شبیه سازی انسانی از منظر فقه اسلامی موضوع این تحقیق است. فرایند تولید مثل غیر جنسی موجودات زنده شبیه سازی نامیده می شود که با کمک تخمک بدون هسته و هسته ی سلول جسمی بالغ انجام می شود. ایجاد گوسفند دالی از این طریق، امکان شبیه سازی انسان با دو هدف درمانی و تولیدی را محقق گرداند که جنجال های بسیاری از سوی مقامات کشورهای مختلف و علمای مسیحی و اسلام در برداشته است.بسیاری از کشورها با این شیوه ی تولید انسان مخالفت کردند کلیسای کاتولیک، هرگونه شبیه سازی را غیرمجاز و دخالت در کار خداوند خواند. یهودیان نیز شبیه سازی انسانی را در حد گسترده غیر مجاز دانستند.صاحب نظران اهل سنت قائل به حرمت شبیه سازی انسانی شدند و این پدیده را باعث از بین رفتن سنت تنوع طبیعی، از بین رفتن سنت ازدواج و ... می دانند.دانشمندان شیعی عمدتا این تکنیک را بر اساس اصل اباحه و به حکم اولی، جایز شمرده اند.آن چه واقعیت دارد این است که خداوند تولید انسان را محدود به سنتی خاص نفرموده، بلکه در آیات قرآن، تولد انسان از خاک، گل، نطفه بیان شده است. تولید انسان بوسیله ی سلول جسمی روشی دیگر در تولید مثل است که هیچ منافاتی با پیوند ازدواج ندارد و این کودک دارای نسب و کرامت انسانی است. و ایجاد چند موجود شبیه سازی شده، سنت تنوع را بر هم نمی زند و تغییر خلق الله محسوب نمی شود.

سوگواری برای اموات، اعم از افراد عادی و اولیای دین،که با شیوه ها و گونه های متفاوتی صورت می گیرد ، با همه اهمیت و جایگاه آن در طول تاریخ و نیزگستره ای که از آن برخوردار است، با اختلاف نظر فقهای مذاهب روبرو است و در قرن های اخیر، دچار آفات، تحریفات و چالش هایی به ویژه از سوی دیدگاه های معارض وهابیت شده است. این پژوهش، ضمن توضیحاتی راجع به گونه های رایج و معمول در سوگواری و بررسی پیشینه و فلسفه آن، به بیان دیدگاه های فقهای شیعه و اهل سنت، با تفکیک مذاهب پرداخته ، و همچنین مستندات فقها، در جواز و عدم جواز سوگواری را مورد بررسی قرار داده و شبهات وارده را به نقد کشیده است. در نتیجه این مباحث، ثابت شده است که اصل عزاداری، مباح و مشروع و مورد تأیید امامان شیعی و صاحب نظران اسلامی است و تا زمانی که عزاداری، مشتمل بر باطل و نارواهای شرعی نباشد و موجب وهن مذهب نگردد ،مشروع و مجاز است و هیچ دلیلی در شرع بر عدم جواز این گونه سوگواری نیست.

مقادیر شرعیه در عموم ابواب فقه مورد توجه می‏باشند. و اندازه هایی هستند که شرع، جهت خروج مکلّفین از سرگردانی و جلوگیری از وسواس در عمل، وضع نموده و آنان را از هرگونه مسامحه‏ی در آنها بر حذر داشته است، به طوری که کمترین تخطّی از جهت زیادی و کمی در مقدّر شرعی، منجر به عدم ترتّب احکام شرعی بر آن مقدّر می‏گردد. در مواردی هم که مقدّر شرعی وجود ندارد، مکلّف ملزم است، به عرف مراجعه نماید. این رساله، مشتمل بر هفت فصل است که درفصل اول آن، از اوزان شرعی؛ در فصل دوم، از پیمانه های شرعی؛ در فصل سوم، از مقیاس های حجمی؛ در فصل چهارم، از مقیاسات طولی و مسافتی؛ در فصل پنجم، از مقیاسات مساحتی؛ در فصل ششم، از مقادیری عددی؛ در فصل هفتم، از مقادیر زمانی، بحث شده است.

در دوران معاصر که موج فکری بسیار گسترده ای در رابطه با احیای حقوق بشر به راه افتاده ، رجم از جمله موضوعاتی است که ذهن اندیشمندان اسلامی را بیش از پیش به خود مشغول ساخته است. از این رو ، بر متفکران و فقیهان مسلمان لازم آمده که با تمام توان خود، در برابر هجمه های فرهنگی بایستند و با منطقی روشن و کلامی متقن ، از ساحت مقدس این دین آسمانی دفاع نمایند. در فصل های اول و دوم این پژوهش ، به شرح مفاهیم وکلیات و تبیین موضوع رجم پرداخته شده و در فصل های سوم تا ششم ، جزء جزء مسایل مربوط به بحث رجم از قبیل شرایط تحقق احصان ، راههای ثبوت زنای موجب رجم ، کیفیت اجرای رجم و اسباب سقوط یا تأخیر رجم بر اساس دیدگاههای فقهای شیعه و سنّی و به صورت تحلیلی - توصیفی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. در فصل آخر این پژوهش نیز که دربردارنده ی مطالبی نسبتاً تازه و قابل تأمل است ، موضوعاتی نظیر « نقش مقتضیات زمان در تغییر احکام » و « نگاهی نو به موضوع رجم » مطرح شده و در پایان ، ما حصل کار پژوهشی نگارنده که عبارت است از شرح و تبیین دو دیدگاه جدید برگرفته از نگاه برخی فقهای متأخر به موضوع رجم ، به شکلی اجتهادی و با ارائه ی دلایل و مستندات متعدد ارائـه شده است.

بخشی از گزاره های موجود در ابواب مختلف فقه شیعی مبیِّن وظیفه عملی مکلفان نسبت به مخالفان مذهبی است. مقصود از مخالفان مذهبی در معنای عام آن تمام افرادی اند که از نظر عقیدتی اعتقادی جز باور شیعه اثناعشری دارند. در این میان اهل سنت به عنوان گروه عمده ای از مخالفان مذهبی شیعه اثناعشری در لسان فقهای امامی به طور خاص مخالف نام گرفته اند. در فصول این تحقیق از طریق فحص در منابع فقهی فریقین، احکام فقهی شیعیان نسبت به اهل سنت و اهل سنت نسبت به شیعیان در بخش عبادات مطرح و گزارشی از آرای فقها در این موارد ارائه شده است. حاصل این پژوهش بیانگر آن است که فقهای فریقین همواره بر حفظ هویت و میراث فقهی خود پافشاری کرده و در مسائل فقهی به اختلاط و آمیزش با اصحاب مذاهب چندان اقبال نکرده اند؛ در این میان نباید غفلت کرد که نگاه فقیهان امامیه به سوی طرف دیگر از اعتدال و نرمش بیشتری برخوردار است.

دیه از جمله مباحث پرکاربرد و بحث برانگیز در فقه اسلامی است. این بحث مفصل از حقوق اسلام دارای فصول و بخش بندی های متعددی است که ذیل باب دیات در کتب فقهی بدان اشاره شده است آنچه در این رساله بررسی می شود پژوهشی جدید بوده که با نگاهی دقیق و جزئی مستقلاً به موارد پرداخت دیه از بیت المال اشاره نموده است موارد بی شماری وجود دارد که به هر دلیل پرداخت دیه از سوی جانی امکان پذیر نیست و بیت المال مسلمین متکفّل آن است که در این رساله احصاء شده است. هدف از نگارش این تحقیق جمع آوری دقیق موارد پرداخت دیه از بیت المال می باشد و با اشاره به خلأ های قانونی در این زمینه علی رغم گزاره های فقهی موجود؛ پیشنهاداتی در این زمینه تقدیم می گردد: 1. روشن شدن مصادیق افراد عاقله در قانون و موارد جایگزینی امام ( بیت المال ) به نیابت از عاقله 2. افزودن ماده ای به لایحه جدید قانون مجازات اسلامی جهت روشن کردن شرط پرداخت دیه از بیت المال؛ اینکه اولا اولیای دم باید پرداخت دیه را تقاضا کنند ثانیا بیت المال تمکن مالی داشته باشد. 3. روشن نمودن دیه شهروندان غیر مسلمان و شرایط ادای دیه آن ها از سوی بیت المال 4. روشن نمودن اینکه آیا مصادیقی که در موارد عدم شناسایی قاتل در فقه آمده است به صورت تمثیلی است یا حصری مضافاً در شرایط خاصی دیه ممکن است تغلیظ گردد و پرداخت چنین مبلغ اضافی توسط بیت المال جای بحث و تامل دارد چرا که بار سنگینی را بر دولت اسلامی تحمیل می کند. همچنین در صورتی که نیاز به پرداخت فاضل دیه باشد دوباره نقش بیت المال در تادیه آن بحث پذیر می گردد.

با توجّه به جایگاه رفیع علم فقه، رشد کیفی فقه و فقاهت، به عبارت دیگر، پویایی فقه در حدّ انتظار نیست. فقیهان آگاه مانند شهیدمطهری(ره) به این مشکل پی برده بودند و در صدد تحرک بخشیدن به سیر تکاملی فقه و فقاهت برآمدند. ایشان با تاکید بر دو عنصر زمان و مکان ودلیل عقل و توجه به عدالت به عنوان علل احکام، و اجتهاد به منزله قوه محرکه فقه شیعه، فقه را به پویایی واداشتند و باب نوآوری های فقهی را به روی مسائل نوپیدای حکومتی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فقه بانوان با توجه به پیشرفت جامعه گشودند مسائلی که بیشتر معلول رشد پرشتاب علم و تکنولوژی در مسیر زمان ومکان است. زمان و مکان مکانیزم توصیه ای ایشان برای استنباط احکام فقهی جدید است. با این وجود کتاب (اسلام و مقتضیات زمان و مکان) ایشان تأکید وی بر زمان و مکان را صریحتر باز تاب می دهد. نوآوری های فقهی و استنباط احکام مربوط به مسائل نوپیدا و اثر زمان و مکان براحکام مربوط به این مسائل نشانگر تأثیر این دو عامل بر نظریات فقهی ایشان است. هدف این پژوهش دستیابی به سازکارهایی که مورد توجه استاد شهید مطهری برای استنباط مسایل نوپیدای فقهی و تحلیل اثر گذاری آنها بر استنباط است.

کتاب «روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن» یکی از برجسته ترین آثار تفسیری امامیه است که دارای رویکرد فقهی نیز می باشد. آرای مولف درباره ی مباحث مختلف فقهی غالباً به مناسبت پرداختن به آیات الاحکام در ذیل تفسیر آن ها بیان شده است. از میان ابواب فقهی مورد توجه در این تفسیر آنچه در پژوهش حاضر مورد بررسی قرار گرفته، مباحث مربوط به معاملات می باشد. گستره ی توجه فقهی مولف در این تفسیر در این باب، عام نیست و صرفاً اختصاص به برخی از مسایل دارد. از مهم ترین مواردی که مورد توجه مولف روض الجنان و روح الجنان قرار گرفته ، می توان به احکام مربوط به حرمت ربا و غنا و در باب عقود و معاملات به دین، رهن، صلح، اجاره و وکالت اشاره کرد. مقایسه ی آرای شیخ ابوالفتوح رازی با نظریه های دیگر فقهای امامیه نشان می دهد که دیدگاه های ایشان غالباً موافق با دیدگاه های فقهی مشهور قبل و بعد از خود بوده است و به ندرت تمسک به آرای غیر مشهور مشاهده می شود که این خود نشان دهنده ی برجستگیِ فقهی ایشان می باشد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.