در این مطالعه انتقال حرارت جابجایی اجباری نانو سیال آب/ al2o3وآب/cuo در جریان آرام داخل یک لوله با مقطع مربعی با شار حرارتی ثابت دیواره به صورت تجربی بررسی شده است. تغییرات عدد ناسلت nu و ضریب انتقال حرارت متوسط بر حسب عدد pe در غلظتهای مختلف ذرات نانو مورد بررسی قرار گرفته است. نانوسیال آب/ al2o3 با غلظتهای حجمی ذرات نانو 0,2%, 0,5%, 1,0%, 1,5%, 2,0%, 2,5% بررسی شده است. حد اکثر نسبت افزایش ضریب انتقال حرارت جابجایی به ازای هر کدام از غلظتهای بررسی شده به ترتیب 7%, 10%, 13%, 18%, 22%, 27% به دست آمده است. اما نانوسیال آب/cuo با غلظتهای حجمی 0,1%, 0,2%, 0,5%, 0,8%, 1,0%, 1,5% آزمایش شده است. در مقابل حد اکثر افزایش ضریب انتقال حرارت جابجایی در غلظتهای ذکر شده به ترتیب 8%, 10%, 14%, 16%, 19%, 21% به دست آمده است. نتایج بررسی ها بیانگر افزایش فوق العاده ضریب انتقال حرارت و عدد ناسلت با اضافه کردن نانو ذرات داخل آب می باشد واین افزایش با کسر حجمی ذرات نانو و عدد پکلت (عدد رینولدز) بیشتر می شود. علاوه بر این نتایج بررسی ها نشان دهنده افزایش بیشتر ضریب انتقال حرارت جابجایی توسط cuo در مقایسه با al2o3 می باشد. در این بررسی ها در صد افزایش ضریب انتقال حرارت نانوسیال نسبت به آب به صورت تجربی تعیین شده است و در مورد دلایل مغایرت نتایج تجربی با مقادیر تئوری بحث گردیده است.

در این پایان نامه پدیده تغییرات مورفولوژیک در نواحی ساحلی به صورت موردی در خلیج چابهار واقع در جنوب غربی ایران در آبهای دریای عمان، توسط یک مدل پیشرفته دوبعدی مورد بررسی قرار گرفته است. مدل دو بعدی به کار گرفته شده برای محاسبات تغییرات مورفولوژیک در این منطقه به کمک نرم افزار mike 21 می باشد. مدل در ابتدا در بازه زمانی 1/1/2006 تا 1/1/2007 اجرا شده تا نتایج به منظور کالیبراسیون و صحت سنجی، با اطلاعات برداشت شده تغییرات سطح آب در منطقه مقایسه شوند. با توجه به میزان تغییرات سطح آب توسط جزرومد و میانگین ارتفاع امواج منطقه، "coastal geology" ادعا می کند که در این منطقه، جزرومد و جریان ناشی از آن نقش غالب نیروهای هیدرودینامیک و به تبع آن عامل اصلی انتقال رسوب را، ایفا می کند، که این ادعا قابل بررسی می باشد. ابتدا ماژول هیدرودینامیک نرم افزار اجرا می شود تا خروجی های مورد نیاز، حاصل گردند. سپس این خروجی ها به عنوان ورودی ماژول انتقال رسوب استفاده شده و مدل انتقال رسوب اجرا می شود. در این مدل، نتایج انتقال رسوب حاصل از نیروهای جزرومدی به تنهایی دیده می شوند. با محاسبه حجم انتقال رسوب یک ساله در یک مقطع نمونه و مقایسه آن با مقادیر اندازه گیری شده می توان به صحت ادعای غالب بودن عامل جریانات جزرومدی در پدیده انتقال رسوب پی برد. به منظور اعمال تغییرات مورفولوژیک و نوسانات بستر، مدل هیدرودینامیک و انتقال رسوب در بازه زمانی کوتاه (2 ماهه) اجرا می شوند و بستر جدید خروجی از مدل انتقال رسوب به عنوان بستر اولیه مدل هیدرودینامیک برای مدل کردن 2 ماه بعدی استفاده می شود. این تکرار تا آنجا ادامه می یابد که بستر سال 2020 بدست آید. با مطالعه دقیق تغییرات بستر می توان دریافت که این منطقه به لحاظ تغییرات مورفولوژیک، منطقه فعالی نیست و این تغییرات بسیار کوچک می باشند. در واقع بیشتر تغییرات بستر در ناحیه بیرونی خلیج اتفاق می افتد و ناحیه داخلی در تعادل نسبی به سر می برد.

به علت بازده بالای ترموسیفون، استفاده از ترموسیفون بسته دو فازی به منظور بازیافت حرارت در صنایع رو به افزایش است. نانوسیال به سیالی تلقی می شود که در آن ذرات نانو داخل یک سیال پایه متداول انتقال حرارت پراکنده شود. سیالات متداول برای انتقال حرارت همانند روغن، آب و اتیلن گلیکول سیالات ضعیفی برای انتقال حرارت می باشند؛ چون ضریب هدایت حرارتی این سیالات نقش مهمی را در ضریب انتقال حرارت میان محیط انتقال حرارت و سطح انتقال حرارت ایفا می نمایند. در این پروژه انتقال حرارت جابجایی یک سیال پارامغناطیس داخل یک استوانه عمودی ( ترموسیفون) بررسی شده است؛ که این استوانه بین دو آهنربای دائمی قرار گرفته شده است. جنس لوله ترموسیفون از مس می باشد، که دارای قطر داخلی cm2 و طولی برابر با cm40 می باشد. در این مطالعه ابتدا از آب مقطر به عنوان سیال عامل استفاده شد و سپس نانوذرات اکسید مس و نقره با اندازه کمتر از nm100 داخل آب مقطر پراکنده شدند و به عنوان سیال عامل استفاده شدند. اثر شدت میدان مغناطیسی برحسب تسلا و درصد حجمی نانوذرات داخل سیال پایه روی بازده حرارتی و مقاومت حرارتی ترموسیفون مورد مطالعه واقع شد. مقاومت حرارتی ترموسیفون تحت میدان مغناطیسی با استفاده از نانوذرات کمتر از حالت استفاده از آب مقطر بود. همچنین بکارگیری نانوسیال تحت میدان مغناطیسی، سبب افزایش بازده حرارتی ترموسیفون نسبت به حالت استفاده از آب مقطر شد.