هر پروژه بعد از طراحی و اجرا باید مورد بررسی قرار گیرد و¬کارآیی و عملکرد آن تحت شرایط موجود بررسی شود. آنالیز هر سیستم آبیاری که بر پایه اندازه¬گیری¬ها، در شرایط واقعی مزرعه و حین کار طبیعی استوار باشد را ارزیابی آبیاری در مزرعه می-گویند. راه منطقی این است که پس از طراحی و اجرای یک پروژه آبیاری، عملکرد آن طی فصل بهره¬برداری بررسی گردد و به این ترتیب مشکلاتی که سیستم آبیاری دارد مشخص شود. از این طریق است که می¬توان قضاوت نمود چه اصلاحاتی را در سیستم بایستی اعمال نمود تا به شرایط آرمانی نزدیک شود. ضمن اینکه از نتایج مطالعات می¬توان در طرح¬ها و پروژه¬های جدید استفاده نمود تا ایرادات مشابه در آن تکرار نگردد. در این مطالعه ده مزرعه شامل پنج سیستم آبیاری بارانی کلاسیک ثابت با آبپاش متحرک، سه سیستم آبفشان خطی و دو سیستم آبفشان دوار به¬طور جداگانه، سه بار در طول فصل زراعی مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای بدست آوردن پارامترهای ارزیابی، پس از مطالعه دفترچه طرح و نقشه اجرایی سیستم، شش دسته داده شامل عوامل اقلیمی، عوامل مربوط به خاک، عوامل مربوط به کمیت و کیفیت آب، عوامل مربوط به گیاه، اطلاعات مربوط به روش آبیاری و اطلاعات بدست آمده از عملکرد سیستم در مزرعه جمع¬آوری شد و محاسبات بر روی آنها صورت گرفت. هدف در این مطالعه بررسی و تحلیل نتایج بدست آمده از ارزیابی سامانه¬های آبیاری بارانی در شهرستان شهرکرد است که از پارامترهای ارزیابی شامل راندمان کاربرد، راندمان¬کاربرد پتانسیل، راندمان واقعی¬کاربرد، یکنواختی توزیع در نصف پایین و یکنواختی توزیع در چارک پایین، ضریب یکنواختی¬کریستیانسن وکفایت آبیاری برای این منظور استفاده شد. بر اساس نتایج ارزیابی، پارامترهای راندمان کاربرد، راندمان¬کاربرد پتانسیل، راندمان واقعی¬کاربرد، یکنواختی توزیع در چارک پایین، ضریب یکنواختی¬کریستیانسن وکفایت آبیاری برای انواع سیستم¬ها در کل شهرستان شهرکرد به ترتیب 81/1، 54/8، 42/7، 66/5، 78/9 و 69/5 بدست آمد. این پارامترها برای سیستم¬های ویل¬موو به ترتیب 73/2، 47/2، 7/27،3/63، 76/4 و 67/4 درصد، برای سیستم کلاسیک به ترتیب 82/7، 57/7، 40/8، 70/1، 80/6 و 71/7 درصد و برای سیستم سنترپیوت به ترتیب 90، 59/6، 59/6، 66/15، 80 و صفر درصد بدست آمد. در بین سیستم¬های ویل¬موو، gv1-1 (بال جنوبی ویل¬موو شماره یک مزرعه گلدره) ، نسبت به دو مزرعه دیگر دارای عملکرد مناسبی می باشد. هر چند سیستم gv2 (ویل¬موو شماره دو مزرعه گلدره) دارای راندمان کاربرد آب و راندمان واقعی کاربرد آب مناسب¬تری نسبت به دو آزمایش دیگر است، ولی با توجه به کم بودن کفایت آبیاری در آن عملکرد قابل قبولی ندارد. در بین سیستم¬های کلاسیک با آبپاش متحرک مزرعه as (افلاکی)، نسبت به دیگر سیستم¬های کلاسیک نتایج بهتری را نشان می¬دهد و کفایت آبیاری بالایی نیز دارد، لذا نتیجه می¬شود که عملکرد آن نسبت به سایر مزارع مطلوب¬تر می¬باشد. در بین سیستم¬های سنترپیوت ارزیابی شده مزرعه sc (گهرباران) از لحاظ تمام پارامترهای ارزیابی دارای عملکرد مناسب¬تری می¬باشد. لازم به یادآوری است که در دو سیستم سنترپیوت ارزیابی شده کفایت آبیاری صفر است و عمق آب مورد نیاز خاک جهت تامین کمبود رطوبت خاک اعمال نشده است. ولی اگر سرعت دستگاه برای تامین آب مورد نیاز خاک در این دو سیستم سرعت دستگاه با دقت بیشتری تنظیم گردد کفایت آبیاری در سیستم¬های سنترپیوت فوق ترمیم می¬گردد. از مقایسه میانگین¬های سه نوع سیستم آبیاری می¬توان نتیجه گرفت که سیستم کلاسیک از لحاظ میانگین سه پارامتر، ضریب یکنواختی کریستیانسن، توزیع یکنواختی در ربع پایین و کفایت آبیاری نسبت به دو سیستم ویل¬موو و سنترپیوت نتایج مناسب¬تری داشت. لازم به یادآوری است هر چند سیستم سنترپیوت از لحاظ سه پارامتر راندمان کاربرد آب، راندمان پتانسیل کاربرد آب و راندمان واقعی کاربرد آب نسبت به دو سیستم دیگر رقم بالایی را نشان می¬دهد ولی با توجه به کفایت نامناسب ایجاد شده در این روش، عملکرد آن قابل قبول نیست.

پل ها از جمله مهمترین سازه های هیدرولیکی هستند که آب شستگی موضعی کنار پایه های آن ها در طول جریان های سیلابی یکی از عوامل تهدید پایداری آن ها به شمار می رود. لذا برای طرح یک سازه ایمن و جلوگیری از آب شستگی پایه پل بگونه ای که توجیه پذیری اقتصادی نیز به دنبال داشته باشد، به تحقیقات زیاد نیاز است. به همین دلیل تلاش های بسیاری برای کنترل و کاهش آب شستگی پایه پل صورت گرفته است. یکی از این روش های جدید استفاده از سری پره های مستغرق است. لذا در این تحقیق نصب یک سری پره های مستغرق با زوایای حمله مختلف در اطراف پایه استفاده شد و آزمایشات در یک فلوم با طول 20 متر و عرض 6/0 متر و ارتفاع 6/0 مترانجام گرفت. رسوبات استفاده شده غیرچسبنده و با دانه بندی یکنواخت، با قطر متوسط 78/0 میلیمتر انتخاب گردید. یک مدل پایه استوانه ای با قطر 9 سانتیمتر به صورت ثابت در وسط فلوم نصب و موقعیت سری شش تایی پره های مستغرق نسبت به آن سنجیده شد. در این تحقیق از سه جفت پره متقارن با ضخامت 10 میلیمتر، طول 9 سانتیمتر (برابر قطر پایه) استفاده شد. پره ها در ده موقعیت و چهار زاویه حمله متفاوت در اطراف پایه و بالادست پایه چیده شدند. هر آزمایش برای هفت ساعت اجرا شد و حداکثر عمق آب شستگی ایجاد شده در مقاطع مختلف زمانی اندازه گیری شد. نتایج حاصل نشان می دهد که حضور سری پره های مستغرق در کنار پایه باعث کاهش آب شستگی موضعی می شود و هرچه سری پره ها به پایه نزدیک تر شود تاثیر حضور آن ها بر کاهش آب شستگی افزایش می یابد. در اولین سری آزمایش ها، زمانی که پره ها با زاویه حمله 90 درجه در اطراف پایه به گونه ای که زوج اول پره ها در فاصله ای معادل قطر پایه، زوج دوم بر روی راس پایه به صورت v و زوج سوم چسبیده به پایه و روی زاویه 30 درجه پایه به صورت کاملاً متقارن قرارگرفتند، آب شستگی موضعی به میزان 17/72 درصد کاهش یافت. در ادامه آزمایش ها سری پره ها در همه چینش ها چسبیده به پایه قرار گرفتند، در این حالت برای مشخص کردن موقعیت پره ها از زاویه مرکزی پایه استوانه ای استفاده شد. بیشترین کاهش در آب شستگی موضعی اطراف پایه زمانی حاصل شد که زوج پره های مستغرق با زاویه حمله 20 درجه به طور متقارن بر زوایای 0، 30 و 45 درجه پایه (نسبت به خط جریان) قرار گرفتند، در این حالت آب شستگی موضعی 87/80 درصد کاهش نشان داد.

ترافیک و آبیاری بیش از حد منجر به فشرده شدن خاک در زمین های چمن می گردد. تراکم خاک به دلیل اینکه هدایت هیدرولیکی، نفوذپذیری را کاهش و تبخیر از سطح خاک را افزایش می دهد، پدیده نامطلوبی در نظر گرفته می شود. هوادهی عملیات خاکورزی محدودی است که روی چمن های استقرار یافته به کار می رود و باعث کاهش تراکم خاک می شود. برای ارزیابی تکنیک هوادهی و پوشش دهی در خرداد ماه سال 1388، آزمایش فاکتوریلی در قالب طرح کاملاً تصادفی روی زمین چمن صورت گرفت. به این منظور هوادهی در سه سطح (به فواصل 5 × 5، 10 × 5 سانتی متر و بدون هوادهی) و پوشش دهی در دو سطح (پوشش دهی و بدون پوشش دهی) برای براورد تاثیر آن بر نفوذ خاک و رشد گیاه اجرا شد. آزمایشات نفوذ به روش استوانه های مضاعف تا 3 ساعت روی خاک انجام گرفت. ارتفاع و وزن چمن رشد کرده، نرخ رنگ و نرخ تراکم برگ در بازه های 10 روزه اندازه گیری شد. همه داده های مذکور در 3 زمان 10، 70 و 130 روز پس از هوادهی و پوشش دهی اندازه گیری شدند. اعداد حاصله به وسیله نرم افزار sas تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد هوادهی، نفوذ تجمعی و سرعت نفوذ را افزایش می دهد. همچنین ارتفاع، وزن چمن رشد کرده و رنگ چمن نسب به طور معنی داری نسبت به بقیه تیمارها افزایش پیدا می کند. تیماری که هوادهی به فواصل 5 ×10 سانتی متر و پوشش دهی شده بود از بالاترین نفوذ برخوردار است. به علاوه ارتفاع، وزن و نمره رنگ برگ چمن در آن نسبت به تیمار شاهد افزایش نشان می دهد. از نتایج حاصله می توان توصیه کرد پوشش دهی برای نگهداری قابل قبول وزن، طول و رنگ چمن کافی به نظر می رسد. هوادهی نفوذپذیری خاک را بهبود بخشیده و اثرات مثبت پوشش دهی را افزایش می دهد. هوادهی چمن تنها، در نواحی سیل خیز برای کنترل رواناب و نفوذ دادن آن پیشنهاد می شود.

چکیده: یکی از سازه های آبی مورد استفاده برای پایدارسازی بستر آبراهه ها، پله های متوالی است. این پله ها همانند سازه آبشار قائم، در معرض تهدید آب شستگی قرار دارند. هدف این تحقیق ارزیابی میزان آب شستگی در پایین دست آبشارهای قائم (استخر- پله) واقع در رودخانه های کوهستانی با استفاده از فلوم آزمایشگاهی است.‍ آزمایشات بر روی پله ها با رویه های با زاویه 0، 20، 30 و 40 درجه نسبت به سطح افق و دبی های 10، 20، 30، 40 و 50 لیتر بر ثانیه و شیب کف فلوم در حالتهای 1%، 2% و 3% انجام گرفت. نتایج نشان داد قرار دادن صفحه (رویه) با زاویه 40 درجه نسبت به افق در تاج پله باعث می شود حداکثر عمق آب شستگی پایین دست، در شیب های فلوم 1%، 2% و 3% به ترتیب 41، 15 و 21 درصد نسبت به حالت شاهد (پله بدون رویه شیب دار) کاهش یابد. همین نتیجه حاکی از آن است که محل وقوع حداکثر عمق آب شستگی به سمت پایین دست متمایل شود که این امر به پایداری پله کمک می کند. بر اساس نتایج این تحقیق می توان اظهار داشت که استفاده از رویه با زاویه مناسب می تواند کارائی پله- استخر را برای حفاظت رودخانه ها در برابر آب شستگی در سمت پایین دست افزایش دهد. واژه های کلیدی: استخر- پله، رویه ، حداکثر عمق آب شستگی و آبراهه های کوهستانی.

پرش هیدرولیکی از جمله پدیده های هیدرولیکی است که موجب استهلاک انرژی جنبشی آب می گردد. سازه های هیدرولیکی نظیر حوضچه های آرامش عمدتاً به منظور استهلاک انرژی در پایین دست سرریزها، تندآبها و دریچه ها از این خاصیت مهم پرش هیدرولیکی استفاده می نمایند. ابعاد این سازه ها به طور مستقیم به مشخصات پرش هیدرولیکی بستگی دارد، از این رو برای اقتصادی کردن این سازه ها، از دیرباز مطالعات گسترده ای به منظور مطالعات پرش هیدرولیکی و چگونگی کنترل آن و یا به حداقل رساندن ابعاد آن صورت گرفته است. از جمله در سال های اخیر مشخص گردیده است که زبری ممتد بستر حوضچه های آرامش می تواند در کاهش ابعاد پرش موثر باشد. در این تحقیق بررسی تجربی مشخصات پرش هیدرولیکی بر روی 6 نوع بستر موج دار مثلثی در فلومی با مقطع مستطیلی در آزمایشگاه هیدرولیک دانشگاه شهرکرد انجام گرفت. فلوم دارای عرض و ارتفاع 4/0 متر و طول 12 متر بود. در مجموع 42 آزمایش در محدوده اعداد فرود اولیه 1/6 تا 1/13 انجام شد. نتایج نشان داد که عمق پایاب و طول پرش بر روی بسترهای موج دار مثلثی نسبت به بستر صاف در شرایط هیدرولیکی یکسان به ترتیب 25 و 7/54 درصد کمتر می-گردد. بررسی و مقایسه ضریب تنش برشی نشان داد که تنش برشی در بستر زبر به طور متوسط 5/8 برابر بستر صاف است. همچنین نتایج نشان داد در صورتیکه وجه بالادست زبری مثلثی نسبت به وجه پایین دست زاویه بیشتری نسبت به سطح افق داشته باشد، عملکرد آن در کنترل پرش بیشتر می شود.

چکیده ندارد.

رسوبات چسبنده پس از ته نشینی در مخازن سدها، حوضچه های رسوبگیر و کانال ها به مرور تحکیم یافته و در صورت اقدام برای تخلیه هیدرولیکی آنها، در برابر شسته شدن مقاومت نشان می دهند که باعث ایجاد مشکلات و تحمیل هزینه های زیادی جهت لایروبی و کنترل آنها می شود. لذا اولین مسئله اینست که آستانه فرسایش این نوع رسوبات معلوم باشد. در تحقیق حاضر از فلوم دوار مستقر در آزمایشگاه هیدرولیک دانشگاه شهرکرد به قطر 9/1 متر استفاده شد. در این تحقیق از رسوبات بستر سد خاکی کوچک پیر بلوط استان چهار محال و بختیاری که دارای 95 درصد رس 27/4 درصد سیلت و 73/0 درصد ماسه بود استفاده گردید. برای شروع آزمایشات پس از ریختن رسوبات با غلظت مشخص در فلوم, ابتدا رینگ و فلوم به منظور مخلوط شدن کامل رسوبات با آب و خرد شدن فلوک ها به مدت دو ساعت با سرعت بالا و در خلاف جهت هم به حرکت درآمدند. سپس با ثابت نگه داشتن فلوم به رسوبات اجازه ته نشینی و تحکیم داده شد و پس از طی مدت زمان های تحکیم پنج هفته, سه هفته, دو هفته, یک هفته و سه روزه, با انتخاب پنج سرعت چرخش رینگ 45/4, 21/6, 97/7, 65/10 و 62/14 بر حسب دور بر دقیقه, آزمایش های تعیین آستانه فرسایش انجام شد. برای بدست آوردن غلظت رسوبات و نرخ فرسایش رسوبات چسبنده به فاصله زمانی 15 دقیقه از شروع آزمایش ها از طریق شیر های نمونه برداری موجود در ارتفاع 3/18 سانتی متر از بستر فلوم نمونه گیری به عمل آمده و غلظت نمونه ها با روش نمونه گیری و توزین اندازه گیری شد. سرعت و تنش برشی جریان توسط دستگاه سرعت سنج adv اندازه گیری گردید. با استفاده از داده های بدست آمده, روابطی بین سرعت گردش رینگ با تنش برشی بستر و سرعت متوسط جریان بدست آمد. همچنین تنش برشی بحرانی برای تعیین آستانه فرسایش و ثابت نرخ فرسایش رسوبات چسبنده بر اساس مدت زمان تحکیم محاسبه شد.

آب شستگی پدیده ای طبیعی است که در نتیجه فرسایش بستر و کناره های رودخانه های آبرفتی توسط جریان آب رخ می دهد. این پدیده در اثر تأثیر متقابل هندسه آبراهه، بستر و مشخصات جریان در اطراف پایه به صورت موضعی ایجاد می شود. در واقع با برخورد جریان به پایه های پل حفره هائی دراطراف پایه تشکیل وسامانه های گردابی پیچیده ای به وجود می آیدکه عملکردآن ها باعث حفرگودالی دراطراف پایه ها شده که حفره آب شستگی نامیده می شود. توسعه این گودال در اطراف پایه ها باعث خالی شدن زیر پی ها و در نتیجه خرابی آن ها و خرابی پل می شود. پیش بینی عمق و وضعیت نهایی حفره آب شستگی از مهم ترین موارد طراحی هیدرولیکی پل ها می باشد. برای جلوگیری و کاهش آب شستگی در پایه ی پل ها دو روش اساسی، ارائه شده است. اول روش مستقیم که در آن مقاومت بستر در مقابل تنش های وارده افزایش می یابد و دیگری روش غیر مستقیم که در آن با تغییر الگوی جریان در اطراف پایه از تأثیر نیرو های مخرب کاسته می شود. ژئوتکستایل که از الیاف پلی پروپیلن و پلی استر تولید می شود گروه بزرگی از محصولات ژئوسنتتیک را تشکیل داده و و از نظر ساختار تجاری در دو دسته بافته شده و نبافته در بازار موجود است و می تواند به منظور تقویت بستر رودخانه در مجاورت پایه پل ها و کنترل آب شستگی اطراف آن ها استفاده گردد و کارکردی شبیه سنگ چین و طوقه را به طور همزمان ایفا نماید. بر این اساس، این تحقیق با هدف تعیین کارآئی پوشش ژئوتکستایل در کنترل آب شستگی پایه پل ها و انتخاب بهترین ابعاد این پوشش (متناسب با ابعاد پایه) برای به حداقل رساندن پدیده آب شستگی انجام شده است. آزمایش های این تحقیق در فلوم آزمایشگاهی مستقر در آزمایشگاه هیدرولیک دانشگاه شهرکرد انجام شده است. این فلوم دارای مقطع مربع مستطیل به ابعاد 6/0 در 6/0 متر و طول 20 متر است. ابعاد صفحات تسلیح مورد استفاده(ژئوتکستایل ها) در آزمایش های این تحقیق شامل کاربرد صفحات بیضوی و دایره ای شکل، در اندازه های متفاوت به صورت نسبتی از قطر پایه بود که در شعاع های مختلف دور تا دور پایه استوانه ای را پوشش می داد و به همراه تیمار شاهد(بدون پوشش)، برای تعیین بهترین حالت پوشش بکار رفت. بررسی ها نشان داد که با بکار بردن ژئوتکستایل با پوشش مناسب علاوه بر تأخیر فرآیند آبشویی، محل آب شستگی به پایین دست منتقل شده و عمق آب شستگی کاهش می یابد. به عبارتی لایه ژئوتکستایل کارکردی دو جانبه در کاهش آب شستگی دارد یعنی هم بستر را در برابر جریان مقاوم می کند و هم الگوی جریان را تغییر می دهد. لایه ژئوتکستایل می تواند بهتر از سنگ چین در کاهش آب شستگی پایه پل عمل کند چرا که علاوه بر خواص سنگ چین، به علت کوچک بودن منافذ آن، تخریب غربالی نداشته و لایه همواره ثابت باقی می ماند. لذا با پوشش سنگ چین و ژئوتکستایل مشابه، آب شستگی در مجاورت لایه ژئوتکستایل کمتر است. همچنین بر اساس آزمایش های انجام شده الگوی نیم بیضی با پوشش نسبتا زیاد در پشت پایه با داشتن بیشترین تأثیر در کاهش آب شستگی به عنوان بهترین ابعاد پوشش پیشنهاد می شود.بررسی های انجام شده روی پروفیل های سرعت و تنش حول پایه ها نشان دهنده وجود گرداب های نعل اسبی و جریان روبه پایین در بالا دست و حضور گرداب های برخاستگی در پایین دست پایه می باشد که سبب بوجود آمدن نامنظمی های فراوانی در ساختار جریان می گردد.

در تحقیق حاضر ضریب شدت جریان سرریزهای جانبی با مقاطع عرضی مستطیلی، مثلثی و ذوزنقه ای مورد بررسی قرار گرفته و عوامل تأثیرگذار بر روی این پدیده شناسایی شد. همچنین میزان تأثیر هرکدام از این عوامل ارزیابی شده و حساسیت ضریب شدت جریان نسبت به آن ها تحلیل گشت و در ادامه راندمان و بازده سرریزها در هنگام قرارگیری در سیستم در شرایط هیدرولیکی یکسان مقایسه گردید. مطالعه پروفیل طولی وعرضی در مقابل سرریز جانبی همراه با حل معادله جریان های متغیر مکانی به روش رانگ کوتای مرتبه 4 بخش دیگری از این تحقیق بود. به این منظور برنامه کامپیوتری به زبان matlab برای هر سه نوع سرریز، نگاشته شده و خروجی برنامه مورد نظر با آمار برداشت شده مقایسه شد. در آغاز کار نمونه جامعی برای شروع آزمایشات طراحی گردید که با توجه به محدودیت های موجود در آزمایشگاه تغییراتی در فلوم آزمایشی ایجاد شد به طوری که عرض کانال اصلی از 60 سانتیمتر به 30 سانتیمتر تقلیل یافت. ارتفاع در نظر گرفته شده برای سرریزها، 20، 30 و 40 سانتیمتر بوده و طول سرریز برای مقطع مستطیلی 20، 30 و 40 سانتیمتر و برای مقطع ذوزنقه ای 15، 20 و 30 سانتیمتر و زاویه رأس مقطع مثلثی 45، 60 و 90 درجه را شامل می شد. در مجموع 36 سرریز برای انجام گیری آزمایشات ساخته شد. آمار و داده های خام برداشت شده از مدل مورد نظر بوسیله ی نرم افزارهای آماری نظیر excel و spss تحلیل شده و نتایج مورد نظر نشان می دهد سرریزهای مستطیلی و ذوزنقه ای در مقایسه با سرریز مثلثی در شرایط هیدرولیکی بالادست، ضریب شدت جریان بالاتری به خود اختصاص می دهند. مهمترین عوامل تأثیرگذار بر سرریزهای مستطیلی، مثلثی و ذوزنقه ای به ترتیب عدد فرود در بالادست کانال اصلی، عرض کانال اصلی به عمق جریان در کانال اصلی و طول روگذری جریان به طول سرریز می باشند که با در نظر نگرفتن این عوامل خطای برآورد، در محاسبات افزایش خواهد یافت. نتایج این پژوهش نشان می دهند که اگر هدف، محاسبه دقیق ضریب شدت جریان باشد، محاسبه ی این پارامتر تنها با در نظر گرفتن شرایط هیدرولیکی بالادست مقدور نمی باشد و ساختمان و شکل مقطع عبوری جریان تأثیر بسزایی بر این پارامتر خواهد داشت. پروفیل طولی جریان در مقابل سرریز مثلثی نسبت به دو نوع دیگر، کمترین نوسان را داشته و به طور کل این پارامتر بیشترین تأثیر را از شرایط هیدرولیکی جریان در بالادست سرریز خواهد پذیرفت. مقایسه پروفیل عرضی در هر سه نوع سرریز تفاوت خاصی نداشته و روند آن در ابتدای سرریز کاهشی و با پیشروی به سمت انتهای سرریز شکل افزایشی به خود خواهد گرفت. مقایسه آماری نتایج خروجی از برنامه ارائه شده و داده های برداشت شده از آزمایشگاه نشان می دهد که برنامه مربوطه از دقت مناسبی برای پیش بینی پروفیل طولی سطح آب برخوردار است و قابلیت محاسبه این پدیده را در هر سه سرریز به صورت جداگانه خواهد داشت.

کمبود آب آبیاری با کیفیت مناسب یکی از مهمترین مشکلات در مناطق خشک و نیمه خشک است که وسعتی حدود یک سوم جهان را در بر دارد. در مناطقی که آب شیرین کمیاب است، نیاز فزاینده ای برای استفاده از آب با کیفیت پایین وجود دارد. در این راستا تلاش های زیادی توسط محققان برای کاهش شوری و افزایش کیفیت آب های نا متعارف همچون آب های شور و لب شور صورت گرفته است. هدف این تحقیق آن است که با استفاده از برخی جاذب های آلی و معدنی در فیلتر شنی میزان یون های کلسیم، منیزیم و کلرید موجود در آب آبیاری را کاهش داد. در این پژوهش از هفت تیمار فیلتر شنی (شاهد)، فیلتر مخلوط شن و خاک اره، فیلتر مخلوط شن و پوسته گندم، فیلتر مخلوط شن و پوسته برنج، فیلتر مخلوط شن و پوسته بادام، فیلتر مخلوط شن و کربن فعال و فیلتر مخلوط شن و زئولیت استفاده شد. آزمایشات نشان داد که فیلتر شنی به تنهایی تاثیر قابل توجهی در جذب یون های آب آبیاری (-cl، ca+2 و mg+2) ندارد. ولی کاربرد جاذب های آلی در فیلتر شنی املاح آب را کاهش دادند. مثلا فیلتر حاوی پوسته گندم باعث کاهش 30 درصدی کلر، 14 درصدی کلسیم و 22 درصدی منیزیم و 5/5 درصدی سدیم و افزایش پتاسیم شد. فیلتر حاوی خاک اره نیز باعث کاهش 44/13 درصدی کلر، 7/23 درصدی کلسیم و 7/11 درصدی منیزیم و افزایش سدیم و پتاسیم شد. فیلتر حاوی پوسته بادام نیز باعث کاهش 16 درصدی کلر22 درصدی کلسیم و 5 درصدی منیزیم و افزایش سدیم و پتاسیم شد. فیلتر حاوی پوسته برنج نیز باعث کاهش 20 درصدی کلر، 5/30 درصدی کلسیم و 17 درصدی منیزیم و افزایش سدیم و پتاسیم شد. فیلتر حاوی کربن فعال نیز باعث کاهش 22 درصدی کلر، 29 درصدی کلسیم و 8 درصدی منیزیم و مقدار ناچیزی سدیم (7/2 درصد) و افزایش پتاسیم شد. فیلتر حاوی زئولیت که به عنوان یک جاذب معدنی مورد استفاده قرار گرفت باعث کاهش 19 درصدی کلر،40 درصدی کلسیم و مقدار ناچیزی منیزیم و افزایش سدیم و پتاسیم شد. همچنین با استفاده از آزمایشات ظروف ناپیوسته نشان داده شد که اصلاح جاذب ها در محیط اسیدی و بازی می تواند تاثیرهای گوناگونی در روند جذب عناصر داشته باشد. به این معنی که در بعضی موارد باعث افزایش جذب و در پاره ای از موارد باعث کاهش جذب می شود.

سرریز های جانبی یکی از اجزاء اصلی در کانال های توزیع آب در شبکه های آبیاری و زهکشی می باشد که با انحراف آب مازاد، سطح آب را در کانال های آبیاری کنترل می کنند. سرریز ها بر حسب شکل تاج و این که آیا تمام یا قسمتی از عرض کانال را گرفته-اند، تقسیم بندی می نمایند. در معمولی ترین تقسیم بندی ها، سرریز ها به دو گروه سرریز های لبه تیز و سرریز های لبه پهن تقسیم می شوند. همچنین سرریز ها می توانند به شکل های مستطیلی، مثلثی، ذوزنقه ای ، سهموی و کنگره ای ساخته شوند. یکی از انواع سرریز های کنگره ای سرریزهای نیمه بیضوی هستند. تا کنون تحقیقات گسترده ای بر روی سرریز جانبی مستطیلی و مثلثی صورت گرفته است اما تا به حال یک روش دقیق و کامل بر روی سرریز های نیمه بیضوی جامعیت پیدا نکرده است. طول سرریز های نیمه بیضوی بیشتر از عرض سرریز می باشد. در این نوع سرریز به دلیل افزایش طول تاج سرریز در یک محدوده معین عرضی، ظرفیت انتقال جریان نسبت به سرریز های مستطیلی بیشتر می-باشد. لذا در پایان نامه حاضر به مطالعه رفتار هیدرولیکی سرریز های نیمه بیضوی پرداخته شده است. در این پژوهش به مطالعه پروفیل سطح آب و رابطه آن با ضریب شدت جریان در سرریزهای نیمه بیضوی پرداخته شده است. با توجه به این که مهمترین مسئله در بررسی جریان روی این سازه، تعیین میزان شدت جریان است؛ تا کنون تلاش های بسیاری در بدست آوردن ضریب جریان توسط محققین مختلف صورت گرفته است و عموماً ضریب جریان در سرریزهای جانبی را تابعی از عدد فرود در بالادست سرریز در کانال اصلی دانسته اند. در این پروژه با مطالعات ابعادی، پارامترهای بی بعد بیشتری برای سرریز ها به شکل بیضی ارائه گردیده است. با توجه به تعداد زیاد پارامترهای دخیل، ارائه دقیق معادلات مربوطه، ساده نیست. بر این اساس در این تحقیق با استفاده از مدل سازی آزمایشگاهی به بررسی شرایط جریان روی این نوع سرریزها پرداخته شده است. نهایتاً با استفاده از نرم افزار spss و ضرایب تخلیه حاصل از مطالعات آزمایشگاهی و متغیرهای بدون بعد موثر معادله ای جهت محاسبه ضریب جریان در سرریز های جانبی نیمه بیضوی ارائه گردیده است. مقایسه نتایج با داده ها آزمایشگاهی و نتایج بدست آمده از تحقیقات قبلی نشان می دهد که معادله ارائه شده از دقت مناسبی برخوردار است.

بافتهای فرسوده شهری که تحت تأثیر مدرنیزاسیون شتابزده، جمعیت غیربومیِ بلاتکلیف و ناهماهنگ با زندگی شهری را به جای جمعیت بومی نشانده است، علاوه بر ایجاد محیط فیزیکی ناخوشایند، فضای اجتماعی ناپایداری نیز بوجود آورده است. فضایی که مستعد وقوع ناهنجاریهای اجتماعی است، که ابتدا ساکنین محدوده و سپس سایر مناطق شهر در معرض خطر آن قرار دارند. به همین دلیل و دلایل متعدد دیگر، نوسازی بافت های فرسوده شهری یکی از مسائل اساسی در حوزه شهرسازی می باشد. پایان نامه حاضر در پی آن است تا بافت های فرسوده واقع در ناحیه 2 از منطقه 9 شهرداری تهران را با بهره گیری از بازشناسی و به کارگیری قابلیت های اجتماعی و فضایی- کالبدی آن مورد ساماندهی و سازماندهی قرار دهد وبا ارائه راهبردهای منطقی و برگرفته از قابلیت های موجود در بافت فرسوده مورد مطالعه، تسریع در امر نوسازی را موجب شود . نظام کالبدی محدوده مورد مطالعه برگرفته از شهرسازی معاصر است و نظام اجتماعی آن از جوامعی مهاجر با خرده فرهنگ های متفاوت اما همبسته، به ودیعه گرفته شده است که در ترکیب های طایفه ای- زباتی ، انسجام اجتماعی شان را به طور نسبی تا به امروز حفظ کرده اند. چنین امری موجب شده تا علیرغم فرسودگی بافت، ارزش زیست و سکونت آن به طور نسبی حفظ شود. از سوی دیگر فضا ( کالبد) بافت ، بر اساس معیارها وشاخص ها ، دارای ضعف در انسجام فضایی-کالبدی می باشد. یافته های تحقیق حاضر که به روش توصیفی – تحلیلی و با استفاده از قضاوت کارشناسانه (روش دلفی ) و بهره گیری از شیوه پیمایش میدانی (مشاهده و پرسشنامه) به دست آمده است، نشان می دهد که ضعف همبستگی بین اجتماع و کالبد(فضا) ، موجبات تضعیف و فرسودگی ساختار اجتماعی- کالبدی را فراهم می آورد. بازشناسی قابلیت های اجتماعی و فضایی- کالبدی موجود در بافت و به کارگیری آنها در تدوین راهبردها و طرح ساماندهی پیشنهادی دراین تحقیق، موجبات برخورد منطقی جهت مداخله در بافت فرسوده حاضر و تسریع در روند نوسازی را فراهم می آورد . وازگان کلیدی : بافت فرسوده شهری، ساماندهی، انسجام اجتماعی، انسجام فضایی- کالبدی

یکی از موارد مهم در رابطه با طراحی حوضچه آرامش ، کوچک کردن ابعاد پرش هیدرولیکی است که محققان مختلف روش های متفاوتی را مورد استفاده قرار داده اند. استفاده از بلوک ها با آرایش مختلف، استفاده از زبری مصنوعی و ... از جمله این موارد هستند. در این تحقیق سعی شده اثر صفحات مستغرق در ابعاد پرش هیدرولیکی مورد بررسی قرار گیرد. بدین منظور در یک فلوم آزمایشگاه بطول 12 متر و عرض و ارتفاع 40 سانتی متر تغییرات مشخصات پرش هیدرولیکی برای 4 ارتفاع صفحه مستغرق، 4 زاویه حمله و برای 4 دبی مختلف به منظور یافتن طول ارتفاع موثر و علاوه بر آن زاویه بهینه حمله مورد آزمایش قرار گرفت. همچنین 4 آزمایش شاهد به منظور بررسی مشخصات پرش هیدرولیک بر روی بستر صاف و مقایسه آن با بستر مانع دار در 4 دبی انجام شد. نتایج این تحقیق نشان داد با افزایش ارتفاع صفحات مشخصات پرش از جمله طول پرش و عمق ثانویه پرش کاهش و تنش برشی بستر افزایش پیدا می کنند. زاویه حمله بهینه در این تحقیق 90 درجه بدست آمد. در مجموع با استفاده از صفحات مستغرق در این تحقیق به طور متوسط عمق ثانویه پرش 11 درصد و طول پرش هیدرولیکی را 7/15 درصد کاهش یافت و تنش برشی بستر 8/9 برابر نسبت به بستر صاف افزایش یافت و نیز موثرترین نسبت ارتفاع صفحه مستغرق به عمق اولیه (h/y1) در تغییرات خصوصیات پرش از میان نسبت های 5/0 ، 1 ، 5/1 و 2 مورد آزمایش ، 2 بدست آمد.

مالچ

پرش هیدرولیکی از جمله پدیده های هیدرولیکی است که موجب استهلاک انرژی جنبشی آب می گردد. استفاده از حوضچه های آرامش از نوع پرش هیدرولیکی از جمله روش های معمول در این مکان ها می باشد. ابعاد این حوضچه ها بستگی به مشخصات پرش از جمله طول پرش و عمق مزدوج دارد و ایجاد زبری مصنوعی یکی از روش های کاهش ابعاد این حوضچه ها می باشد. در سال های اخیر مشخص گردیده است که زبری ممتد بستر حوضچه های آرامش می تواند در کاهش ابعاد پرش موثر باشد. در این پژوهش، بررسی تجربی مشخصات پرش هیدرولیکی بر روی 6 نوع بستر زبر مستطیلی در فلومی با مقطع مستطیلی در آزمایشگاه هیدرولیک دانشگاه شهرکرد انجام گرفت. فلوم دارای عرض و ارتفاع 4/0 متر و طول 12 متر بود. در مجموع 49 آزمایش در محدوده اعداد فرود اولیه 2/2 تا 2/9 انجام شد. در تمامی آزمایش ها خصوصیات اصلی پرش، شامل نسبت عمق های مزدوج، طول پرش و طول غلتاب و در تعدادی از آزمایش ها پروفیل سرعت اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که عمق پایاب و طول پرش بر روی بسترهای موج دار مستطیلی نسبت به بستر صاف در شرایط هیدرولیکی یکسان به ترتیب 3/18 و 8/39 درصد کمتر می گردد. بررسی و مقایسه ضریب تنش برشی نشان داد که تنش برشی در بستر زبر به طور متوسط 1/10 برابر بستر صاف است. همچنین ضخامت لایه ی مرزی در این پژوهش 48/0 به دست آمد که در مقایسه با بسترهای صاف، تفاوت قابل توجهی دارد. همچنین نتایج نشان داد که از بین زبری های مورد آزمایش، در شرایطی که ارتفاع زبری برابر عمق اولیه پرش و فواصل زبری ها 4 تا 5 برابر ارتفاع زبری باشد، بیشترین کاهش در طول پرش و عمق پایاب حاصل شده است.

چکیده در تحقیق حاضر عملکرد قطره چکان های مزارع حاشیه رودخانه زاینده رود در استان چهار محال و بختیاری مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور دو مزرعه امامیه با قطره چکان داخل خط بلند مسیر با دبی اسمی 4 لیتر در ساعت، دو مزرعه عمان سامانی با قطره-چکان میکروفلاپر با دبی اسمی 4 لیتر در ساعت و دو مزرعه فدک با قطره چکان نتافیم با دبی اسمی 8 لیتر در ساعت به صورت تصادفی انتخاب گردید. قطره چکان ها از لحاظ آبدهی، توان تنظیم کنندگی فشار،ضریب توضیح، یکنواختی پخش آب، یکنواختی پخش مطلق، ضریب یکنواختی کریستیان سن، ضریب تغییرات دبی و ضریب تغییرات دبی از جنبه هیدرولیکی مورد بررسی قرار گرفت. براساس نتایج به دست آمده متوسط آبدهی در مزرعه اول و دوم امامیه به ترتیب 48/3 و 93/3 لیتر در ساعت بود که در مزرعه اول بسیار کمتر از دبی اسمی و در مزرعه دوم اختلاف معنی داری با دبی اسمی نداشت. در مزرعه اول عمان سامانی متوسط آبدهی قطره چکان حدود 50 لیتر در ساعت به دست آمد که بسیار بالاتر از دبی اسمی آن بود و در مزرعه دوم عمان سامانی حدود 4 لیتر در ساعت بود. در هر دو مزرعه فدک نیز آبدهی قطره چکان ها با دبی اسمی برابر بود. یکنواختی پخش آب به روش کلر و کارملی در مزرعه امامیه در محدوده 13/94-42/61 درصدو در مزرعه عمان سامانی در محدوده 7/94-38/48 درصد بود. یکنواختی پخش مطلق و ضریب یکنواختی کریستیان سن در مزرعه امامیه به ترتیب در محدوده 6/97-22/72 و 47/82-27/69 درصد و در مزرعه عمان سامانی در محدوده 13/94-4/54 و 89/96-4/64درصد به دست آمد. یکنواختی پخش آب، یکنواختی پخش مطلق و ضریب یکنواختی کریستیان سن در مزرعه فدک بیش از 90 درصد به دست آمد. تغییرات دبی برای تمامی قطره چکان ها محاسبه گردید و براساس استاندارد asae طبقه بندی شد که براساس آن قطره چکان داخل خط بلند مسیر در مزرعه امامیه و قطره چکان میکروفلاپر در مزرعه اول عمان سامانی در محدوده غیر قابل قبول و در قطره چکان های سایر مزارع در محدوده قابل قبول قرار گرفتند. براساس نتایج به دست آمده عملکرد قطره چکان نتافیم نسبت به سایر قطره چکان ها در وضعیت مطلوب تری قرار دارد.

چکیده پرش هیدرولیکی از جمله پدیده های هیدرولیکی است که موجب استهلاک انرژی جنبشی آب می گردد. استفاده از حوضچه آرامش از نوع پرش هیدرولیکی از جمله روش های معمول در این مکان ها می باشد. یکی از موارد مهم در رابطه با طراحی حوضچه آرامش، کوچک کردن ابعاد پرش هیدرولیکی است که محققان مختلف روش های متفاوتی را مورد استفاده قرار داده اند. استفاده از بلوک ها با آرایش مختلف، استفاده از زبری مصنوعی و ... از جمله این موارد هستند. در این تحقیق سعی شده اثر صفحات مستغرق در ابعاد پرش هیدرولیکی مورد بررسی قرار گیرد. بدین منظور در یک فلوم آزمایشگاه به طول 12 متر و عرض و ارتفاع 40 سانتی متر تغییرات مشخصات پرش هیدرولیکی برای 3 ارتفاع ، 3 طول و 5 زاویه عمودی صفحه مستغرق و برای 3 دبی مختلف به منظور یافتن طول و ارتفاع قائم موثر و علاوه بر آن زاویه عمودی بهینه مورد آزمایش قرار گرفت. همچنین 3 آزمایش شاهد به منظور بررسی مشخصات پرش هیدرولیک بر روی بستر صاف و مقایسه آن با بستر مانع دار در 3 دبی انجام شد. نتایج این تحقیق نشان داد با افزایش ارتفاع قائم صفحات مشخصات پرش از جمله طول پرش و عمق ثانویه پرش کاهش و تنش برشی بستر افزایش پیدا می کنند. زاویه عمودی بهینه در این تحقیق 90 درجه بدست آمد. در مجموع با استفاده از صفحات مستغرق در این تحقیق به طور متوسط عمق ثانویه پرش 9 درصد و طول پرش هیدرولیکی را 6/18 درصد کاهش یافت و تنش برشی بستر 5/6 برابر نسبت به بستر صاف افزایش یافت و نیز موثرترین نسبت ارتفاع قائم صفحه مستغرق به عمق اولیه (h/y1) در تغییرات خصوصیات پرش، 2 بدست آمد.

یکی از مهمترین دلایل تخریب پل ها به خصوص در مواقع سیلابی، آبشستگی موضعی اطراف پایه پل میباشد. آبشستگی موضعی در اطراف پایه تأسیسات هیدرولیکی، پدیده ای است که همواره مورد نظر محققان و پژوهشگران بوده است. به همین دلیل آنها یک سری روابط تجربی را ارائه داده اند که عمق آبشستگی را به عوامل مختلف هندسی، هیدرولیکی، سیال و رسوب ربط می دهند. از طرفی این روابط چون در شرایط خاصی استخراج شده اند، شاید در همه جا قابل تعمیم نباشند. لذا هدف این تحقیق بررسی و ارزیابی روشهای محاسباتی موجود جهت تخمین عمق آبشستگی موضعی پایه پل ها می باشد. برای نیل به هدف فوق، از نتایج آزمایشگاهی استفاده شده است. بدین ترتیب که پس از جمع آوری معادلات محققین مختلف، این روابط براساس تاثیر عوامل مختلف بر آبشستگی موضعی پایه پل ها به هفت دسته: هندسی، هیدرولیکی، هیدرولیکی- رسوب، هیدرولیکی- هندسی، هیدرولیکی- هندسی- سیال، هیدرولیکی- هندسی- رسوب، هیدرولیکی- هندسی- سیال -رسوب، طبقه بندی شدند. سپس با استفاده از داده های آزمایشگاهی، بهترین معادله هر دسته به کمک آنالیز آماری تعیین گردید. نتایج به دست آمده نشان دادند که: هر چه تعداد عوامل موثر بر آبشستگی زیادتر شده، خطای معادلات کمتر و ضریب همبستگی بالاتری به دست آمده است. به طوریکه دسته هفتم که شامل معادلات بر اساس تاثیر خواص هیدرولیکی، هندسی، سیال، و رسوب بوده به عنوان بهترین دسته شناسایی گردید. و معادلات شپاردو همکاران (2011)، شپارد و همکاران (2005)، ملویل و کولمن (2000)، و csu (2001)، که خطای کم و ضریب همبستگی بالایی داشتند، برای کاربردهای عملی پیشنهاد شدند.

اجسام شناور چوبی بزرگ lwd (large woody debris) سطح مقطع رودخانه را کاهش، جریان آب را منحرف و سرعت جریان را در اطراف پایه¬های پل افزایش می¬دهند. بنابراین باعث افزایش سرعت فرسایش و عمق گودال آبشستگی در اطراف پایه پل می¬شوند. کنده¬ها و شاخ و برگ¬های انباشته شده در اطراف پایه¬های پل اندازه¬ و شکل متفاوتی دارند. که در طبیعت بیشتر به شکل مستطیلی در جلو پایه¬های پل تجمع می¬یابند. هدف از این تحقیق، تحلیل و بررسی آزمایشگاهی تاثیر تجمع اجسام شناور چوبی در جلو¬ پایه پل¬های مربعی و مربعی با دماغه تیز بر عمق آبشستگی است. این تحقیق آزمایشگاهی در آزمایشگاه هیدرولیک دانشگاه شهرکرد، در فلومی با طول 20 متر، عرض 60 سانتی¬متر و ارتفاع 60 سانتی¬متر انجام شد. در این تحقیق اجسام شناور چوبی در موقعیت¬های قرار¬گیری مختلف (بالای سطح، هم سطح و زیر سطح آب) در جلو پایه نصب و مورد مطالعه قرار گرفتند. تمام آزمایش¬ها در شرایط آب زلال و با دبی¬های 15، 20، 30 و 40 لیتر بر ثانیه انجام گرفت. در این آزمایش¬ها حداکثر عمق گودال آبشستگی با وجود تجمع اجسام شناور چوبی در جلو پایه، با حداکثر عمق گودال آبشستگی در شرایط بدون تجمع اجسام شناور (آزمایش شاهد) مقایسه شد. نتایج نشان داد وجود اجسام شناور در جلو پایه پل¬های مربعی و مربعی با دماغه تیز تأثیر قابل ملاحظه¬ای بر روی عمق، عرض و طول گودال آبشستگی دارد. به طوریکه در اثر تجمع اجسام شناور در جلو پایه مربعی و در موقعیت¬های قرارگیری بالای سطح، هم سطح و زیر سطح آب، حداکثر عمق آبشستگی به ترتیب برابر 8/1، 9/1 و 43/2 برابر، نسبت به نمونه شاهد افزایش می¬یابد و در حالت تجمع اجسام شناور در جلو پایه مربعی با دماغه تیز، حداکثر عمق آبشستگی به ترتیب 76/1، 84/1 و 2/2 برابر نسبت به نمونه شاهد افزایش می¬یابد. علاوه بر این، زمانی که درصد انسداد (نسبت مساحت اشغال شده جریان توسط اجسام شناور به سطح مقطع جریان) برابر با %29/35 و اجسام شناور در زیر سطح آب قرار گرفته باشند، بیشینه عمق آبشستگی برای پایه مربعی و مربعی با دماغه تیز ( به ترتیب 43/2 و 2/2 برابر نمونه شاهد) رخ می¬دهد. همچنین تاثیر تجمع اجسام شناور و شکل هندسی پایه¬ها بر روی میدان جریان توسط نرم¬افزار fluent به صورت سه¬بعدی شبیه¬سازی شد. نتایج نشان داد که گستره¬ طولی شدت جریان در جلو و اطراف پایه مربعی نسبت به پایه مربعی با دماغه تیز بیشتر می¬باشد. همچنین با قرارگیری جسم شناور در جلو هر یک از پایه پل¬های ذکر شده، رژیم جریان تغییر می¬کند. به طوریکه وقتی جسم شناور در موقعیت زیر سطح آب قرار گرفته باشد حداکثر سرعت جریان مشاهده می¬شود. بعلاوه گردابه¬های تشکیل شده در پشت پایه مربعی شدت بیشتری نسبت به پایه مربعی با دماغه تیز دارد (45/1 برابر). به همین دلیل (افزایش سرعت جریان و گردابه¬ها) باعث افزایش کف¬کنی¬ و میزان بیشینه عمق آبشستگی در جلو پایه مربعی نسبت به پایه مربعی با دماغه تیز می¬شود (39/1 برابر). لذا اگر اجسام شناور چوبی در جلوی پایه مربعی شکل تجمع یابند، میزان آبشستگی بطور چشمگیر افزایش می¬یابد و خطر آبشستگی آن به مراتب بیشتر از پایه مربعی با دماغه تیز می¬باشد. همچنین با استفاده از آنالیز ابعادی معادله¬ جدیدی برای پیش بینی حداکثر عمق آبشستگی با وجود تجمع اجسام شناور چوبی در جلو هر یک از پایه¬های مربعی و مربعی با دماغه تیز ارائه گردید.

در تحقیق حاضر تأثیر زئولیت و پلیمر سوپر جاذب در بهبود الگوی توزیع رطوبت آبیاری قطره ای مورد بررسی گرفته است. طرح آماری مورد استفاده در این آزمایش طرح کاملاٌ تصادفی با 12 تیمار در سه تکرار بود و تیمارها شامل دو نوع بافت خاک (رسی سیلتی و شنی) و دو نوع ماده اصلاح کننده خاک (زئولیت آنزیمیت و سوپر جاذب200a ) در سه سطح صفر، 4/0 و 6/0 درصد وزنی بود. آزمایش ها در شش واحد آزمایشی، که به صورت جعبه های مکعبی شکل و از مقابل توسط فلاگسی گلاس تکمیل شده بود صورت گرفت. سپس، خاک های مورد آزمایش با درصدهای مشخص از مواد جاذب رطوبت مخلوط و به طور تصادفی در واحدهای آزمایشی ریخته شد. سیستم آبیاری مورد استفاده از نوع آبیاری قطره ای با قطره چکان های نتافیم با دبی 2 لیتر در ساعت در نظر گرفته شد.

هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر گرایش استراتژیک کسب و کار شرکت بر اجتناب مالیاتی در شرکت های تولیدی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. به منظور آزمون فرضیه ها، 50 شرکت بر اساس حذف سیستماتیک طی سال های 1384 تا 1392 انتخاب گردید. جهت آزمون فرضیه ها نیز از مدل داده های ترکیبی استفاده شد و برای برآورد مدل ها از نرم افزار eviews7 استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که گرایش تدافعی تاثیر معناداری بر اجتناب مالیاتی ندارد. همچنین گرایش آینده نگری بر نرخ موثر مالیات نقدی بلندمدت تاثیر معکوس و معناداری دارد، اما گرایش آینده نگری بر نرخ موثر مالیات نقدی، نرخ موثر مالیات تعهدی و نرخ موثر مالیات تعهدی بلند مدت تاثیر معناداری ندارد. گرایش تحلیلی بر نرخ موثر مالیات نقدی و نرخ موثر مالیات نقدی بلند مدت تاثیر مستقیم و معناداری دارد، اما گرایش تحلیلی بر نرخ موثر مالیات تعهدی و نرخ موثر مالیات تعهدی بلندمدت تاثیر معناداری ندارد.

این پایان نامه در خصوص نحوه استفاده از ساختار شنوایی و اعمال ویژگی های سیستم شنوایی است که برای کاهش نوفه موسیقایی و واپیچش در بهسازی کیفیت گفتار بکار گرفته می شود.

یکی از انواع روشهای آبگیری از رودخانه ها، آبگیری زیرسطحی است. در این نوع آبگیری که آبگیری نفوذی نیز نامیده می شود، یک چاهک کم عمق دهانه گشاد با دیواره نفوذ ناپذیر (بتنی، فلزی و ...) به عنوان آبگیر اصلی در ساحل رودخانه اجرا شده و با اجرای یک یا چند گالری نفوذپذیر در زیر بستر رودخانه، آب نفوذی رودخانه به آبگیر اصلی انتقال یافته و سپس (اغلب توسط پمپاژ) به نقاط مصرف هدایت می گردد. در این روش یکی از موارد مهم، اطمینان از کیفیت مناسب آب با جلوگیری از نفوذ رسوب به آبگیر می باشد و بدین منظور استفاده از سیستمهای فیلتر و زهکش الزامی است. با توجه به اینکه در سالهای اخیر استفاده از فیلترهای ژئوتکستایل مورد توجه بیشتری قرار گرفته است، لذا در این تحقیق سعی شده امکانسنجی استفاده از ژئوتکستایل در آبگیرهای زیرسطحی به منظور تصفیه فیزیکی آب مورد بررسی قرار گیرد.

چکیده ندارد.