برآورد دمای آب یک شاخص مهم محیطی در مطالعه آبراهه ها، رودخانه ها ودریاچه هاست، همچنین اهمیت زیادی در مدیریت منابع و جنبه های محیط زیست دارد. دما را می توان به صورت کاملا دقیق با استفاده از اندازه گیریهای میدانی تعیین نمود. با این حال، این روشها تنها مقادیر دما را برای نواحی محدود از لحاظ وسعت مکانی بدست می آورند و همچنین اندازه گیری پارامتر دما با روشهای معمولی به علت گستردگی و متغییر بودن آن کاری پر هزینه و زمان بر می باشد، این محدودیتها باعث توسعه استفاده از داده های سنجش از دور جهت تخمین دما روی نواحی وسیع شده است. بسیاری از مطالعات بر روی استخراج دماهای تصاویر با قدرت تفکیک بالا، دما را در هر موقعیت مکانی بدست می آورند که چنین داده های در فاصله زمانی بالا قابل دسترس هستند ( مانند تصاویر حاصل از سنجنده استر). اما سنجنده هایی با تصاویری با قدرت تفکیک فضایی پایین چندین بار در روز از یک موقعیت مکانی تصویر برداری می کنند مانند تصاویر بدست آمده از سنجنده modis. به منظور بهره گیری کامل از تصاویر با قدرت تفکیک پایین، یک تکنیک خلوص زیر پیکسل توسعه داده شد و در روی دریاچه ارومیه بررسی شد. این رویکرد صحت نقشه های دمای آب تصاویر با قدرت تفکیک پایین را بهبود داد که این امر از مرزهای آب استخراج شده از عوارض آب وکتور شده آب بدست آمد. با استخراج سهم هر جزء تصویر و محاسبه گسیلمندی مربوط به هر جزء تصویر در نهایت با استفاده از الگوریتم split window دمای آب استخراج شد و نقشه دمایی زیر پیکسل آب دریاچه ارومیه با نقشه دمایی حاصل از باندهای حرارتی asterمقایسه شد و خطای میانگین بین دو تصویر 58/ درجه سانتیگراد بدست آمد که این نشان می دهد نتیجه مطلوبی حاصل شده است.

توفان گرد و غبار یکی از مخاطرات اقلیمی در مناطق خشک ونیمه خشک دنیا می باشد که پیامدهای نامطلوب بسیاری به همراه دارد. با توجه به موقعیت جغرافیایی ایران در کمربند خشک و نیمه خشک دنیا بخش های وسیعی از آن همواره در معرض وقوع گردو غبارها قرار می گیرد بطوریکه گر د وغبار در سالهای اخیر در جنوب غرب ایران به مسئله ای متداول تبدیل شده است. بدین جهت در این تحقیق به منطور بررسی منشاء توفان های گرد و غبار در جنوب غرب ایران دوره ی آماری (2012-1990)، در 12 ایستگاه سینوپتیک منطقه جنوب غرب ایران(لرستان، خوزستان)، تعیین و پس از استخراج روزهای همراه با گرد و غبارتحلیل ها ی آماری برای تک تک ایستگاهها صورت گرفت در مرحله ی بعد جهت به نمایش گذاشتن تغییرات فضایی زمانی گرد وغبارها نقشه های آن در محیط نرم افزارarcmap تهیه و مورد تحلیل قرار گرفت، سپس دو موج شاخص که بالاترین شدت و وسعت را در منطقه داشتند انتخاب و با روش سینوپتیکی ( با هدف تشخیص الگوهای موثر ایجاد توفان های گر دو غبار) و تکنولوژی سنجش از دور ( با هدف شناسایی مناطق منشاء گردوغبار ) به عنوان روشی متداول در هواشناسی دنیا مورد بررسی قرار گرفت. نقشه های هوا از سایتncep/ncar و تصاویر ماهواره ای noaa/avhrr از سایت noaa/class دانلود و مورد استفاده قرار گرفت. نتایج تحلیل آماری نشان داد که گرد و غبارها از سال 2000 به بعد همواره سیر صعودی داشته اند. همچنین مشاهده نقشه ها نشان می دهد که گردو غبارها از شمال به جنوب منطقه افزایش دارند. تحلیل سینوپتیکی الگوهای فشار برای دو موج شاخص نشان دادکه در مورد اول اختلاف ارتفاع بین پر ارتفاع مستقر بر روی شمال افریقا و کم ارتفاع روی ایران در سطح 850 هکتوپاسکال باعث شکل گیری یک کم فشارقوی در سطح دریا در منطقه مطالعه شده است. این کم فشار قوی با قدرت مکش بسیار بالا توانسته هوای گرد و غباری بیابانهای اطراف بویژه بیابانهای عربستان را به منطقه مطالعه بمکد. در مورد دوم نیز اختلاف فشار بین دو سیستم پر ارتفاع روی عربستان و خلیج فارس و کم ارتفاع روی مدیترانه در سطح 850 باعث وزش باد از مناطق بیابانی اطراف به منطقه شده است. نقشه سطح زمین این توفان نیز نشان داد که کم فشار سودان بادهای گرم و خشک عربستان که آلوده به ذرات گرد و غبار هستند را به منطقه ما وارد می کند. پردازش تصاویر ماهواره ای نیز شبه جزیره عربستان(ربع الخالی)، و عمان را مناطق خیزش گرد وغبار معرفی کرد. کلمات کلیدی: جنوب غرب ایران، تحلیل آماری گرد وغبار ، تحلیل سینوپتیکی گرد وغبار ، تحلیل ماهواره ای گرد وغبار.

در این پژوهش ویژگی های مکانی، زمانی، شرایط همدید و ترمودینامیکی رخداد سامانه های همرفتی (و سامانه های همرفتی میان مقیاس) که منجر به بارش بیش از 10 میلی متر طی سال های 2001 تا 2005 در جنوب غرب ایران شده اند، تعیین شده است. برای این منظور از داده های بارش (6 ساعته) و پدیده (سه ساعته) 18 ایستگاه سینوپتیک در سه استان خوزستان، چهارمحال و بختیاری، کهکلویه و بویراحمد و همچنین محصول موزاییک شده دمای درخشندگی مرکز پیش بینی اقلیمی ncep/nws (حاصل از باند مادون قرمز ماهواره های زمین آهنگ متئوست،goes و gms) استفاده شد. سامانه های همرفتی در این تصاویر با استفاده از نرم افزار envi، بر اساس آستانه های دما و مساحت به ترتیب برابر 228 درجه کلوین و 1000 کیلومتر مربع و سامانه های همرفتی میان مقیاس بر اساس آستانه های بیشینه ی مساحت 10000 کیلومتر مربع و طول عمر 3 ساعت شناسایی و سپس در نرم افزار arcgis مسیریابی شدند. پارامترهایی مثل محل و زمان شکل گیری، محل و زمان از بین رفتن، بیشینه مساحت، طول عمر و گستره مسیر طی شده هر سامانه ثبت شد و تحلیل نهایی بر اساس توزیع مکانی و زمانی این پارامترها انجام شد. الگوهای فشار در روز رخداد این سامانه ها با استفاده از روش های همبستگی و بردار ویژه طبقه بندی شدند، که نتایج حاصل از روش همبستگی به علت دقت بیش تر در تحلیل های بعدی مورد استفاده قرار گرفت. درصد شکل گیری سامانه ها در هر الگوی ترکیبی از سطح زمین تا سطح 500 مشخص شد. همچنین شرایط ترمودینامیکی تعدادی از این سامانه ها که بارش قابل توجه تری داشتند، با استفاده از امگا (سرعت قائم) و شاخص های ناپایداری بالاروی، شولتر، swet،tt، k و cape تعیین شد. در مجموع 268 سامانه همرفتی در طی ساعات بارشی (با مجموع بارش بیش از 10 میلی متر در طول 6 ساعت و ثبت پدیده های مرتبط با فعالیت همرفتی حداقل در 3 ایستگاه) شناسایی شد. بیش ترین تعداد سامانه های همرفتی در ماه های دسامبر و آوریل (به ترتیب با 69 و 67 مورد) و کم ترین تعداد آن در ماه فوریه (5 مورد) رخ داد. به طور میانگین حدود 70 درصد این سامانه ها در گروه سامانه های همرفتی میان مقیاس طبقه بندی شدند. با بررسی شرایط همدیدی و الگوهای رخداد سامانه های همرفتی معلوم شد که رخداد این سامانه ها در جنوب غرب ایران تا اندازه زیادی وابسته به گسترش و نفوذ زبانه ی کم فشار سودان بوده است. بخش قابل توجهی از سامانه هایی که جنوب غرب ایران را تحت تاثیر قرار دادند، در امتداد منطقه همگرایی دریای سرخ (بیش تر در جنوب شرق عراق، کویت و شمال شرق شبه جزیره عربستان) و تعدادی از آن ها تحت تاثیر چرخند یا ناوه ی بین ایران و دریای مدیترانه، در سطح 850 هکتوپاسکال، شکل گرفتند. البته بخشی از این سامانه ها (سامانه های همرفتی کوه بارشی) نیز تحت تاثیر کوه های زاگرس تشکیل شدند که اغلب طول عمر و وسعت خیلی کم تری نسبت به دیگر سامانه ها داشته اند. الگوی فضایی رخداد سامانه های همرفتی در ماه های سرد هماهنگی زیادی با توپوگرافی منطقه نشان نداده، ولی به تدریج با گرم شدن هوا از روند توپوگرافی تبعیت کرده است. هماهنگی بیش تر رخداد این سامانه ها با روند توپوگرافی در ماه آوریل و هماهنگی کم تر آن در ماه ژانویه موید این است که الگوی رخداد سامانه های همرفتی در ماه آوریل بیش تر متاثر از سامانه های همرفتی کوه بارشی در نتیجه ورود رطوبت به منطقه بوده ولی الگوی رخداد سامانه های همرفتی در ماه ژانویه بیش تر متاثر از الگوی جریان منطقه بوده است.

عدم توجه به مباحث ایمنی در برنامه های روستایی، در بروز و افزایش خسارت های ناشی از وقوع سوانح و آتش سوزی موثر بوده است. در مبحث ایمنی و امداد و نجات در سطح روستاها، مشکلاتی همچون عدم وجود امکانات و تجهیزات امدادی در روستاها، عدم دسترسی سریع نیروهای امدادی به روستاها وجود دارد.با توجه به مقرون به صرفه نبودن استقرار مراکز آتش نشانی و خدمات ایمنی در تمامی روستاها ، احداث و مکانیابی صحیح این پایگاهها می تواند باعث افزایش کارایی و ضریب ایمنی روستاها شود. در این پژوهش در سطح روستاهای شهرستان بوکان باهدف تعیین روستاهای مناسب برای ارائه خدمات ایمنی و آتش نشانی در سطح شهرستان و تعیین مکان مناسب در بافت روستا برای این پایگاههای با استفاده از روشهای اسنادی و میدانی تحلیلی توصیفی و روشهای کمی مورد بررسی قرار گرفته است. ابتدا به کمک مدل anp و با استفاده از معیارهای همچون جمعیت روستا ، جمعیت تحت پوشش روستاهای نمونه ، پوشش حداکثر روستاهای دارای حوادث و حریق ، مرکزیت سیاسی، کارکرد(عملکرد) روستا ، راه روستایی ، پوشش اراضی کشاورزی و باغات ، فاصله از مراکز شهری روستاهای مناسب انتخاب می گردد. سپس از بین روستاهای انتخاب شده روستای دارای بالاترین امتیاز، به صورت نمونه و با استفاده ازروش تلفیقیahp و فازی با تکیه بر معیارهای همچون نوع کاربری، فاصله از مراکز آموزشی، فاصله از ساختمان دهیاری ، فاصله از معابر اصلی و فاصله از منبع آب روستا برای مکانیابی پایگاه آتش نشانی در بافت روستا انتخاب گردید.در نهایت ، با توجه به عوامل مختلف بیرونی و درونی روستاها،روستاهای منتخب و مکان بهینه استقرار پایگاههای آتش نشانی روستایی در سطح شهرستان بوکان و در درون بافت روستایی شناسایی شده و با وضع موجود ارائه این خدمات در سطح شهرستان مقایسه می گردد.

امروزه رسیدن به توسعه پایدار روستایی یک ضرورت است، و سیاست ها و برنامه های اجرا شده به منظور رسیدن به توسعه تنها در این صورت موفق اند که با توجه به امکانات و قابلیت های روستا صورت گیرند. در حقیقت با ایجاد یک رابطه بین توانها و استعدادهای موجود می توان سکونتگاههای روستایی را به سوی توسعه ای همه جانبه و پایدار هدایت کرد. با توجه به توانهای طبیعی کشور برای کشاورزی، می توان کشاورزی را به عنوان یکی از مهمترین استعدادها و توانهای توسعه روستایی کشور نامید. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف نقش کشاورزی در توسعه روستایی شهرستان سمیرم به مشکلات و توانهای موجود در روستاهای این شهرستان پرداخته است، محدوده مورد مطالعه 3 روستای دهستان وردشت شهرستان سمیرم می باشد. روش جمع آوری داده ها به دو صورت میدانی و کتابخانه ای بوده و روش تحقیق توصیفی – تحلیلی بوده است و با استفاده از نرم افزارهای spss ، و آزمون های آماری کای اسکوئر، وی کرامر وکندال صورت گرفته است. نتایج تحقیق نشان می دهد، آن چنان که کشاورزی دارای زمینه پیشرفت برای منطقه است نتوانسته زمینه ساز توسعه روستایی شود. ولی به صورت بالقوه می تواند موجب توسعه روستایی منطقه می شود و برای رسیدن به این هدف می بایست مشکلات کشاورزی منطقه از پیش رو برداشته شود، به صورتی کشاورزی بتواند مبنای توسعه روستایی قرار گیرد. به علاوه، نتایج تحقیق نشان داد که کشاورزی منطقه از توان طبیعی بالایی برخوردار است و بین سه روستای مورد مطالعه از لحاظ توان ها و قابلیت های کشاورزی تفاوت چندانی وجود ندارد. نیز در هر سه روستا، کشاورزی اشتغال بیش از نیمی از افراد منطقه است و ایجاد صنایع تبدیلی در کمک به کشاورزی در منطقه ضروری است.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.