در دهه های اخیر با توجه به رشد جمعیت و پیشرفتهای صنعتی بحث استفاده بهینه از فضاهای شهری مورد توجه ویژه ای قرار گرفته است. یکی از مسائلی که همواره تونلسازی در فضاهای شهری را با چالش مواجه می سازد امکان ایجاد نشست های قابل توجه حین حفاری تونل و ایجاد مشکل برای سازه های سطحی است.در این تحقیق با استفاده از نرم افزارپلاکسیس نشستهای سطح زمین در اثر حفر تونل با ماشین تی بی اموروش ناتم محاسبه شده است وسپس با اطلاعات بدست امده از حفر تونل قطار شهری شیراز مقایسه گردیده است. در ادامه نیز ماکزیمم نشست بدست امده با روش تحلیلی بابت بدست امده ونمودار نشست با استفاده از فرمول پک ترسیم شده است. همچنین فشارپایداری وارد بر جبهه کارتونل با روش تعادل حدی گوه ای،رانکین وعددی محاسبه شده است وسپس این سه روش با هم مقایسه شده است. .در ادامه نیز بررسی چند عامل مختلف فیزیکی وهندسی از جمله چسبندگی خاک،مدول الاستیسیته خاک، زاویه اصطکاک خاک، قطرتونل، ارتفاع آب زیرزمینی؛ ضخامت پوشش، بررسی الگوهای حفاری، سطح مقطع تونل،ضریب پواسان،وزن احد خاک بر نشست نیز بررسی شده است

با توجه به سیر صعودی افزایش جمعیت و بالا رفتن سطح رفاه زندگی ونیاز مبرم به تسهیلات شهری نظیر توسعه راه های شهری و عبور از موانع طبیعی با ایجاد تونل ها به منظور رفت و آمد سریع شهری سبب گردیده است که اکثر قریب به اتفاق مسئولین جهانی نسبت به افزایش و عملیات تونل سازی توجه خاصی معطوف دارند. تونل دوگانه توحید با سه باند اتومبیلرو برای هر طرف در زمینی از رسوبات آبرفتی که اغلب خاک درشت دانه می باشد، از زیر دو خط مترو عبور می کند که در حال حاضر یک خط آن در حال بهره برداری می باشد (متروی صادقیه – علم و صنعت). اجرای تونل با دهانه بسیار بزرگ و با فاصله بسیارکم نه تنها در ایران در زیر قسمتی از تهران با چنین شرایط سنگینی انجام می گیرد بلکه در سطح جهان نیز کم نظیر بوده و مشابه کمی دارد. لذا محاسبه تنش ها و نیروهای وارد بر تونل در حین ساخت و در هنگام بهره برداری از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این پایان نامه پایداری تونل توحید تهران مورد تحلیل قرار گرفته است. روش اجرا این تونل بصورت natm می باشد. از آنجا که روش اجرای تونل تاثیر بسزایی برروی تنش های ایجاد شده دارد، لذا مراحل اجرا و ساخت تونل با روش عددی المان های محدود(fem) با استفاده از نرم افزار plaxis بررسی شود. در این تحقیق تونل توحید در سه عمق 29 متری (عمق بحرانی)، 20 متری و 10 متری از سطح زمین مورد تحلیل قرار گرفته است، نتایج بدست آمده از این تحلیل ها نشان می دهد که ضریب اطمینان برای عمق 20 متری و 10 متری از سطح زمین بسیار بالا در نظر گرفته شده است. همچنین حداکثر تنش فشاری در دیواره ی داخلی تونل و حداکثر تنش کششی در لایه داخلی کف تونل اتفاق می افتد.

چکیده: نظر به اهمیت خاک در پروژه های عمرانی از قبیل زیر سازی جاده ها، خاک ریزی ها، کانال های آبیاری و سازه های مرتبط با آن ها و غیره، بهسازی خاک جهت بهبود خصوصیات فیزیکی و مکانیکی آن مدت های طولانی مورد علاقه متخصصین ژئوتکنیک بوده است. در این خصوص روش های مختلفی از جمله مخلوط کردن خاک با مصالح دیگر مانند آهک یا سیمان مورد توجه قرار گرفته است. با توجه به اینکه مخلوط کردن خاک، تنها با آهک یا سیمان ممکن است خصوصیات ژئوتکنیکی لازم برای اجرای پروژه را در بر نداشته باشد، لذا امروز علاوه بر این مصالح از مصالح و مواد افزودنی دیگر مانند میکروسیلیس و یا مواد پلیمری استفاده می شود. در این تحقیق تاثیر افزودن پودر لاستیک های فرسوده و دوده صنعتی بر خصوصیات مکانیکی و مقاومتی خاک های ماسه ای مورد بررسی قرار گرفته است. خاک در نسبت های اختلاط مختلف به صورت غیر همزمان با مقادیر 0، 10، 20، 30 و 40 درصد وزنی پودر لاستیک و مقادیر 0، 1، 2، 3، 4 و 6 درصد وزنی دوده کربنی ترکیب شده و سپس در دستگاه برش مستقیم، مورد آزمایش قرار گرفت. برخی از مهمترین نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که افزودن پودر لاستیک موجب کاهش مقاومت برشی خاک گشته در حالی که افزودن دوده صنعتی موجب افزایش مقاومت برشی خاک می گردد. درصد بهینه دوده برای دستیابی به بیشترین مقاومت برشی در عین اقتصادی بودن آن، %3 اعلام گردید.

هنگامی که زلزله رخ می دهد، انرژی ایجاد شده از طریق امواج مختلف به سطح زمین می رسند. برای کاهش خرابی های ناشی از زلزله و جلوگیری از دیگر اثرات زیانبار آن همچون روانگرایی، رانش زمین و ... نیازمند شناخت دقیق رفتار زلزله از لحظه ایجاد تا رسیدن به سطح زمین هستیم. علاوه بر آن به درک صحیحی از خاک به عنوان محیطی که زلزله در آن منتشر می شود نیازمندیم تا بتوانیم زلزله را به طور دقیق تر تحلیل و بررسی کنیم. تجزیه و تحلیل زلزله بدون دانستن پارامترهای دینامیکی خاک ممکن نمی باشد. نسبت میرایی و ضریب برشی خاک از جمله ی این پارامترها هستند. دستگاه های سه محوری سیکلی، ستون تشدید و برش ساده سیکلی از جمله دستگاه هایی هستند که در این زمینه مورد استفاده قرار می گیرند. به دلیل عدم دسترسی به این دستگاه ها، اقدام به ساخت دستگاهی نموده که هم قابلیت انجام آزمایش سه محوری سیکلی و هم قابلیت انجام آزمایش برش ساده سیکلی و نیز امکان انجام همزمان این دو آزمایش را میسر می سازد. از آنجایی که یکی از لایه‏های خاک اهواز ماسه لای دار می‏باشد، در این تحقیق آزمایش ها روی خاک ماسه ای با درصدهای مختلف ریزدانه با پلاستیسیته پایین صورت گرفت. نتایج نشان داد که خاک تحت بارگذاری سیکلی دچار نشست شد. ضریب برشی نیز با اعمال سیکل های بیشتر افزایش یافت که علت آن افزایش تراکم نمونه خاک می باشد. بر خلاف ضریب برشی، نسبت میرایی با گذشت زمان کاهش یافت. ضریب برشی و نسبت میرایی با افزایش درصد ریزدانه کاهش یافتند.

چکیده : یکی از مشکلات خاک ها ضعف آنها در مقابل نیروی های برشی است، ضعف خاک در این زمینه سبب ریزش خاک و عدم توانایی تحمل وزن ناشی از ایجاد سازه ها می شود. مقاومت برشی خاک های ماسه ای عمدتاً ناشی از اصطکاک داخلی سنگدانه ها می باشد. اصطکاک داخلی سنگدانه ها نیز متاثر از بعد و اندازه ی سنگ دانه ها می باشد. عامل موثر دیگر بر مقاومت برشی خاک ها، سربارهای قائم وارده بر خاک می باشد. با توجه به مطالعاتی که شریفی(1385) روی 80 درصد ماسه و 20 درصد بنتونیت انجام دادند، در این مطالعه نیز با ثابت گرفتن درصد ماسه (80 درصد)، بنتونیت (20 درصد) و اضافه کردن میکروسیلیس (5 درصد وزنی مخلوط ماسه-بنتونیت)، دانه بندی ماسه تغییر کرده است، برای این منظور ماسه ی انتخابی را در پنج ترکیب عبوری از الک های 10، 20، 40، 60 و 100 دسته بندی نموده و سپس با بنتونیت و میکروسیلیس مخلوط شد. نمونه ها در رطوبت بهینه عمل آوری شده و تا 1536 کیلوپاسکال تحکیم داده شده و در پنج سربار 24، 48، 96، 192 و 384 کیلوپاسکال برش داده شدند و با نتایج شریفی مقایسه شدند که نتیجه گرفته شد: در تغییر شکل های کوچک مقاومت برشی خاک مورد آزمایش در حالت بدون میکروسیلیس (s)، بیشتر از نمونه ی خاک با 5% میکروسیلیس (s+5m) است. اما با افزایش جابجایی مقاومت نمونه ی بدون میکروسیلیس کمتر از نمونه ی دارای میکروسیلیس می شود. با افزایش سربار، سرعت افزایش مقاومت برشی نمونه ی حاوی میکروسیلیس بیشتر از نمونه ی بدون میکروسیلیس است.

تحقیق حاضر شرح کار و نتایج یک بررسی تحقیقاتی است که در آن مقایسه تأثیر درصد تراکم، رطوبت، سیمان، آهک، ماسه، ماسه- سیمان، ماسه- آهک و سیمان- آهک روی مقدار و زمان تورم خاک بنتونیت بررسی شده است. تورم معمولاً در خاک هایی مشاهده می شود که به اندازه لازم دارای ذرات ریزدانه رسی باشند و در این میان، خاک های مونتموریلونیت دار (مانند بنتونیت) تمایل زیادی به جذب آب و متورم شدن دارند. هر ساله تعداد بسیار زیادی از سازه های جدید بر روی خاک های متورم شونده ساخته می شود. عموماً بالغ بر ?? درصد از این سازه ها متحمل خسارات جزئی از قبیل ترک و حدود ?? درصد از این سازه ها به شدت آسیب می بینند که دیگر قابل تعمیر نیستند. این موضوع نشاندهنده اهمیت مطالعه های لازم برای شناسایی رفتار تغییر حجم خاک های ریزدانه می باشد. پتانسیل تغییر حجم به طور مستقیم به میزان فعالیت کانی های رسی غالب در خاک و به عبارت دیگر به پلاستیسیته خاک بستگی دارد. در میان مجموعه روش های موجود برای ارزیابی میزان تورم در خاکهای رسی مطمئن ترین روش، اندازه گیری مستقیم با انجام آزمایش های مربوطه می باشد. در این تحقیق، ابتدا حدود اتربرگ و رطوبت بهینه خاک بنتونیت و مخلوط آن با درصدهای مختلف سیمان، آهک، ماسه، ماسه- سیمان، ماسه- آهک و سیمان- آهک با استفاده از آزمایش تراکم محاسبه گردید. سپس تغییرات مقدار و زمان تورم بر روی نمونههای متراکم شده از خاک های مذکور با استفاده از تورم آزاد به وسیله دستگاه تحکیم مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایش های انجام شده نشان می دهد که پتانسیل تورم با افزایش شاخص خمیری خاک و ازدیاد درصد رس موجود در خاک افزایش می یابد و همچنین مطابق آزمایش های صورت گرفته با کاهش تراکم، افزایش رطوبت، درصد سیمان، آهک، ماسه، ماسه- سیمان، ماسه- آهک و سیمان- آهک ، مقدار و زمان تورم کاهش می یابد

استفاده از شمع های بتنی،ستون های سنگی و ریزشمع ها و… از روش های متداول اصلاح خاک می-باشد. در این پژوهش یکی از این روش ها موسوم به روش شمع ماسه ای متراکم (sand compaction pile method) مورد بررسی قرار خواهد گرفت. این شمع ها به دلیل نحوه اجرا و نوع دانه بندی همانند زهکش عمل کرده و نشست کلی و پتانسیل روانگرایی را کاهش می دهند و از طرفی سرعت تحکیم در روند ساخت را افزایش می دهند. در این مطالعه پس از تبیین فرضیات، تعریف و روش اجرای این شمع ها در خاک های رسی و ماسه ای سست، نحوه مدل سازی آن در نرم افزار plaxis شرح داده شده و نحوه عملکرد آن در برابر نیروهای استاتیکی و دینامیکی و همچنین تاثیر پارامترهای طول و درصد تراکم و نوع خاک بر آنالیز ارزیابی می گردد. مدل سازی در طول های 3، 5 و 7 متری در خاک های ماسه ای با در صد تراکم 40%، 50% و 60% وطول 3 متری در خاک رسی به دلیل محدودیت نرم افزاری انجام شده است که نتایج گویای این است تاثیر این شمع ها در درصد تراکم های بالا ناچیز و بیشترین تاثیر در این مطالعه در درصد تراکم 40% اتفاق افتاده است. اثر بهسازی در زیر شمع وابسته به طول نمی باشد و در تمام طول ها تا عمق مشخصی در زیر شمع بهسازی تاثیر می گذارد. نمودار های ارائه شده بیان می کند که نسبت تخلخل بعد از بهسازی کاهش یافته که نتیجه آن افزایش در مقدار-n spt را دارد. علاوه بر این شمع های ماسه ای به لحاظ فنی و اقتصادی مورد توجه قرار می گیرند و بهینه بودن ابن شمع ها را نسبت به دیگر روش ها به لحاظ سرعت اجرا و دسترس بودن مصالح و هزینه توجیه می کند.

میخکوبی یکی از روش های پایدارسازی و مهار دیواره های حفاری ها و برش های عمیق که به عنوان یک سازه نگهبان موقت و یا دائم خاک عمل می کند. با توجه به اجرای سریع میخکوبی و انتقال آسان تجهیزات اجرا به مناطق دور دست و دور از دسترس و کم بودن هزینه اجرای آن، استفاده از این روش در بسیاری از مناطق رو به گسترش می باشد. مطالعات در مورد میخکوبی شیب های خاکی، بیشتر در خاک های درشت دانه و با رفتار مقاومت اصطکاکی انجام شده و مطالعات کمی در میخکوبی خاک ریزدانه موجود می باشد. در این تحقیق توسط نرم افزار اجزا محدود پلاکسیس به بررسی عوامل مختلف در پایداری شیب در حالت اعمال سربار و بدون اعمال سربار پرداخته می شود. با توجه به شرایط ژئوتکنیکی شهر اهواز که از رس و سیلت و ماسه تشکیل شده، تصمیم به مطالعه سه نقطه از این شهر جهت بررسی رفتار خاک ریزدانه توسط مدل سازی در نرم افزار اجزا محدود پلاکسیس گرفته شد. مطالعات نشان می دهد که با مقایسه ضریب اطمینان دیوار میخکوبی شده در حالت اعمال سربار با حالت بدون اعمال سربار در عمق نهایی حفاری 8 متری، می توان به میانگین کاهش 40 درصدی ضریب اطمینان به علت اعمال سربار اشاره نمود. همچنین با افزایش مقدار چسبندگی خاک، ضریب اطمینان رو به افزایش، و تغییر مکان و نیرو در میخ ها کاهش می یابد

در این پژوهش اثرات پارامتر های مختلفی روی مقاومت جدار و مقاومت نوک شمع با استفاده از نرم افزار آباکوس مطالعه شده است . تاثیر پارامتر های بار وارده ، زمان بارگذاری سیکلی ، قطر و طول شمع و تراکم خاک روی مقاومت جدار و نوک بسیج شده بررسی گردید . تحلیل با تغییر یک متغیر و ثابت نگه داشتن سایر متغیرها انجام گردید .این مطالعه نشان می دهد که با افزایش بار وارده از یک حد ،که این محدوده کمتر از ظرفیت استاتیکی جدار می باشد، باعث کاهش مقاومت جدار می شود . افرایش دیگر پارامتر ها باعث کاهش مقاومت جدار نمی شوند. پدیده کاهش مقاومت جدار در اثر افزایش بار سیکلی با انتقال بار از جدار شمع به نوک شمع همراه می باشد.پژوهش پیشین در این زمینه نشان می داد که اگر بار وارده در محدوده ی بهینه انتخاب می شد هیچ کاهش ظرفیتی بوقوع نمی پیوست.

میکروشمع ها، شمع هایی با قطر کمتر از 30 سانتی متر می باشند که با انجام عملیات تزریق فشاری دوغاب در داخل حفره حفاری اجرایی می شود، از فولاد نیز جهت تسلیح میکروشمع استفاده می شود. ترکیب دوغاب و فولاد، سازه ای با مقاومت بسیار بالا بوجود می اورد ولی از میکروشمع ها عموما به علت قطر کوچک و احتمال کمانش بصورت انفرادی استفاده نمی شود و انها را با اتصال و ترکیب، بصورت رشته ای استفاده می کنند که باعث افزایش مقاومت در برابر نیروهای افقی می شود. در این تحقیق با شبیه سازی سیستم شیب/میکروشمع توسط نرم افزار اجزا محدود abaqus به بررسی تاثیر میکروشمع بر پایداری شیب ناپایدار پرداخته می شود. شیب مورد انالیز شیب خاکی هموژن (sandy clay) به ارتفاع 20 متر با شیب جانبی 60 درجه با عرض تاج 30 متر بروی بستر خاکی می باشد. تعداد 4 عدد میکروشمع با قطر 20 سانتی متر بصورت ردیفی در محل شیب جانبی تعبیه شده است. حالتهای بررسی شده شامل اندازه طول میکروشمع در داخل شیب و حالت عمودی و مایل با زاویه های مختلف می باشد. اساس نتیجه گیری استفاده از داده های خروجی تنش و کرنش در روش تحلیلی موهر کولمب می باشد، بصورت خلاصه در این مدل بندی به کمک نمودارهای تنش و کرنش، می توان بهینه ترین حالت را از لحاظ موقعیت میکروشمع در شیب، طول و زاویه مناسب میکروشمع را تعیین کرد. طبق این مدل، حدود 58? از تغییر شکل نهایی شیب کاهش پیدا کرده که این گویای عملکرد موثر میکروشمع می باشد.

امروزه با توجه به وسعت خاک های تورمی و همچنین خرابی های تاشی از فشارهای حاصل از تورم این خاک ها که موجبات اهدام کامل ساختمان های سبک، پوشش کانال های آبیاری، کف سازی ها و ترک در پی ها را به وجود می آورد. از طرفی هر ساله تعداد بسیار زیادی از سازه های جدید بر روی خاک های متورم شونده ساخته می شود. این موضوعات اهمیت مطالعات لازم جهت شناسایی رفتار تغییر حجم خاک های ریزدانه و یافتن راه حلی برای کاهش تمایل به جذب آب در این خاک ها را بیش از پیش افزایش می دهد. از آن جایی که در میان خاک های رسی، خاک بنتونیت تمایل زیادی به جذب آب و متورم شدن دارد و اضافه کردن آهک به خاک رس و جابه جایی یون++ca آهک با کاتیون های خاک سبب انعقاد و ایجاد تغییر در ساختار خاک می شود.؛ تحقیق حاضر به مقایسه تأثیر انواع آهک بر مقدار و زمان فشار تورم خاک بنتونیت پرداخته است. در این تحقیق از میان روش های ارزیابی میزان فشار تورم خاک، روش تورم با حجم ثابت که از مجموعه آزمایشات اندازه گیری مستقیم می باشد، استفاده شده است. در ابتدا حدود اتربرگ و درصد رطوبت بهینه بنتونیت و مخلوط آن با 3% آهک هیدراته صنعتی، آهک زنده صنعتی، آهک هیدراته سنتی و آهک زنده سنتی اندازه گیری شد. سپس تغییرات فشار و زمان تورم نمونه های متراکم شده از خاک های مذکور در رطوبت 2% الی3% کمتر از رطوبت بهینه در زمان های عمل آوری 0، 1، 7، 28 و90 روزه مورد بررسی قرار گرفت. پس از برآورد فشار تورم، باربرداری از نمونه ها به دو روش کنترل کرنش و کنترل تنش صورت گرفت. نتایج آزمایش های انجام شده نشان می دهد که پتانسیل فشار تورم با کاهش شاخص خمیری در خاک کاهش می یابد؛ همچنین تأثیر افزودن آهک زنده به بنتونیت در کاهش مقادیر فشار و زمان تورم، سرعت فشار تورم ثانویه، ضریب باربرداری کنترل کرنش و کنترل تنش بیشتر از آهک هیدراته می باشد. به علاوه مشاهده گردید که با افزایش درصد هیدروکسید کلسیم در آهک هیدراته و اکسیدکلسیم در آهک زنده شاخص های تورمی ذکر شده در بالا، در نمونه ها کاهش یافته اند. در ضمن علی رغم این که افزایش زمان عمل آوری از 7 به 28 روزه کاهش شدیدی را در پارامترهای تورمی به وجود آورد، کاهش این مقادیر از زمان عمل آوری 90 به 28 روزه از شدت بالایی برخوردار نبود؛ به همین دلیل جهت کاهش فشار تورم خاک بنتونیت، استفاده از آهک زنده با درصد بالای اکسیدکلسیم با عمل آوری 28 روزه پیشنهاد می گردد.

منظور از مقاومت برشی خاکها، مقاومت در برابر حرکت دانه?ها در سطوح تماس آنها است که نتیجه درهم قفل شدگی ذرات و پیوندهای موجود بین ذرات خاک میباشد. پیوند شیمیایی که یکی از انواع پیوندهای بین ذرهای است و نتیجه وجود کربنات کلسیم میباشد که عامل مقاومت ذرات دربرابر جابجایی است و ازآن به سمنتاسیون نام برده میشود و میتواند عامل مهمی در افزایش مقاومت برشی زهکشی شده خاکهای رسی پیش تحکیم یافته باشد. جهت بررسی اثر این پیوند بر مقاومت برشی زهکشی شده و پارامترهای مربوطه در شرایط دست نخورده و پسماند، از یک ترکیب ثابت که مخلوطی از 50% ماسه بادی و 50% رس بنتونیت میباشد استفاده شده است. در این ترکیب خاص با اضافه کردن مقدار 3% وزنی مخلوط از سیمان، نمونههای پیش تحکیم یافتهای با درجات مختلف سمنتاسیون در سن 7، 28 و 90 روز ایجاد شده و تحت آزمایش برش مستقیم قرار گرفته است و نتایج با مقاومت برشی زهکشی شده نمونه?های بدون سیمان مقایسه شده است. نتایج حاکی از آن است که در یک تنش نرمال موثر با افزایش درجه سمنتاسیون،در شرایط دست نخورده و پسماند ترکیبات مقاومت برشی بالاتری نسبت به مخلوط بدون سیمان نشان داده است و با افزایش درجه سمنتاسیون، ترکیبات دارای یک گسیختگی تردتر بوده و ضریب m، زاویه اصطکاک داخلی و ضریب mr کاهش و مقاومت چسبندگی ?^? و زاویه اصطکاک نمونه ها افزایش یافت.

مقاومت برشی خاک، مقاومت داخلی در واحد سطح آن است یعنی مقاومتی که خاک می‏تواند برای تاب آوردن در برابر گسیختگی و لغزش در امتداد هر صفحه دلخواه در داخل خود بسیج کند. در خاک‏های بسیار پیش‏تحکیم یافته سفت و چسبنده پس‏از جابجابجایی برش زیاد که در امتداد یک سطح ناپیوستگی اصلی رخ داده است مقاومت برش پسماند ظاهر می‏شود. کاهش در مقاومت برشی در اثر قرارگیری مجدد ذرات در جهتی موازی با جهت برش صورت می‏گیرد. که در نتیجه آن، درگیری ذرات به صورت وجه‏به‏وجه افزایش می‏یابد. برای رسیدن به خاکی با خصوصیات مهندسی بهتر و وضعیت قابل قبول‏تر امروزه به صورت روزافزونی در دنیا اصلاح خاک در حال پیشرفت می‏باشد از همین رو تکنیک‏هایی برای اصلاح خاک به وجود آمده که می‏توان به روش‏های پیش‏بارگذاری و زهکشی، متراکم کردن، خاک مسلح و تثبیت خاک با مواد افزودنی اشاره کرد.استفاده از آهک به عنوان یک ماده افزودنی به دو روش سطحی و روش‏های اختلاط عمیق به کار گرفته شده است. در این تحقیق جهت بررسی اثر این پیوند بر مقاومت برشی، مقاومت برشی پسماند و ضریبm خاک‏هایی از یک ترکیب ثابت شامل مخلوطی از50% ماسه و 50% رس بنتونیت استفاده شده است. در این ترکیب خاص با اضافه کردن مقدار 3% وزنی از آهک، نمونه‏های پیش‏تحکیم در سن 7 روز، 28 روزه و 90 روزه ایجاد شده که تحت تنش موثر قائم 55 و 111 و 222 و 416 کیلوپاسکال در آزمایش برش مستقیم قرار گرفته است و نتایج با مقاومت برشی پیش‏تحکیم یافته نمونه‏های بدون آهک مقایسه شده است. نتایج نشان می‏دهند که با افزایش درجه سمنتاسیون مقاومت برشی افزایش و مقدار m کاهش می‏یابد.

اصلاح خاک برای رسیدن به خاکی با خصوصیات مهندسی بهتر و وضعیت قابل قبول تر امروزه به صورت روزافزونی در دنیا در حال پیشرفت می باشد.

نشست زمین و نشست ساختمانی یکی از مخاطراتی است که در شهرها به ویژه شهر اهواز به عنوان یکی از مشکلاتی که زیرساخت ها و ساخت و سازهای شهری را تهدید می کند مطرح است. لزوم پرداختن به موضوع نشست زمین در اهواز به لحاظ سستی خاک (در برخی نقاط شهر) از اهمیت بالایی برخوردار است. مطالعات انتشار یافته در زمینه روش های پیش بینی نشست پی روی زمین های شن و ماسه ای در مقایسه با زمین-های رسی بیشتر است با این وجود این گزارش ها تنها به بحث درباره نشست بلند مدت در موارد ویژه پرداخته و ویژگی ها و روش های عمومی مربوط به نشست در زیر خاک های رسی ارائه نشده است. در این تحقیق توسط روش محاسبات دستی و نرم افزار اجزاء محدود plaxis به بررسی تأثیر پارامترهای مختلف ]ابعاد پی، بار وارده و عمق نفوذ[ بر نشست ساختمان پرداخته می شود. باتوجه به شرایط ژئوتکنیکی منطقه پادادشهر، که از رس و سیلت تشکیل شده، تصمیم به مطالعه این منطقه جهت بررسی نشست ساختمان گرفته شد. نتایج این بررسی ها نشان می دهد که نشست حاصل از محاسبات دستی با مقدار محاسبات نرم افزار با تبعیت از قانون موهر-کلمب که به صورت المان محدود و از طریق مش بندی محاسبات را انجام می دهد تفاوت دارد اما نه تنها ناقض هم نیستند بلکه مدل نمایی برای تحلیل نشست و پیش بینی نشست آینده ساختمان کارآمد است(روشی سریع است و از نظر اقتصادی توجیه دارد).

این تحقیق حفاری های عمیق ایستگاههای جنوبی مترو اهواز مورد بررسی قرار گرفته است. سیستم حفاظت گود در اجرای این ایستگاهها دیوار دیافراگمی می باشد. در یکی از این ایستگاهها پانل های مربوط به دیوار های دیافراگمی مورد مطالعه قرار گرفت و پانل های ریزشی یا ناپایدار شده همراه با عوامل موثر ژئوتکنیکی و غیر ژئوتکنیکی در ریزش یا ناپایداری آنها مشخص شدند. برای این ایستگاه در سه گام مختلف حفاری تا عمق پنج متری با استفاده از داده های واقعی برداشت شده، با نرم افزار پلاکسیس آنالیز برگشتی انجام گرفت و پارامترهای تدقیق شده به دست آمد. با استفاده از این پارامترها نشست ها و تغییر شکل های دیوار دیافراگمی برای عمق حفاری نهایی این ایستگاه پیش بینی شدند که نسبت به پارامترهای تدقیق نشده مقادیرشان کمتر بود. نشست های سطح زمین و تأثیر آنها در ساختمان های مجاور موجود و تغییر شکل های جانبی دیوارهای دیافراگمی در حفاری های عمیق ایستگاههای جنوبی با استفاده از نرم افزار پلاکسیس پیش بینی شد که این پیش بینی ها با مطالعات موردی مشابه در جهان مقایسه گردید. تأثیر نشست ها در ساختمان های مجاور موجود در محدوده اثر ناچیز قرار گرفت.