این پژوهش به منظور بررسی اثر تیمار شیمیایی بر روی زبری سطح نمونه های چوبی صنوبر دلتوئیدس انجام گرفت. چوب صنوبر بدون حضور کاتالیزور و حلال در دماها و زمان های مختلف با دو انیدرید اسید کربوکسیلیک با زنجیر خطی (انیدرید استیک یا انیدرید پروپیونیک) اصلاح گردیدند. تحت شرایط متفاوت، درصد افزایش وزن های (wpgs) مختلف بدست آمد. همچنین چند نمونه چوبی با ماده شیمیایی استایرن در حضور آغاز کننده بنزوئیل پراکساید و کراسلینکر اتیلن گلیکول دی متاکریلات، تحت خلا و فشار معین تیمار شدند. در اثر تیمار چوب با استایرن، wpg 3/70 بدست آمد. در این تحقیق از روش پروفیلومتری (تکنیک سوزنی) به منظور اندازه گیری پارامترهای زبری سطح (ra، rz، rt، rmax، rk، rpk، rvk) نمونه های اصلاح شده استفاده گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که در اثر اصلاح چوب با انیدرید استیک و انیدرید پروپیونیک زبری سطح چوب افزایش می یابد و میزان این افزایش، صرف نظر از نوع انیدریدهای مورد مطالعه، به میزان درصد افزایش وزن بستگی دارد. و اصلاح چوب بیشترین تغییر را بر روی پارامتر rpk و کمترین تغییر را بر روی پارامتر rvk ایجاد کرد. همچنین زبری سطح نمونه های تیمار شده با استایرن بدلیل اصلاح سطحی صورت گرفته افزایش یافته است.

رکمبود مواد اولیه چوب و تقاضای روزافزون این ماده، صنعت چوب را با مشکلاتی مواجه کرده است و سبب گرایش این صنعت به استفاده از گونه های تند رشد مانند پالونیا گردیده است. کاشت درختان سریع الرشد راه حل مناسبی است اما از طرفی این گونه با داشتن دانسیته کم، از مقاومت های کمی برخوردار است. در این تحقیق اصلاح شیمیایی چوب پالونیا(paulownia fortunei) و فشرده سازی آن به منظور بهبود ویژگی فیزیکی پسماند فشردگی در دو محیط آب و هوا و برخی ویژگی های مکانیکی صورت گرفت و تأثیر فاکتورهای نوع رزین، جهت و درصدفشردگی و دما و زمان پرس مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور گرده بینه های پالونیا از جنگل شصت کلاته تهیه گردیدند و به بلوک های چوبی 60×20×20 میلی متری تبدیل شدند. دو نوع رزین فنل و اوره فرمآلدئید، جهت فشردگی در دو سطح شعاعی و مماسی، درصدفشردگی در سه سطح 30، 40 و 50 درصد، زمان پرس 8 و 12 دقیقه و دمای پرس 170 و 190 درجه سانتیگراد اعمال شد. در نهایت دانسیته نمونه ها پس از فشرده سازی و پسماند فشردگی نمونه ها پس از یک هفته در هوا و 24 ساعت در آب مورد مطالعه قرار گرفت. همچنین ویژگی های مکانیکی مانند مقاومت به ضربه، مقاومت خمشی و فشار موازی الیاف نیز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دادند که تیمار شیمیایی سبب افزایش پسماند فشردگی در پالونیا می شود. در هوای آزادبیشترین درصد پسماند فشردگی مربوط به نمونه های اشباع شده با اوره فرمآلدئید (12/35%) در جهت شعاعی و درصد فشردگی 50 و زمان 12 دقیقه بوده است. در صورتی که در محیط مرطوب مثل آب نمونه های حاوی فنل (68/28%) در جهت شعاعی و درصد فشردگی 50 و دمای پرس 190 درجه سانتیگراد و زمان 12 دقیقه بیشترین پسماندفشردگی را داشتند. دانسیته نمونه های تیمار شده در مقایسه با شاهد (فشرده شده بدون رزین) اختلاف معنی داری داشتند و در نمونه های اشباع شده با اوره (g/cm 3511/0) در مقایسه با فنل (g/cm3468/0) و شاهد (g/cm3414/0) افزایش داشته است. همچنین تیمار شیمیایی، مقاومت های مکانیکی به جز مقاومت به ضربه را بهبود بخشید. مقاومت به ضربه نمونه های شاهد نسبت به نمونه های تیمار شده با اوره و فنل بیشتر بوده است. بیشترین مقدار مدول گسیختگی، مدول الاستیسیته و مقاومت به فشار موازی الیاف در نمونه های اشباع شده بافنل فرمآلدئید در جهت شعاعی با درصدفشردگی 50 حاصل شده است.

در این مطالعه، جذب آب و مقاومت به پوسیدگی نمونه‏های فرآورده چندسازه آزمایشگاهی سرشاخه پسته- پلی‏پروپیلن با درصدهای مختلف سرشاخه پسته که به وسیله پرس ساخته شدند و نمونه‏ صنعتی آرد سرشاخه پسته- کوپلیمرپلی‏پروپیلن که به روش اکسترودر ساخته شده بود در برابر قارچ مولد پوسیدگی سفیدtrametes versicolor بررسی‏ گردید‏. نمونه‏های فرآورده چندسازه در معرض آزمون پوسیدگی، مطابق با استاندارد astmd 1413‏ به مدت 3 ماه و آزمون جذب آب طبق استاندارد d570 قرار گرفتند. نتایج نشان داد که هر دو فرآورده چندسازه مورد مطالعه آزمایشگاهی و صنعتی مستعد پوسیدگی می‏باشند، نمونه‏های فرآورده چند‏سازه آزمایشگاهی با درصدهای وزنی متفاوت سرشاخه پسته (30- 40- 50- 60 درصد) میزان کاهش وزنی حدود 18/4 تا 34/22 درصد و جذب آبی حدود 75/3- 45/26 درصد را نشان دادند. تجزیه و تحلیل آماری نشان داد با افزایش درصد الیاف بیش از 30 درصد، میزان کاهش وزن نمونه‏ها به طور معنی‏داری در اثر پوسیدگی افزایش یافت. در نمونه‏های صنعتی با 60 درصد سرشاخه پسته میزان کاهش وزن 24/5 درصد و میزان جذب آب نمونه‏ها در مدت 24 ساعت حدود 64/2 درصد بود، که نشان دهنده مقاومت به پوسیدگی بهتر و جذب آب کمتر نمونه‏های صنعتی نسبت به نمونه‏ آزمایشگاهی می‏باشد.

در این تحقیق میزان مقاومت به پوسیدگی نمونه های برون چوب صنوبر دلتوئیدس (populus deltoides) تیمار شده با نانو دی اکسید تیتانیم فاز آناتیس مورد بررسی قرار گرفت. نمونه های چوبی در دو سطح رطوبتی صفر و 25 درصد توسط روش سلول پر با سوسپانسیون نانو دی اکسید تیتانیم در سه غلظت (5/0– 75/0 – 1 درصد) اشباع شدند. پس از خالص سازی و کشت قارچ ها در محیط کشت مالت - آگار، نمونه های تهیه شده طبق استاندارد astm - d 1413 در معرض دو قارچ عامل پوسیدگی سفید trametes versicolorو پوسیدگی قهوه ای coniphora puteana قرار داده شدند. بطوریکه نمونه های چوب روی قارچ های رشد داده شده در محیط خاک و چوب تغذیه منتقل شده و به مدت سه ماه در اتاق کشت با دمای 23 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 75% قرار گرفتند. در این تحقیق با استفاده از دو سری نمونه شاهد و اشباع شده و بر اساس ا ندازه گیری های وزن در مراحل مختلف، کاهش وزن بر اثر رشد قارچ ها در نمونه ها ا ندازه گیری شد. بطور کلی تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده نشان داد که اختلاف میانگین کاهش وزن نمونه های اشباع شده با نانو دی اکسید تیتانیم معنی دار بوده و در کلیه تیمارها مقاومت خوبی در برابر پوسیدگی قارچی مشاهده شد. همچنین با افزایش درصد استفاده از نانو دی اکسید تیتانیم، میزان پوسیدگی در نمونه ها کاهش یافت. بهترین مقاومت قارچی در غلظت 1% از نانو دی اکسید تیتانیم و قارچ عامل پوسیدگی سفید رخ داد.

در این تحقیق مقاومت به پوسیدگی چوب صنوبر دلتوئیدس اشباع شده با نانواکسید روی در برابر قارچ پوسیدگی سفید trametes versicolor و قارچ پوسیدگی قهوه ای coniophora puteana مورد بررسی قرار گرفت. جهت تهیه سوسپانسیون نانواکسید روی از دو معلق کننده متفاوت (پلی اتیلن گلیکول 400 و رزین اکریلیک) استفاده شد. نمونه های آزمایشی با ابعاد 2×2×2 سانتی متر از برون چوب صنوبر بدون هر گونه عیب ظاهری تهیه و در سه سطح غلظت (5/0، 1، 5/1%) با نانواکسید روی اشباع شدند. سپس مقاومت به پوسیدگی کلیه نمونه ها مطابق استاندارد astm 1413 اصلاح شده در برابر قارچ های trametes versicolor و coniophora puteana مورد بررسی قرار گرفت. به طور کلی، تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که اختلاف معنی داری بین کاهش وزن در اثر پوسیدگی نمونه های اشباع شده با نانواکسید روی و نمونه های شاهد وجود داشت ولی بین کاهش وزن نمونه های اشباع شده اختلاف معنی داری مشاهده نشد. تاثیر دو قارچ پوسیدگی سفید و قهوه ای بر کاهش وزن نمونه های شاهد در سطح 5% معنی دار بوده به طوری که نمونه هایی که در معرض قارچ پوسیدگی سفید قرار گرفتند، دچار کاهش وزن بیشتری شدند. استفاده از دو نوع معلق-کننده متفاوت تاثیر معنی دار بر کاهش وزن نمونه ها نداشت.

در این پژوهش، اثر مقدار ماده لیگنوسلولزی و مقدار نانو ذرات اکسید روی بر مقاومت های مکانیکی چندسازه های چوب پلاستیک مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور، آرد چوب صنوبر در دو سطح 60 و 70 درصد با پلی پروپیلن، 2 درصد عامل سازگارکننده mapp و نانو اکسید روی در چهار سطح (0، 1، 2 و 3 درصد)، در یک مخلوط کن داخلی (haake) در دمای c°190 و سرعت 60 دور در دقیقه با یکدیگر مخلوط شدند و چندسازه های چوب پلاستیک با استفاده از روش ناپیوسته تحت پرس گرم ساخته شدند. پس از تهیه و برش نمونه های آزمونی طبق استاندارد astm، خواص مکانیکی شامل مقاومت کششی و خمشی، مدول کششی و خمشی و مقاومت به ضربه اندازه گیری شد. داده های حاصل از این پژوهش، در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی تحت آزمون فاکتوریل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که با افزایش مقدار آرد چوب؛ مقاومت خمشی، مدول کششی و خمشی و مقاومت به ضربه چندسازه بطور معنی داری کاهش می یابد. از طرفی با افزایش مقدار نانو ذرات اکسید روی از 1 تا 3 درصد، مقاومت کششی و خمشی، مدول کششی و خمشی کاهش معنی داری می یابد. مقاومت به ضربه نمونه های شاهد نسبت به نمونه های تیمارشده با نانو اکسید روی بیشتر بود. در پایان به منظور بررسی ساختار و نحوه عملکرد ذرات نانو اکسید روی، تحلیلی بر اساس تصاویر sem از نمونه ها، صورت گرفت.

چکیده در این تحقیق، مقاومت به پوسیدگی فرآورده چند سازه چوب پلاستیک صنوبر دلتوئیدس تیمار شده با درصدهای مختلف نانواکسیدروی (2،1،0 و 3 درصد)، در برابر قارچ های عامل پوسیدگی سفید رنگین کمان (trametes versicolor) و پوسیدگی قهوه ای سرداب (coniophora puteana) بررسی گردید. بدین منظور آرد چوب صنوبر در دو سطح 60 و 70 درصد با پلی پروپیلن، 2 درصد عامل سازگارکننده mapp و 4 سطح نانواکسیدروی، در یک مخلوط کن داخلی (hakke) در دمای c° 190 و سرعت 60 دور در دقیقه با یکدیگر مخلوط شدند و چند سازه های چوب پلاستیک با استفاده از روش ناپیوسته پرس گرم ساخته شدند. نمونه های فرآورده چند سازه مطابق با استاندارد astm d1413 اصلاح شده با ابعاد 1×1×1 میلی متر به مدت 3 ماه در معرض آزمون پوسیدگی قرار گرفتند. بعد از این مدت، وزن نمونه ها اندازه گیری و کاهش وزن آنها محاسبه شد. تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که تیمار با نانو اکسید روی مقاومت به پوسیدگی فرآورده چند سازه چوب پلاستیک صنوبر را در برابر قارچ های c. puteana و t. versicolor افزایش داد. با افزایش میزان نانواکسیدروی تا 2 درصد، مقاومت به پوسیدگی فرآورده چند سازه چوب پلاستیک بهبود بخشیده شد. واژه های کلیدی: چوب پلاستیک، صنوبر دلتوئیدس، نانواکسیدروی، قارچ پوسیدگی سفید (trametes versicolor) و قارچ پوسیدگی قهوه ای (coniophora puteana)

در این تحقیق، مقاومت به پوسیدگی فرآورده چندسازه سرشاخه پسته-پلی پروپیلن تیمار شده با درصدهای مختلف نانواکسید مس (2،1،0 و 3 درصد)، در برابر قارچ های عامل پوسیدگی سفید رنگین کمان (trametes versicolor) و پوسیدگی قهوه ای سرداب (coniophora puteana) بررسی گردید. بدین منظور آرد سرشاخه پسته به میزان 70 درصد با پلی پروپیلن، 2 درصد عامل سازگارکننده mapp و 4 سطح نانواکسید مس، در یک مخلوط کن داخلی (hakke) در دمای 170 درجه سانتی-گراد و سرعت 60 دور در دقیقه با یکدیگر مخلوط شدند و چندسازه های چوب پلاستیک با استفاده از روش ناپیوسته پرس گرم ساخته شدند. نمونه های فرآورده چندسازه مطابق با استاندارد astm d1413 اصلاح شده با ابعاد 1×1×1 سانتیمتر به مدت 3 ماه در معرض آزمون پوسیدگی قرار گرفتند. بعد از این مدت، وزن نمونه ها اندازه گیری و کاهش وزن آنها محاسبه شد. تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که تیمار با نانو اکسید مس مقاومت به پوسیدگی فرآورده چندسازه سرشاخه پسته -پلی پروپیلن را در برابر قارچ های c. puteana و t. versicolor افزایش داد. با افزایش میزان نانواکسیدروی تا 3 درصد، مقاومت به پوسیدگی فرآورده چند سازه چوب پلاستیک بهبود بخشیده شد

صافی سطح یکی از مهمترین پارامترهای کیفی بوده که نقش بسیار مهمی بر قابلیت ماشین خوری تخته خرده چوب، کاهش زمان ماشین کاری، بهبود مقاومت خستگی و مقاومت به سایش، کاهش هزینه اقتصادی و افزایش نرخ تولید دارد. در این پژوهش تاثیر استفاده از سطوح مختلف 10،20 و30 درصد از خرده چوب های پالونیا در دو سطح زیرین و بالائی تخته، زمان پرس(دو زمان 6 و 8 دقیقه) و دانسیته تخته(6/0 و 8/0 گرم بر سانتی متر مکعب) بر کیفیت نهایی سطح محصول چوبی تولید شده بررسی شد. پارامترهای مورد بررسی در این تحقیق شامل8 پارامتر ناهمواری سطح شاملزبری متوسط(ra)،زبری بیشینه (rmax)، میانگین برآمدگی و فرورفتگی(rz)، عمق ماکزیمم زیر خط میانگین(rv)، ماکزیمم ارتفاع پروفیل بالای خط میانگین (rp) و پارامترهای گروه abbott شامل rk، rpk و rvk با دستگاه زبری سنجش(mahr2)موجود در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان مطابق با استاندارد iso4287 اندازه گیری شدند. نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان داد که با افزایش مصرف خرده چوب پالونیا از 10 درصد به 30 درصد و افزایش زمان پرس از 6 به 8 دقیقه و نیز با افزایش دانسیته تخته از 6/0 به 8/0 گرم بر سانتی متر مکعب کیفیت سطح تخته های تولید شده بهبود یافته و کم ترین میزان پارامترهای کیفی سطح به دست آمد. لذا پیشنهاد می شود که با استفاده از 30 درصد پالونیا در دو سطح تخته، افزایش زمان پرس ودانسیته تخته می توان به بهترین ویژگی های کیفی سطح دست یافت.

افزایش کاربرد چوب از یک سو و محدودیت منابع آن از سوی دیگر، لزوم بهره مندی از گونه های تند رشد را بیشتر کرده است. یکی از این گونه های سریع الرشد پالونیا است. با توجه به دوام کم این چوب پیدا کردن روشی مناسب برای بهبود ویژگی های این چوب ضروری به نظر می رسد. یکی از روشهای مناسب برای اصلاح ویژگی های چوب، تیمار حرارتی است که هدف اصلی این مطالعه بررسی اثر تیمار حرارتی چوب پالونیا با روغن کلزا، بر روی ثبات ابعادی و خواص مکانیکی آن بود. تیمار حرارتی نمونه های پالونیا با استفاده از دایجستر محتوی روغن کلزا در دماهای 180و 220 درجه سانتی گراد و در دو زمان 1 و2 ساعت انجام پذیرفت. تیمار حرارتی با روغن کلزا سبب بهبود ثبات ابعاد چوب پالونیا شد که با افزایش دما و زمان تیمار،ثبات ابعادی ase)) افزایش یافت. نتایج نشانگر آن است که تیمار حرارتی سبب افزایش مقاومت فشار موازی الیاف و کاهش بعضی از خواص مکانیکی به خصوص مقاومت خمشی شد و با افزایش دمای تیمار افت ویژگی های مکانیکی تشدید می گردد.

در این تحقیق اثر تیمار با نانو ذرات اکسید مس بر عملکرد پوشش های پلی اورتان دو جزئی مات، آلکیدی مات، آکریلیک شفاف و رزین نیمه شفاف بر روی صنوبر دلتوئیدس در محیط بیرونی مورد بررسی واقع شد. برای این منظور نمونه هایی بدون عیب از برون چوب صنوبر دلتوئیدس با ابعاد 50×50×2 میلی متر (طولی× مماسی× شعاعی) تهیه گردید. نمونه های تهیه شده به مدت 30 دقیقه تحت خلاء (65/0- بار)، و سپس با ماده حفاظتی کلوئید نانو اکسید مس در غلظت های 5/0، 1 و 5/1 درصد به مدت 120 دقیقه در فشار محیط (اتمسفر) اشباع شدند. پوشش ها با ضخامت 150 میکرومتر (ضخامت تر) توسط دستگاه لایه کش بر روی نمونه های آزمونی اعمال گردیدند. میزان چسبندگی پوشش ها بر طبق استاندارد astm d 4541 و خصوصیات رنگ نمونه ها بر طبق استاندارد astm d 2244 قبل و بعد از 180 روز قرار گرفتن در معرض هوازدگی طبیعی اندازه گیری شدند. تجزیه و تحلیل آماری نتایج آزمون چسبندگی قبل و بعد از هوازدگی طبیعی نشان داد که عملکرد پوشش ها بر روی چوب تیمارشده با نانو اکسید مس وابسته به نوع پوشش می باشد. به طوری که قبل از هوازدگی چسبندگی در پوشش رزین نیمه شفاف نسبت به پوشش های دیگر بهبود یافت. همچنین بعد از هوازدگی پوشش های آکریلیک شفاف و رزین نیمه شفاف بر خلاف پوشش های پلی اورتان مات و آلکیدی مات عملکرد بهتری در حفظ چسبندگی از خود نشان دادند. پوشش های آکریلیک شفاف، پلی اورتان مات و آلکیدی مات ثبات نوری بهتری در مقایسه با رزین نیمه شفاف داشتند.

در این تحقیق اثر تیمار با نانو اکسید مس بر روی مقاومت به هوازدگی چندسازه آرد سرشاخه پسته پلی پروپیلن بررسی شد. برای این منظور نمونه هایی از آرد سرشاخه پسته - پلی پروپیلن تیمارشده با نانو اکسید مس در سه سطح 1، 2 و 3 درصد با ابعاد 10×50×50 میلی متر تهیه شدند. خصوصیات رنگ نمونه ها طبق استاندارد astm d2244 و تغییرات زاویه تماس طبق استاندارد astm d5946 قبل و بعد از 180 روز قرار گرفتن در معرض هوازدگی طبیعی اندازه گیری شدند. تجزیه و تحلیل آماری نتایج تغییرات رنگ بعد از 180 روز هوازدگی طبیعی نشان داد که تیمار با نانو اکسید مس سبب بهبود مقاومت به هوازدگی چندسازه آرد سرشاخه پسته پلی پروپیلن شد به طوری که با افزایش درصد نانو اکسید مس ثبات رنگ نمونه ها بهبود یافت. همچنین نتایج مربوط به آزمون زاویه تماس قطره نشان داد که تیمار چندسازه آرد سرشاخه پسته پلی پروپیلن با نانو اکسید مس سبب کاهش تغییرات زاویه تماس در اثر هوازدگی طبیعی شد.

در این پژوهش، به بررسی اثر نانوذرات رس و عامل جفت کننده مالئیک انیدرید بر خصوصیات فیزیکی، مکانیکی و مقامت به پوسیدگی چندسازه نرمه mdf- پلی اتیلن پرداخته شده است. بدین منظور از نرمه سنباده زنی سطح mdf به عنوان ماده لیگنوسلولزی و پلی اتیلن به عنوان ماده ترموپلاستیک استفاده شد. هم چنین از ذرات نانورس مونت موریلونیت با سطوح وزنی مختلف (0، 2، 4 و6 درصد) و عامل جفت کننده با سطوح وزنی 0، 3 و 6 درصد استفاده شد. سپس از چندسازه مورد نظر 36 تخته (12 تیمار در 3 تکرار) با دانسیته اسمی g/cm3 1 در ابعاد cm 1 × cm 28cm × 30 با استفاده از اکسترودر دوماردونه ناهمسوگرد و سپس پرس گرم ساخته شد. سپس خصوصیات مکانیکی شامل مقاومت و مدول خمشی و مقاومت به ضربه فاق دار و بدون فاق، خواص فیزیکی شامل جذب آب و واکشیدگی ضخامتی پس از 2 و 24 غوطه وری در آب و مقاومت به پوسیدگی شامل کاهش وزن بررسی شد. نمونه های چندسازه به مدت 3 ماه مطابق با استاندارد astm-d1413 در معرض پوسیدگی قرار گرفتند. نتایج نشان داد افزودن عامل جفت کننده سبب بهبود چشم گیر خواص فیزیکی و مکانیکی و مقاومت به پوسیدگی می شود. از طرفی، افزودن نانورس سبب کاهش خصوصیات مکانیکی و افزایش مقاومت به پوسیدگی می شود. هم چنین افزودن نانورس تا 2 درصد وزنی سبب کاهش جذب آب و واکشیدگی ضخامت شده و پس از آن جذب آب و واکشیدگی ضخامت به طور معنی دار افزایش می یابد. در پایان به منظور بررسی ساختار و نحوه عملکرد نانو ذرات رس، تحلیلی براساس تصاویر میکروسکوپ الکترونی صورت پذیرفت. هم چنین تخریب ماده لیگنوسلولزی توسط قارچ در سطوح مختلف بررسی شد. نتایج حاصل از بررسی میکروسکوپی نشان داد با افزایش نانو رس میزان کلوخه ای شدن نانو ذرات افزایش می یابد.

فرایند فورفوریلاسیون به عنوان یکی از روش های اصلاح چوب در دهه های اخیر موردتوجه قرار گرفته و بسیاری ازویژگی های آن مورد بررسی قرار گرفته است. در این فرایند از فورفوریل الکل به عنوان مونومری برای اصلاح چوب استفاده می شود. در این تحقیق به بررسی تأثیر فورفوریل الکل (فرایند فورفوریلاسیون) بر رنگ پذیری (چسبندگی رنگ) چوب صنوبر دلتوئیدس (populus deltoeides) و همچنین تأثیر پدیده هوازدگی بر چسبندگی رنگ و همچنین تغییرات رنگ، پرداخته شد. برای این منظور نمونه هایی از برون چوب صنوبر با ابعاد mm2 (شعاعی) ، mm 50 (طولی)، و mm 50(مماسی) با دو محلول فورفوریل الکل با غلظت های متفاوت 20و60 % اصلاح شدند. نمونه های آزمایش به دو دسته برای آزمون چسبندگی بدون هوازدگی و هوازدگی تقسیم شدند. رنگ های مورد استفاده آکریلیک شفاف، آکریلیک مات به همراه آستری از رزین، آلکیدی مات، و روغن ساج (سلولزی)نیمه شفاف بودند. برای انجام آزمون چسبندگی رنگ از روش pull-off و دستگاه defelsko اتومات ساخت آمریکا مطابق با استاندارد 4541astm d استفاده شد. آزمون هوازدگی طبیعی در منطقه استان گلستان (گنبد کاووس) به مدت سه ماه انجام شد. پس از اتمام دوره هوازدگی تغییرات رنگ و آزمون چسبندگی انجام گرفت. در این مطالعه اثر مستقل و متقابل فاکتورهای مختلف رنگ، هوازدگی، درصد افزایش وزن (wpg) و فورفوریلاسیون بر روی میزان چسبندگی فیلم رنگ نمونه ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که اثر متقابل فورفوریلاسیون و رنگ بر تغییرات رنگ و چسبندگی معنی دار است و اثر اصلاح با فورفوریل الکل برچسبندگی و تغییرات رنگ وابسته به نوع رنگ است. در اثر تیمار با فورفوریل الکل نه تنها کاهشی در چسبندگی پوشش ها مشاهده نشد بلکه سبب افزایش چسبندگی نیز شد. این نشان دهنده سازگاری رضایت بخش چوب تیمار شده با فورفوریل الکل با پوشش های موردمطالعه میباشد.

در این پژوهش با استفاده از آرد چوب صنوبر، پلی پروپیلن و نانورس با 4 سطح متغییر 0%، 2%، 4% و 6%، به ساختن چندسازه چوب-پلاستیک به روش ناپیوسته، توسط پرس گرم اقدام شد. نتایج به دست آمده از خواص کندسوزکنندگی نشان داد که با افزایش میزان نانورس از 0% به 6%، زمان شعله ور شدن و نقطه گدازش، به طور معنی داری افزایش می یابد و مساحت سوختگی با تأثیر کمتر و بدون تغییرات معنی دار و همچنین درصد کاهش وزن ناشی از آتش سوزی به طور معنی داری در چوب-پلاستیک، کاهش یافت. به نظر می رسد که نانورس باعث ایجاد یک لایه عایقی شده و به خاطر داشتن ضریب ظاهری بسیار بالا، موجب افزایش دمای تجزیه حرارتی و پایداری حرارتی در کامپوزیت می گردد. اما برخلاف انتظار، پس از آزمون هوازدگی مشخص شد که نانورس نه تنها باعث کاهش تغییر رنگ در چوب-پلاستیک نمی شود، بلکه افزایش نانورس موجب تغییر رنگ بیشتر و افزایش l? شده و در نهایت باعث افزایش سفیدی و روشنایی سطح نانوکامپوزیت می گردد. همچنین خواص کششی بعد از دوره هوازدگی نشان داد که افزایش نانورس تا سطح 4% موجب تقویت مقاومت کششی کامپوزیت های هوازده می شود و با افزودن نانو تا سطح 6% به علت تجمع و تراکم ذرات نانورس و تشکیل توده های درهم رفته مقاومت کششی چوب-پلاستیک کاهش می یابد. نتایج حاصل از خواص فیزیکی نانو کامپوزیت نیز نشان داد که افزایش مقدار نانورس از 0% به 6%، و همچنین افزایش ابعاد و ضخامت چندسازه چوب-پلاستیک، باعث کاهش معنی دار میزان جذب آب و واکشیدگی ضخامت می شود. همچنین نتایج حاصل از تصویر برداری میکروسکوپ الکترونی (sem) حضور و پراکنش مناسب ذرات نانورس در چوب-پلاستیک را به خوبی اثبات می کند.

در این تحقیق اثر تیمار حرارتی با روغن کلزا بر عملکرد پوشش¬های رزین شفاف، آلکیدی¬مات، سلولزی نیمه¬شفاف، وآکریلیک مات بر روی صنوبر دلتوئیدس در محیط بیرونی (هوازدگی طبیعی) مورد بررسی واقع شد. نمونه ها با ابعاد 50×50×2 میلی¬متر (طولی× مماسی× شعاعی) تهیه و سپس با روغن کلزا در درجه حرارت¬های 180، 200، 220 درجه سانتی¬گراد و در مدت زمان 2 ساعت تیمار شدند. میزان چسبندگی پوشش¬ها بر طبق استانداردastm d 4541 و خصوصیات رنگ نمونه¬ها بر طبق استاندارد astm d 2244 قبل و بعد از 180 روز قرار گرفتن در معرض هوازدگی طبیعی اندازه¬گیری شدند. تجزیه و تحلیل¬های آماری نتایج آزمون تغییر رنگ نشان دادند که اثر تیمار حرارتی بر روی تغییر رنگ وابسته به نوع پوشش می باشد. همچنین چسبندگی رنگ وابسته به ترکیبی از نوع پوشش، تیمار حرارتی در روغن و هوازدگی می باشد

در این تحقیق اثر نانو ذرات اکسید مس بر روی زبری سطح و زاویه تماس قطره سطح نمونه¬های چوبی صنوبر دلتوئیدس صورت پذیرفت. برای این منظور نمونه¬¬های چوبی از برون چوب سالم و بدون عیب گونه صنوبر دلتوئیدس با ابعاد 50×50×2 میلی¬متر (طولی× مماسی× شعاعی) تهیه گردید. نمونه ها پس از شرایط دهی اولیه در ژرمیناتور (دمای 20 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 75 درصد) و رسیدن به رطوبت 12 درصد برای انجام تست آماده گردید و سپس اندازه¬گیری¬های اولیه زبری و زاویه تماس بر روی سطح مماسی نمونه¬¬ها صورت پذیرفت در مرحله بعد نمونه¬ها با ماده حفاظتی کلوئید نانو اکسید مس در غلظت¬های 5/0، 1 و 5/1 درصد به مدت 120 دقیقه در فشار اتمسفر اشباع شدند. وزن و حجم نمونه¬ها برای محاسبه ماندگاری اندازه¬گیری گردید. سپس نمونه¬¬ها مجدداً تحت شرایط توضیح داده شده رطوبت¬دهی گردیده و تست نهایی زبری سطح و زاویه¬ تماس قطره صورت پذیرفت. نتایج در این تحقیق نشان داد که در اثر تیمار چوب با نانو اکسید مس زبری سطح چوب صنوبر افزایش می¬یابد. تیمار نمونه¬ها با نانو اکسید مس سبب افزایش در پارامترهای زبری تعیین کننده زبری سطح به جز پارامترهای rvkو rv گردید. همچنین تیمار چوب با نانو ذرات اکسید مس باعث افزایش زاویه تماس قطره گردید. این افزایش تا مقدار ماندگاری 54/5 روند افزایشی داشته است و در ماندگاری¬های بالاتر اختلاف معنی¬داری مشاهده نگردید.

در این تحقیق رنگ¬پذیری چوب صنوبر دلتوئیدس استری شده مورد بررسی قرار گرفت. نمونه های آزمایشی با ابعاد 50×50×2 میلیمتر از برون چوب صنوبر دلتوئیدس (populus deltoides) تهیه شدند و پس از آماده سازی اولیه، با مخلوط متانول/استون/تلوئن با نسبت 1/1/4 استخراج شدند و پس از آن در دو سطح درصد افزایش وزن مینیمم و ماکزیمم با انیدرید پروپیونیک و انیدرید استیک، استیله شدند. نمونه¬های آزمایش به دو دسته برای تست چسبندگی بدون هوازدگی و هوازدگی تقسیم شدند. نمونه¬ها پس از متعادل سازی نمونه¬های اصلاح شده در دمای 1±20 درجه سانتیگراد ورطوبت نسبی 5±65 درصد رنگ زده شدند. رنگ¬های مصرفی شامل آلکیدی براق، لاک آکریلیکی شفاف، پلی اورتان تیپ 1، پلی اورتان تیپ 2، اپوکسی تیپ 1 و اپوکسی تیپ 2 بودند که پس از خشک شدن لایه رنگ نمونه¬های هوازدگی در جنگل شصت کلاته به مدت شش ماه در معرض هوازدگی طبیعی قرار گرفتند. پس از اتمام دوره هوازدگی نمونه¬ها پس از متعادل سازی در دمای1±20 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی5±65 درصد مورد تست چسبندگی قرار گرفتند که برای این تست از روش pull-off و دستگاه defelsko اتومات ساخت آمریکا مطابق با استاندارد4541astm d استفاده شد. در این مطالعه اثر مستقل و متقابل فاکتورهای مختلف رنگ، هوازدگی، درصد افزایش وزن (wpg) و استریفیکاسیون بر روی میزان چسبندگی فیلم رنگ نمونه-ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که فاکتورهای رنگ، هوازدگی، هوازدگی*رنگ و هوازدگی*رنگ*استریفیکاسیون در سطح 5 درصد بر روی میانگین چسبندگی تاثیر معنی¬داری داشتند و اثر دیگر عوامل معنی¬دار نبود. با توجه به نتایج به دست آمده استفاده از رنگ آلکیدی براق برای استفاده در فضای باز بر خلاف رنگ اپوکسی که در معرض هوازدگی دچار تاول و شکاف می شود، دوام بالایی دارد.

تنوع مصرف چوب آلات و به دنبال آن، تنوع پرداخت¬های چوب، سیستم¬های پرداخت و ضرورت حفاظت از چوب آلات مصرفی، لزوم شناسایی مناسبترین مواد جهت استفاده در پرداخت¬های سطحی چوب آلات را روشن می¬سازد. در این مطالعه اثر رنگ بر خواص فیزیکی و مکانیکی فرآورده¬های مرکب چوبی مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور نمونه¬هایی از تخته خرده چوب و mdf تهیه گردید. سطوح نمونه¬ها در دو میزان رنگ با چهار نوع پوشش، رنگ¬های آکریلیک برپایه آب، آلکیدی، پلی اورتان و نیم پلی استر توسط پیستوله پوشش داده شدند. چهار پارامتر میزان چسبندگی پوشش¬ها، مقاومت خمشی، سختی و زاویه تماس قطره آب اندازه¬گیری شدند. تجزیه و تحلیل آماری نتایج آزمون چسبندگی نشان داد که فرآورده mdf و میزان رنگg/m2200 و پوشش¬های آلکیدی و آکریلیک دارای بیشترین مقدار چسبندگی بودند. به¬صورت کلی در مقاومت خمشی بین نوع و مقدار رنگ¬های مصرفی اختلاف معنی¬داری مشاهده نشد اما در مقایسه با نمونه¬های شاهد، مقاومت خمشی کاهش معنی-داری یافته بود. در مورد تاثیر انواع رنگ بر سختی تفاوت معنی¬دار نبود، در مورد میزان رنگ نیز میزان رنگ بیشتر سختی بالاتری داشتند. نتایج آزمون زاویه تماس قطره آب نیز نشان داد فرآورده تخته خرده چوب و پوشش نیم پلی استر دارای بیشترین زاویه تماس و رنگ آکریلیک دارای کمترین زاویه تماس بود.

این پژوهش به منظور بررسی اثر فورفوریلالکل بر روی زبری سطح چوب صنوبر دلتوئیدس انجام گرفت. برای این منظور نمونههایی به ابعاد 2×50×50 میلیمتر از چوب صنوبر دلتوئیدس تهیه گردید. نمونههای چوبی با محلولهای متانولیک فورفوریل الکل در حضور دو کاتالیزور مالئیکانیدرید و اسید سیتریک اصلاح گردیدند. تحت دو شرایط متفاوت استفاده شده در این مطالعه، دو درصد افزایش وزنهای(wpgs) مختلف بدست آمد. در این تحقیق از روش پروفیلومتری (تکنیک سوزنی) به منظور اندازهگیری پارامترهای زبری سطح (ra،rz ،rmax ، rp، rv،rq ،rk ،rpk و rvk) نمونههای اصلاح شده استفاده گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که زبری سطح چوب با فورفوریلاسیون افزایش یافته است. با افزایش درصد افزایش وزن از 80/18 درصد به 578/107درصد، برخی از پارامترهای زبری به طور معنی داری کاهش یافته است اما به طور معنی داری بیشتر از نمونههای تیمار نشده بودند.

در نانوکامپوزیت های پلی مری از الیاف سلولزی نانوفیبریله به عنوان فاز تقویت کننده استفاده می-شود. همچنین تحقیقات نشان داده است که نانوذرات دی اکسید روی (zno2) با ساختار و خواص استثنایی و اختصاصی خود پتانسیل های جدیدی را در خلق مواد پیشرفته ایجاد می نمایند. هدف این پژوهش، تولید نانوکامپوزیتی شفاف از nfc اصلاح شده با نانوذرات دی اکسید روی و رزین اپوکسی و بررسی تغییرات رفتار نوری و ساختاری وابسته به زمان در مواجه با پرتو uv است.

در این تحقیق چسبندگی رنگ بر روی چوب صنوبر استیله هوازده مورد ارزیابی قرار گرفت. نمونه های آزمون از برون چوب صنوبر دلتوئیدس با ابعاد 50×50×2 میلی متر تهیه شدند. سپس این نمونه ها با دو شرایط تیماری مختلف با انیدرید استیک بدون استفاده از کاتالیزور و حلال استیله شدند. تحت شرایط مختلف تیمار، دو درصد افزایش وزن متفاوت بدست آمد.سپس نمونه های استیله و شاهد به مدت 2، 4، 8 و 12 هفتهدر محیط بیرونی قرار داده شدند. نمونه ها استیله و شاهد با رنگ های آکریلیک مات ، آلکید مات، لاک مقاوم به uv و نیم پلی استر پوشش داده شدند. چسبندگی رنگ نمونه های شاهد و استیله با استفاده از روش pull-offمطابق استاندارد astm 4541اندازه گیری شد.

در این پژوهش به بررسی خواص فیزیکی و مکانیکی چند سازه باگاس اصلاح شده/ پلی پروپیلن پرداخته شده است که از دو سازگارکننده انیدرید استیک وmapp جهت اصلاح باگاس استفاده شد. تخته های چند سازه با چگالی اسمی g/cm 3 1 و ابعاد اسمی 32× 20× 0/5سانتیمتر و از درصدهای(40،50،60 %)باگاس و 2% mapp ساخته شدند و همچنین تخته های ساخته شده با الیاف اصلاح نشده-پلی پروپیلن به عنوان نمونه های شاهد مقایسه شدند. ساخت تخته ها با استفاده از پرس گرم و با دمای cْ 185 و فشار 50 kg/cm2 و بمدت زمان 10 دقیقه انجام گرفت. مقاومت کششی، مدول الاستیسیته، مقاومت خمشی و مقاومت به ضربه به ترتیب بر طبق استاندارد های astm256-d، 1037-d و 7031-d، و جذب آب بر اساس 98-570-d انجام شد. نتایج نشان می دهد که اثر سازگارکننده و اثر درصد باگاس بر روی مقاومت کششی معنی دار می باشد و اثر متقابل درصد باگاس و نوع سازگارکننده بر روی مقاومت کششی معنی دار نمی باشد. اثر استیلاسیون و mapp مدول الاستیسته را با توجه به میزان باگاس حداکثر در حدود 43 و 8 درصد به ترتیب کاهش دادند و تنها استیلاسیون مدول الاستیسته را به طور معنی دار کاهش دادند و اثر درصد باگاس و اثر متقابل درصد باگاس و نوع سازگارکننده بر مدول الاستیسته معنی دار نمی باشد. در اثر استیلاسیون، مدول گسیختگی حداکثر در حدود 30 درصد کاهش یافت و مشخص شد که اثر درصد باگاس بر روی مدول گسیختگی معنی دار می باشد.لازم به ذکر است که اثر متقابل درصد باگاس و نوع سازگار کننده بر مدول گسیختگی معنی دار نمی باشد. در تمامی درصدهای باگاس مقاومت به ضربه در اثر استیلاسیون وافزودن mapp افزایش یافت. تنها افزایش استیلاسیون و اثر درصد باگاس بر روی مقاومت به ضربه معنی دار می باشد. کاهش جذب آب چند سازه بعد از 2 و 24 ساعت غوطه وری با استفاده از سازگارکننده معنی دار می شود و همچنین درصد باگاس بر میزان جذب آب معنی دار می باشد و نیز در هر دو زمان اثر متقابل درصد باگاس و نوع سازگارکننده معنی دار نمی باشد.