هر ساله قسمت عمده ای از بودجه کل کشور به اجرای طرح های عمرانی اختصاص می یابد. کاستی ها و مشکلات مختلف باعث شده اند مدت و هزینه اجرای طرح های عمرانی بیشتر از پیش بینی های صورت گرفته در برنامه ریزی های اولیه طرح ها باشد و این موضوع به اندازه ای رایج و طبیعی شده است که مجریان پروژه ها و مشاورین مربوطه برای تعیین مدت و هزینه اولیه پیمان نیازی به بررسی اصولی و مبتنی بر واقعیت را احساس نمی کنند تعیین مدت و هزینه اولیه تحت تأثیر عوامل مختلف داخلی و خارجی قرار گرفته و بهره برداری را از رسیدن به هدف اولیه خود باز می دارد. این تحقیق به بررسی و شناسایی دقیق یکی از عوامل داخلی تأثیرگذار بر هزینه و تأخیر پروژه ها بخصوص پروژه های عمرانی راه آهن جمهوری اسلامی ایران تحت عنوان منابع انسانی می پردازد. شایان ذکر است که عوامل و ابعاد هفت گانه منابع انسانی براساس آزمون دوجمله ای سنجیده شده، پس از آن براساس آنالیز واریانس به رتبه بندی فرضیات پرداخته و تامین نیروی انسانی به عنوان مهمترین عامل معرفی گردید. در نهایت ارتباط بین سابقه کار و تحصیلات کلیه مهندسان و متخصصان با عوامل هفت گانه بررسی و مشخص گردید رابطه معنی داری و معکوسی میان سابقه کار و سیستم های اطلاعات نیروی انسانی ،همچنین رابطه معنی داری و معکوسی میان تحصیلات و سیستم های اطلاعات نیروی انسانی، تأمین نیروی انسانی وجود دارد. لازم به ذکر است کلیه مهندسان و متخصصانی که جامعه آماری این تحقیق را تشکیل می دهند 65 نفر می باشند.

تغییرات ایجاد شده در محیط های کسب و کار و پیشرفت سریع فناوری اطلاعات توسعه مدل های جدید و موثر کسب و کار و پیاده سازی کارای آنها توسط سازمانها را سبب شده است. شبکه های مشارکتی از جمله مدل های جدید کسب و کار است که برای کمک به سازمان ها جهت حفظ بقای خود در محیط رقابتی کنونی توسعه داده شده اند. سازمان های مجازی یکی از زیر مجموعه های شبکه های مشارکتی است. در یک سازمان مجازی سازمان های منفرد به منظور رسیدگی به فرصت تجاری معین و یا مدیریت نیازی خاص با یکدیگر همکاری کرده، و به این طریق ریسک، هزینه و سود بین شرکا تقسیم می شود، و بطور کلی عملیات با به اشتراک گذاری هماهنگ منابع، مهارت ها، اطلاعات و دانش، که اساساً توسط شبکه های کامپیوتری پشتیبانی می شود، به انجام می رسد. با توجه به جایگاه سازمان های مجازی، سنجش و تحلیل عملکرد این سازمان ها نیز از اهمیت بسزایی برخوردار است. روش کارت امتیاز متوازن سنجش عملکرد را با در نظر گرفتن جنبه های مختلف انجام داده و یک سازمان را از منظرهای متفاوت و بصورت متوازن مورد بررسی قرار می دهد. در این تحقیق به توسعه مدل کارت امتیاز متوازن برای سازمان های مجازی پرداخته شده، و این روش متناسب با نیاز و ویژگی های سازمان های مجازی منطبق می شود. جنبه ها، فاکتورهای بحرانی موفقیت و معیارها در مدل توسعه یافته، از ادبیات استخراج شده و با نظر سنجی از خبرگان ارزیابی می شود. نهایتا ً سازمان مجازی ایجاد شده برای خدمات آموزشی (ثبت نام) در دانشگاه پیام نور که با همکاری این دانشگاه، بانک صادرات و وزرات علوم در بستر سیستم جامع دانشگاهی فعالیت می کند، با توجه به مدل پیشنهاد شده بررسی می شود.