هدف از مطالعه ی حاضر جداسازی فلور باکتریال هوازی در مجاری هوایی دستگاه تنفس شتر های به ظاهر سالم بود. نمونه ها از کشتارگاه نجف آباد جمع آوری و ظرف مدت 2 تا 3 ساعت در شرایط مطلوب (4 درجه ی سانتی گراد و دور از نور) به آزمایشگاه منتقل می شد. طی این مطالعه 120 نمونه از محوطه ی بینی-نای-لوزه و ریه ی (از هر کدام 30 نمونه) شترهای کشتار شده جمع آوری و آزمایشهای تشخیصی روی آنها به انجام می رسید. نتایج حکایت از آن داشت که باکتری ها اغلب از نوع کوکسی گرم مثبت و جنس های استافیلوکوکس، نایسریا، باسیلوس، استرپتوکوکس، اشریشیا کلای، کلبسیلا، سراشیا، نوکاردیا، مخمر به ترتیب با فراوانی نسبی 72/52%، 44/20%، 61/16%، 47/4%، 23/2%، 27/1%، 006/0%، 003/0%، 001/% می باشد. واژگان کلیدی : شتر، دستگاه تنفس، کشتارگاه، کوکسی گرم مثبت

چکیده در این بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی و انتقال فاکتور مقاومت در باکتریهای اشریشیاکلی جدا شده از شیر و پنیر غیرپاستوریزه به روش دیسک انتشاری مورد بررسی قرار گرفت. از 5 مورد جدایه اشریشیاکلی, 47 جدایه (94 درصد) نسبت به یک یا چند آنتی بیوتیک مقاومت نشان دادند. بیشترین مقاومت نسبت به کلیندامایسین و تتراسایکلین مشاهده شد. مقاومت نسبت به تتراسیکلین (65/27%)، استرپتومایسین (25/4%)، آمیکاسین (25/4%)، آمپی سیلین (4/23%)، نیتروفورانتوئین (51/8%)، جنتامایسین(38/6%)، تری متوپریم(12/2%)، سیپروفلوکساسین(25/4%) و کلیندامایسین (85/80%) مشاهده شد. مقاومت چهارگانه 10 درصد، مقاومت سه گانه 12 درصد و مقاومت دوگانه 28 درصد و مقاومت یگانه 44 درصد گزارش گردید. همه جدایه های اشریشیاکلی به نور فلوکساسین و نئومایسین حساس بودند. از 12 جدایه اشریشیاکلی که مقاومت آنتی بیوتیکی داشته و حساس به نالیدیکسیک اسید بودند,3 جدایه (25%) قادر به انتقال فاکتور مقاومت خود به سویه آزمایشگاهی e coli k12 بودند. واژه های کلیدی: مقاومت آنتی بیوتیکی، انتقال مقاومت، اشریشیاکلی k12، اشریشیاکلی

موش بدلیل اینکه می تواند مخزن و یا حامل بسیاری از میکروارگانیزم های بیماری زای انسانی باشد نقش مهمی در بهداشت عمومی ایفا می نماید. مطالعه ی حاضر با هدف تعیین حضور برخی عوامل باکتریایی بیماری زای مشترک در نمونه های سکوم، کبد، کلیه و نازوفارینکس موش های خانگی منازل حاشیه ای منطقه شهرکرد انجام گرفته است. تعداد صد و هفت موش از مناطق فوق بصورت تصادفی و با تله گذاری اخذ و جمع آوری شد. چهارصد و بیست و هشت نمونه نازوفارینکس، سکوم، کبد و کلیه (هر کدام صد و هفت) جهت جدا سازی باکتری های استرپتوباسیلوس مونیلی فورمیس، استرپتوکوکسی، استافیلوکوکوسی، سروتیپ های سالمونلا و اشریشیا کولی استفاده شد، جهت تشخیص آلودگی نمونه ها به لپتوسپیرا از روش pcr استفاده شد. آلودگی با لپتوسپیراهای بیماری زا، استرپتوباسیلوس مونیلی فورمیس و استافیلوکوکوس کوآگولاز مثبت در نمونه های کبد، کلیه و نازوفارینکس مشاهده نگردید. باکتری های جدا شده در این مطالعه عبارت بودند از اشریشیا کولی (9/58%)، پروتئوس ولگاریس (5/7%) و سروتیپ های سالمونلا (6/5%). از دیگر باکتری های غالب جدا شده می توان استافیلوکوکوس های کوآگولاز منفی (6/19%)، استرپتوکوکوس های آلفا همولایتیک (7/4%) و استرپتوکوکوس های بتا همولایتیک (5/7%) را نام برد.

بروسلوز یکی از مهمترین بیماری های عفونی مشترک بین انسان و دام می باشد که در حال حاضر اکثر نقاط کشور را به شکل مستقیم یا غیر مستقیم متاٌثر می سازد. احتمال درگیر شدن و منتقل کردن عامل بیماری توسط بز زیاد است. هدف از مطالعه حاضر تعیین میزان عفونت ناشی از بروسلا ملی تنسیس، تعیین میزان دفع باکتری و جمع آوری سوش های شایع از بزان منطقه شهرکرد می باشد. در این مطالعه از 360 راس بز نمونه اخذ گردید. بدین منظور از 12 گله در سطح منطقه شهرکرد بصورت تصادفی از هر بز ماده شیروار سه نمونه ی مجزای خون، شیر و واژن با رعایت اصول آسپتیک گرفته شد و در کنار یخ سریعا به آزمایشگاه پژوهشکده بیماری های مشترک منتقل گردید. سرم نمونه های خون جدا شده با تست رزبنگال غربال شدند و موارد رزبنگال مثبت جهت تعیین تیتر با تست رایت آزماتیش شدند . از تمامی نمونه های شیر و واژن کشت میکروبی تهیه گردید. تعداد 50 مورد (9/13%) از 360 نمونه خون واکنش مثبت در تست رزبنگال نشان دادند. از موارد رزبنگال مثبت 6 مورد (66/1%) با تست رایت مثبت و تعداد 19 مورد (27/5%) مشکوک و 25 مورد (94/6%) منفی گزارش گردید. از کشت میکروبی نمونه ی واژینال تعداد 10 مورد(77/2%) و نمونه ی شیر تعداد 12 مورد(33/3%) مشکوک ثبت گردید. برای تشخیص دقیق نمونه های مشکوک از تست pcr استفاده شد. موارد pcr مثبت نمونه های مشکوک کشت میکروبی، واژینال 6 مورد (66/1%) و شیر 10 مورد (77/2%) گزارش گردید. این مطالعه نشان داد درصد شیوع بیماری بروسلوز در بزان منطقه شهرکرد در مقایسه با دامهای مناطق استانهای دیگر کمتر است.

دستگاه های خود پرداز به دلیل قرار گیری در معرض هوا، گرد و غبار و تماس پوستی گسترده توسط کاربران متنوع با وضعیت بهداشتی متفاوت، احتمالاً آلوده به میکروارگانیزم های متعدد به ویژه میکروارگانیزم های بیماری زا می باشند. در این مطالعه صفحه کلید 100 دستگاه خودپرداز از 90 بانک مختلف در شهرستان های ایذه و شهرکرد به منظور ارزیابی آلودگی های باکتریایی از تاریخ مهر ماه تا بهمن ماه 1391 مورد بررسی قرار گرفت. نمونه گیری به وسیله ی سوآب استریل در دو محیط triptose soy broth و سرم فیزیولوژی انجام گرفت. آزمون های باکتری شناسی شامل چندین روش کشت، آزمایش های تشخیصی بیوشیمیایی و آزمایش آنتی بیوگرام به منظور تعیین حساسیت ضد میکروبی روی نمونه ها انجام شد. نتایج نشان داد که میانگین شمارش کلی باکتری های جدا شده از سطح دستگاه های خود پرداز در شهرستان های شهرکرد، ایذه و کل نمونه ها به ترتیب: cfu/cm²102 × 6/4، cfu/cm²102 × 8/2 و cfu/cm²102 × 7/3 بود. درصد آلودگی دستگاه های خود پرداز شهرستان شهرکرد به استافیلوکوکوس های کوآگولاز منفی 84%، گونه های باسیلوس 32%، استافیلوکوکوس اورئوس 28% و کلی فرم (کلبسیلا) 2% و درصد آلودگی دستگاه های خود پرداز شهرستان ایذه به استافیلوکوکوس های کوآگولاز منفی 76%، گونه های باسیلوس 50%، استافیلوکوکوس اورئوس %8 و کلی فرم 10% (8% کلبسیلا و 2% انتروباکتر) به دست آمد. در نهایت پس از آزمایش آنتی بیوگرام باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده، درصد مقاومت جدایه ها ی شهرستان های شهرکرد و ایذه به آنتی بیوتیک های پنی سیلین به ترتیب: 8/92% و 75%، آموکسی سیلین 7/85% و 75%، آمپی سیلین 4/71% و 75%، نیتروفوران 1/57% و 75%، تتراسایکلین 50% و 25%، جنتامایسین 8/42% و 25%، اریترومایسین 8/42% و صفر، سیپروفلوکساسین 2/14% و صفر، تریمتوپریم و سولفامتوکسازول 1/7% و صفر به دست آمد. تمام جدایه ها نسبت به کلیندامایسین، کلرامفنیکل، افلوکساسین، توبرامایسین، ونکومایسین و سفوتاکیسم حساسیت نشان دادند. حضور پاتوژن ها در دستگاه خودپرداز نشان دهنده ی آن است که این میکروارگانیزم ها می توانند عامل انتقال باکتری های پاتوژن در بین کاربران باشند و شستشوی دست، رعایت بهداشت فردی و ضد عفونی کردن دوره ای صفحه کلید ها بهترین راه کاهش آلودگی در کاربران می باشد.

یکی از مسائل مهم در علوم باکتریولوژی، شناسایی یا تشخیص بیوفیلم و درمان متعاقب آن می باشد. این پدیده ممکن است حضور بیماری های مزمنی را توضیح دهد که می توانند دوره ی مزمن را ادامه دهند و نسبت به درمان ها با عاملان ضد میکروبی مقاوم بمانند. بسیاری از پاتوژن های باکتریایی شایع در حیوانات نیز به عنوان ایجاد کننده ی بیوفیلم مطرح هستند. بررسی حاضر با هدف ارزیابی تأثیر دو ضد عفونی کننده ی بنزالکونیوم کلراید و کلرهگزیدین روی جدایه های باکتریایی 4 جنس اشریشیا کلای، سالمونلا، استافیلوکوکوس ارئوس و استرپتوکوکوس آگالاکتیه انجام شد.

بیوفیلم ها جمعیتی از سلول های باکتری هستند که در ابتدا با نیروی واندروالسی به طور سست به سطوح بی جان یا بافت زنده متصل می شوند و سپس با تولید پلی مر های خارج سلولی و ایجاد ماتریکس اگزو پلی ساکاریدی موجب اتصال برگشت ناپذیر سلول ها به سطوح می شوند. توسعه ی بیوفیلم باعث مقاومت باکتری نسبت به درمان های آنتی بیوتیکی شده و می تواند منجر به بروز مشکلات حاد در این زمینه شود. در محیط های بیمارستانی بیوفیلم میکروبی روی سطوح مختلف به عنوان یک مخزن انتقال عفونت مطرح می شود و مسئول ایجاد 65% ازموارد عفونت های بیمارستانی است. بررسی حاضر با هدف ارزیابی تأثیر نانونقره روی گروهی از باکتری های بیماریزای انسانی انجام گرفت. برای این منظور 52 جدایه از 4 جنس سودوموناس ائروجینوزا، استافیلوکوکوس اورئوس، اسینتوباکتر بومانی و انتروباکتر مورد بررسی قرار گرفت. همه ی جدایه ها بیوفیلم تولید کردند. از هر جنس 10 جدایه که بیوفیلم متوسط تا قوی را ایجاد کرده بودند انتخاب شد. میانگین mic نانونقره برای باکتری های سودوموناس ائروجینوزا، استافیلوکوکوس اورئوس، انتروباکتر و اسینتوباکتر بومانی به ترتیب ppm (1/3، 25/6، 1/3، 5/12) بود. با معرف نانونقره تا حد زیادی از تشکیل بیوفیلم در همه ی باکتری ها جلوگیری شد و با کاهش غلظت نانونقره قدرت تشکیل بیوفیلم افزایش پیدا کرد. نتایج بدست آمده نشان می دهد که سلول های بیوفیلم به نانونقره حساس هستند و استفاده از نانونقره در غلظت های mic رشد سلول های بیوفیلم را تا حد زیادی متوقف می کند

در کارخانجات لبنی بررسی بار میکروبی هوا و نقش عوامل محیطی روی آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این مطالعه با هدف تعیین آلودگی میکروبی هوای بخش های مختلف تولید در کارخانجات لبنی شهرستان شهرکرد انجام شد. در این بررسی نمونه گیری با روش رسوب گذاری sedimentation)) انجام شد. آزمون ها با تکرار سه گانه انجام شد. تجزیه و تحلیل میکروبی، شامل شمارش کل باکتری‎های هوازی، استافیلوکوکوس‎ها، کلی‎فرم‎ها، باسیلوس‎ها، مخمرها و کپک ها بود. در هر سری نمونه گیری پلیت‎های حاوی محیط کشت مورد نظر به مدت 1 ساعت، به فاصله 1متر از دیوار و هر مانع دیگر و ارتفاع 1 متر از زمین (1/1/1) در بخش‎های مختلف قرار داده شد و بعد از این مدت به آزمایشگاه منتقل و به مدت 48 ساعت در دمای 37درجه سانتی‎گراد گرمخانه، گذاشته شد. بعد از شمارش کلی کلنی‎ها، هویت کلنی‎های جدا شده بر اساس رنگ‎آمیزی و شکل آن‎ها در زیر میکروسکوپ مشخص و با انجام تست‎های بیوشیمیایی اختصاصی، هویت باکتری جدا شده تعیین شد. برای ارزیابی هوا از نظر اسپور قارچ‎ها از پلیت حاوی محیط پوتیتو‎دکستروز آگار حاوی کلرامفنیکل استفاده شد. کلنی‎های کپک و مخمر رشد کرده شمارش و ثبت گردید. قارچ‎های رشد یافته با استفاده از روش‎های روتین آزمایشگاهی شامل تعیین خصوصیات ماکروسکوپی و میکروسکوپی به روش تیزمونت و اسلاید کالچر تعیین جنس شدند. نتایج این مطالعه نشان داد که تعداد کل باکتری‎ها در هوای کارخانه a در قسمت تولید ماست بیشترین مقدار و برابر cfu 104×6/2 وکمترین در سردخانه برابر cfu 103×2/1 در هر متر مربع و در کارخانه b نیز بیشترین آلودگی هوا در قسمت پاستوریزاسیون به تعداد cfu 104×4/2 و کمترین آلودگی در سردخانه برابر cfu 102×5/4 در هر متر مربع می‎باشد. از تعداد کل کلنی‎های جدا شده در این بررسی، میزان آلودگی به کوکوس‎های گرم مثبت 44%، باسیل‎های گرم مثبت 1/53%، باسیل‎های گرم منفی 7/2% و کوکوس گرم منفی 57/0% بود. از میان باکتری‎های جدا شده بیشترین گونه باکتریایی به ترتیب مربوط به باسیلوس سرئوس، استافیلوکوکوس اورئوس و اشریشیا‎‎‎ کلی بود. همچنین نتایج شمارش تعداد قارچ در هوای این کارخانه‎ها نشان داد که بیشترین آلودگی قارچی در هوای کارخانه a در قسمت تولید پنیر به میزان cfu 103×7/2 و کمترین در قسمت سردخانه به میزان cfu102×5 در هر متر مربع هوا و در کارخانه b بیشترین آلودگی قارچی هوا در قسمت بسته بندی به میزان cfu103×7/1 و کمترین در قسمت سردخانه برابر cfu102 در هر متر مربع هوا می‎باشد. از مجموع 313 کلنی قارچی مختلف جدا شده، 3/60% مربوط به مخمرها، 6/14% تریکوسپوروم، 6/7% پسیلومایسس، ژئوتریکوم و مادورلا هر کدام 7/5%، 5/2% کلادوسپوریوم، آسپرژیلوس 2/2%، ریزوپوس 1% و مونیلیا 1% را به خود اختصاص دادند. با توجه به میزان استاندارد آلودگی میکروبی هوا که توسط انجمن بهداشت عمومی آمریکا (apha) پیشنهاد شده است برای شمارش پلیت‎های هوازی در هوای مناطق فرآوری مواد‎غذایی به روش پلیت کشت رسوبی cfu 103×3 در هر متر مربع هوا برآورد شده است، لذا نتایج این مطالعه نشانگر این است که هوای کارخانه‎های مورد بررسی در قسمت‎های مختلف، آلودگی بالایی داشته و امکان انتقال آلودگی به فرآورده‎های تولیدی در این کارخانجات بسیار بالا می‎باشد.

بیوفیلم ها جمعیتی از سلول های باکتری هستند که در ابتدا با نیروی واندروالسی به طور سست به سطوح بی جان یا، بافت زنده متصل می شوند و سپس با تولید پلی مر های خارج سلولی و ایجاد ماتریکس اگزو پلی ساکاریدی موجب اتصال برگشت ناپذیر سلول ها به سطوح می شوند. توسعه ی بیوفیلم باعث مقاومت باکتری نسبت به درمان های آنتی بیوتیکی شده و می تواند منجر به بروز مشکلات حاد در این زمینه شود.در محیط های بیمارستانی بیوفیلم میکروبی روی سطوح مختلف به عنوان یک مخزن انتقال عفونت مطرح می شوند و مسئول ایجاد 65% عفونت های بیمارستانی هستند. بررسی حاضر با هدف ارزیابی تأثیر دو ضدعفونی کننده ی بنزالکونیوم کلراید و کلرهگزیدین روی گروهی از باکتری های بیماریزای انسانی انجام گرفت. برای این منظور 52 جدایه از 4 جنس پزودوموناس ائروجینوزا، استافیلوکوکوس اورئوس، انتروباکتر و اسینتوباکتر مورد بررسی قرار گرفت. همه ی جدایه ها بیوفیلم تولید کردند. از هر جنس 10 جدایه که بیوفیلم متوسط تا قوی را ایجاد کرده بودند انتخاب شد. میانگین mic ضدعفونی کننده ی بنزالکونیوم کلراید برای باکتری های پزودوموناس ائروجینوزا، استافیلوکوکوس اورئوس، انتروباکتر و اسینتوباکتر به ترتیب 14/.، 2/.، 18/. و 17/. و میانگین mic ضدعفونی کننده ی کلرهگریدین برای باکتری های فوق به ترتیب 001/.، 00013/.، 00/. و 00003/. گرم بر میلی لیتر بود. رشدپلانکتونی باکتری پزودوموناس ائروجینوزا در حضور بنزالکونیوم کلراید در 60% موارد در 4/1mic و در 40% موارد در 8/1mic مهار شده بود. این نتایج برای استافیوکوکوس اورئوس در 80% موارد در 4/1mic و در 20% موارد در 8/1mic و برای اسینتوباکتر در 70% موارد در 4/1mic و 30% موارد در 8/1mic مهار شده بود. برای ضدعفونی کننده ی کلرهگزیدین رشد پلانکتونی پزودوموناس ائروجینوزا و انتروباکتر در 60% موارد در 4/1mic و 40% موارد در 8/1mic و برای باکتری های اسینتوباکتر و استافیلوکوکوس اورئوس در 40% موارد در 4/1mic و 60% موارد در 8/1mic مهار شده بود. بیوفیلم در هیچ یک از رقت های mic و mic2 تولید نشد، و با کاهش رقت ضدعفونی کننده قدرت تشکیل بیوفیلم افزایش پیدا کرد. نتایج بدست آمده نشان می دهد که سلول های پلانکتونی در مقایسه با سلول های بیوفیلم حساسیت یبشتری دارند و استفاده از ضدعفونی کننده در غلظت های mic رشد سلول های بیوفیلم و پلانکتونی را ریشه کن می کند و نیازی به استفاده از غلظت بالاتر از mic نمی باشد.

mycoplasma gallisepticumیکی از مهم ترین پاتوژن های پرندگان است که ضررهای اقتصادی فراوانی به صنعت پرورش طیور، در سراسر دنیا، از جمله ایران وارد می کند. هدف ما از مطالعه حاضر مشخص کردن تنوع مولکولی وآنالیز فیلوژنی تعداد 14 سویه m. gallisepticumجدا شده از پرندگان ایران در سال های 1388-1391 (شامل 12 جدایه از گله های مرغ پرورشی، 1 جدایه از کبک پرورشی و 1 جدایه از طاووس)، همراه با واکسن سویه ts-11، بر اساس واکنش زنجیره ایی پلیمراز و تعیین توالی اختصاصی ژن pvpa، که کد کننده یکی از مهم ترین واسطه های اتصال سلولی دخیل در روند بیماری زایی باکتری است، و مقایسه آن ها با سویه های ثبت شده در بانک ژن می باشد، که روند تغییرات مولکولی ایجاد شده در سویه های جدا شده از ایران و آنالیز فیلوژنی آن ها را، بر اساس این ژن مشخص کنیم، همچنین در ادامه، با استفاده از تکنیک آنالیز hrm، واکنشی برای جداسازی و نشان دادن اختلاف موجود بین سویه های وحشی و واکسن طراحی کردیم. در تعیین توالی ژن pvpaو به دنبال آن، آنالیز فیلوژنی، مشخص شد که سویه های جدا شده از پرندگان ایران در دو گروه فیلوژنی قرار می گیرند، 12 سویه جدا شده از گله مرغ پرورشی و سویه جدا شده از کبک در یک گروه (گروه 1) و سویه جدا شده از طاووس در گروه دیگر (گروه 4) قرار گرفتند. 51 نوکلئوتید در ناحیه dr-1و dr-2ژن pvpaدر سویه های جدا شده از مرغ پرورشی و کبک حذف شده بودند، 63 نوکلئوتید هم در سویه جدا شده از طاووس حذف شده بود و تفاوت در سویه های جدا شده از مرغ پرورشی تنها در یک نوکلئوتید بود که نتیجه گیری شد که احتمالاً این سویه، سویه بومی موجود در ایران است. با توجه به وجود پلی مورفیسم در توالی pvpaژن سویه جدا شده از طاووس، سویه مذکور به عنوان سویه اگزوتیک در نظر گرفته شد. سویه های جدا شده شباهت کمی با واکسن سویه ts-11داشتند. در آنالیز hrmنمونه ها، 4 نمودار مختلف، به خوبی اختلاف ژنتیکی بین سویه های جدا شده از ایران و واکسن ts-11 را نشان دادند، لذا تکنیک آنالیز hrmژن pvpaبه عنوان یک روش سریع و قابل استفاده برای نشان دادن تفاوت میان سویه هایm. gallisepticumدر نظر گرفته شد.

ساکارومایسس سرویزیه واریته ی بولاردی مخمری متعلق به رده ی آسکومایست هاست. عموماً آن را س. بولاردی می نامند. این مخمر یکی از کاربردی ترین پروبیوتیک ها در دنیای پزشکی و دام پزشکی محسوب می شود. به منظور کاهش هزینه های کشت، هدف این پایان نامه، تهیه ی محیط کشت مناسب برای س. بولاردی از ملاس چغندر قند و سرم حیوانات در نظر گرفته شد. تحقیق در قالب یک طرح بلوک کاملا تصادفی با روش فاکتوریل (3×3) شامل 5، 10 و 20 % ملاس و 0، 1 و 5 % سرم تنظیم شد. ph همه ی محیط ها توسط اسید استیک 5.6 تنظیم شد. پس از آن 106 ذره مخمر به محیط های کشت اضافه شد و 48 ساعت در دمای 37 درجه ی سانتی گراد انکوبه شدند. میانگین شمارش مخمر به ترتیب 20033±273333، 34428±228666، 170485±317333، 99042±526666، 293675±658666، 31262±445333، 100425±499333، 38314±516000، 107057±514666 ذره در میلی لیتر بود. به منظور بهینه سازی محیط کشت، ویتامین ها و ویتامین ها در ترکیب با مواد معدنی (سنتریوم®)، با غلظت 5/0 % به بهترین غلظت از ترکیب ملاس و سرم اضافه شدند. میانگین میزان رشد به ترتیب 57143±303333 و 143615±354666 ذره در میلی لیتر بود. آزمون آنالیز واریانس یک طرفه نشان داد میزان رشد مخمر در گروه 10 % ملاس و 1 % سرم به طور معنی داری با گروه 5 % ملاس؛0 % سرم و گروه 5 % ملاس؛ 1 % سرم و گروه10% ملاس؛ 0% سرم به شکل پلیت و گروه 10% ملاس؛ 1% سرم؛ 5/0% مولتی ویتامین در ph 6.3 اختلاف دارد. همچنین گروه 20 % ملاس؛ 10 % سرم؛ 1 % سنتریوم رشد بیشتری از گروه 5 % ملاس؛ 1% سرم داشت ( 05/0 p<). چون افزودن ویتامین و مواد معدنی رشد معنی داری را حاصل نکرد، از این رو می توان چنین نتیجه گرفت که ترکیب ملاس و سرم می تواند احتیاجات اولیه ی رشد مخمر س. بولاردی را فراهم کند.

چکیده ندارد.