد) به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با 11 تیمار {شامل نه نسبت ردیف کاشت مختلف (ذرت : سویا)، (4:4، 4:3، 4:2، 3:4، 3:3، 3:2، 2:4، 2:3 و 2:2} و چهار تکرار اجرا شد. هر کرت شامل ده خط کاشت به طول پنج متر بود. در نسبت های کاشتی که دارای تعداد ردیف سویای ثابتی بودند، با افزایش تعداد ردیف ذرت در کشت مخلوط ارتفاع ذرت افزایش یافت و متعاقب آن تعداد ردیف دان در بلال، تعداد دانه در ردیف بلال، وزن هزار دانه و عملکرد دانه کاهش یافت . اما با کاهش ردیف ذرت و افزایش نسبت سویا در کشت مخلوط، عملکرد ذرت نسبت به کشت خالص افزایش چشمگیری به میزان 15-60 درصد داشت ، که در اثر افزایش تعداد دانه در ردیف بلال ذرت بود. بیشترین عملکرد دانه ذرت مربوط به تیمار دو ردیف ذرت و چهار ردیف سویا بود. بیشترین عملکرد سویا نیز در تیمار نسبت کاشت دو ردیف ذرت و چهار ردیف سویا حاصل شد. در این جا نیز با ثابت ماندن ردیف های سویا و افزایش ردیف های ذرت در کشت مخلوط، عملکرد سویا کاهش یافت . کشت خالص سویا به علت رقابت برون گونه ای حداقل دارای بیشترین تعداد غلاف در بوته بود، اما عملکرد ردیف های کاشت (ذرت : سویا)، 4:2، 4:3، 4:4 و 3:2 به علت استفاده مطلوب تر سویا از منابع محیطی پس از برداشت کامل بوته های ذرت ، بیشتر از کشت خالص شد. بیشترین و کمترین نسبت برابری زمین به ترتیب در تیمارهای نسبت کاشت 4:2 و 2:4 (سویا: ذرت ) به مقدار 1/34 و 0/97 مشاهده شد. بیشترین درآمد ناخالص در تیمار نسبت کشت سه ردیف ذرت و چهار ردیف سویا حاصل شد، در حالی که کمترین درآمد ناخالص مربوط به تیمار کشت سویا بود.
امید رشیدی علی محمد منسوجی
به منظور تعیین دوره بحرانی کنترل علف هرز ذرت دانه ای، در سال زراعی 79 -78 آزمایشی مزرعه ای در شرایط آلودگی طبیعی به علف های هرز در زمینهای کشاورزی کشت و صنعت دشت ناز ساری در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 12 تیمار در چهار تکرار به اجرا درآمد. تیمارها شامل دو گروه (تیمارهای کنترل علف هرز و تیمارهای تداخل علف هرز در مراحل مختلفی از رشد ذرت بودند. تداخل تمام فصل عملکرد را بطور بسیار معنی داری نسبت به شاهد فاقد رقابت کاهش داد. طول مدت تداخل با وزن خشک، ارتفاع و تراکم علف های هرز رابطه مستقیم و بسیار معنی دار داشت. تاثیر دوره های تداخل و کنترل بر ارتفاع ذرت معنی دار نشد. در حالیکه این تاثیر در رابطه با قطر ساقه، وزن خشک، طول بلال، قطر بلال، وزن چوب بلال، تعداد ردیف دانه در بلال، تعداد دانه در هر ردیف بلال، وزن هزار دانه و عملکرد بسیار معنی دار بود. دوره بحرانی در رقابت علف های هرز با در نظر گرفتن 5 درصد کاهش عملکرد دانه در فاصله 8 - 7 برگی تا شروع تاسل دهی، 38 الی 65 روز پس از کاشت تعیین گردید. براساس نتایج به دست آمده، در فرایند رقابت علف های هرز در میان گونه های غالب منطقه، علف های هرز تاج خروس و گاوپنبه نسبت به سایرین موفق تر عمل کرده و در رقابت با ذرت، مشکل سازتر بودند.
عطیه محمودی علی محمد منسوجی
دوره بحرانی کنترل علفهای هرز به عنوان یک فاصله زمانی در چرخه زندگی گیاه زراعی تعریف می شود که برای جلوگیری از کاهش معنی دار عملکرد باید عاری از علف هرز نگه داشته شود.برای تعیین دور بحرانی کنترل علفهای هرز آفتابگردان، آزمایشی در سال زراعی 1380 در مزرعه تحقیقاتی بایع کلا (نکا) در قالب بلوکهای کامل تصادفی با 12 تیمار در 4 تکرار اجرا گردید. تیمارها شامل دو گروه کنترل علفهای هرز و تیمارهای تداخل علفهای هرز بود.