چکیده کلزا سومین گیاه روغنی مهم جهان از نظر تولید پروتئین و دومین آنها از نظر تولید روغن است. پوسیدگی اسکلروتینیایی ساقه کلزا با عامل قارچی sclerotinia sclerotiorum de bary (lib.) یکی از شایع ترین و مهمترین بیماریهای این گیاه در دنیا و ایران می باشد. محور های زیر لپه ای سترون گیاه کلزا پس از قرار گیری در محیط های کشت ms دارای 6 میلی گرم در لیتر ba و 2 میلی گرم در لیتر iba ساقه های نوپدید ایجاد نمودند که این ساقه ها پس از انتقال به همان محیط کشت پایه همراه با 5/0 میلی گرم در لیتر iba ریشه دار شده و گیاهچه های کاملی را ایجاد نمودند. به منظور تاثیر نسبتهای مختلف تنظیم کننده های رشد گیاهی ( بنزیل آدنین و ایندول بوتیریک اسید) و اثرات متقابل آنها بر کالوس زایی و باززایی گیاه کلزا، تاثیرات انواعph و سن ریز نمونه بر کالوس زایی و ساقه زایی ، در قالب آزمایش کاملا تصادفی در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. مقایسه میانگین ها بر اساس آزمون چند دامنه ای دانکن نشان داد که بهترین محیط کشت ساقه زایی، محیط کشت ms دارای 6 میلی گرم در لیتر بنزیل آدنین و 2 میلی گرم در لیتر ایندول بوتیریک اسید در 8/5 ph=با سن ریز نمونه 4 و 7 روزه است.گیاهچه مزبور پس از طی مراحل سازش و گلدانی شدن مورد بررسی های بیماری زایی قارچ فوق الذکر قرار گرفته و نسبت به بیماری ناشی از آن (بیماری پوسیدگی سفید ساقه) مقاومت نشان داد.