شاخ زدایی در حیوانات اهلی به منظور کاهش جراحات و صدمات لاشه که در اثر درگیری به وجود می آید کاهش یابد.بسته به سن حیوان روش های مختلفی برای شاخ زدایی وجود دارد که متداول ترین آنها شامل: روش های شیمیایی، سوزاندن با حرارت و ژنتیکی می باشد. تمامی روش های مذکور دارای یکسری معایب و مزایا می باشند. در مطالعه حاضر اثرات جوانه زدایی اسانس گل میخک به دنبال تزریق در جوانه شاخی مورد ارزیابی قرار گرفت. 8 بزغاله 5 روزه سالم از هر دو جنس به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند.در گروه درمان 1 میزان 2/0 سی سی اسانس گل میخک ودر گروه درمان دوم میزان 2/0 سی سی دی متیل سولفوکساید در جوانه شاخی سمت چپ بزغاله ها تزریق گردید. جوانه شاخی تمامی بزغاله ها به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. در طی مطالعه بزغاله ها مورد معاینات بالینی قرار گرفتند و سرعت رشد شاخ بین گروه ها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که اسانس گل میخک رشد شاخ را متوقف می کند اما بین گروه t2 و کنترل تفاوت قابل ملاحضه ای از نظر رشد شاخ وجود ندارد.همچنین تزریق اسانس گل میخک و dmso اثرات سوئی بر روی پارامتر های کلینیکی(tpr) حیوان ندارد. بر طبق نتایج حاصل از این مطالعه تزریق اسانس در جوانه شاخی روشی مفید برای جوانه زدایی بزغاله ها بدون هیچگونه عوارض جانبی می باشد.

در این مطالعه التیام زخم به شیوه ثانویه در اندام حرکتی الاغ ها و اسبچه های خزر مورد بررسی قرار گرفت. زخم های مستطیلی به ابعاد ?×? cm و با تمام ضخامت در سمت جانبی متا کارپ چپ در ? راس الاغ و ? راس اسبچه خزر ایجاد گردید. در طول ? هفته پروسه التیام زخم به شیوه ثانویه در الاغ ها و اسبچه های خزر با ارزیابی های کلینیکی و ژئومتریکی مورد مقایسه قرار گرفت. در روز های ??،??،??،??،??،?،?،? و ??بعد از ایجاد زخم، از تمامی زخم ها عکس های دیجیتالی برداشته شد. مساحت اپیتلیزاسیون مجدد و بافت گرانوله در تمامی زخم ها با استفاده از نرم افزار سیگما اسکن مورد ارزیابی قرار گرفت. درصد انقباض زخم، اپیتلیزاسیون مجدد و التیام زخم برای هر یک از زخم ها محاسبه شد. ارزیابی کلینیکی و ژئومتریکی تفاوت های معنا داری را در التیام زخم به شیوه ثانویه بین الاغ ها و اسبچه های خزر آشکار کرد. در طول 4 هفته مطالعه، زخم اندام حرکتی الاغ ها به مراتب سریع تر و به شکل بهتری نسبت به اسبچه های خزر التیام یافت. بر اساس نتایج مطالعات فوق میتوان چنین استنتاج کرد که گرچه اسبچه خزر و الاغ اندازه بدنی یکسانی دارند اما به نظر می رسد که به دلیل تفاوت ژنتیکی ما بین آنها، تفاوت قابل ملاحظه ای در روند التیام زخم به شیوه ثانویه میان آنها وجود دارد.

این مطالعه ی تجربی به ارزیابی هیستوپاتولوژیک جوانه زدایی گوساله متعاقب تزریق اسانس گل میخک در ناحیه ی جوانه ی شاخی پرداخته و آن را با جوانه زدایی حرارتی به عنوان یک روش متداول در جوانه زدایی گوساله ها مقایسه کرده است.14گوساله ی سالم 5 روزه از هر دو جنس نر و ماده انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه تقسیم بندی شدند. در گروه a، 1میلی لیتر محلول دی متیل سولفوکساید و در گروه b، 1میلی لیتر اسانس گل میخک در ناحیه ی جوانه ی شاخی سمت راست و چپ گوساله ها تزریق شد. در گروه c گوساله ها توسط دستگاه شاخ سوز الکتریکی(بودکس) جوانه-زدایی شدند. ارزیابی ماکروسکوپیک و میکروسکوپیک ناحیه ی جوانه ی شاخی در روز های 4، 8 و12 پس از عمل جوانه زدایی صورت گرفت. برای بررسی هیستوپاتولوژیک، از بافت ناحیه ی جوانه ی شاخی به صورت تمام ضخامت نمونه تهیه شد و مورد رنگ آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین قرار گرفت.ارزیابی های ماکروسکوپیک و میکروسکوپیک نشان داد که دی متیل سولفوکساید تأثیر قابل توجهی روی ناحیه ی جوانه ی شاخی نداشته است. در گروه تزریق اسانس گل میخک و جوانه زدایی حرارتی لایه ی اپیدرم و درم ناحیه ی جوانه ی شاخی نکروز شده بود. التهاب و نکروز بافتی در گروه cنسبت به گروهb شدیدتر و گسترده تر بود. ترمیم ناحیه ی آسیب دیده در گروهb بسیار بهتر از گروه c انجام شد.بر طبق نتایج بدست آمده در مطالعه ی حاضر، می توان نتیجه گرفت که تزریق اسانس گل میخک در ناحیه ی جوانه ی شاخی، می تواند از طریق نکروز لایه ی اپیدرم و درم بافت جوانه ی شاخی با عوارض کمتری جوانه زدایی نماید. کلمات کلیدی: اسانس گل میخک، جوانه زدایی، گوساله، مطالعه ی هیستوپاتولوژی

برسی اثر بی دردی ناشی از تزریق داروی کتامین در بی حسی اپیدورال خلفی در شتر تک کوهانه ایرانی که با دوزهای 1 و 2 میلی گرم ارزبابی شد در دوز 2 شترها زمین خورده و در دوز 1 شترها بی حس نشدند نتیجه گیری شد که این دو دوز مناسب نبوده و استفاده از این دارو باید به صورت ترکیبی با داروهای دیگر باشد

طراحی فضاهای فرهنگی-اجتماعی بویژه موضوع طراحی خانه های فرهنگ و سراهای محله از موضوعات قابل توجه در معماری معاصر ایران است. عده زیادی پروژه با این نام و نامهای مشابه در سال طراحی می شوند که اگر بتوان بهبودی در فرایند طراحی و ساخت انها ایجاد کرد انگاه شاهد ارتقا سطح معماری کشور خواهیم بود. استفاده از مصالح هوشمند در طراحی اینگونه فضاها موضوعی است که در دوره های معاصر مطرح شده و مورد توجه اصحاب فکر و اندیشه در معماری معاصر قرار گرفته است به گونه ای که پیش بینی می شود با استفاده از این مصالح بتوان نمونه ای الگویی از سراهای محله را طراحی کرد که تاثیر قابل توجهی در عملکرد و موفقیت این فضاها در انجام ماموریت ها و کارکردهای مورد انتظار داشته باشد. نمونه الگویی از یک سرای محله که می تواند با استفاده از ظرفیتهایی که مصالح هوشمند در اختیارش قرار می دهد, بیش از پیش در تحقق ماموریتهای خود موفق باشد.

چکیده شاخ زدایی در گوساله ها به روش های مختلف شیمیایی و فیزیکی انجام می شود. هرکدام از این روشها دارای مزایا و معایبی می باشند. یکی از روش های شیمیایی پیشنهادی شاخ زدایی که از نظر بالینی نتایج قابل قبولی را به همراه داشته است استفاده از تزریق اسانس گل میخک در جوانه شاخی است(6،1). هدف از این مطالعه بررسی میزان استرس ناشی از جوانه زدایی متعاقب تزریق اسانس گل میخک در مقایسه با روش جوانه زدایی توسط شاخ سوز حرارتی با منبع داخلی - به عنوان یک روش استاندارد و متداول در صنعت گاوداری- است. بدین منظور میزان استرس ناشی از شاخ زدایی در دو روش مذکور با اندازه گیری میزان غلظت پلاسمایی کورتیزول ارزیابی گردید. در مطالعه حاضر ده گوساله سالم 5 روزه از هر دو جنس نر و ماده انتخاب و در دو گروه مساوی تقسیم شدند(oوb). در گروه o میزان 1 سی سی از اسانس گل میخک در ناحیه جوانه شاخی راست و چپ تزریق شد. در گروه b جوانه زدایی به وسیله دستگاه شاخ سوز حرارتی (بودکس) انجام شد. نمونه های خونی در دقایق صفر، 15، 30، 60 و 120 بعد از عمل از هر دو گروه گرفته شد. سطح پلاسمایی کورتیزول و همچنین فاکتور های خونی (هماتوکریت، هموگلوبین، شمارش کلی گلبول-های قرمز، شمارش کلی گلبول های سفید، درصد نوتروفیل و لنفوسیت) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که سطح پلاسمایی کورتیزول در گروه b به صورت معنی داری بیشتر از گروه o است. تفاوت مشاهده شده در فاکتور های خونی بین دو گروه o و b غیر معنی دار بود. در نتیجه پاسخ استرسی دام ها در گروه b که به وسیله روش بودکس جوانه زدایی شده بودند شدید تر تشخیص داده شد. کلمات کلیدی: جوانه زدایی، اسانس گل میخک، کورتیزول، گوساله

چکیده عقیم سازی در دام های نر در گونه های مختلف حیوانی با اهداف گوناگونی از قبیل کنترل جمعیت، بهبود کیفیت لاشه و مهار حالت تهاجمی آنها انجام می شود. عقیم سازی در حیوانات نر به دو روش جراحی و غیر جراحی صورت می گیرد که روش های جراحی شامل وازکتومی و اخته کردن است و روش غیر جراحی شامل تزریق داخل بیضه ای موادی است که باعث نکروز و از بین رفتن لوله های منی ساز بیضه می شود. میخک گیاهی دارویی با نام علمی سیزیژیوم آروماتیکوم است که از آن عصاره ای به نام اوژنول استخراج می شود. اوژنول دارای خواص متعددی از قبیل شل کنندگی عضلات، تب بر، آنتی اکسیدانی، ضد قارچی وضد باکتری بوده و در دندان پزشکی به عنوان ضد عفونی کننده، آرام کننده درد دندان و تخریب نسج مورد استفاده قرار می گیرد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر عقیم سازی اوژنول بر روی بیضه رت می باشد. در این بررسی 70 سر رت نر بالغ انتخاب و به طور تصادفی به 4 گروه درمان با غلظت های اوژنول 100%، 50%، 25% و 5/12% و یک گروه کنترل و دو گروه شاهد تقسیم شدند.در همه گروه ها حجم تزریق 2/0 میلی لیتر بود. موش های گروه شاهد نیز بدون تزریق نگهداری شدند. 8 و 42 روز پس از تزریق، 50 % از موش های هر گروه به صورت تصادفی انتخاب و بلافاصله پس از مرگ موش ها بیضه ها و اپیدیدیم آن ها خارج شد. بعد از نمونه گیری از بیضه و اپیدیدیم موش ها تعداد، میزان زنده مانی و حرکت اسپرم های موجود در دم اپیدیدیم ارزیابی گردید. نتایج نشان دهنده آن است که پس از تزریق دوز های مختلف اوژنول در بیضه فاکتور هایی مانند زنده مانی، تعداد اسپرم و حرکت اسپرم های موجود در دم اپیدیدیم در چهار گروه درمان به طور معنا داری کاهش یافت

عقیم سازی در سگ های نر با هدف کنترل جمعیت آنها و عمدتا با استفاده از روش های جراحی صورت می گیرد. این در حالی است که روش جراحی علاوه بر پر هزینه بودن، تهاجمی بوده و نیاز به بی هوشی دارد. برای رفع این مشکل محققین در جستجوی یافتن روش های عقیم سازی غیر جراحی شامل تزریق داخل بیضه ای موادی که باعث نکروز لوله های منی ساز بیضه شود برآمدند. میخک گیاهی دارویی است که از آن عصاره ای به نام اوژنول استخراج می شود. اوژنول دارای خواص متعددی از قبیل تب بر، آنتی اکسیدانی و ضد باکتری و تخریب نسج است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر عقیم سازی اوژنول بر روی بیضه سگ می باشد. در این مطالعه 9 قلاده سگ نر بالغ انتخاب و بطور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. در گروه a میزان 1 میلی لیتر از محلول دی متیل سولفوکساید، درگروه b میزان 1 میلی لیتر از اسانس گل میخک با غلظت 25% و در گروه c میزان 1 میلی لیتر از محلول نرمال سالین در هر دو بیضه راست و چپ تزریق شد. 42 روز بعد از تزریق سگ ها بیهوش شده بیضه ها به منظور تهیه نمونه هیستوپاتولوژیک به روش جراحی خارج شدند. در مطالعه حاضر بدنبال تزریق اسانس گل میخک در بافت بیضه از لحاظ میکروسکوپیک نکروز کامل لوله های منی ساز در تمام نمونه های این گروه مشاهده شد، البته شایان ذکر است که بدنبال تزریق dmso نیز در بافت بیضه نکروز مشاهده گردید، بنابراین تصمیم گیری در مورد اثر تخریبی ترکیب اسانس گل میخک و dmso مورد اطمینان نبوده و برای نتیجه گیری نهایی بایستی از تزریق اسانس گل میخک به تنهایی در سایر تحقیقات استفاده شود.

عقیم سازی در دامهای نر در گونه های مختلف حیوانی با اهداف گوناگون از قبیل کنترل جمعیت، بهبود کیفیت لاشه و مهار رفتارهای تهاجمی آنها صورت می پذیرد. این عمل به دو روش جراحی و دارویی صورت می گیرد، که روشهای جراحی شامل وازکتومی و اخته کردن است و روش دارویی شامل تزریق موادی به داخل بافت بیضه است که مانع از تولید سلول جنسی در لوله ی منی ساز می گردد. میخک گیاهی دارویی با نام علمی سیزیگیوم آروماتیکوم است که حاوی عصاره ای به همین نام می باشد. عصاره گل میخک دارای خواص بسیاری از قبیل آنتی اکسیدانی، ضد قارچی، ضد باکتریایی، تب بری، شل کنندگی عضلانی بوده و در دندان پزشکی برای آرام بخشی و ضد عفونی کنندگی مورد استفاده قرار می گیرد. هدف از این مطالعه بررسی اثر عقیم سازی عصاره گل میخک بر روی بیضه گربه می باشد. در این بررسی ?? قلاده گربه نر بالغ انتخاب و به صورت تصادفی به ? گروه کنترل، درمان و شاهد تقسیم شدند. در گروه کنترل ?/? میلی لیتر از محلول دی متیل سولفوکساید(dmso)، در گروه درمان ?/? میلی لیتر محلول عصاره گل میخک با غلظت 25% که در حلا ل دی متیل سولفوکساید رقیق شده بود و در گروه شاهد نیز میزان ?/? میلی لیتر محلول نرمال سالین در هر یک از بیضه های راست و چپ گربه ها تزریق شد. ?? روز بعد از تزریق، گربه ها به روش جراحی اخته شدند و بیضه ها به همراه اپیدیدیم به منظور نمونه گیری و ارزیابی اسپرمها به آزمایشگاه منتقل شدند. در آزمایشگاه میزان زنده ماندن و حرکت اسپرمها ارزیابی گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که فاکتورهایی مانند میزان زنده ماندن، تعداد و حرکت اسپرمها در دم اپیدیدیم در گروه درمان و کنترل به میزان قابل توجهی کاهش یافته بود.