حقوق کودکان پراهمیتترین زیرمجموعههای حقوق است که در جامعه بینالمللی و داخلی بعد از جنگ جهانی مورد عنایت همگان قرار گرفته است.این رشته از حقوق در زمینههای مختلف مورد بحث و تبادل نظرقرارگرفته است. در دهکده جهانی امروزین بسیارند کودکانی که از سادهترین امکانات زندگی و حقوق اولیه خویش چون بهداشت آموزش سرپناه و خوراک محروماند. وجود این نابرابریها شاهد دیگری است بر ضرورت به رسمیت شناختن حقوق کودک و اقدامی هماهنگ در سطح بینالمللی با مشارکت اعضای جامعه جهانی برای رسیدن به سطحی مطلوب و حداقل استانداردهای حقوق بینالملل برای کودکان. کودکان از وقایع تکراری جنگ و مبارزه رنج میبرند. اندازه کوچک منطقه مورد درگیری و جمعیت بیش از حد آن، بدین معنی است که حفاظت از کودکان در برابر مناظر تخریب خطرات جنگ و ناامنی دائمی دشوار می باشد. اکثر این کودکان حوادث آسیب زا را تجربه می کنند.: از قبیل از دست دادن یکی از عزیزان، احساس حقارت، قرار گرفتن در معرض صدای انفجار.شاهد گلوله باران توسط تانک ها، توپخانه ها و هواپیماهای نظامی بودند . کودکانی در مناطق جنگی زندگی می کنند, شدیداً در معرض اختلالات جسمی و روحی قرار دارند.

چکیده یکی از دعاوی مطروحه در عرصه بیع بین المللی این می باشد که مشتری ادعا می کند بایع کالای منطبق با را قراداد تسلیم نکرده و از این رو مشتری از پذیرفتن کالای غیر منطبق با قرارداد خودداری کرده و آن را تسلّم نمی نماید. مسئله عدم مطابقت کالا با قرارداد واینکه چه ضمانت اجراهایی برای آن وجود دارد و چه حقوق و تعهداتی برای طرفین ایجاد می کند حسب نظامهای حقوقی مختلف، متفاوت می باشد. این عدم مطابقت در کنوانسیون دارای دو جنبه است: یا عدم مطابقت مادی است، یعنی اینکه کالا از لحاظ کمیت و کیفیت و نحوه بسته بندی منطبق با قرارداد نبوده و در صورت عدم توافق طرفین(سکوت) منطبق با ضوابط مقرر در کنوانسیون نباشد، ویا عدم مطابقت حقوقی است، بدین معنی که فروشنده کالایی تسلیم خریدار نماید که موضوع حقوق و ادعاهای شخص ثالث باشد. در حقوق مدنی ایران، مقررات ناظر به لزوم مطابقت کالا با قرارداد و ضمانت اجرای عدم مطابقت آن، از مواد قانون مدنی در مورد پیش بینی خیاراتی مانند: خیار رویت، خیارعیب، خیار تخلف وصف، خیار تبعض صفقه (در موردعدم مطابقت مادی)، و ضمان درک (در خصوص عدم مطابقت حقوقی)، قابل استنباط است. در این پژوهش قواعد و مقررات مربوط به مطابقت کالا با قرارداد و ضمانت اجراهای عدم آن در کنوانسیون بیع بین المللی کالا و قانون مدنی ایران از جنبه تطبیقی مورد بررسی قرار می گیرد.