چکیده وقوع انقلاب اسلامی در ایران وضعیت سیاسی- اجتماعی شیعیان را در جهان و منطقه دچار تغییر و تحول کرده است و به همین علت امروزه شیعیان از وضعیت بهتری در عرصه های سیاسی- اجتماعی نسبت به دوران گذشته برخوردارند. از این رو مطالعه در حیات اجتماعی شیعیان در یک دوره مشخص روند بهبود در وضعیت آنان را نشان خواهد داد. در همین راستا این تحقیق بر آن است که وضعیت سیاسی- اجتماعی شیعیان لبنان را بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران مورد بررسی قرار داده و تغییرات ایجاد شده در زندگی اجتماعی آنان را مورد بررسی قرار دهد. همچنین یک بررسی جامعه شناختی می تواند دورنمایی از موقعیت شیعیان لبنان را نیز در آینده به ما نشان داده و اطلاعات مفیدی را برای برای مسئولان و برنامه ریزان عرصه سیاست خارجی فراهم آورد و آن ها را در انجام امور محوله یاری رساند. بهر حال شناخت از بافت سیاسی- اجتماعی و طایفه ای لبنان و بررسی آخرین وضعیت شیعیان از فواید این تحقیق می باشد. در این پژوهش از روش توصیفی- تحلیلی استفاده شده، و اطلاعات مورد نیاز از اسناد و مدارک مکتوب (کتب، مجلات تخصصی، مقالات و ...)، انجام تعدادی مصاحبه و نیز از اطلاعات شبکه جهانی (اینترنت) جمع آوری شده است. در این تحقیق سعی شده است از قواعد و روش های جامعه شناسانه برای فهم بهتر مسئله استفاده، و با عبور از لایه های سطحی (مرفولوژیک) به سمت لایه های عمیق (حالات جمعی) حرکت شود. این تحقیق به ما نشان می دهد که شیعیان چگونه با بهره گیری از ظرفیت های ایجاد شده دوران گذشته توسط مفاخر شیعه لبنان و برخورداری از یک حامی خارجی (شیعیان ایران)- که قبلاً وجود نداشت- توانسته اند گام های بلندی را در عرصه های سیاسی- اجتماعی بردارند و وضعیت خود را در ساختار رسمی قدرت ارتقاء دهند. کلمات کلیدی: لبنان، شیعه، انقلاب اسلامی، صدور انقلاب، فرقه گرایی

دعا و نیایش امری فطری و طبیعی در نهاد و سرشت همه انسان ها بوده و تاریخ زندگی بشر، حاکی از آن است که انسان از همان آغاز پیدایش، به شیوه ها و زبان های مختلف مشغول راز و نیاز با موجودی قوی و چاره ساز بوده است. هر چند دعا به هر زبانی نیکوست، اما دعاهائی که از زبان اولیای الهی، به عنوان انسان های کامل نقل شدهاند، دارای مضامین عالی تر و جامع تری می باشند و بررسی دعاهای منقول از پیامبر اعظم (ص) و امامان معصوم (ع)، نشان از نگرش جامع ادعیه شیعی به تمام ابعاد زندگی انسانی است که ناگزیر از حیات جمعی بوده و اجتماعی بودن از امور فطری اوست. از طرفی، زندگی انسان همواره با آسیب ها و انحرافاتی همراه بوده و افرادی با هنجار شکنی به کج روی پرداخته اند؛ و مدیران جامعه همواره در پی یافتن مصادیق و ماهیت آسیب ها و همچنین شیوه های پیشگیری و کنترل آن ها بوده اند. در پژوهش حاضر، آن دسته از مضامین اجتماعی ادعیه شیعی مطالعه می شوند که به آسیب شناسی زندگی اجتماعی انسان اشاره دارند. نگاه جامع معصومین (ع) به انسان و هدف زندگی او، باعث شده تا مصادیق آسیب های اجتماعی که در ادعیه نسبت به آن ها هشدار داده می شوند، در مقایسه با آنچه در متون جامعه شناسی معاصر مطرح می شوند، از جامعیت بیشتری برخوردار باشند. علاوه بر این، در بیان معصومین (ع)، ایمان به خدا و اتصاف به تقوا و اخلاق اسلامی و بروز آن ها در رفتار های اجتماعی و الگو قرار دادن پیامبر و اهل بیت ایشان، موثرترین شیوه پیشگیری و تقلیل آسیب ها و کج روی های اجتماعی معرفی می شوند.