چکیـــــده در پژوهش حاضر، میزان نفوذپذیری گازی دو گونه راش و صنوبر از طرح بهره برداری جنگل های امیرالمومنینِ رادارپشته، بخش سیاهکل استان گیلان از قطعه 101 و 114 الف- سری 1 بخش رادارپشته حوزه آبخیز 24، اندازه گیری شد. نمونه ها به سه بخش تقسیم شد؛ بخش نخست به عنوان نمونه های شاهد، بخش دوم برای تیمار یخ خشک، و سومین بخش پیش از تیمار یخ خشک با محلول نانوسیلور 200 (ppm) اشباع شدند. نتایج نشان داد که به طور کلی، تیمار یخ خشک باعث افزایش نفوذپذیری می شود. همچنین، اشباع نانوسیلور به تنهایی باعث افزایش نفوذپذیری شد. تیمار یخ خشک نمونه های نانوسیلور شده نیز در صنوبر باعث افزایش میزان نفوذپذیری در حد معناداری گردید ولی در نمونه های راش با وجود افزایش، ولی تفاوت معناداری دیده نشد. افزایش نفوذپذیری در نمونه های خام را می توان به ایجاد ترک های مویین به دلیل اختلاف دمای شدیدی دانست که بین لایه های سطحی و عمقی تر به وجود می آورد و باعث تنش های شدید می شود . از سوی دیگر، افزایش نفوذپذیری در نمونه های نانوسیلورشده به دلیل آن است که بخشی از مواد استخراجی چوب در محلول نانوسیلور، انحلال حاصل کرده و از این رو، انسداد و گرفتگی های آوندها و منافذ، باز شده و جریان سیال به سادگی انتقال می یابد. تیمار یخ خشک نمونه های نانوسیلور شده در گونه ی سبک تر صنوبر که وزن مخصوص کمتری دارد نمود بیشتری دارد، چرا که این گونه دارای ماده ی چوبی کمتر بوده و استحکام درونی پایین تری در مقابل بروز ترک و گسیختگی دارد. ولی در راش که وزن مخصوص بالاتری دارد، استحکام درونی می تواند بر تنش های ناشی از اختلاف دما غلبه کند و از بروز ترک ها و گسیختگی های مویین و میکروسکوپی، جلوگیری نماید. نتابج نشان داد که تیمار یخ خشک بر نمونه های چوبی صنوبر باعث افزایش میزان نفوذپذیری گازی به میزان 89/86% و در راش به میزان 89/44% شده است. از سوی دیگر، اشباع نانوسیلور درصنوبر باعث افزایش میزان نفوذپذیری گازی به میزان190%و در راش به میزان 89% شد. همچنین، تیمار یخ خشک بر نمونه هایی که قبلاً اشباع نانوسیلور شده بودند میزان نفوذپذیری گازی را در صنوبر به میزان 283% و در راش به میزان 91% افزایش داد. به طور کلی، تیمار یخ خشک با ایجاد ترک ها و گسیختگی های ریز و میکروسکوپی که در چوب ایجاد می کند باعث افزایش جریان سیال در چوب می شود. هرچه وزن مخصوص چوب بالاتر باشد استحکام درونی چوب نیز بالاتر بوده و در مقابل بروز ترک های میکروسکوپی مقاومت بیشتری نشان می دهد. از این رو، افزایش نفوذپذیری بر اثر تیمار یخ خشک، در چوب آلاتی که وزن مخصوص بیشتری دارند کمتر می باشد. همچنین، قابلیت هدایت حرارتی ذرات نانوسیلور باعث می شود تجمع سرما در لایه های سطحی نبوده و به بخش های درونی تر نیز نفوذ کند و در نتیجه ترک های میکروسکوپی بیشتری در سراسر نمونه ها به وجود آمده و میزان نفوذپذیری افزایش چشمگیری می یابد.

چوب صنوبر ونوئل ابتدا اشباع و بعد فشرده شدند. سپس مقاومت های مختلف آن اندازه گیر شد

امروزه استفاده از مصالح ساختمانی سبک بسیار متداول شده است . در همین راستا بتن هوادار اتوکلاو شده (autoclaved aerated concrete) یا aac برای اولین بار در سال 1923 توسط یک آرشیتکت سوئدی اختراع گردید. از آن پس استفاده از این نوع بتن فوق سبک ابتدا در اروپا و سپس در آمریکا و دیگر نقاط جهان به صورت چشمگیری به عنوان یک نوع بتن غیر سازه ای افزایش یافت. با توجه به چگالی پایین این نوع بتن در مقایسه با دیگر مصالح ساختمانی و بتن های معمولی ، مقاومت نهایی پایین و رفتار بسیار ترد را از خود نشان داده است. لیکن در این پژوهش بر آن شدیم تا تاثیر استفاده از مواد کامپوزیتی مانند ورقه های ساخته شده از الیاف پلیمری (frp) و آرماتورهای فولادی ، را در افزایش مقاومت فشاری و خمشی بتن سبک هوادار اتوکلاو شده سبک هوادار (aac) را مورد بررسی قرار دهیم. در این تحقیق نمونه های ساخته شده از بتن سبک هوادار (aac) را با و بدون مقاوم سازی توسط مواد مذکور، تحت آزمایشات فشاری و کششی(خمشی) قرار داده و رفتار نهایی آنها را با هم مقایسه کرده و راهکارهایی برای افزایش مقاومت فشاری و کششی بتن سبک هوادار (aac) ارایه گردد. ضمنا در این تحقیق نفوذپذیری گازی و آب بتن سبک هوادار (aac) مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان داد که استفاده از frp و میلگرد های با نمره پائین در الگوهای متفاوت ، باعث افزایش ظرفیت باربری- خمشی و فشاری و همچنین کاهش تغیرشکلهای نمونه های بتن سبک هوادار (aac) خواهد بود.

چکیده گرادیان حرارتی یکی از مهمترین مشکلاتی است که همواره در کارخانه های تولید تخته های مرکب مشکل ایجاد می کند چرا که چوب ماهیتاً ماده ای است که ضریب هدایت حرارتی پایینی دارد. برخی پژوهشگران با افزایش میزان رطوبت، و یا تغییر در میزان رطوبت لایه های مختلف تخته های مرکب با این مشکل مقابله کرده اند ولی این راهکار نیز تنگناها و کاستی هایی دارد. به کارگیری از قابلیت هدایت حرارتی ذرات نانونقره، موضوع اصلی پژوهش کنونی است. فرضیه این بود که استفاده از نانونقره در ساخت تخته خرده چوب باعث سرعت بخشیدن در انتقال حرارت به بخش های میانی تر کیک تخته خرده چوب شده و خواص فیزیکی و مکانیکی فرآورده های حاصل را بهبود می بخشد. در این پژوهش، تاثیر محلول نانونقره با غلظت ppm 200 برروی تخته خرده چوب ساخته شده در مقیاس صنعتی در کارخانه ایران چوب مورد بررسی قرار گرفت. محلول نانونقره به چسب استفاده شده در ساخت تخته خرده چوب در دو سطح 100 و 150 به ازای وزن خشک ذرات چوب اضافه شد. نتایج نشان داد که مصرف هر دو سطح از محلول نانو نقره باعث بهبود خواص فیزیکی و مکانیکی تخته خرده چوب گشت. به طور کلی می توان نتیجه گیری کرد که استفاده از نانونقره باعث انتقال بهتر و سریع تر حرارت از سطوح پرس به لایه های میانی تر کیک خرده چوب شده و در نتیجه، افزایش خواص فیزیکی و مکانیکی تخته خرده چوب را در پی دارد. واژگان کلیدی تخته خرده چوب، انتقال حرارت، نانونقره، خواص فیزیکی و مکانیکی

چکیـــــده در این پژوهش، ویژگی های مقاومت به آتش تخته فیبر با دانسیته ی متوسط (mdf) تیمارشده با نانوولاستونیت، مورد بررسی قرار گرفت. مخلوطِ الیاف 5 گونه ی جنگلی به عنوان ماده ی اولیه، از شرکت کاسپین تهیه شد. چسب مورد استفاده اوره فرمالدهید مایع با 65% ماده ی خشک به میزان 10% بر مبنای وزن خشک الیاف، نانو در 5 سطح (صفر%، 5%، 10%، 15% و 20% ) به دو روش اعمال شد 1- در هنگام ساخت تخته ها به صورت مخلوط با چسب 2- بعد از ساخت تخته ها به صورت مخلوط با رنگ و پاشش روی سطح. زمان پرس 8 دقیقه، فشار 160bar و دمای پرس 130 درجه سانتی گراد، به عنوان عوامل ثابت در نظر گرفته شد. دانسیته تمامی تخته ها g/cm3 75/0 بود. خواص مقاومت به آتش شامل (نقطه ی اشتعال، نقطه ی گدازش، دوام شعله بعد از 120 ثانیه، سطح سوزش و کاهش وزن) برای دستگاه کشویی، و (زمان شعله ور شدن، زمان گدازش، زمان تیرگی پشتِ تخته، زمان سوراخ شدن پشتِ تخته، زمان شعله ور شدن پشتِ تخته، سطح سوزش و کاهش وزن) برای دستگاه ثابت مورد اندازه گیری قرار گرفت. نتایج نشان داد نانوولاستونیت تا 15% باعث بهبود خواص تخته ها شد ولی بیشتر از این مقدار، ذرات نانوولاستونیت در فرایند چسبندگی اخلال ایجاد کرده و با جذب رزین توسط ماده ی حفاظتی سبب کاهش چسبندگی الیاف به یکدیگر و به تبع آن، پرزدار شدن سطح تخته ها می شد؛ در نتیجه، آتش گیری این الیاف سطحی سریع تر بود. همچنین، میزان 5% ماده ی حفاظتی کافی نبود و نتایجی مشابه نمونه ی شاهد مشاهده شد. به طور کلی، با توجه به نتایج آزمون های به عمل آمده و آزمون خوشه ای، تیمار 10% نانوولاستونیت، و روش اعمال پاششی، برای استفاده در بخش صنعت توصیـه شد. واژگان کلیدی: تخته فیبر با دانسیته ی متوسط (mdf)، روش های کندسوزکنندگی، نانوذرات معدنی، نانو ولاستونیت.

چکیـــــده در این تحقیق، مواد اولیه ای که جهت ساخت تخته مورد استفاده قرار گرفت از کارخانه ی تخته فیبر کاسپین تهیه شد. عوامل متغیر در ساخت تخته ها، پر مرغ به میزان 5 و 10 درصد، نانوولاستونیت صفر و 10 درصد، چسب اوره فرمالدهید مایع به میزان 10 درصد، دمای پرس 175 درجه سانتی گراد با زمان 6 دقیقه و دانسیته ی 75/0 گرم برسانتی متر مکعب بود. نتایج نشان داد که پر مرغ تاثیر منفی بر کلیه ی خواص فیزیکی و مکانیکی گذاشت ولی تیمار نانوولاستونیت باعث بهبود بسیاری از این خواص در تخته های 5 و 10 درصدی شد. افزودن نانوفیبرهای ولاستونیت باعث افزایش ضریب هدایت حرارتی به میزان 10 درصد شد. یکی از دلایل بهبود خواص فیزیکی و مکانیکی در تخته های تیمار شده با نانوولاستونیت نیز رسیدن دما با سرعت بیشتر به بخش های مغزی کیک تخته خرده فیبر می باشد. از این رو، می توان ضمن بهبود خواص کیفی تخته ها، تا حدود زیادی در وقت صرفه جویی کرد و گلوگاه پرس گرم کارخانه های تولید تخته فیبر با دانستیه ی متوسط را از بین برد. به طور کلی می توان چنین نتیجه گیری کرد افزودن 5 درصد پر مرغ به تخته ها نه تنها باعث کاهش معنادار خواص فیزیکی و مکانیکی در تخته ها نمی شود بلکه بدین روش می توان تا حدود زیادی ارزش افزوده برای این ماده ی دورریز به وجود آورد.

در پژوهش حاضر، میزان نفوذپذیری گازی گونه راش که با سوسپانسیون 400 ppm نانوسیلور اشباع شده و مورد تیمار گرمایی 145 و185 درجه ای قرار گرفتند مورد بررسی قرار گرفت. همچنین از رنگ سیلر کیلر به عنوان تیمار هم در جهت طولی هم در جهت کاملا مماسی استفاده شد. نمونه ها به 9 گروه تقسیم شدند: شاهد، شاهد گرمایی 145 درجه، شاهد گرمایی 185 درجه، نانوسیلور گرمایی 145 و 185 درجهّ، تکرار هر گروه 5 نمونه کاملا سالم (بدون ترک و گره) بود. طول نمونه های طولی 30 و قطر آنها 5/17 میلی متر بودکه دورتا دور نمونه ها با چسب سیلیکون عایق بندی شد تا جریان سیال فقط از جهت طولی گذر کند. نمونه گیری توسط اره گِرْدْبُرْ انجام گرفت. اندازه نمونه های مماسی برای تست پول آف 2،10،20 سانتیمتر بود. نتایج نشان داد که به طور کلی، تیمار گرمایی 145درجه بهترین وضعیت را برای مقاومت به چسبندگی ایجاد کرده است. زیرا خروج آب از درون بافت چوبی است که باعث می شود ساختار چوب استحکام بالایی پیدا کند. ولی در دمای 185 درجه به دلیل آنکه بافت چوبی تخریب شده، مقاومت های مکانیکی کاهش می یابد و اکثر شکست هایی که در دمای 185 بوده به دلیل تخریب بافت چوبی بوده است.

چکیده: در این تحقیق اثر اشباع با نانونقره بر خواص فیزیکی و مکانیکی چوب های صنوبر و نوئل بخارداده شده وفشرده سازی شده مورد بررسی قرار گرفت ،تیمار اشباع به روش سلول خالی ( روپینگ) بر روی نمونه های چوبی با ابعاد30×80×410میلیمتر با محلول نانو نقره و آب در سیلندر اشباع ضد زنگ درفشار3بارومدت زمان20دقیقه صورت گرفت و نمونه های خشک واشباع شده با نانو تحت تاثیر 4 سطح بخاردهی قرار گرفتند که این سطوح عبارتند از بخاردهی 0،2،4،6 ساعت و سپس بلافاصله بعد بخاردهی به مدت 4 ساعت در پرس قرار گرفتند که شامل یک ساعت دما و فشار پرس و 3 ساعت برای خنک شدن در نظر گرفته شد و هیترهای پرس خاموش گردید و میزان فشرده سازی 33%در نظر گرفته شد .در نهایت میزان جذب آب و واکشیدگی ضخامت ، مقاومت خمشی ، مدول الاستیسیته ، سختی ، مقاومت به ضربه ، برگشت ضخامت بعد پرس و بعد24ساعت غوطه وری در اب اندازه گیری شد و تمامی داده ها مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. جهت اندازه گیری خواص فیزیکی و مکانیکی از استاندارد astmd-143 استفاده گردید. نتایج آزمایشات نشان داد که صنوبر برای فشرده سازی نمونه بهتری نسبت به نوئل است. زیرا نمونه های صنوبر ازلحاظ مقاومت خمشی، مدول الاستیسیته وضربه بهتر از نمونه های نوئل می باشد و همچنین میزان جذب آب نمونه های نوئل کمتر از صنوبر است ولی برعکس واکشیدگی ضخامت نمونه های نوئل بالاتراز نمونه های صنوبر می باشد .در اکثر خواص مکانیکی اشباع با نانو نقره در بالا بردن این خواص موثر بوده است ودر خواص فیزیکی باعث کاهش جذب اب و واکشیدگی ضخامت می گردد بهترین زمان بخار دهی برای مقاومت خمشی 2 ساعت و برای مدول الاستسیته 6ساعت و برای ضربه 4 ساعت می باشد. بیشترین مقدار واکشیدگی ضخامت در چوبهای نوئل وصنوبراشباع نشده، مربوط به چوب هایی هستند که بخاردهی نشده اند. جذب آب نمونه های کنترل بیشترین عدد را نشان می دهد. اشباع نمونه ها با محلول نانو نقره باعث افزایش نفوذپذیری بخار به لایه های میانی شده و درنمونه هایی که2ساعت بخاردهی شده اند باعث افزایش مقاومت خمشی این نمونه ها نسبت به نمونه های بدون اشباع با نانو می گردد. جذب آب نمونه های اشباع شده با نانو 2 ساعته بیشتر از نمونه های بدون اشباع با نانو است ولی در نمونه های 24 ساعته مقدار جذب آب نمونه های بدون اشباع بیشتر از نمونه های اشباع شده با نانو است.

در این مطالعه اثر بهبود هدایت حرارتی که با افزودن نانو ولاستونیت به تخته فیبر با دانسیته متوسط اضافه شده بود بر روی خصوصیات مکانیکی و فیزیکی آن مورد برسی قرار گرفت.نانو ولاستونیت در 4 سطح 2، 4، 6 و 8 درصد نسبت به وزن خشک الیاف مورد استفاده قرار گرفت و با نمونه های کنترل مقایسه شد. محدوده اندازه الیاف نانو ولاستونیت هم 30_110 نانو متر بود. نتایج به دست آمده نشان داد که nw به طور قابل توجهی هدایت حرارتی را افزایش داد. افزایش هدایت حرارتی منجر به اثر و چسبندگی بهتر رزین . در نتیجه خواص مکانیکی به طور قابل توجهی بهبود یافتند. علاوه بر این، تشکیل پیوند بین الیاف چوب و ترکیبات ولاستونیت در بالا رفتن مقاومت های این محصول نقش مهمی را داشتند. نتیجه گیری شد که تخته هایی که حاویnw 2 ? بودند،به دلیل اینکه تاثیر قابل توجهی بر روی خصوصیات مکانیکی و فیزیکی نمی گذارد، نمی تواند به صنعت توصیه شود. علاوه بر این، خواص nw- 6 و nw- 8 به طور قابل توجهی شبیهه یکدیگر بود. بنابراین، nw- محتوای 6 ? می تواند به طور قابل توجهی بهبود خواص پانل های mdf را حاصل کند و می تواند به صنعت توصیه شود.

چکیده: در این تحقیق اثر نانو ذرات مس بر انتقال حرارت در سیکل پرس و خواص فیزیکی و مکانیکی تخته پنج لایه مورد مطالعه قرار گرفت. دوگونه راش ایرانی و صنوبر دلتوئیدس و نانو ذرات مس هر کدام در 4 سطح 0، 5، 10و 15 % و زمان¬های پرس 4، 5و 6 دقیقه به عنوان فاکتورهای متغیر در این تحقیق درنظر گرفته شدند. مقاومتهای مکانیکی تخته¬ها (شامل برشی ، خمشی ، کششی ، ظرفیت نگهداری پیچ ) و خواص فیزیکی تخته (جذب آب و واکشیدگی ضخامت ) پس از 2 و 24 ساعت غوطه¬وری، طبق استاندارد اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد در تمامی مقاومتهای مکانیکی تخته¬ها (شامل مدول گسیختگی و الاستیسیته، برشی، کششی و ظرفیت نگهداری پیچ)پس از یک افزایش اولیه از زمان پرس 4 تا 5 دقیقه، با کاهش در زمان پرس 6 دقیقه مواجه شد. افزایش میزان مصرف محلول نانو مس از 0 تا10درصد موجب بهبود مدول گسیختگی و الاستیسیته و مقاومت برشی گردید که دلیل این امر را می¬توان به افزایش سرعت انتقال حرارت به تخته و گیرایی بهتر چسب مرتبط دانست. ولی در ادامه با افزایش مصرف15درصد موجب کاهش در این خصوصیات گردید. در تمامی مقاومتهای مکانیکی تخته¬ها، گونه راش عملکرد بسیار مناسبی نسبت به گونه صنوبر دلتوئیدس داشت که علت آن¬را می¬توان به بهبود اتصالات داخلی و دانسیته بالاتر مرتبط دانست. جذب آب و واکشیدگی ضخامت تخته ها در24و2 ساعت غوطه وری پس از یک کاهش اولیه از زمان پرس 4 تا 5 دقیقه با افزایش در زمان پرس 6 دقیقه مواجه شد. با افزایش میزان مصرف نانومس از 0 تا10%، جذب آب در 24و2 ساعت و واکشیدگی ضخامت تخته ها در24 ساعت غوطه¬وری، در ابتدا اندکی کاهش و پس از آن با افزایش مصرف 15% نانو مس جذب آب و واکشیدگی ضخامت افزایش یافت که این پدیده مرتبط با آبدوست بودن نانو مس است. جذب آب در2و24 ساعت غوطه وری در تخته لایه صنوبر بیشتر از راش بود. کلمات کلیدی: محلول نانو مس، انتقال حرارت، زمان پرس، تخته پنج لایه، راش، صنوبر، خواص فیزیکی و مکانیکی