سودمندیهای خاک ورزی حفاظتی محدود به افزایش عملکرد گیاهان زراعی نمی باشد. استفاده از بی خاک ورزی موجب بهبود خصوصیات فیزیکی، شیمیایی و زیستی خاک می گردد که در جهت رسیدن به کشاورزی پایدار می تواند مهم باشد. اگرچه تحقیقات زیادی در ارتباط با تغییرات فیزیکی و شیمیایی خاک تحت انواع مختلف سیستم های خاک ورزی ارائه گردیده اما اطلاعات محدودی از چنین تغییراتی تحت شرایط دیمکاری در دسترس است. هدف این آزمایش بررسی پاسخ خاک سطحی و خاک تحتانی به خاک ورزی های متداول و کاهش یافته و کود زیستی (باکتری حل کننده فسفر) (bacillus coagolance, b) ، کود شیمایی فسفر (p) و تلفیق کود زیستی و کود شیمیایی فسفر (pb) در کشت دیم گندم بود. آزمایش به صورت کرت یکبار خرد شده در قالب بلوک کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید که در آن سیستم های خاک ورزی در کرتهای اصلی اعمال گردید. مزرعه در منطقه نیمه خشک واقع می باشد. سه سیستم خاک ورزی شامل (1) خاک ورزی متداول با استفاده از گاو آهن برگردان دار(ct) ، (2) گاو آهن پنجه غازی (rtc) و (3) گاو آهن برگردان دار با جدا نمودن صفحه برگردان (rt) بودند. نتایج تحقیق نشان داد اعمال سیستم های مختلف خاک ورزی تفاوت معنی داری بر عملکرد کمی و کیفی گندم نداشته است. کاربرد توامان کود شیمیایی فسفر و باکتری حل کننده فسفر (pb)به دلیل افزایش جذب فسفر و نیترژن به گیاه موجب افزایش میزان عملکرد، محتوای پروتیئن و فسفر دانه گردید. درصد کلونیزاسیون میکوریز، آنزیم دهیدروژناز و فسفاتاز خاک در عمق 5 تا 25 سانتیمتری خاک متاثر از کاربرد خاک ورزی کاهش یافته (rt) و تیمار کود زیستی افزایش یافت. نتایج آزمایش نشان داد هر چند تغییرات عملکرد گندم تحت تاثیر نوع خاک ورزی قرار نگرفت ولی اعمال خاک ورزی کاهش یافته موجب تغییرات زیستی در عمق مشخصی از خاک گردید.

چکیده تأثیر کود شیمیایی سوپر فسفات تریپل و کود زیستی بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم، جو و تریتیکاله در شرایط آب و هوایی ایلام توسط: زینب رشیدی نژاد به منظور یررسی عملکرد و اجزای عملکرد، جذب فسفر و مقایسه رشد و نمو سه گیاه گندم، جو و تریتیکاله، آزمایشی در سال زراعی 89-1388 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام، واقع در پنج کیلومتری شهر ایلام اجرا گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل سه گیاه گندم، جو و تریتیکاله و چهار تیمار: بدون کود (شاهد)، کود شیمیایی سوپر فسفات تریپل، کود زیستی و تلفیق کود شیمیایی سوپر فسفات تریپل + کود زیستی بودند. تفاوت مراحل نمو کاشت، تعداد روز تا 50 درصد سبز شدن بوته ها بین سه محصول از نظر آماری معنی دار بود و مراحل تعداد روز تا 50 درصد پنجه زنی ، تعداد روز تا 50 درصد گل دهی و تعداد روز تا رسیدگی بین سه محصول بسیار معنی دار بود. در بین سه محصول بلندترین ارتفاع بوته به تریتیکاله و کوتاه ترین ارتفاع به جو اختصاص داشت. برای این صفت بین تیمارهای کودی اختلاف معنی دار دیده شد که تیمار کود شیمیایی همراه با کود زیستی بیشترین ارتفاع و تیمار بدون کود (شاهد) کمترین ارتفاع را داشت. طویلترین طول سنبله مربوط به تریتیکاله و کوتاه ترین آن جو بود. برای این صفت بین تیمارهای کودی اختلاف معنی دار دیده شد که تیمار کود شیمیایی همراه با کود زیستی بیشترین طول سنبله و تیمار بدون کود (شاهد) کمترین طول سنبله را داشت. هم چنین در مقایسه سه محصول، جو و تریتیکاله به ترتیب بیشترین و کمترین سنبله در متر مربع و گندم و جو به ترتیب بیشترین و کمترین تعداد دانه در سنبله را داشتند. برای این دو صفت نیز بین تیمارهای کودی اختلاف معنی دار مشاهده شد که تیمار کود شیمیایی همراه با کود زیستی بیشترین میزان و تیمار بدون کود (شاهد) کمترین میزان را دارا بود. بیشترین وزن هزار دانه به جو و کمترین آن به گندم تعلق داشت و بین تیمارهای کودی از نظر وزن هزار دانه تفاوت معنی دار مشاهده نشد. بیشترین عملکرد دانه و هم چنین تعداد برگ مربوط به تریتیکاله و کمترین آن به گندم تعلق داشت. برای این صفت بین تیمارهای کودی اختلاف معنی دار دیده شد که تیمار کود شیمیایی همراه با کود زیستی بیشترین عملکرد دانه و تعداد برگ و تیمار بدون کود (شاهد) کمترین عملکرد دانه و تعداد برگ را به خود اختصاص داد. تریتیکاله بیشترین عملکرد زیست توده و جو کمترین عملکرد زیست توده را داشتند برای این صفت نیز تیمار کود شیمیایی همراه با کود زیستی بیشترین مقدار و تیمار بدون کود (شاهد) کمترین مقدار را داشت. جو بیشترین مقدار درصد شاخص برداشت و گندم کمترین مقدار را داشتند. که تیمار کود شیمیایی همراه با کود زیستی نیز بیشترین مقدار و تیمار بدون کود (شاهد) کمترین مقدار را داشت. در بین سه محصول تریتیکاله و گندم به ترتیب بیشترین و کمترین میزان فسفر و پروتئین را داشتند. و برای این دو صفت کیفی بین تیمارهای کودی تفاوت معنی دار مشاهده نشد. استفاده از کود زیستی باعث افزایش عملکرد دانه و اجزای عملکرد در غلات شده و می توان از این کود در زراعت استفاده نمود. واژه های کلیدی: سوپر فسفات تریپل، کود زیستی، مراحل رشد، عملکرد، اجزاء عملکرد

به منظور بررسی تأثیر آبیاری جویچه ای یک در میان بر عملکرد کمی و کیفی ذرت سیلویی در کشت یونجه یکساله زیر کانوپی آن در شرایط آب و هوایی ایلام آزمایشی در سال 1388 در مزرعه آموزشی-پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام اجرا گردید. آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرارانجام گرفت. آبیاری در دو سطح ( آبیاری جویچه ای یک در میان و جویچه ای کامل ) به کرت های اصلی اختصاص یافت و کرت های فرعی شامل شاهد(بدون کود و فاقد کشت یونجه)، کشت خالص همراه با مصرف کود نیتروژن و کشت یونجه (همدانی ) زیر کانوپی ذرت ( sc260 ) بدون مصرف کود بود. علوفه برداشت شده از نظر صفات، عملکرد و اجزای عملکرد علوفه خشک شامل وزن خشک ساقه، وزن خشک بلال، وزن خشک برگ، وزن خشک کل و کل عملکرد علوفه خشک تولیدی (علوفه خشک ذرت+علوفه خشک یونجه)، عملکرد و اجزای عملکرد علوفه تر شامل وزن تر ساقه، وزن تر بلال، وزن تر برگ، وزن تر کل و کل عملکرد علوفه تر تولیدی (علوفه تر ذرت+علوفه تر یونجه)، قطر ساقه، ارتفاع بوته، شاخص سطح برگ، رطوبت نسبی و شاخص کلروفیل برگ در مراحل تاولی شدن، شیری و خمیری، میزان کلروفیل a، میزان کلروفیل b، میزان کلروفیل a+b، پیری برگ، میزان پروتئین، میزان پرولین، میزان ndf و کارایی مصرف آب ارزیابی شد. نتایج حاصله نشان داد شرایط آبیاری جویچه ای یک در میان در تمام طول دوره رشد، باعث کاهش معنی دار قطر ساقه، ارتفاع بوته، شاخص سطح برگ، وزن خشک بلال، وزن خشک برگ، وزن خشک کل، کل عملکرد علوفه خشک تولیدی، وزن تر ساقه، وزن تر بلال، وزن تر برگ، وزن تر کل، کل عملکرد علوفه تر تولیدی، رطوبت نسبی برگ، شاخص کلروفیل برگ، میزان کلروفیل a، میزان کلروفیل b، میزان کلروفیل a+b، میزان پروتئین شد. تأثیر نوع آبیاری بر میزان وزن خشک ساقه و ndf معنی دار نشد. آبیاری جویچه ای یک در میان باعث افزایش پیری برگ، کارایی مصرف آب و میزان پرولین شد. از میان نوع کشت مورد بررسی، با توجه به افزایش معنی دار عملکرد علوفه در نوع کشت خالص همراه با مصرف کود، این تیمار از نظر کمّی به عنوان تیمار برتر ترجیح داده می شود. ولی از لحاظ کیفی کشت یونجه زیر کانوپی ذرت بدون مصرف کود به عنوان تیمار برتر شناخته می شود چون از لحاظ میزان پروتئین، شاخص کلروفیل، میزان کلروفیل a، b و a+b هم سطح کشت خالص است در علوفه مخلوط (ذرت+یونجه ) از نظر کلروفیل b و a+b کشت مخلوط برتری دارد و میزان ndf کمتری را دارا می باشد. در کشت یونجه زیر کانوپی ذرت بدون مصرف کود ، کل عملکرد علوفه خشک تولیدی نسبت به کشت خالص کاهش پیدا کرد و کل عملکرد علوفه تر تولیدی نسبت به کشت خالص افزایش داشت. در مجموع نتایج به دست آمده نشان داد آبیاری جویچه ای متداول و کشت خالص همراه با مصرف کوداز لحاظ کمّی و آبیاری جویچه ای متداول و کشت زیر کانوپی بدون مصرف کوداز بعد کیفی بهترین تیمارها هستند. با در نظر گرفتن کارایی مصرف آب آبیاری یک در میان و کشت زیر کانوپی بهترین هستند.

محدودیت منابع کود فسفره کاملا اثبات شده است و ازآنجا که چرخه این ماده بسیار بسیار کند می باشد شاید در آینده نه چندان دور در نهاده های کشاورزی بحران کود فسفر بیش از بحران آب نمایان شود . قیمت آن افزایش یافته ،منابع آن تجدید ناپذیر و مهمتر واردات آن به کشور خود معضل دیگری است. لذا در حال حاضر با ایجاد راهکارهایی کارایی مصرف این کود را باید افزایش داد تا اقتصادی تر گردد. با این کار از هزینه های سرسام آور واردات این محصول کاسته می شود. از طرفی کمیت و کیفیت محصول نیز افزایش می یابد و جامعه از بیم سوء تغذیه تا حدودی تسکین خواهد یافت. مضاف بر این افزایش محصول می تواند باعث تقویت بنیه مالی کشاورزان گردد.

شوری آب و خاک مشکل عمومی اغلب کشورها است. از این جهت به کارگیری ریزسازواره های همزیست و افزاینده های رشد گیاهی شامل قارچهای میکوریز و باکتریها راهکار نوین مقابله با این مشکل است. راهکاری که در عین کوتاه بودن نتایج آن از نظر هزینه های اقتصادی مقرون به صرفه و کاربردی است. در تحقیقات انجام یافته، به کارگیری ریزسازواره های سازگار مناطق شور جهت رفع تنش شوری مورد توجه و تاکید قرار گرفت. هر چند قابلیت این قارچ و باکتریهای سازگار مناطق شور در مقایسه با جدایه های غیر سازگار آن مشخص نگردید. در این تحقیق ابتدا اقدام به جداسازی و مشخص نمودن گونه های باکتری جنس آزوسپیریلومazospirillum مناطق شور و سپس ارزیابی تحمل به تنش شوری این جدایه ها با جدایه های غیر سازگار مناطق شور گردید. قارچ درون زی پیریفورمواسپورا ایندیکا -piriformospora indica- که به تازگی توسط دکتر آجیت وارما کشف و در تولیدات زراعی مورد توجه قرار گرفت توانایی رفع تنش شوری از گیاه میزبان را دارا است. توانایی این قارچ در رفع تنش شوری و در مقایسه با جدایه های آزوسپیریلوم سازگار و غیر سازگار به مناطق شور، اثبات گردید. بنابراین ارزیابی تحمل به شوری این قارچ تحت شرایط آزمایشگاهی بخش دیگر تحقیق را تشکیل داد. یکی از مشکلات زراعت در مناطق شور بحث علف های هرز است که به عنوان رقیب گیاهان زراعی در جذب آب و عناصر غذایی رقایب هستند. با توجه به اطلاعات اندک موجود، در آزمایش طراحی شده کاربرد قارچ پیریفورمواسپورا ایندیکا بر رشد گندم تحت تنش شوری و رقابت با علف هرز یولاف بخش سوم آزمایش را تشکیل داد. نتایج این تحقیق نشان داد که (1) جدایه های مناطق شور از تحمل پذیری بیشتر به کلرید سدیم در مقایسه با جدایه های غیر سازگار برخوردارند هرچند در مقایسه با قارچ پیریفورمواسپورا ایندیکا حد تحمل پذیری کمتری را نشان دادند. (2) بر اساس روش های بیوشیمیایی و ژنتیکی انجام گرفته جدایه ها اغلب گونه برازیلنس و جهت رشد غیر وابسته به ویتامین بیوتین بودند و (3)قارچ پیریفورمواسپورا ایندیکا از طریق حفظ رنگریزه های فتوسنتزی، افزایش اسملیت های تنظیم کننده اسمزی و جذب عنصر فسفر توانایی گندم به شوری و رقابت با علف هرز را افزایش داد.

تنش شوری یکی از عمده عوامل محدود کننده تولید محصولات زراعی می باشد. از طرفی کاهش میزان بارندگی و افزایش بی رویه گرما در چند سال گذشته سبب ایجاد تبخیروتعرق بیشتر و تشدید اثر شوری در کاهش عملکرد گردیده است.افزایش مصرف و ارزش اقتصادی گیاهان دارویی از جمله ریحان تحقیقات پیرامون عوامل محدود کننده کاشت این گیاهان را در کشور ، ضروری جلوه می دهد.با توجه به آلودگی های ایجاد شده توسط کودهای شیمیایی و نیز مصرف بالای انرژی جهت تولیدآنها کودهای زیستی می توانند جایگزین مناسبی برای کودهای شیمیایی باشند.مطالعه حاضر مربوط به بررسی اثر با کتری آزوسپیریلوم بر خصوصیات فیزیولوژیک و مرفولوژیک گیاه دارویی ریحان تحت تنش شوری می باشد. این آزمایش در اردیبهشت 1390 در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام انجام شد.آزمایش بصورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار و 4 سطح شوری 2،4،6 و 0 ( دسی زیمنس برمتر) و 2 سطح باکتری حضور و عدم حضور انجام شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشانداد که با افزایش سطوح تنش، بیشتر صفات تحت تاثیرقرار می گیرند. به طوریکه این گیاه در سطوح پایین تر کمتر ولی در سطوح سوم 4 دسی زیمنس بر مترشوری و سطح چهارم 6 دسی زیمنس بر متر به شدت کاهش عملکرد نشان داد. افزایش سطوح تنش باعث کاهش ارتفاع وزن خشک ریشه، طول ریشه و وزن زیست توده و نیز سبب کاهش تعداد برگ و شاخه فرعی وکلروفیلa،b، abشد.همچنین تنش شوری با افزایش سطوح شوری، میزان نیتروژن و پروتئین و پرولین را افزایش داد. نتایج بدست آمده نشان می دهند که باکتری آزوسپیریلوم بر اکثر خصوصیات فیزیولوژیک و مرفولوژیک گیاه اثر مثبت داشته و توانسته است با ایجاد شرایط مناسب تر رشد تا حدودی اثر سوء تنش را کنترل نماید اثر متقابل باکتری و تنش شوری نیز بر اکثر صفات معنی دار بود.

امروزه استفاده از ترکیب های طبیعی گیاهان جهت کنترل و کاهش بیماری های گیاهی مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. بیماری قارچی فوزاریوم از شایع ترین بیماری های خاک زیست گیاهان است که دامنه میزبانی بسیار وسیعی دارد. جهت بررسی اثر اسانس چهار گیاه دارویی دارچین، رزماری، اسطوخودوس و اوکالیپتوس بر کنترل بیماری فوزاریوم سولانی آزمایشی انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل کاربرد اسانس این گیاهان در 5 غلظت صفر، 500، 1000، 1500 و ppm 2000 بر کنترل بیماری قارچی فوزاریوم بود. این آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تکرار انجام گرفت. سپس جهت بررسی اثر روش های مختلف کاربرد اسانس انتخاب شده( محلول پاشی، پرایمینگ کردن و کاربرد اسانس همراه با آب آبیاری) بر کنترل بیماری، آزمایشی در قالب بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار تحت شرایط گلخانه ای بر روی گیاه گوجه فرنگی طراحی گردید. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که اسانس دارچین بیشترین تاثیر بازدارندگی را بر رشد قارچ دارا بود به طوری که کاربرد اسانس این گیاه در همه غلظت ها به طور کامل از رشد قارچ جلوگیری نمود. اسانس های گیاهان اسطوخودوس و رزماری فقط در بالاترین غلظت (ppm2000) قادر به متوقف نمودن رشد قارچ گردیدند اما اسانس گیاه اوکالیپتوس در هیچ غلظتی نتوانست از رشد قارچ جلوگیری نماید. روش های مختلف کاربرد اسانس گیاه دارچین در شرایط گلخانه ای روی گیاه گوجه فرنگی نشان داد که کاربرد اسانس همراه با آب آبیاری بهتربن روش کنترل بیماری است. در روش کاربرد اسانس همراه با آب آبیاری با افزایش غلظت اسانس درصد بقاء بوته ها افزایش یافت اما در غلظت 1500 و ppm2000درصد بقاء بوته ها یکسان بود. نتایج کاربرد اسانس به روش محلول پاشی(اسپری کردن) نشان داد که با افزایش غلظت اسانس درصد بقاء بوته ها افزایش می یابد اما در غلظت ppm2000، محلول پاشی باعث گیاه سوزی گردید. نتایج روش پرایمینگ کردن با اسانس نشان داد که با افزایش غلظت اسانس درصد بقاء بوته ها افزایش می یابد به طوری که بیشترین درصد بقاء بوته ها در روش پرایمینگ کردن در بالاترین غلظت اسانس و کمترین درصد بقاء در کمترین غلظت اسانس حاصل شد. به نظر می رسد اسانس گیاه داروئی دارچین می تواند منبع مناسبی جهت کنترل بیماری قارچی فوزاریوم باشد.

یکی از مهم ترین ویژگی های بازارهای سرمایه نوپا، مخصوصاً در کشور های در حال توسعه، وجود سرمایه گذاران عمده وتملک بخش اعظمی از حقوق مالکانه شرکت توسط آنان است. کیفیت افشای اطلاعات، یکی از اصول حسابداری است که بر گزارشگری مالی تاثیرگذار است. از آنجایی که مدیران مسئول تهیه صورت های مالی هستند، می توانند با اعمال سیاست افشا، هدف اصلی حسابداری و گزارشگری مالی است را تحقق بخشند. این تحقیق رابطه بین تمرکز مالکیت و کیفیت افشای شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران را با استفاده از داده های آماری 98 شرکت در بازه زمانی 1387 الی 1392 مورد بررسی قرار می دهد. در این تحقیق تمرکز مالکیت نهادی و مدیریتی به عنوان متغیرهای مستقل، کیفیت افشا به عنوان متغیر وابسته و متغیرهای اندازه شرکت، بازده دارایی و نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام نیز به عنوان متغیرهای کنترل به کار رفته اند. داده های تحقیق از نوع داده های ترکیبی می باشند و برای انتخاب روش مناسب از آزمون های آماره f و هاسمن استفاده شده است و نتیجه آزمون ها استفاده از داده های تابلویی با اثرات ثابت را نشان می دهد . تحقیق حاضر از نوع کاربردی و از نظر ماهیت و روش توصیفی- همبستگی است. مبانی نظری موضوع تحقیق، از طریق مطالعات کتابخانه ای بدست آمده است. یافته های تحقیق حاکی از آن است که میان تمرکز مالکیت و کیفیت افشا رابطه ی معنی داری وجود دارد. به بیان دیگر ، فرضیه اول تحقیق که حاکی از وجود رابطه معنی دار بین تمرکز مالکیت نهادی و کیفیت افشا است،تایید می شود و هم چنین فرضیه دوم تحقیق که بیان از وجود رابطه بین تمرکز مالکیت مدیریتی و کیفیت افشا دارد، تایید می شود.

شوری باعث کاهش عملکرد اکثر محصولات کشاورزی به خصوص سبزیجات به علت حساسیت بالا به شوری می شود. از جمله این سبزیجات پیاز خوراکی و کاهو هستند که به ترتیب در ردیف سبزیجات نیمه حساس و حساس به شوری طبقه بندی شده اند. امروزه بسیاری از باکتری های غیر همزیست به عنوان کودهای زیستی مورد استفاده قرار می گیرد. این باکتری ها در ارتباط با سطح ریشه در بسیاری از گیاهان دیده می شوند. گروه دیگر از میکروب های همزیست گیاهان، قارچ های میکوریز هستند. همزیستی میکوریزی بین ریشه گیاهان و قارچ های خاک، شکل می گیرد. این قارچ ها با تولید ریسه هایی که دارای طول بیشتر و قطر کمتر نسبت به ریشه گیاه است امکان دسترسی به منابع، در سطوحی که ریشه قادر به نفوذ در آن نمی باشد را فراهم می آورد. این تحقیق به دنبال بررسی میزان تأثیر کاربرد باکتری spp. azospirillum، و قارچ piriformospora indica و کاربرد توأم هر دو میکروارگانیزم بر پاسخ های مورفولوژیک و فیزیولوژیک گیاه پیاز خوراکی و کاهو در شرایط تنش شوری می باشد.

چکیده ندارد.