با توجه به این که استفاده بیش از حد از مواد شیمیایی در کشاورزی جهت کنترل بیماری ها سبب آلودگی محیط زیست شده و همچنین پاتوژن ها به سرعت به این مواد شیمیایی مقاومت حاصل می کنند، پیدا کردن روشی جایگزین جهت مقابله با بیماریها امری ضروری به نظر می رسد. ژن های مقاومت گیاهان (r gene)، منابع ژنتیکی با ارزشی هستند که میتوان از آن ها در این راستا استفاده کرد. این تحقیق با هدف آنالیز مولکولی چند رقم برنج تجاری شمال کشور در تعامل با قارچ rhizoctonia solani عامل سوختگی غلاف انجام شد. برای این منظور ارقام طارم و بینام به عنوان ژنوتیپ های مقاوم و رقم خزر به عنوان ژنوتیپ حساس انتخاب شد. طول لکه های حاصل از تلقیح پاتوژن در ارقام مقاوم به طور تقریبی دو برابر رقم حساس بوده و ضمنا آزمون مقایسه ای t student test تفاوت معنی داری بین رقم حساس و ارقام مقاوم در سطح احتمال 5% نشان داد. جهت تعیین پروفایل ژنهای دخیل در مقاومت از برگ های گیاهچه های دو هفته ای در ساعات مختلف پس از تلقیح (0،12،24،48،72,100،) نمونه برداری شده و total rna از آن ها استخراج شد. سپس از روی نمونه های rna رشته مکمل dna (cdna) سنتز شد که از آن به عنوان نمونه در واکنش های pcr استفاده شد. پروفایل ژن های مورد بررسی توسط تکنیک real time q-pcr انجام شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد بیان ژن های chitinase، pr-5، proxidase، pr-10، defensis، thionin،nh1 ، pal و lipoxigenase در ارقام مقاوم طارم و بینام نسبت به رقم حساس خزر پس از مایه زنی به شدت افزایش یافت. آزمون مقایسه ای t student test تفاوت معنی داری در سطح احتمال 5% بین ارقام مقاوم و رقم حساس نشان داد. یافته های حاصل از این بررسی حاکی از نقش فعال ژن های فوق در مکانیسم های مقاومت گیاه برنج در تعامل با r. solani می باشد.

از میوه های توت فرنگی آلوده به کپک خاکستری در مناطق مختلف استان مازندران چهل ودو جدایه بدست آمد. تمامی جدایه ها بر اساس خصوصیات مورفولوژیک به عنوان botrytis cinerea شناسایی شدند و در مورد 17 جدایه این شناسایی با استفاده از آغازگر اختصاصیc729 و تکثیرقطع? ??? جفت بازی به روش مولکولی تائید گردید. جدایه ها براساس شدت بیماریزایی روی سه رقم توت فرنگی ( کاماراسو، پاروس و گیلاسی) درهفت گروه درجه بندی شدند .(capdevill et al., 2004) از هر گروه یک جدایه بعنوان نماینده جهت بررسی تنوع ژنتیکی انتخاب گردید. هفده جدایه برای شناسایی مولکولی و ارزیابی حساسیت به قارچ کش آیپرودیون- کار بندازیم و اسانس رازیانه استفاده شد. برای هفده جدایه با استفاده از جفت آغاز گرهای its4 و its5، ناحی? its دی ان آی ریبوزومی تکثیر شد. برای هفت جدایه پس از توالی یابی با استفاده از نرم افزار clustalx همردیف سازی انجام شد . این توالی ها با سایرتوالی های مربوط? ثبت شده در بانک ژن مقایسه گردید. درخت فیلوژنی با نرم افزار mega5 ترسیم شد. نمونه ها در ? گروه با تشابه ??% جای گرفتند. این نتایج حاکی از اثبات شناسایی مولکولی جدایه ها و نشان دهنده وجود تنوع بالای ژنتیکی و مورفولوژیکی بین جدایه ها بودند. در ارزیابی فعالیت قارچ کشی آیپرودیون- کاربندازیم و اسانس رازیانه، بررسی های آزمایشگاهی نشان داد که بالا رفتن غلظت اسانس رازیانه ، فعالیت ضد قارچی آن بر علیه botrytis cinerea افزایش می یابد. قارچکش آیپردیون – کاربندازیم در هر دو غلظت( ?/? و?در هزار ) بکار رفته، در مهار جدایه های این قارچ در آزمایشگاه در مقایسه با غلظت های مختلف اسانس رازیانه (صفر ، ??? ، ??? و ????) موثّرتر واقع شد .

بیماری لکه قهوه ای ناشی از قارچ bipolaris oryzae یکی از مهم ترین بیماری های بذرزاد برنج ((oryza sativa است که در کلیه مراحل رشد گیاه از خزانه تا مزرعه، محصول را مورد حمله قرار داده و خسارت وارد می کند. با توجه به این که در سال های اخیر استفاده وسیع از مواد شیمیایی در کشاورزی به منظور کنترل بیماری های گیاهی خطرات زیست محیطی زیادی را در پی داشته است یافتن روشی جایگزین جهت مقابله با بیماری ها از جمله این بیماری امری ضروری به نظر می رسد. امروزه پیشرفت های گسترده در علم بیولوژی مولکولی درک بشر را از تعاملات میان گیاه - بیمارگر، ژن های دخیل در مقاومت و مسیرهای علامت دهی منتهی به مقاومت بهبود بخشیده است. این یافته ها می تواند راهکار ژنتیکی مناسب و کارامدی را به منظور افزایش مقاومت گیاهان به بیمارگرها ارائه نماید. در این میان ژن های مقاومت بیشترین توجه را به خود جلب کرده اند که می توان از آن ها در راستای تولید گیاهان تراریخت مقاوم به عوامل تنش زا استفاده کرد. این پژوهش با هدف آنالیز مولکولی دو رقم برنج شمال کشور در تعامل با قارچbipolaris oryae عامل لکه قهوه ای برنج انجام شده است. در این راستا رقم خزر به عنوان ژنوتیپ مقاوم و رقم طارم به عنوان ژنوتیپ حساس انتحاب شدند. در این بررسی الگوی بیان ژن های pr1b،(chitinase) pr3، pr10،defensin ،thionin ،phenylalanineammonia-lyase (ospal) ،proxidase (pox)، npr1 و oxide synthase (aos) allene از جمله مهم ترین ژن های دخیل در مقاومت به بیمارگرها در گیاهان مختلف، مطالعه شدند. گیاهچه های برنج سه هفته ای با سوسپانسیون اسپور قارچ b. oryzae تیمار و نمونه برداری در ساعات مختلف پس از آلودگی (0، 12، 24، 48، 72، 96) انجام شد. rna کل از نمونه های برگی استخراج و پس از ساخت dna مکمل (cdna)، بیان ژن ها با استفاده از روش quantitative real time pcr (qpcr) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان داد که نرخ بیان تمامی ژن های مورد بررسی در رقم مقاوم خزر نسبت به رقم حساس طارم پس از مایه زنی به شدت افزایش یافت. در آزمون مقایسه ای t- student testنیز تفاوت معنی داری در بیان هر یک از این ژن ها بین رقم مقاوم و رقم حساس مشاهده شد. نتایج حاکی از نقش فعال ژن های فوق در مقاومت گیاه برنج در تعامل با قارچ b. oryzae است.

بیماری بلاست برنج یکی از مهمترین بیماری های برنج در ایران می باشد. به طور معمول برای کنترل بیماری بلاست برنج از ارقام مقاوم و سموم شیمیایی استفاده می شود. معمولا استفاده از ارقام مقاوم با پدیده شکسته شدن مقاومت در مقابله با تنوع بالای جمعیت بیمارگر مواجه است. استفاده از سموم پر هزینه بوده و علاوه بر آن اثرات سوء زیست محیطی دارد. از این رو به توسعه استراتژی هایی که مقاومت پایدار را گسترش می دهند، نیاز است. مقاومت القایی یکی از این استراتژی های پایدار است. برخی از میکروارگانیسم ها، مواد شیمیایی طبیعی یا مصنوعی و ایجاد زخم به افزایش میزان مقاومت در گیاهان علیه عوامل بیماریزا کمک می کنند. این پدیده بعنوان مقاومت القایی شناخته شده است. یکی از روش های القای مقاومت در مقابل عوامل بیماریزای گیاهان استفاده از میکروارگانیسم های مفید به عنوان همزیست در گیاهان می باشد. قارچ میکوریزای piriformospora indica روی ریشه تعداد زیادی از گیاهان گزارش شده که موجب تحریک مقاومت سیستمیک علیه عوامل بیماریزای ریشه، ساقه و برگ در گیاه شده که این حفاظت سیستمیک گیاه منجر به افزایش عملکرد می شود. این پژوهش با هدف استفاده از قارچ میکوریز p. indica در القاء مقاومت علیه بیماری بلاست (magnaporthe oryzae) در برنج انجام شده است.گیاهچه های برنج تیمار شده با قارچ میکوریز و همچنین گیاهان شاهد با سوسپانسیون اسپور قارچ بیمارگر m. oryzae تلقیح و نمونه برداری در ساعات مختلف پس از آلودگی (0، 24، 48، 72، 96) انجام شد. rnaکل از نمونه های برگی استخراج و پس از ساخت dna مکمل (cdna)، بیان ژن ها با استفاده از تکنیک quantitative real time pcr(qpcr) مورد ارزیابی قرار گرفتند. در این بررسی الگوی بیان ژن هایpr1b، pr4، pr5، pr10،lox ، npr1، wrky62وwrky85 که از جمله مهم ترین ژن های دخیل در مقاومت به بیمارگرها در گیاهان مختلف می باشند، مطالعه شدند. با بررسی میکروسکوپی و مولکولی ریشه گیاهان در کشت هیدروپونیک و خاکی، قارچ p. indica ردیابی شد که این نتایج می تواند نشان دهنده استقرار مناسب و پایدار قارچ در ریشه برنج باشد. همچنین بررسی صفات زراعی مورد مطالعه بیانگر افزایش 50 درصدی میزان پنجه زنی گیاه، 45 درصدی تعداد خوشه ،30 درصدی وزن تر و 23 درصدی وزن خشک اندام هوایی بود. این نتایج نشان دهنده اثر تحریک رشدی گیاهان برنج تیمار شده با قارچ p. indica می باشد. نتایج سنجش میزان حساسیت گیاهان تیمار شده با میکوریز و بدون میکوریز پس از تلقیح با قارچ m. oryzae نشان داد که گیاهان تیمار شده به میکوریز علایم خفیف تری از بیماری را بروز می دهند. نتایج بررسی های انجام شده روی صفات تیپ آلودگی، درصد سطح برگ آلوده و تعداد لکه های اسپورزا نشان داد که این اختلاف در کاهش علائم در گیاهان دارای میکوریز در مقایسه با گیاهان غیر همزیست معنادار می باشد. بدین ترتیب بررسی فنوتیپی از برهم کنش گیاه برنج با بیماری بلاست در حضور قارچ میکوریز p. indica نشان داد که گیاه حساسیت کمتری در برابر بیماری از خود بروز داده است. همچنین تجمع رونوشت ژن-های pr1b، pr5، pr10، npr1، lox و wrky85 در گیاهان تیمار شده با قارچ میکوریز p. indica در مقایسه با گیاهان بدون میکوریز در اثر آلودگی به بیماری بلاست برنج افزایش قابل ملاحظه ای را نشان داد. نتایج حاکی از نقش فعال قارچ میکوریز p. indica در حفاظـت گیاه برنج در مقابل بیماری بلاسـت در اثر افزایش بیان ژن های مذکور می باشد.

قارچها به عنوان تولید کننده های ترکیبات فعال بیولوژیک از جمله آنتی بیوتیک ها، توکسین ها، آنزیم ها و سایر اثرات بیولوژیکی شناخته شده اند. در این پژوهش قابلیت بازداری از رشد برخی باکتری ها، توسط پنجاه گونه قارچی مختلف متعلق به ده جنس مختلفaspergillus ، penicillium،trichoderma ، myrothecium، paecilomyces، mucor، absidia، syncephalastrum، cuninghamella و mortierella مورد بررسی قرار گرفت. سپس تفکیک مقدماتی ترکیبات تولید شده در پنجاه گونه متفاوت از جنس های ذکر شده با کمک tlc و در نهایت شناسایی متابولیت های ثانویه تولید شده در بیست و نه گونه ی قارچی با gc-ms انجام گردید. نتایج حاصل از بررسی قابلیت آنتی باکتریایی نشان داد که اکثر گونه هایtrichoderma ، همچنین mucor fragilis، rasemous mucor و mortierella alpina دارای قابلیت بازداری از رشد تمام گونه های باکتری بودند. با بررسی کروماتوگرام های حاصل از gc-ms توکسین های مهم aflatoxin b3 در cuninghamella echinulata، pr toxin در aspergillus terreus و trichoderma gamsii، brevianamide a در mortierella alpine، verrucarol درt. atroviride، 6-methyl xanthotoxin در t. longibrachiatum و 8-hydroxyisotrichodermin، sambucoin در myrothecium verrucaria شناسایی شدند. همچنین، quinoline، oxalic acid، venlafaxine، resorcinol، floxuridine، squalene، neoisolongifolene،formamidine ،dusoline، limonene، annulene، coumarin-6-ol، rishitin، orcinol و vertinolide از جمله ترکیبات مهم تولید شده بودند.

قارچ های ناقص، گروهی بحث برانگیز در میان قارچ ها هستندکه معیار های رده بندی آنها در طول سالیان، دستخوش تغییرات فراوان بوده است. در این تحقیق که به منظور بررسی روابط فیلوژنتیکی برخی قارچ های ناقص انجام شده است، نمونه هایی از بافت های گیاهی و خاک های چندین استان کشور جمع آوری و با معیارهای ذکر شده توسط الیس (1971) شناسایی گردید. از بین 81 جدایه به دست آمده، 48 جدایه فرم های غیر جنسی cochliobolus را تشکیل می دادند. 10 جدایه متعلق به گونه های مختلف alternaria، 10 جدایه به ulocladium، 4 جدایه به exserohilum و دو جدایه متعلق به embellisia بودند که همگی آنها آنامورف های اعضای خانواده pleosporaceaeمی باشند. از سایر خانواده ها، 6 جدایه متعلق به cladosporium، دو جدایه به fusarium و یک جدایه از هر یک از جنس های bionectria, tritirachium, trichoderma و paecilomyces بود. dnaنمایندگانی از این قارچ ها با آغازگرهای its، tef، rpb1 و rpb2 تکثیر و تعیین توالی شدند. سپس، با کمک نرم افزارهای کروماس ، بیوادیت و مگا ، مورد ارزیابی قرار گرفتند. دندروگرام با دو روش اتصال همسایه و ماکزیمم پارسیمونی رسم شد. دندروگرام رسم شده بر پایه تمام آغازگرها، نتایج تقریباً یکسانی را ارائه دادند. نتایج به دست آمده با تحقیقات انجام شده قبلی و نیز مورفولوژی این قارچ ها موافق بود. ژن های کدکننده پروتئین (tef, rpb1, rpb2)، به خصوص rpb2 نتایج خوبی را هم در سطح جنس و گونه و هم در سطوح بالاتر نشان دادند. اما، به نظر می رسد itsبرای بررسی روابط فیلوژنتیکی بالاتر از سطح خانواده مناسب نمی باشد.

بیماری بلاست برنج از مهمترین عوامل کاهش محصول طی دوره ی رشد برنج است که سالانه خسارت قابل توجهی را سبب می شود. تا کنون برای کنترل این بیماری از ارقام مقاوم و سموم کشاورزی استفاده می شد که با توجه به اثر سوء استفاده بی رویه از سموم کشاورزی بر محیط زیست و مقاومتی که در پاتوژن به دلیل مصرف سموم ایجاد می شود، تلاش ها متوجه روشهایی نظیر تولید گیاهان تراریخته است که کمترین اثر سوء و بیشترین کارایی را داشته باشد. شناسایی ژن های مقاومت r کمک شایانی در تولید گیاهان تراریخته دارد. در این بررسی تلاش شده تا برخی از ژن های دخیل در مقاومت شناسایی شوند تا بتوان در آینده از آنها برای ایجاد گیاهان مقاوم به بیماری ها استفاده کرد. به همین منظور از دو رقم طارم و خزر که به ترتیب حساس و مقاوم به بیماری بلاست هستند استفاده شد تا نحوه بیان ژن های دفاعی در این ارقام مورد ارزیابی قرار گیرد. پس از آلودگی گیاهچه های سه هفته ای با قارچ m. grisea در زمان های 0، 12، 24، 48، 72 و 96 ساعت پس از آلودگی نمونه برداری صورت گرفت. پس از استخراج rna کل و سنتز cdna، از واکنش quantitative real- time pcr برای ارزیابی نرخ بیان ژن های دفاعی استفاده شد. نرخ بیان ژن های pr1b, pr3, pr10, deffensin (pdf1.2), thionin, pal, pox, nh1 و aos پس از آلودگی با قارچ در هر دو رقم افزایش یافت ولی میزان بیان این ژن ها در رقم خزر بسیار بیشتر از رقم طارم بوده است. آزمون مقایسه ایی t-test نیز اختلاف معنی داری بین ارقام طارم و خزر نشان داد. افزایش بیان ژن های دفاعی پس از آلودگی نسبت به زمان صفر حاکی از نقش فعال این ژن ها در مقاومت برنج به قارچ m. grisea می باشد.

چکیده با توجه به جمعیت روز افزون جهان، تقاضا برای مواد غذایی خصوصاً گندم رو به افزایش است. گندم یکی از مهمترین محصولات زراعی است. زنگ قهوه ای یا زنگ برگی گندم با عامل puccinia triticina، یکی از مهمترین بیماری های گندم به شمار می رود. با توجه به اینکه استفاده بیش از حد از مواد شیمیایی در کشاورزی جهت کنترل بیماری های گیاهی، سبب آلودگی محیط زیست و همچنین مقاومت پاتوژن ها به این مواد شیمیایی می شود، پیدا کردن روشی جایگزین جهت مقابله با بیماری ها امری ضروری به نظر می-رسد. امروزه پیشرفت های گسترده در علم بیولوژی مولکولی، فهم بشر را از تعاملات بین گیاه و بیمارگر، ژن های دخیل در مقاومت و مسیرهای سیگنال دهی بهبود بخشیده است. این یافته ها می تواند راهکار ژنتیکی مناسب و کارامدی را به منظور افزایش مقاومت گیاهان به بیمارگرها پیش روی محققین قرار دهد. در این میان ژن های مقاومت گیاهان (r genes)، منابع ژنتیکی با ارزشی هستند که می توان از آن ها در راستای تولید گیاهان تراریخت مقاوم به عوامل تنش زا استفاده کرد. این پژوهش با هدف غربالگری چند لاین تقریبا ایزوژنیک و تجاری گندم و آنالیز مولکولی دو رقم تجاری گندم در تعامل با قارچ p. triticina انجام شد. با توجه به نتایج غربالگری، رقم مروارید به عنوان رقم حساس و رقم آرتا به عنوان ژنوتیپ مقاوم انتخاب شدند. گیاهچه های گندم، در مرحله دو برگی، با سوسپانسیون اسپور قارچ p. triticina تیمار و نمونه برداری از برگ های اول در ساعات مختف پس از آلودگی (0، 12، 24 و 48) انجام شد. rna کل از نمونه های برگی استخراج و پس از ساخت dna مکمل (cdna)، بیان ژن ها با استفاده از تکنیکquantitative real time pcr (qrt-pcr) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد بیان ژن های pr1، pr2، pr3، pr5، ltp، pal و lipase در رقم مقاوم آرتا نسبت به رقم حساس مروارید، پس از مایه زنی به شدت افزایش یافت. در آزمون مقایسه ایt-student نیز تفاوت معنی-داری در بیان هر یک از این ژن ها، بین ژنوتیپ های مقاوم و حساس مشاهده شده است. یافته های حاصل از این بررسی حاکی از نقش فعال ژن های فوق در مکانیسم های مقاومت گیاه گندم در تعامل با قارچ p. triticina می باشد.

چکیده آنتی بیوتیک ها از جمله داروهایی هستند که از میکروارگانیسم ها به دست می آیند و جهت مبارزه با میکروب ها مصرف می شوند. پنی سیلین اولین آنتی بیوتیک شناخته شده در دنیا می باشد. برای دست یابی به پنی سیلین می توان از قارچ penicillium chrysogenum استفاده کرد. هدف از انجام این تحقیق دست یابی به میزان بهینه پنی سیلین از طریق کشت قارچ p. chrysogenum بوده است. به همین منظور دو ایزوله 5031 و 5037 از این قارچ تهیه شد. پس از کشت این سویه ها در محیط مایع (ساکارز 21 گرم – عصاره مخمر 3 گرم در یک لیتر آب مقطر خالص) و گذشت 6-8 روز از کشت قارچ فعالیت ضد میکروبی قارچ در مجاورت باکتریها بررسی شد. پس از اثبات ماده بازدارنده رشد در این محیط از این محیط، استخراج انجام شد تا نوع ماده بازدارنده رشد تعیین شود. با استفاده از روشtlc (کروماتوگرافی لایه نازک) و مقایسه با استاندارد پنی سیلین جی مشخص شد که ماده بازدارنده رشد پنی سیلین می باشد. برای تعیین میزان دقیق پنی سیلین موجود درمحیط کشت قارچ p . chrysogenum به منظور تعیین شرایط بهینه تولید از دستگاه hplc (کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا) استفاده شد. بعد از انجام تزریق های متعدد با استفاده از استخراج های انجام شده از شرایط محیطی متفاوت محیط کشت، مشخص شد که در فاصله زمانی 8-6 روز پس از کشت قارچ بیشترین میزان تولید پنی سیلین در محیط مایع کشت قارچ p. chrysogenum وجود دارد و شرایط بهینه محیط کشت برای تولید پنی سیلین وجود عصاره مخمر به میزان 0.3 گرم ، ساکارز 2.1 گرم در 100 سی سی آب مقطر استریل انتخاب گردید. و شرایط بهینه دمایی نیز در محدوده دمایی 28- 25 درجه سانتیگراد با میزان شدت حرکت شیکر 120 دور در دقیقه مشخص شد.

هدف این بررسی مقایسه ی قدرت تخریب قارچ پوسیدگی سفید pleurotus ostreatus (صدفی)، که در جنگل های شمال ایران موجود است، با قارچ استاندارد پوسیدگی سفید trametes versicolor (رنگین کمان) بود. در این بررسی ابتدا از جنگل های علمدارده ساری قارچ صدفی که پوسیدگی سفید در چوب ایجاد می کند، از روی درختان افتاده ی راش جمع آوری شد و پس از جداسازی و تهیه ی قارچ خالص شده، با استفاده از تکنیک pcr شناسایی آن تأیید گردید. سپس هر دو قارچ عامل پوسیدگی سفید بر روی چوب درون راش و بر اساس استانداردهای مربوطه کشت شدند تا قدرت تخریبی آن با قارچ استاندارد رنگین کمان مقایسه گردید. به همین منظور برای تعیین کاهش وزن از استاندارد en113، مقاومت به فشار موازی الیاف و مقاومت به سختی از استاندارد astm-d143-94؛ هم چنین مقاومت به ضربه از استاندارد astm-d256-04 استفاده شد. برای تعیین کاهش میزان ترکیبات شیمیایی تشکیل دهنده ی دیواره های سلولی و کاهش وزن پیش و پس از تخریب اندازه گیری شدند. نتایج مربوط به کاهش وزن نشان داد که از نظر قدرت تخریب چوب راش، هر دو قارچ تفاوت معنی داری نداشتند و میزان اُفت وزن در نمونه های قارچ صدفی و قارچ استاندارد رنگین کمان به ترتیب 7/26 و 5/26 درصد بود. هر چند اُفت مقاومت به فشار موازی الیاف و مقاومت به سختی این قارچ از قارچ رنگین کمان اندکی بیشتر بود، اما قدرت قارچ صدفی در اُفت مقاومت به ضربه چوب راش در مقایسه با قارچ استاندارد رنگین کمان بیشتر بوده است. اندازه گیری میزان مواد شیمیایی تشکیل دهنده ی دیواره های سلولی نشان دهنده ی اُفت آن ها است. هر چند میزان اُفت ترکیبات دیواره ای نمونه های چوبی در هر دو قارچ تقریباً یکسان بوده است.

قارچ ها به عنوان یکی از مهمترین عوامل بیماریزای گیاهی، منبع اصلی از متابولیت های ثانویه بیواکتیو هستند، و از اهمیت قابل توجهی در فعل و انفعالات زیست محیطی برخوردار می باشند از جمله متابولیت ها می توان آنتی بیوتیک ها، توکسین ها و آنزیم ها را نام برد. در این پژوهش شناسایی متابولیت های ثانویه تولید شده در 21 گونه قارچی با کمک gc – ms انجام گردید. نتایج حاصل از بررسی قابلیت ضد باکتریایی، ضد قارچی، ضد ویروسی و فیتوتوکسیکی ترکیبات حاصل از آنالیز gc-ms را نشان داد. با بررسی کروماتوگرام های حاصل، مایکوتوکسین های مهم oxalic acid، gibberellic acid،propionic acid ، butyric acid، pyridine، quinoline، purine، quinone و furan شناسایی شدند. همچنین آنتی بیوتیک های مهم gamma-lactone با ویژگی های فیتوتوکسیکی و ضد میکروبی در alternaria alternata، bipolaris spicifera، fusarium solani، fusarium sporotrichoides، phomopsis malvacearum و phomopsis perseae و tropolone با فعالیت گسترده ی ضد قارچی در bipolaris spicifera، fusarium sporotrichoides و phomopsis perseae نیز شناسایی شدند. علاوه بر آن coumarin-6-ol، indol acetic acid، pyrazine، phenol، s-trazine، formamidine، butylated hydroxy toluene (bht)، phthalic acid، laevigatin، anthracene، carvone و farnesol از جمله ترکیبات مهم تولید شده در اکثر گونه های مورد بررسی بودند.

زنگ قهوه ای با عامل puccinia triticina e.، یکی از مهم ترین بیماری های گندم است. با توجه به اینکه استفاده بیش از حد از مواد شیمیایی در کشاورزی جهت کنترل بیماری ها سبب آلودگی محیط زیست شده و همچنین پاتوژن ها به سرعت به این مواد شیمیایی مقاومت حاصل می کنند، پیدا کردن روشی جایگزین، امری ضروری به نظر می رسد. ژن های مقاومت گیاهان (r genes)، منابع ژنتیکی با ارزشی هستند که می توان از آن ها در راستای تولید گیاهان تراریخت مقاوم به عوامل تنش زا استفاده کرد. در این تحقیق، بیان دو ژن مرتبط با بیماریزایی با استفاده از تکنیک quantitative real time pcr مورد ارزیابی قرار گرفت.

: سوختگی غلاف در برنج توسط گونه های rhizoctonia ایجاد میشود. در ایران r. solani اهمیت بیشتری داشته و توجه کمتری به دو گونه r. oryzae-sativae و r. oryzae شده است. از پراکنش عوامل سوختگی غلاف (سوختگی غلاف، لکه موجی غلاف، لکه حاشیهای) اطلاع چندانی در دست نمیباشد.