در این تحقیق جوامع ماکروبنتیک مناطق ساحلی نوشهر در جنوب دریای خزر، از اسفند ماه سال 1388 تا آبان ماه سال 1389 به صورت فصلی مورد بررسی قرار گرفتند. در مجموع 192 گرب، نمونه رسوب از 16 ایستگاه برداشت شد و برای تعیین اندازه دانه بندی، مواد آلی کل و تنوع و تراکم ماکروفونا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حضور 4 رده جانوری و 21 گونه ماکروبنتوز را در مناطق مورد بررسی نشان داد. از نظر تنوع گونه ای، رده سخت پوستان با داشتن 14 گونه ( 10 گونه ناجورپا و 4 گونه کوماسه آ ) از بیشترین غنای گونه ای برخوردار بودند. از نظر تراکم گونه ای، رده کرم های حلقوی بیشترین غالبیت و فراوانی را نشان دادند ( بیشتر از 80 درصد کل جانوران ). هم چنین تراکم کل ماکروبنتوزها و تراکم کرم های حلقوی با افزایش عمق, درصد مواد آلی و درصد سیلت - رس، روند افزایشی را نشان می داد. همین طور در بین فصول سال، کمترین تراکم در فصل بهار و اختلاف نیز تنها میان فصل بهار و بقیه فصول مشاهده شد. حداکثر مقدار میانگین های شاخص های تنوع گونه ای، یکنواختی و غنای گونه ای به ترتیب 07/1، 96/0 و 39/1 به دست آمد. بر اساس مقادیر شاخص های ambi،bopa و bentix ایستگاه هایی که در عمق 1 متری واقع شده اند، وضعیت اکولوژیکی بهتری را نسبت به ایستگاه هایی که در عمق 13 متری واقع شده اند، نشان می دهند.

آبسنگهای مرجانی که از مهمترین اکوسیستم های دریایی می باشند جهت رشد و بقای خود دارای رابطه همزیستی با جلبک دینوفلاژله زوگزانتلا می باشند. امروزه همزیستی زوگزانتلا و مرجان در معرض خطر ناشی از فعالیتهای بشری و تغییر آب و هوای جهانی می باشد در مطالعه حاضر به منظور تخمین استرس در اکوسیستم های مرجانی که از طرفی به عنوان یکی از مهمترین اکوسیستم های دریایی به شمار می روند و از طرف دیگر دائما در معرض انواع آسیب های محیطی و انسانی قرار دارند، از تراکم زوگزانتلا و غلظت کلرفیل a و شاخص میتوزی به عنوان شاخص های استرس استفاده شد. نمونه برداری در طی یکسال در سه فصل سرد، معتدل و گرم در دو منطقه نای بند و عسلویه، از جنس غالب منطقه (porites sp.) صورت گرفت. سنجش تراکم زوگزنتلا با شمارش تعداد این س.....