به منظور تعیین زونهای آغشته به آلودگیهای نفتی از بررسیهای ژئوفیزیکی و از طریق برداشت 7 شبه مقطع مقاومت ویژه ظاهری و ‏پلاریزاسیون القایی و با استفاده از آرایه قطبی _دوقطبی بهره گرفته شده است.همچنین تعداد 7 پروفیل ‏‎ gpr‏ منطبق بر پروفیلهای الکتریکی فوق برداشت و بطور همزمان مورد تفسیر قرار گرفته است. که در این پایان نامه ‏فقط سه پروفیل 2 ،5 و 7 مورد بررسی قرار می گیرند. ‏. زونهای با مقاومت ویژه پایین و بار پذیری بالا مربوط به تاسیسات فلزی زیر سطحی و یا شکستگیهای پر شده با کانیهای رسی و دانه ریز ‏بوده و همچنین گسلهای جوان بخوبی در مقاطع ژئوفیزیکی شناسایی و آلودگیهای احتمالی نفتی و سایر مصنوعات دست ساز بشر تفکیک ‏شده اند. در هر مقطع ژئوفیزیکی انواع ناهمگنیهای موجود از طریق تلفیق نتایج هر سه روش بکارگرفته شده شناسایی و با هدف تفکیک ‏آلودگی های احتمالی نفتی تفسیر گردیده است. ‏‏

محدوده نهایی معادن مشخص کننده میزان ماده معدنی و باطله ای است که در طول عمر معدن باید برداشت گردد تا ضمن رعایت تمام محدودیت ها، سود معدن بیشینه گردد. تاکنون الگوریتم های متعددی جهت بهینه سازی محدوده نهایی معادن روباز ارائه گردیده است. این الگوریتم ها بر مبنای برنامه ریزی خطی، برنامه ریزی پویا، پارامتری کردن، شبیه سازی، تئوری گراف و الگوریتم های ابتکاری ارائه گردیده اند. اما وجود برخی معایب از جمله عدم توانایی در اعمال شیب متغیر دیواره های معدن، پیچیده بودن مفاهیم الگوریتم، عدم کاربرد در حالت سه بعدی و نیز عدم کاربرد برای معادن بزرگ سبب گردیده است، که بسیاری از این الگوریتم ها در عمل کاربرد نداشته باشند. از طرف دیگر یکی از مهمترین منابع عدم قطعیت عیار بلوک های استخراجی می باشد که جهت رسیدن به نتایج منطبق بر واقعیت، ضروری است این عدم قطعیت در نظر گرفته شود. در این تحقیق برای بهینه سازی محدوده نهایی معادن روباز در حالت سه بعدی الگوریتمی مبتنی بر شبکه های عصبی ارائه گردیده است. در این الگوریتم ابتدا بلوک ها با استفاده از شبکه عصبی طبقه بندی شده، پس از آن با اعمال محدودیت های مختلف محدوده نهایی معدن به دست می آید. همچنین جهت برآورد عدم قطعیت همراه با تناژ و سود کاواک نهایی از شبیه سازی شرطی جهت تخمین عیار بلوک ها استفاده گردید. جهت اعتبار سنجی مدل، این الگوریتم برای بهینه سازی معدن فسفات اسفوردی یزد به کار گرفته شد. نتایج به دست آمده با نتایج حاصل از نرم افزار تجاری npv+mfo مقایسه گردید. نتایج نشان می دهد که در شرایطی که محدودیت عناصر مزاحم وجود دارد این الگوریتم نتایج به مراتب بهتری نشان داده، و کاواکی با 30 درصد سود بیشتر به دست می دهد.

روش تشدید مغناطیسی پروتون (pmr) یکی از جدیدترین تکنولوژی های برآورد مستقیم خصوصیات هیدرولیکی خاک ها، آبخوان ها و مخازن زیر سطحی در چند دهه است. snmr آب های آزاد نفوذی در زیر سطح زمین را هدف قرار می دهد. شاخصه روش pmr این است که قادر به شناسائی مولکول آب آزاد درون حفره ها به طور مستقیم می باشد و دو پارامتر مهم پتروفیزیکی سازند های زیر سطحی، یعنی تخلخل و تراوایی را مستقیماً به دست می آورد. بر روی زمین یک لوپ دایره ایی به شعاع 50 متر بعنوان فرستنده و گیرنده سیگنال pmr پهن می شود. سپس جریانی با فرکانس معادل فرکانس لارمور هسته هیدروژن در لوپ برقرا ر می شود. در این تحقیق ابتدا معادلات تحلیلی موجود برای میدان مغناطیسی ناشی از لوپ برای استفاده مستقیم در مدلسازی پیشرو داده های pmr اصلاح شده و سپس اعتبار الگوریتم حاصل بوسیله آزمایش عددی در محیط زمین سه لایه ایی فرضی بررسی شده است. در عمل تأثیر هدایت الکتریکی لایه ها بر سیگنال pmr از اهمیت بالایی برخوردار است. لذا دامنه سیگنال pmr حاصل از مدل های مختلف هدایت الکتریکی ارزیابی شده است. اثر عمق آبخوان، ضخامت لایه ها، درصد آب محتوی، نیم فضای نفوذ ناپذیر، مقاومت ویژه لایه ی روباره و شدت مغناطیدگی هسته هیدروژن مولکول های آب مورد مطالعه قرار گرفته است. هنگامی که لایه اشباع آب عمیق باشد، دامنه سیگنال کاهش می یابد و با افزایش سایز لوپ، دامنه سیگنال نیز افزایش می یابد.