چکیده طرح احیای سینما لاله، پروژه ای است با هدف کشف و متبلور ساختن ارتباط مادی و غیر مادی بین معماری و سینما. به عبارت دیگر، ساختن کالبدی مادی(معماری) برای موجودی غیر مادی(سینما). که جوهر این کار بر مبنای احساس و ادراک از این دو هنر والا نهاده شده است. با استفاده از فن و هنر معماری باید سینمایی طراحی شود که خود در جذب مخاطب تاثیر گذار باشد. فضاهای سینمایی و فرهنگی یکی از حوزه های معماری محیطی هستند که نقش عمده ای در یک جامعه ایفا می کنند. سینما به عنوان کانون فکری و فرهنگی در جامعه مطرح است. در این راستا توسعه سینما ها به عنوان فضاهای فرهنگی بسیار مهم به نظر می رسد. این در حالی است که کمبود فضاهایی مناسب با این فعالیت به وضوح به چشم می خورد. اما آیا توسعه فرهنگی، تنها با ساختن سینما و مراکز فرهنگی امکان پذیر است؟ یک فضای فرهنگی باید چه خصوصیاتی داشته باشد تا بتواند مخاطبین را به خود جذب نماید؟ به این منظور یک سینمای استاندارد باید طوری تعریف شود که مخاطب جهت سپری کردن حداقل دو ساعت از زمان خود در آن، خسته نشده و احساس آرامش کند. برای دستیابی به این هدف، لازم است امکانات مناسب در اختیار تماشاگر قرار گیرد. این موضوع شامل مراحل قبل از ورود تا هنگام خروج از سینما است. تفکر تلفیق مناسب با منظر شهری در جهت زنده کردن کاربری های فرهنگی، به عنوان گزینه ای مناسب و فعالیتی ایده آل در پیاده راه های شهری وتوجه به انسان مداری، رویشی نو در لاله زار را شکل می دهد. چشم انداز نمای بیرونی و ایجاد جذابیت های لازم، ایجاد جذابیت های داخلی سالن انتظار(تناسب ظرفیت سالن با تعداد تماشاگران، ارائه اطلاعات نمایش، محل نصب پوستر، محل استراحت و صندلی، غرفه محصولات فرهنگی، تزئینات و دکوراسیون، نصب تابلوهای داخلی، فضاهای خدماتی و...)، انتخاب صحیح مصالح، همنشینی صحیح تاسیسات با فضای داخلی و... همه از جمله مواردی هستند که باید مورد توجه قرار گیرند. سایت این مجموعه در یکی از خیابان های تاریخی شهر تهران، خیابان لاله زار، واقع شده است.

با این همه میراث متقدمان و تجربه به جا مانده ار آنها توام با تنوع و تجربه های سنتی که در نمونه های شگفت انگیز و زیبایی چون مسجد شیخ لطف الله و مسجد جامع اصفهان و ... باقی مانده است اهمیت مسئله نحوه ایجاد پیوند بین معماری داخلی معاصر و معماری داخلی در مساجد ارزشمند گذشته است، که چگونه می توان حس پیوستگی و وحدت را به دوره معاصر انتقال داد. در حال حاضر می بینیم که برخورد با این مسئله به دو صورت می باشد: 1.تکرار 2- نفی گذشته که این دو نوع برخورد باید به گونه ای با شرایط فرهنگ و سنت اصیل ایرانی با تغییراتی به معماری معاصر منجر گردد. که نیازمند ابتکار عمل و خلاقیت در این زمینه می باشد. در این تحقیق با بررسی نمونه های ارزشمند گذشته ایرانی سعی بر آن شده است تا الگوهای موجود در مساجد گذشته شناسایی شده تا بتوان از طریق این الگوهادر کنار معماری معاصر ترکیبی متوازن را به وجود آورد به گونه ای که نتیجه به دست آمده در عین اصیل بودن بازتاب کننده معماری زمان خود نیز باشد.