چکیده استحاله سنی ماکولا (amd) ، شایع ترین علت کاهش بینایی در افراد بالای60 سال، در کشورهای پیشرفته است. اکثر موارد، کاهش شدید بینایی ناشی از amd ، به دلیل تغییرات ترشحی ماکولا روی می دهد. در نوع تر بیماری، نو- رگزایی مشمیه (cnv) و در نتیجه خونریزی زیر شبکیه، باعث از دست دادن بینایی می شود. سلول های اپی تلیال رنگدانه ای شبکیه (rpe) در حفظ ونگهداری و عملکرد طبیعی شبکیه نقش مهمی دارند. با استفاده از روشهای مهندسی بافت، پرده آمنیوتیک، به عنوان بستری برای کشت سلول های rpe و جایگزین کردن آنها با سلولهای rpe آسیب دیده در شبکیه چشم مطرح گردیده است. ما روشی را برای کشت سلول های rpe روی پرده آمنیوتیک استفاده کردیم. الگوی بیان ژن در سطح رونویسی مارکرهای اختصاصی سلولهای rpe، شامل ژن های rpe65 ، cralbp ، cd68 ، tyrosinase ، vegfکه در عملکرد طبیعی سلولهای rpe نقش دارند، با استفاده از روش real-time pcr کمی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بررسی بیان کمی نشان داد که رونویسی ژنهای rpe65، cd68 و vegf در سلولهای rpe کشت شده بر سطح پرده آمنیوتیک نسبت به سلولهای rpe کشت شده بر سطح ظروف کشت پلاستیکی افزایش داشته اند. از طرفی کشت سلولهای rpe بر سطح پرده آمنیوتیک تأثیری بر بیان ژن های cralbp و تیروزیناز ندارد. این نتایج نشان می دهد که پرده آمنوتیک مانع از تمایززدایی سلول های rpe می شوند. تعدادی فاکتور مهم در مسیر آبشاری رگزایی وجود دارند. با وجود این، نقش اصلی vegf، در شروع نو- رگزایی و بیماری های ترشحی چشم مشخص شده است. مهار طویل مدت vegf عوارض منفی از قبیل افزایش فشار خون و ترمبوزیس را در بیماران ایجاد می کند. میانکنش vegf با vegfr-1 به واسطه plgf القا می شود، به همین جهت plgf به عنوان ژن کاندید برای مهار نو- رگزایی در مشمیه مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق نشان داده شد که مهار plgf در سلولهای rpe اثری بر تکثیر سلولی و مرگ برنامه ریزی شده سلولی ندارد. همچنین اختلاف محسوسی در بیان ژنهای rpe65, cralbp and tyrosinase در سلولهای rpe تیمار شده با sirna علیه ژن plgf، در مقایسه با سلولهای rpe تیمار شده با scrambled-sirna و سلولهای rpe بدون تیمار، مشاهده نشد. مهار بیان ژن plgf در سلول های rpe موجب کاهش چشم گیری در رگزایی در in vitro بوسیله سلول های huvecs شد. همچنین مطالعه بیان کمی رونویسی 84 ژن کلیدی درگیر در رگزایی حاکی از تغییر بیان 20 ژن پس از فرونشانی بیان ژن plgf در سلولهای rpe دارد که در بین آنها 12 ژن افزایش و 8 ژن (علاوه بر ژن plgf) کاهش بیان را نشان می دادند.

مقدمه: سلول های اپی تلیومی پیگمانته شبکیه واقع در خارجی ترین لایه شبکیه قادرند تحت تاثیر فاکتورهای رشد مختلف بازگشت تمایز یافته و سپس به نورون های شبکیه دگرتمایز پیدا کنند. بررسی های پروتئومیکس نشان دادند که مایع آمنیوتیک حاوی فاکتورهای رشد گوناگونی نظیر egf,igf,ngf,fgf می باشد که در تکامل جنین نقش حیاتی دارند. در این مطالعه اثر مایع آمنیوتیک انسانی برالقای بازگشت تمایز و دگر تمایز سلول هایrpe مورد مطالعه قرار گرفت. مواد و روش ها: سلول های rpe از کره های چشم نوزادان زیر یک سال جدا و در محیط dmem/f12 حاوی 10% fbs کشت داده شدند و سپس سلول های rpe به مدت بیش از 30 روز تحت تاثیر af کشت داده شده و تغییرات مورفولوژیکی آن ها بررسی شد. همچنین با استفاده از روش ایمنوسیتوشیمی وجود مارکرهای پروژنیتوری و تمایزی نورون های شبکیه در کشت های تیمار بررسی و میزان بیان ژن های مربوطه در سطح مولکولی ارزیابی شد. نتایج: کشت های rpe تحت تاثیر af تشکیل کلنی های سلولی دادند که اکثریت سلول های آن nestin را به عنوان مارکر سلول های پروژنیتوری عصبی بیان می کردند. همچنین در کشت های تیمار بیان مارکرهای تمایزی pkc? برای سلول های دوقطبی و crabpi برای سلول های آماکراین شبکیه نیز مشخص گردید. بحث: نتایج نشان دادند که مایع آمنیوتیک به دلیل دارا بودن فاکتورهای رشد متعدد تاثیر قابل توجهی بر تمایز سلول های rpe به نورون های شبکیه دارد و سلول های rpe توانایی دگرتمایز به سایر سلول های عصبی شبکیه را تحت شرایط مناسب دارا می باشند. بنابراین می توان آن ها را به عنوان منبع سلولی مناسبی جهت مطالعات مربوط به تولید انواع نورون های شبکیه که در درمان بیماری های دژنراتیو شبکیه مورد نظر هستند، مورد ارزیابی بیشتر قرار داد.

ژل رویال (rj) به عنوان یک داروی سنتی و غذای زنبور عسل ملکه خواص درمانی زیادی از جمله، خاصیت آنتی توموری دارد و اثرش بر روی چند نوع تومور جامد و سرطان خون از نوع لوسمی به اثبات رسیده است. سرطان مثانه از رایجترین تومور های بدخیم در سیستم ادراری است و دومین تومور دستگاه مجاری ادراری و تناسلی بعد از سرطان پروستات است. در این مطالعه اثر آنتی توموری سوپرناتانت rj بر روی دو دودمان سلولی سرطان مثانه (htb-9 5637 ) و سرطان پروستات (pc-3) بررسی شد. به منظور بررسی اثر rj بر تکثیر سلولی، هردو دودمان سلولی در محیط کشت rpmi1640 همراه با 10% fbs کشت شدند. بعد از رسیدن سلول ها به تراکم مناسب، محیط قبلی با محیط جدید، شامل rpmi1640 همراه با rj در 8 غلظت مختلف، تعویض و بعد از 72 ساعت، تکثیر سلولی بوسیله آزمایش mtt سنجیده شد. جهت تعیین اثر سوپرناتانت rj بر مهاجرت سلولی، سلول های دودمانی کشت و بعد از تعویض محیط با سوپرناتانت rj به مدت 72 ساعت، سطح کشت تک لایه خراش داده شد. پس از 24 ساعت، از محل خراش عکس برداری شد. فعالیت آنزیم های ماتریکس متالوپروتئیناز 2 (mmp-2) و 9 (mmp-9) که در رگ زایی و تهاجم سلول های توموری موثرند، در سلول های htb-9 5637 و pc-3. بوسیله زایموگرافی از محیط کشت سلول های تیمار شده ارزیابی و بیان نسبی آن ها به روشqpcr سنجیده شد. نتایج حاصل از آزمایشmtt نشان داد، rj در غلظت mg/ml 7/0 (p < 0.009) و mg/ml 4/0 (p < 0.01)، به ترتیب تکثیر سلول های دودمانی htb-95637 و pc-3 را بعد از 72 ساعت کاهش داد. همچنین، بعد از گذشت72 ساعت، مهاجرت سلولی را در هر دو دودمان سلولی کاهش داد ( p < 0.01) در سلول های pc-3 نیز بعد از 48 ساعت از تیمار با سوپرناتانت rj، مهاجرت سلولی کاهش یافت (p < 0.05). نتایج حاصل از زایموگرافی و qpcr مشخص کرد، سوپرناتانت rj بر بیان و فعالیت mmp-2 بی تأثیر بود، اما بیان mmp-9 در سلول های htb-9 5637 بعد از 24 ساعت از تیمار با rj نسبت به pbs به 6 برابرافزایش (p < 0.02) و بعد از 72 ساعت به نصف تقلیل یافت (p < 0.049). بیان mmp-9 در سلول های دودمانیpc-3 ، پس از 48 ساعت افزایشی به میزان چهار برابر(p < 0.006) و بعد از 72 ساعت در حد یک برابر نشان داد، در حالی که نتایج زایموگرافی نشان داد، در این سلول ها با اضافه شدن سوپرناتانت rj فعالیت mmp-9 (p < 0.049) کاهش می یابد. به عنوان نتیجه می توان گفت، اضافه شدن سوپرناتانت rj در غلظتی مشخص، بعد از 72 ساعت باعث آپوپتوز، کاهش مهاجرت سلولی و کاهش بیان و فعالیتmmp-9 شد.

هدف: grp78 بواسطه حضور در پاسخ سلولی به حضور پروتئینهای تا نخورده ) (upr مارکر مهمی برای استرس شبکه آندوپلاسمی به شمار می رود. آپوپتوز سلولها بواسطه استرس شبکه آندوپلاسمی نقش مهمی در پاتوفیزیولوژی تخریب در بیماریهای مرتبط با تخریب شبکیه نظیر التهاب شبکیه پیگمانته (rp) و تخریب وابسته به سن لکه زرد (amd) بازی می کند. از سوی دیگر از جمله مارکرهای التهابی دخیل در فرایند پاتوژنز این بیماریها می توان بهcrp،cfh ،c3 ، cr1، c5، caspase-4، caspase-12s mcp(cd46)، daf(cd55)، mirl(cd59) اشاره نمود. از این رو با توجه به دخالت احتمالی استرس شبکه آندوپلاسمی در پاتوژنز بیماریهای مرتبط با تخریب شبکیه و نقش کلیدی که grp78 در این فرایند بازی می کند و از سوی دیگر دخالت فاکتورهای التهابی، هدف از این مطالعه بررسی ارتباط احتمالی بین این دو پدیده یعنی استرس شبکه آندوپلاسمی و پاسخهای التهابی از طریق بیش بیان grp78 به صورت آزمایشگاهی و به صورت in silico بوده است. مواد و روش ها: به عنوان اولین قدم برای بررسی آزمایشگاهی، ژن grp78 انسانی (hspa5) در وکتور paav-mcs کلون شد. پس از تایید کلونینگ، به منظور سنجش بیان نسبی grp78 توسط سازه نوترکیب سنتز شده، سلولهای 293a توسط وکتور نوترکیب paav-mcs حاوی ژن کد کننده grp78 با روش کلسیم فسفات ترنسفکت شدند. انجام real time pcr بر روی نمونه های cdna مربوط به سلولهای ترنسفکت شده در مقایسه با سلولهای ترنسفکت نشده بیان نسبی ژن grp78 را بواسطه سازه نوترکیب نشان داد. از سوی دیگر به منظور بررسی in silico روابط مابین grp78 را با فاکتورهای التهابی (crp،cfh ،c3 ، cr1، c5، caspase-4، caspase-12s mcp(cd46)، daf(cd55)، mirl(cd59) )، نرم افزار cytoscape و افزونه هایی نظیرagilent literature search، clusterone، jactivemodules، cythesaurus ، bingo و metanode operations مورد استفاده قرار گرفتند. نتیجه گیری: ساخت سازه نوترکیب paav-mcs حاوی ژن کد کننده grp78 و سنجش بیان نسبی آن در این تحقیق انجام گرفت. همچنین شبکه ارتباطی مابین پروتئین grp78 به عنوان مارکر کلیدی فرایند استرس شبکه آندوپلاسمی با 10 فاکتور التهابی مطرح در فرایند پاتوژنر بیماریهای مرتبط با تخریب شبکیه به منظور بررسی ارتباط مابین فرایندهای زیستی نظیر استرس شبکه آندوپلاسمی، التهاب و آپوپتوز ارائه شد.