تعداد 20 سر رت نر 3 تا 4 ماهه در 4 گروه تقسیم بندی و برای مدت 7 روز مورد مطالعه قرار گرفتند.در طول مطالعه، گروه حیوانات سالم: فقط آب مقطر، گروه مرزنجوش: عصاره آبی گیاه مورد نظر را به صورت محلول در آب آشامیدنی با غلظت ppm 400 دریافت کردند. گروه کنترل هالوتان: که مطابق گروه حیوانات سالم، فقط آب مقطر دریافت کردند و به مدت 2 ساعت در روز ششم مطالعه به روش نیمه بسته در معرض بیهوشی با گاز هالوتان (2%) قرار گرفتند و بالاخره گروه تیمار: که مطابق گروه مرزنجوش عصاره دریافت نموده و مطابق گروه کنترل هالوتان در معرض گاز بیهوشی قرار گرفتند.نتایج آزمایشات سرمی و هماتولوژیک حاکی از افزایش سطح سرمی آنزیم های آسپارتات آمینو ترانسفراز، آلانین آمینو ترانسفراز ، آلکالین فسفاتاز، بیلیروبین تام هموگلوبین و نسبت نوتروفیل به لنفوسیت در گروه کنترل هالوتان نسبت به گروه حیوانات سالم بود (p < 0.05) که عصاره مرزنجوش بطور معنی داری از اثرات هالوتان د رگروه تیمار کاسته بود (p < 0.05).

هورمون های تیروئیدی نقش مهمی در متابولیسم اکسیداتیو پرندگان دارند. بالا رفتن میزان این هورمون ها سبب افزایش متابولیسم پایه وافزایش نیاز بدن به اکسیژن می شود. این امر سبب افزایش برون ده قلبی و افزایش فشار خون ریوی می گردد که با گذشت زمان سبب هیپرتروفی بطن راست و تجمع خون در وریدهای سیستمیک و هیپرتروفی بطن چپ می گردد. در مطالعه حاضر از 120 قطعه جوجه خروس یک روزه سویه تجاری راس استفاده گردید جوجه ها بطور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند. این گروه ها شامل گروه کنترل(بدون درمان) و گروه های درمانی t3,t2.t1 بودند که به ترتیب میزان 500، 250، 125 میکروگرم به ازای هر کیلو گرم وزن زنده بدن دارو لووتیروکسین سدیم به صورت محلول در آب، از سن 14 تا 39 روزگی دریافت کردند. از سن 19 روزگی به بعد و با فواصل زمانی 5 روز یکبار از هر گروه 6 قطعه جوجه انتخاب و بعد از تعیین وزن بدن و تهیه الکتروکاردیوگرام، نمونه خون از ورید بال پرنده جهت بررسی سطح سرمی هورمون های تیروکسین (t4)وتری یدوتیرونین(t3)اخذ گردید.سپس پرنده را طبق روش های استاندارد، کشتار نموده و قفسه سینه را باز و پس از جداسازی عروق وچربی های اضافه اطراف قلب ، توزین قلب صورت گرفت و نسبت وزن قلب به وزن بدن محاسبه گردید. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که هیپرتیروئیدیسم ناشی از تجویز خوراکی داروی لووتیروکسین سدیم، بطور معنا داری سبب افزایش میزان پلاسمایی هورمون های تیروئیدی، نسبت وزن قلب به وزن بدن می گردد( p<0.05). از طرفی در اشتقاق iiالکتروکاردیوگرام میانگین دامنه موج (mv) s و میانگین فاصله (ms)s-tبا افزایش میزان داروی مصرفی به طور معنادار افزایش می یابد ( p<0.05). براساس نتایج مطالعه حاضر می توان اظهار داشت که هیپرتیروئیدیسم تجربی تغییرات معنا داری در عملکرد قلبی و اندازه قلب در جوجه گوشتی ایجاد می کند.

سیستم اندوکانابینوئیدی فرآیند های آبشاری علامت دهنده متشکل از گیرنده های cb1 و cb2 و آنزیم هایی برای سنتز و غیر فعال سازی لیگاند های درون زاد برای این گیرنده ها است. از آنجا که گیرنده های cb1 مرکزی نقش کلیدی در هموستاز انرژی دارند، این گیرنده ها بطور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته اند. اعتقاد بر این است که گیرنده-های cb1 مسئول عمده اثرات مرکزی اندوکانابینوئید ها روی اشتها هستند. گیرنده های cb2 کمتر شناخته شده اند. اما فراوانی بیان این گیرنده ها توسط لنفوسیت ها و ماکروفاژ-ها نشانگر اهمیت آن ها در واکنش های ایمنی و التهابی است. اخیراً مشخص شده است که گیرنده های cb2 از آنچه که قبلاً تصور می شد بطور گسترده تری بیان می شوند. هم چنین گیرند های cb2 به تازگی در مغز جنین جوجه شناسایی شده است. به تازگی مشخص شده است که گیرنده های cb2 نقش تحریکی روی مصرف غذا در جوجه های نوزاد دارند. گاما- آمینوبوتیریک اسید(گابا)، در غلظت های بالایی در مناطق مغزی درگیرکنترل رفتارهای تغذیه ای وجود دارد. نشان داده شده است که گابا محرک اشتها در جوجه ها است. تاکنون مدرک عملکردی درباره ی تعامل گیرنده های cb2 و سیستم گاباارژیک روی مصرف غذا گزارش نشده است. بنابر-این ما برای اولین بار تعامل گیرنده های cb2 وگابا را در جوجه های نوزاد بررسی کردیم. تزریق درون بطن مغزی سی بی 65، آگونیست انتخابی cb2، بطور معنی داری مصرف غذا را در 30 دقیقه پس از تزریق افزایش داد. تجویز همزمان سی بی 65 با پیکروتوکسین و سی جی پی 54626 (به ترتیب آنتاگونیست های گابا آ و گابا ب) اما نه تی اچ آی پی (آگونیست گابا آ) افزایش اشتهای القا شده توسط سی بی 65 را تخفیف داد. بنابر این می توان نتیجه گیری کرد که گیرنده های cb2 می توانند در مغز جوجه های نوزاد به منظور افزایش مصرف غذا عمل کنند و گیرنده های گابا ممکن است در این اثر دخیل باشند.

چکیده: مقدمه: یکی از مهمترین راه های تشخیص بیماری در ماهیان بررسی و آنالیز شاخص های خونی و بیوشیمیایی سرم می باشد. علاوه بر این، مطالعات هماتولوژیک بر روی ماهی ها به دلیل افزایش اهمیت پرورش ماهی و آگاهی هرچه بیشتر از آلودگی منابع طبیعی آب از ارزش بالایی برخوردار است. این مطالعه به منظور تعیین محدود? مبنا برای 8 عدد از شاخص های بیوشیمیایی مهم سرم ماهی سیگانوس جاووس یا صافی موج دار انجام گرفته است که شامل آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز، آلکالین فسفاتاز، کراتین کیناز، ازت اوره خون، کراتینین، کلسترول و بیلی روبین هستند. روش کار: خونگیری در فصل بهار (فروردین ماه) و از ورید ساقه دمی 33 ماهی صافی موج دار جنس نرکه در یک مرکز پرورش ماهی در بوشهر پرورش یافته بودند، انجام گرفت. نمونه های خون در مجاورت یخ جهت بررسی به آزمایشگاه ارسال شده و پس از جداسازی سرم مقادیر شاخص های سرمی با استفاده از کیت های آزمایشگاهی شرکت درمان کاو و زیست شیمی به روش دستی اندازه گیری شدند. نتیجه: مقادیر طبیعی شاخص ها عبارتند از آلانین آمینوترانسفراز (iu/l00/17 ± 47/104)، آسپارتات آمینوترانسفراز (iu/l 22/22 ± 18/96)، آلکالین فسفاتاز (iu/l 31/26 ± 41/60)، کراتین کیناز (iu/l 43/54 ± 82/93)، ازت اوره خون (mg/dl36/0 ± 51/1)، کراتینین (mg/dl 2/4 ± 1/40)، کلسترول (mg/dl 43/27 ± 76/122) و بیلی روبین (mg/dl 60/0 ± 20/1).

چکیده: مقدمه : ناتوانی جنسی در 50 سال اخیر به طور قابل توجهی در انسان افزایش یافته است و یکی از شایع ترین علل بروز آن به عوامل محیطی چون اثرات نامطلوب داروهای مختلف از جمله آنتی بیوتیک های خانواده فلوئوروکینولون نسبت داده می شود. این مطالعه به منظور بررسی سمیت سیپروفلوکساسین بر بافت بیضه از طریق ارزیابی هورمونی و هیستوپاتولوژی در خرگوش به عنوان یک مدل حیوانی انجام شد. روش کار: تعداد 20 سر خرگوش آزمایشگاهی بالغ نر با متوسط وزن kg 4-2 تهیه شده و به طور تصادفی به 2 گروه درمان و کنترل تقسیم شدند. گروه درمان میزان mg/kg/day 30 سیپروفلوکساسین داخل صفاقی به مدت 14 روز دریافت نمودند. در گروه کنترل به همان شیوه تزریق سالین نرمال صورت گرفت. در زمان های 2 و 10 هفته بعد از شروع درمان، ابتدا خونگیری جهت اندازه گیری سطح سرمی هورمون تستوسترون انجام وپس از آسان کشی از هر دو گروه درمان و کنترل نمونه بافت بیضه برداشت شد و مورد ارزیابی مورفومتریک و هیستوپاتولوژی قرار گرفت. نتایج: بررسی های کمی هیستوپاتولوژی در هفته دوم پس از درمان کاهش معنادار (p<0.05) پارامترهای قطر و ارتفاع اپیتلیوم لوله های منی ساز ورتبه بندی جانسون را نشان داد که با نتایج مطالعات کیفی هم خوانی داشت. همچنین افزایش معنادار (p<0.05) پارامتر قطر هسته سلول های اسپرماتوگونی در گروه درمان دیده شد، که بیانگر تغییرات شدید دژنراتیو بافت بیضه و اختلال در روند اسپرماتوژنزمی باشد. نتایج کمی در هفته دهم پس از مصرف دارو تغییرات معناداری را در پارامترهای فوق الذکر نشان نداد در حالی که کاهش معنادار ارتفاع اپیتلیوم (p<0.05) هنوز قابل مشاهده بود، که بیانگر طی شدن روند بهبودی و باز سازی بافت بیضه است. اندازه گیری سطح سرمی تستوسترون هیچ گونه تغییر معناداری را در هیچ یک از 2 زمان نمونه گیری نشان نداد. بحث و نتیجه گیری: نتایج این تحقیق حاکی از تغییرات شدید دژنراتیو در بافت بیضه و اختلال در روند اسپرماتوژنز در حالت حاد و بهبودی و بازسازی بافت بیضه در حالت تاخیری در گروه درمان در مقایسه با گروه کنترل است.

گیرنده های کانابینوئیدی (cb1 و cb2 )، اندوکانابینوئید ها و لیگاندهای درون زاد شامل آناندماید (آراشیدونیل اتانول آمین ) و 2ag (2- آراشیدونیل گلیسرول) می باشند و مکانیسم های در ارتباط با متابولیسم و سنتز آنها، سیستم اندوکانابینوئید را تشکیل می دهد. گیرنده های cb1 و اندوکانابینوئیدها در ساختارهای مغزی کنترل کننده تعادل انرژی و سلولهای محیطی (هپاتوسیت ها، آدیپوسیت ها، سلول های جزایر لانگرهانس) تنظیم کننده هموستاز بدن حضور دارند. گیرنده های cb2 بیشتر در لنفوسیت ها و ماکروفاژها حضور دارند و در واکنشهای ایمنی و التهابی دخیل هستند. هدف مطالعه حاضر تعیین اثر تزریق محیطی آگونیست گیرنده های cb2 بر کنترل اخذ غذا در جوجه های نوزاد بود. نتایج مطالعه حاضر نشان میدهد که میزان 125میکروگرم و کمتر آگونیست گیرنده های cb2 (cb65) در زمان های مختلف آزمایش تاثیر قابل توجهی بر میزان اخذ غذا نداشته است. درحالیکه مقادیر250 و 150 میکروگرم در زمان های 30 و 60 پس از تزریق افزایش معناداری در اخذ غذا در مقایسه با گروه کنترل ایجاد کرده است. بررسی تزریق محیطی سایر دوزهای آگونیست گیرنده cb2 ( (cb65 ضروری می باشد. کلمات کلیدی: سیستم اندوکانابینوئیدی- گیرنده اندوکانابینوئیدی نوع دوم- تزریق محیطی- اخذ غذا- جوجه گوشتی نوزاد.

مقدمه: مطالعات نشان داده اند که اتصال لپتین به گیرنده خود دراسپرم انسان و خوک منجر به فعال شدن مسیرهای بیوشیمیایی و در نتیجه ظرفیت پذیری اسپرم می شود. تولید بیش از حد گونه های فعال اکسیژن به عنوان مخرب در حرکت اسپرم و فرایندهای غشایی و یکپارچگی dna شناخته شده است.آسکوربیک اسید به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی قادر به توقف پراکسیداسیون چربی ها و حذف رادیکال های آزاد است. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر افزودن لپتین و ویتامین ث به محیط ظرفیت پذیری اسپرم بر الگوی حرکتی اسپرم های اپیدیدیمی بز طراحی شد. روش کار: برای تهیه اسپرم اپیدیدیمی از 30 بیضه بز بالغ استفاده شد و آزمایش 6 بار تکرار گردید. اسپرم اپیدیدیمی در محیط ظرفیت پذیری اسپرم ( اسپرم تالپ) قرار گرفت و انکوبه گردید. پارامترهای حرکت با استفاده از سیستم تجزیه و تحلیل کامپیوتری اسپرم در 10، 30، 60، 120، 240 دقیقه پس از انکوباسیون اسپرم در 37 درجه و 6 درصد دی اکسید کربن بررسی شد. 6 گروه برای آزمایش طراحی گردید. نتایج: قرار گرفتن اسپرم در معرض اسکوربیک اسید و دو دوز مختلف از لپتین موجب افزایش قابل توجهی در کل حرکت اسپرم و افزایش سرعت واقعی حرکت اسپرم در مسیر منحنی و سرعت حرکت واقعی اسپرم در مسیر مستقیم، سرعت خطی، متوسط زاویه چرخشی سر اسپرم در طول مسیر حرکت، دامنه حرکت جانبی سر اسپرم و فرکانسی که در آن سراسپرم مسیر میانگین حرکت را قطع می کند در مقایسه با گروه شاهد به ویژه تا 30 دقیقه برای لپتین و 30 تا 60 دقیقه برای آسکوربیک اسید است. بحث و نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که مکمل لپتین اثر قابل توجهی در الگوهای حرکت اسپرم داشت و بنابراین می تواند روند ظرفیت پذیری اسپرم را افزایش دهد و همچنین مصرف مکمل آسکوربیک اسید حرکت اسپرم را افزایش داده و پارامترهای حرکتی اسپرم اپیدیدیمی بز را بهبود بخشید.

هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر ویتامین ث بر کیفیت اسپرم اپیدیدیمی به دنبال مسمومیت با مس در موش سوری می باشد. بدین منظور 48 سر موش سوری نر بالغ، نژاد nmri و در قالب 4 گروه 12تایی به شرح زیر مورد بررسی قرار گرفتند. گروه اول (گروه نرمال): شامل موشهایی هستند که روزانه 2/0 میلی لیتر به روش گاواژ و 1/0 میلی لیتر به روش داخل صفاقی آب مقطر دریافت می نمودند. گروه دوم (گروه کنترل مس): شامل موشهایی هستند که میزان 200 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن (با حجم 2/0 میلی لیتر)، در روز محلول سولفات مس در آب مقطر بصورت گاواژ و 1/0 میلی لیتر آب مقطر به روش داخل صفاقی دریافت می نمودند. گروه سوم (گروه کنترل ویتامین ث): شامل موشهایی هستند که 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن (با حجم 1/0 میلی لیتر ) به صورت داخل صفاقی ویتامین ث و روزانه 2/0 میلی لیتر آب مقطر به روش گاواژ در یافت می نمودند. گروه چهارم (گروه تیمار): شامل موشهایی هستند که 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن (با حجم 1/0 میلی لیتر) به صورت داخل صفاقی ویتامین ث و 200 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن (با حجم 2/0 میلی لیتر) در روز محلول سولفات مس در آب مقطر بصورت گاواژ دریافت می نمودند. نتایج مطالعه اخیر حاکی از کاهش معنا دار پارامتر های کیفیت اسپرم در گروه کنترل مس در مقایسه با گروه نرمال است که در گروه تیمار جبران گردیده است. بنابراین ویتامین ث به عنوان یک آنتی اکسیدان، باعث پیشگیری از اثرات مخرب دوز مسموم کننده مس بر روی کیفیت اسپرم می شود.

چکیده مقدمه: آزاد شدن رادیکال های آزاد اکسیژن و عوامل اکسیدان متعاقب افزایش درجه حرارت بیضه در نهان بیضگی نقش مهمی را در آسیب به بافت بیضه ایفا می کند .مطالعه ی حاضر نقش محافظتی ویتامین ایی به عنوان یک عامل آنتی اکسیدان در حفاظت از بافت بیضه در نهان بیضگی یک طرفه را مورد بررسی قرار می دهد . مواد و روش کار: در این مطالعه 40 سر موش صحرایی نربالغ به طور تصادفی به 4 گروه مساوی تقسیم شدند. گروه 1، گروه نرمال، شامل موش های سالم، گروه 2، گروه ویتامین " ایی "، شامل موش هایی که میزانmg/kg 50 ویتامین " ایی " به صورت داخل صفاقی یک روز درمیان به مدت 4 و 8 هفته دریافت می کردند. گروه 3، گروه کریپتورکید، شامل موش هایی که بیضه چپ آن ها به طور دائم با عمل جراحی وارد محوطه بطنی شد . گروه 4، گروه درمان، شامل موش هایی که مانند گروه کریپتورکید جراحی شده و مانند گروه ویتامین " ایی " دارو دریافت می کردند. در پایان هفته های 4 و 8 پنج عدد موش از هر گروه به روش انسانی کشته شد و پس از جداسازی ناحیه دم اپیدیدیم و اخذ اسپرم اپیدیدیمی، خصوصیات اسپرم (غلظت ، تحرک و زنده مانی اسپرم) در بین گروه ها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: نتایج این مطالعه نشان داد که تفاوت معنی داری در خصوصیات اسپرم بین گروه کنترل و ویتامین " ایی " مشاهده نشد (05/0<p). کیفیت اسپرم بیضه چپ گروه 3 به شدت افت پیدا کرد و درمان توسط ویتامین ایی در گروه 4 هیچ گونه بهبودی را سبب نشد. کیفیت اسپرم در بیضه سمت راست در گروه 3 نیز به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل کاهش یافت (05/0>p) و درمان توسط ویتامین " ایی " به طور معنی داری سبب بهبودی در همه پارامترهای مذکور شده بود اما هم چنان نسبت به کیفیت اسپرم درگروه کنترل به طور قابل توجه ای از درجه پایین تری برخوردار بوده است (05/0>p) . بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه می توان چنین نتیجه گیری نمود که اگرچه اثر محافظتی ویتامین " ایی " بر روی بیضه ی دچار کریپتورکید ناچیز می باشد اما می تواند از بیضه اسکروتال در مقابل اثرات زیان آور بیضه کریپتورکید در بیماران نهان بیضه یک طرفه محافظت نماید و به طور معنی داری سبب محافظت از اسپرم های بیضه طرف مقابل شود .

چکیده: مقدمه و هدف: دیابت ملیتوس اختلالی متابولیکی بوده که با ایجاد استرس اکسیداتیو تخریب بافتی را بدنبال دارد. دیابت شیرین اختلال اندوکرین بوده که حدود 10% کل جمعیت جهان را در بر میگیرد. مطالعات زیادی تاثیر گیاهان دارویی را در درمان دیابت نشان داده اند. کهور ها درختان یا درختچه های خار داری هستند که به خوبی با آب و هوای گرم و خشک سازگار شده اند. طبق مطالعات قبلی تاثیر گونه prosopis glandulosa( کهور عسل) در درمان دیابت نشان داده شده است. لذا در این مطالعه ما به بررسی تاثیر گونه prosopis farcta(جغجغه) در درمان بیماری دیابت ملیتوس می پردازیم مواد و روش ها: این مطالعه تجربی بر روی 60 سر موش صحرایی نر بالغ با وزن 300-250 گرم انجام شد.که به صورت تصادفی به 6 گروه(کنترل سالم،کنترل دیابتی،درمان با دوز mg/kg100، mg/kg150، mg/kg300عصاره الکلی گیاه جغجغه، درمان با دوز mg/kg10 گلیبن کلامید) تقسیم شدند. القا دیابت با تزریق داخل صفاقی stz با دوز mg/kg60 انجام گرفت. عصاره متانولی گیاه جغجغه به کمک دستگاه سوکسله تهیه شد و با دوز های mg/kg100، mg/kg150 و mg/kg300 به موش های دیابتی شده با استرپتوزوسین به مدت چهار هفته، روزانه تجویز شد. تغییرات در میزان قند خون به کمک گلوکومتر اندازه گیری شد. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که میزان قند خون به طور معنی داری(001/0>p) در گروه دیابتی در مقایسه با گروه کنترل سالم افزایش پیدا می کند در حالی که مصرف دوز mg/kg150 عصاره در هفته های اول(05/0<p)، سوم(05/0>p) و چهارم(001/0>p) در موش های دیابتی باعث کاهش معنی داری در میزان قند خون در مقایسه با گروه دیابتی می شود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد مصرف عصاره الکلی گیاه جغجغه می تواند به طور موثری میزان قند خون را در موش های دیابتی کاهش دهد و در نتیجه مصرف آن می تواند در درمان دیابت مفید واقع شود. کلمات کلیدی: جغجغه، دیابت، رت