آزمایشی به منظور بررسی استفاده از سطوح مختلف پروتئین و سینبیوتیک بر عملکرد، برخی فراسنجه های خونی، خصوصیات لاشه و مورفولوژی روده کوچک در بلدرچین ژاپنی انجام گرفت.720 قطعه بلدرچین ژاپنی یکروزه در 9 تیمار، 4 تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار تخصیص داده شدند. جوجه ها به مدت 42 روز در قالب طرح کاملاً تصادفی به صورت آرایش فاکتوریل 3×3 شامل 3 سطح پروتئین جیره (پروتئین متعادل (24 درصد) در کل دوره، کم پروتئین (08/22 درصد) در کل دوره و پروتئین متعادل (24 درصد) در دوره آغازین- کم پروتئین (08/22 درصد) در دوره رشد) و 3 سطح سینبیوتیک (صفر، توصیه شده و 150درصد توصیه شده) پرورش داده شدند. کلیه جیره های آزمایشی به جز پروتئین دارای انرژی قابل سوخت و ساز یکسان و حاوی حداقل مقادیر مواد مغذی توصیه شده انجمن ملی تحقیقات (1994 nrc,) بودند. نتایج نشان داد اثر متقابل سطوح مختلف پروتئین و سینبیوتیک تأثیر برای فراسنجه های افزایش وزن، ضریب تبدیل غذایی و خوراک مصرفی بلدرچین ها در دوره های مختلف پرورش معنی دار نبود (05/0<p). کاهش سطح پروتئین جیره در دوره آغازین در مقایسه با دیگر تیمارها منجر به کاهش عملکرد گردید (05/0>p)، حال آنکه در دوره رشد این اختلافات در تیمارها مشاهده نشد. کاهش سطح پروتئین سبب بهبود نسبت راندمان پروتئین مصرفی (05/0>p) شد، در حالی که سطوح مختلف سینبیوتیک تأثیری بر این فراسنجه ها نداشت. پروتئین و سینبیوتیک تأثیر معنی داری بر درصد اجزای لاشه در بلدرچین ژاپنی نشان نداد. سطح تری گلیسیرید سرم در تیمارهای دریافت کننده سینبیوتیک به طور معنی داری کاهش یافت (05/0>p)، ولی مکمل سینبیوتیک بر سایر فراسنجه های خونی تأثیر معنی داری نداشت. پارامترهای مورفولوژی روده تحت تأثیر پروتئین و سینبیوتیک قرار نگرفت هرچند ارتفاع ویلی در بخش ژژونوم در تیمارها در اثر مکمل سینبیوتیک و پروتئین تفاوت معنی داری نشان داد (05/0>p). نتایج کلی آزمایش نشان داد کاهش سطح پروتئین جیره در دوره آغازین به کمتر از سطح متعادل سبب کاهش عملکرد در بلدرچین ژاپنی می گردد. در حالی که کاهش سطح پروتئین به کمتر از سطح متعادل در دوره رشد تأثیری منفی بر عملکرد بلدرچین ژاپنی ندارد بلکه سبب بهبود راندمان اقتصادی تولید نیز شد. در شرایط این آزمایش، مکمل سینبیوتیک دارای اثر مثبتی بر عملکرد نبوده است ولی بهبودهایی در تری گلیسیرید خون و ارتفاع ویلی مورفولوژی روده قابل مشاهده بود.

ابوطالب کلیم کاشانی (990 ـ 1061 ه . ق) از شاعران شیعی برجسته سبک هندی است. تذکره‏نویسان، اخلاق و منش وی را تحسین کرده و او را شاعری آزاده و بی‏کینه معرفی نموده‏اند. وی از جمله شاعرانی است که به دربار شاهجهان پادشاه گورکانی هند راه یافته و به مقام «ملک‏الشعرایی» رسیده، در آفرینش معانی و مضمون‏های تازه، دستی توانا داشته و هنرورزی‏های وی در آثارش که شامل کلیات و مثنوی بلند «پادشاهنامه» اوست، به وضوح قابل مشاهده است. در این رساله، مثنوی «پادشاهنامه» وی که در توصیف فتوحات شاهجهانی است، تصحیح شده و از دیدگاه ارزش‏های ادبی تحلیل شده است. هدف نویسنده از این کار این بوده که یک حلقه از زنجیره بلند حماسی در ادبیات شناخته شود. در انجام این مهم از دو نسخه خطی استفاده شده و با هم مقابله و مقایسه گردیده است. آشنا شدن با مضامین و خلاّقیت‏های هنری شاعر، حال و هوای دوره صفوی، ارتباط شاعران با پادشاهان ایرانی و هندی، عقاید و آداب و اندیشه‏های هندی، منش و خوی و اخلاقیات شاعر از دستاوردها و نتایج این تحقیق است.

الملخص عند ما نراجع کتاب «نهج البلاغه» وهو ذو مضامین متعدده ـ نجد الصور البیانیه فیه بوجه خاص قد تجلت بکثیر و قد استخدمت لأغراض بلاغیه عدیده تحمل فی طیاتها أهداف تربویه وإرشادیه وبالوقت ذاته لها مدلولات ومصادیق اجتماعیه وسیاسیه. من هذه الصور البیانیه المتمثله فی مجال التشبیه والمجاز والاستعاره والکنایه نجد قد استخدمت لوصف الحیوانات والطیور والحشرات والغرض من ذلک المعانی الثانویه لهذه الأغراض البلاغیه حیث وردت بشکل التشبیه التمثیلی والترکیب الاستعاری والتعبیر الکنائی منها فی وصف الإبل والبهائم وابن اللبون والناقه والأسد والضبع والمعز والماعز والحیه، ومنها ماجاء من أجل الوصف ذاته وذلک فی وصف الطاووس والخفاش والجراده و النمل و کان القصد من ذلک بیان حکمه الباریء فی خلقه و تدبیره فی الکائنات الحیه. استهدف البحث، تبیین الصّور البیانیه الوارده فی وصف الحیوانات وتطبیقها مع عناصر البیان المعروفه فی علم البلاغه وهی التشبیه والمجاز والاستعاره والکنایه، مستعینین فی ذلک بشروح کتاب نهج البلاغه وکتب البلاغه والمعاجم اللغویه لشرح المفردات. قد تبین من خلال البحث أنّ الإمام علی (ع) کان یستخدم وصف الحیوانات لأغراض بلاغیه لإیصال الفکره والغرض السامی الذی صاغه من خلال التعبیر البلیغ و البیان الموجز و المتواتر فی النفوس لأجل تقریب الأفکار و المفاهیم إلی الأذهان و إثاره دفائن العقول لاستنهاض الهمم و الوقوف علی عظمه الخالق و درک الحقایق الکونیه و الالهیه و کان اهلاً لذلک. الکلمات الدلیلیّه: الصّور البیانیه، التشبیه، المجاز، الاستعاره، الکنایه. الحیوانات.

سطوح کاهشی پروتئین در جیره جوجه های گوشتی امروزه مطلوب پرورش جوجه گوشتی می باشد اما در شرایط هایپوکسی تاثیرات منفی از جمله افزایش توسعه فشار خون ریوی را می تواند در پی داشته باشد که از دلایل آن به تشدید لیپوژنز و در نتیجه افزایش تقاضای اکسیژن، کاهش سطح آمینواسید آرژنین (پیش ساز اصلی نیتریک اکسید) و کاهش ظرفیت آنتی اکسیدانی بدن پرنده می توان اشاره کرد. بنابراین در صورت استفاده از ال آرژنین، ال-کارنیتین، آنتی اکسیدان ها و گوانیدینو استیک اسید در این جیره ها به واسطه نقشی که آنها در افزایش دسترسی نیتریک اکسید، کاهش لیپوژنز، کاهش استرسهای اکسیداتیو و جایگزینی کمبود آرژنین جیره ای دارند احتمالاً بتوانند از اثرات منفی کاهش سطح پروتئین ها جیره ها در افزایش وقوع آسیت بکاهند و در عین حال سبب بهبود راندمان اقتصادی پرورش گردید و از آلودگی های زیست محیطی ناشی از سطوح بالاتر پروتئین در پرورش جوجه گوشتی اجتناب کرد. به طور کلی مشاهده شد جیره های کم پروتئین با کاهش محتوای آرژنین خوراک، افزایش لیپوژنز و ایجاد تنش اکسیداتیو نقش معنی داری در افزایش بروز آسیت داشته و مکمل کردن جیره های کم پروتئین با ال-آرژنین، ال- کارنیتین و آنتی اکسیدان ها نقش مهمی در تعدیل این اثرات دارد. همچنین، تاثیر مفید گوانیدواستیک اسید به عنوان جایگزین آرژنین در پیشگیری از وقوع سندرم فشار خون ریوی در جوجه های گوشتی مورد تایید قرار گرفت.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

با توجه به اهمیت فوریتهای پزشکی که از اولیه ترین نیازهای درمانی انسان می باشد و وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی یکی از اولویتهای کاری خود را سامان دهی خدمات فوریتهای پزشکی اعلام نموده است . در این بررسی سعی شده است حرکتی در جهت شناخت هر چه بیشتر نظام فوریتهای پزشکی در کشور ما وکشورهای پیشرفته آغاز گردد. شروع کار به این ترتیب بود، از 444 ماموریت که توسط اورژانس 115 آبانماه 1377 در شهر یزد انجام شده بود پرونده ها از بایگانی استخراج گردید. 37 مورد پرئنده شامل انجام ماموریتهایی بود که در محل حادثه کسی نبوده و 407 پرونده دیگر سامل دو گروه بیمارانی می شوند که گروه اول توسط اورژانس 115 در محل درمان سرپائی شده بودند و گروه دیگر تحویل بیارستانهای مختلف شده بودند که اطلاعات از پرونده ها استخراج گردیده و در پرسشنامه ها ثبت شد و تعداد زیادی از پرونده ها نقص داشته از 403 پرونده پارامترهای جنس در جامعه مورد بررسی بر حسب محل ارائه خدمت توسط اورژانس 115 استخراج گردید، 148 نفر کسانی بودند که در محل حادثه درمان سرپائی شده بودند و 255 نفر کسانی بودند که به بیمارستانها منتقل شده بودن با مراجعه به بیمارستانهای مربوطه فقط 137 نفر از 255 نفر در بیمارستان بستری شده بودند که از این 137 نفر فقط 77 پرونده در بایگانی بیمارستانهای مربوطه موجود بود و بقیه پرونده ها موجود نبود. پس از حمع آوری اطلاعات و تکمیل پرسشنامه مورد ارزیابی آماری قرار گرفته و در نهایت اطلاعات ثبت شده به کامپیوتر داده شدند و جداول از کامپیوتر استخراج گردیدند.

یکی از روشهای بررسی بدخیمی ها، استفاده از تغییرات سیتوشیمیایی می باشد. غلظت بسیاری از شاخصهای مولکولی یا بیومارکرها در خلال روند بدخیمی ها دچار تغییر می شود. از میان این شاخصهای مولکولی، آنزیمها بسیار مورد توجه بوده اند. آنزیم لاکتات دهیدروژناز (ldh) رایج ترین آنزیم در بررسی بدخیمی ها است . لوسمی های مزمن که به دو دسته cml و cllتقسیم می شوند، قسمت عمده ای از اختلالات خونی را تشکیل می دهند و cll جزء بیماریهای لنفوپرولیفراتیو می باشد. در این تحقیق میزان و ارزش تشخیصی ldh و ایزوآنزیمهای آن به عنوان یک شاخص در گروهی از مبتلایان به لوسمی مزمن (cll, cml) بررسی شده است . همچنین الگوی افزایش و نسبت افزایش ایزوآنزیمهای ldh در لوسمی مزمن تعیین گردیده است . ldh تام با استفاده از کیتهای تجارتی موجود و بروش دستگاهی مورد ارزیابی قرار گرفت . برای جداسازی ایزوآنزیمهای ldh روش ایزوالکتریک فوکوزینگ (ief) بکار رفته است و ارزش و اهمیت آن به عنوان یک روش برتر در جداسازی ایزوآنزیمهای ldh شرح داده شده است . نتایج حاصل، نشاندهنده ارزش تشخیصی ایزوآنزیمهای ldh در لوسمی مزمن می باشد. نتایج حاصل نشان می دهد که در ldh3, cml یک شاخص مولکولی با ارزش به عنوان یک عامل تشخیصی است و شاید بتوان از آن در تعیین پیش آگهی و ارزیابی روند درمان در مبتلایان به این نوع لوسمی استفاده نمود. در cll نتایج حاصل نشان دهنده اهمیت نسبت ایزوآنزیمهای ldh به یکدیگر می باشد، بطوریکه از تغییر نسبت ldh4/ldh2 می توان به عنوان یک شاخص استفاده نمود و ممکن است از تغییر نسبتهای ldh4/ldh1, ldh3/ldh1, ldh2/ldh1, ldh1/t.ldh, ldh5/ldh1, ldh4/ldh3 بتوان برای پیش آگهی، ارزیابی بالینی و سیر درمان مبتلایان به cll استفاده نمود.

هپاتیتهای ویروسی یکی از 5 علل عفونی مرگ زودرس انسان در سطح جهان می باشند. هر ساله حداقل یک میلیون نفر از جمعیت جهان در اثر هپاتیتهای ویروسی تلف می شوند. در طی دو دهه آخر قرن بیستم پیشرفتهای سریع علمی ، شناخت دقیق این ویروسها ، عوارض و عواقب بیماری ، داروهای موثر در درمان و همچنین واکسن های بسیار موثر در پیشگیری از آنها را باعث گردیده است . پیش بینی می شود که در دهه اول قرن بیست و یکم تحول چشمگیر و قابل توجهی در درمان و پیشگیری این بیماری بخصوص با استفاده از روش مهندسی ژنتیک و بیوتکنولوژی بوجود آید.

تب روماتیسمی به عنوان یکی از شاخص ترین عوارض غیرعفونی ناشی از استرپ گروه آ هنوز از معضلات کشورهای در حال توسعه محسوب می شود. هدف از انجام این مطالعه در درجه اول شناخت موارد تب روماتیسمی و بیماری روماتیسمی قلبی در جامعه مورد بررسی بوده است و پس از آن بررسی مشخصات بالینی و آزمایشگاهی بیماران با ‏‎aso‎‏ بالا مد نظر بوده است .

چکیده ندارد.

هپاتیت ‏‎b‎‏ شایعترین بیماری جدی کبدی است. این ویروس یکی از علل اصلی هپاتیت حاد است که عوارض جبران ناپذیری را گریبانگر فرد می کند، از جمله هپاتیت مزمن، سیروز، کارسینوم هپاتوسلولر، افزایش مرگ و میر مادران، زایمان زودرس، پره ماچوریتی، ‏‎lbw‎‏ و غیره. راههای عمده انتقال این بیماری شامل دریافت خون آلوده، انتقال جنسی، انتقال از مادر به نوزاد، ترشحات واژینال، اسپرم، خون قاعدگی و ورود جسم آلوده به دورن پوست بدن می باشد و از طرفی پیشگیری از این بیماری با رعایت نکات بهداشتی و واکسیناسیون، به سادگی امکان پذیر است. این مطالعه جهت تعیین توزیع فراوانی ‏‎hbsag‎‏ در بین اعضای خانواده افراد ‏‎hbsag+‎‏ در شهر یزد در سال 80 انجام گرفت و ارتباط آن با پارامترهای سن، جنس، نوع بستگی و سابقه واکسیناسیون و سابقه زمانی مشخص شدن بیمار در فرد مبتلا مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور 30 خانواده از آخرین افرادی که ‏‎hbsag+‎‏ بودند انتخاب شدند که این 30 خانواده را 105 نفر تشکیل می داند که نمونه خون آنها را با مراجعه به درب منازل گرفته به آزمایشگاه مرکزی دانشگاه انتقال داده و تعیین ‏‎hbsag‎‏ از طریق ‏‎elisa‎‏ صورت گرفت. همچنین سایر اطلاعات از طریق پرسشنامه کسب شد. این 105 فرد مورد مطالعه 10 مورد ‏‎‎‏(9/5%) ‏‎hbsag+‎‏ بودند که 3-2 برابر میزان آلودگی در ایران است. تنها متغیری که از نظر آماری معنی دار بود رابطه توزیع ‏‏‎hbsag‎‏ در جامعه مورد بررسی با سابقه واکسیناسیون مثبت که از 61 نفر (58%) از افرادی که واکسینه شده بودند 1 نفر (6/1%) ‏‎hbsag+‎‏ بودند و 44 نفر (9/41%) از افرادی که واکسینه نشده بودند 9 نفر ‏‎‎‏‏‎‎‏‏‎‎‏(20/5%) ‏‎hbsag+‎‏ بودند که با استفاده از آزمون ‏‎fisher exact‎‏ این اختلاف معنی دار بود ‏‎(p.value=0/002)‎‏ لذا توزیع فراوانی ‏‎hbsag‎‏ در افرادی که واکسینه نشده بودند بیش از افرادی بود که واکسینه شده بودند. میزان شیوع ‏‎hbsag+‎‏ در اعضای خانواده افراد ‏‎hbsag+‎‏ ارتباط معنی داری با جنس ‏‎(p.value=1)، سابقه زمانی مثبت شدن بیماری در فرد مبتلا ‏‎(p.value=0/187)‎‏ ندارد. بخاطر کمی تعداد مثبت رابطه ‏‎hbsag‎‏ با سن و نوع بستگی قابل ارزیابی مقایسه ای نبود. با توجه به شیوع بالای آن در اعضای خانواده افراد ‏‎hbsag+‎‏ توصیه به بررسی اعضای خانواده این افراد و در صورت لزوم انجام واکسیناسیون می شود.