هدف از انجام این تحقیق، بررسی عوامل موثر بر بهبود مدیریت کلاس تربیت بدنی از دیدگاه دبیران تربیت بدنی شهر بروجرد در سال تحصیلی 90-1389 بود. این تحقیق از نوع توصیفی- پیمایشی و به روش میدانی انجام شده است. جامعه آماری تحقیق حاضر تمامی دبیران تربیت بدنی زن و مرد آموزشگاههای شهرستان بروجرد در سال تحصیلی 90-1389 می باشد(105n=). بدلیل محدود بودن جامعه آماری تمامی آن به روش سرشماری مورد بررسی قرار گرفت،که از میان پرسشنامه های برگشتی تعداد 95 پرسشنامه(47/90%) قابل استفاده بود. ابزار بکار رفته در این تحقیق، پرسشنامه استاندارد مدیریت کلاس مک کورماک(1997) است. این پرسشنامه مشتمل بر 42 سوال است که پاسخگویی به آن بر مبنای مقیاس پنج ارزشی لیکرت از بسیار کم تا بسیار زیاد می باشد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه با نظرخواهی از اساتید دانشکده تربیت بدنی اهواز مورد تایید قرارگرفت. پایایی درونی از طریق آلفای کرونباخ 86/0 برآورد گردید. روش های آماری بکار رفته شامل شاخص های آمار توصیفی فراوانی، درصد فراوانی، میانگین، جداول و نمودارها برای توصیف داده ها و از آزمون فرید من برای رتبه بندی عوامل، از آزمون های یومن ویتنی و کروسکال والیس برای مقایسه تفاوت دیدگاه آزمودنی ها استفاده شد. نتایج نشان داد از میان سه دسته خرده مقیاس پرسشنامه، عوامل مربوط به معلم، سایر عوامل و عوامل مربوط به امکانات و تجهیزات به ترتیب در رتبه های اول تا سوم قرار گرفتند. از میان عوامل اثرگذار بر بهبود مدیریت کلاس، عامل تجهیز امکانات ورزشی با میانگین رتبه 25/24 در رتبه اول و تجارب تدریس و کلاسداری با میانگین رتبه 53/21 در رتبه دهم قرار گرفت. همچنین از دیدگاه دبیران ابتدایی علاوه بر اولویت های کلی عوامل استفاده از اماکن و سالن ورزشی در ساعات ورزش، تقویت و تشویق به وسیله معلم و همچنین جذب شاگرد به ورزش، از دیدگاه دبیران راهنمایی تقویت و تشویق به وسیله معلم و از دیدگاه دبیران متوسطه وضع قانون و مقررات کلاسی از عوامل تاثیرگذار بر بهبود مدیریت کلاس تربیت بدنی بودند.

مقدمه: هدف از مطالعه حاضر ارتباط بین ترکیب بدنی و حداکثر اکسیژن مصرفی (vo2max) با عملکرد ریوی کشتی گیران فرنگی استان خوزستان می باشد.حداکثر اکسیژن مصرفی به عنوان یک شاخص در جهت پیشرفت و توسعه ی برنامه های تمرینی مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین به عنوان یک معیار جهت سنجش ظرفیت های تنفسی نیز به شمار می رود (ویلمور و پلاک1973). افرادی که چربی بدنی بالاتری دارند به هنگام اجرای فعالیت های هوازی با نوعی وزن حاصل از چربی اضافه بدن مواجه هستند که این اضافه وزن عملکرد آنان را تضعیف می کند. مطالعه انجام شده به روی دانشجویان پسر رشته تربیت بدنی نشان می دهد که میان درصد چربی بدنی نمونه های تحقیق و توان هوازی آنان ارتباط منفی معناداری وجود دارد روش:تحقیق حاضر نیمه تجربی و جامعه اماری را کشتی گیران حرفه ای فرنگی کار استان خوزستان تشکیل دادند که در سال 90 به صورت حرفه ای مشغول به ورزش بودند از بین کل کشتی گیران فرنگی استان 14 نفر کشتی گیر سبک (bmi<25) و12 نفر کشتی گیر سنگین وزن (bmi>25) به صورت هدفمند و در دسترس؛ انتخاب شدند ابزار اندازه گیری شامل دستگاه بادی کامپوزیشن oylmpia3.3) ) و گاز آنالیزور (gunshorn) و تردمیل( h/p/cosmos) بود. جهت تعیین vo2max شرکت کنندگان از آزمون استاراند روی تردمیل استفاده گردید. بعد از بررسی نرمال بودن داده ها با استفاده از کلموگراف اسمیرنوف ؛ از همبستگی پیرسون برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج:همبستگی مثبت و معنی داری بین vo2max و شاخص تنفسی در هر دو گروه که در گروه سبک وزن در شاخص fev1(728/0r= ،001/0p=)و در fvc(659/0r= ،010/0p=) در گروه سنگین وزن در شاخص fev1(752/0r=، 005/0p=) و در شاخص (644/0r= ،024/0p= )مشاهده شد . همچنین بین وزن با شاخص های تنفسی در گروه سنگین وزن در شاخص fev1(846/0r= - ، 001/0p=) و در شاخص fvc( 736/0r= - ،006/0p=) رابطه منفی معناداری مشاهده شد ولی در گروه سبک وزن در شاخص fev1(027/0r= ، 928/0p= ) و در شاخص fvc(322/0r= ، 261/0p=) رابطه معنی داری مشاهده نشد بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که شاخص عملکرد ریوی با میزان vo2maxرابطه مستقیم دارد یعنی با افزایش عملکرد ریوی vo2max نیز افزایش می یابد همچنین دیگر نتایج مطاله آشکار کرد که با افزایش وزن و افزایش درصد چربی بدن شاخص های تنفسی کاهش می یابد. واژه های کلیدی: vo2max و شاخص های تنفسی ، کشتی گیران ،

هدف از تحقیق حاضر، مقایسه تاثیر بازخورد پس از کوشش های موفق، ناموفق و ترکیبی بر یادگیری مهارت پرتاب از بالای شانه درکودکان پسر کم توان دهنی شهر اهواز می باشد. جامعه آماری شامل کودکان پسر کم توان ذهنی 12-9سال شهر اهواز تشکیل می دادند که از بین آنان 60 دانش آموز به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تصادفی انتخاب و پس از انجام پیش آزمون در 4 گروه بازخوردی (پس از کوشش های موفق ، ناموفق، ترکیبی و گروه کنترل) قرار گرفتند. به آزمودنی های گروه کوشش های موفق بعد از کوشش های موفق ، به آزمودنی های گروه کوشش های ناموفق بعد از کوشش های ناموفق و به آزمودنی های گروه کوشش های ترکیبی به تمامی کوشش ها بازخورد داده می شد. تجزیه و تحلیل داده از طریق روش تحلیل واریانس یکراهه و تحلیل واریانس مرکب با اندازه گیری روی عامل بلوک ها برای تعیین تفاوت های درون گروهی و بین گروهی استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان داد در مرحله اکتساب، گروه بازخوردی پس از کوشش های ترکیبی نسبت به سه گروه دیگر برتری معنی داری داشته، اما در مرحله یادداری و انتقال گروه بازخوردی پس از کوشش های موفق عملکرد بهتری نسبت به سه گروه دیگر نشان داد (05/0p<). به طور کلی توصیه می شود در یادگیری مهارت کودکان کم توان ذهنی از بازخورد افزوده با تواتر بالا و مثبت استفاده شود.

هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر تداخل زمینه ای در شرایط پنهان و آشکار بر یادگیری انواع مهارت پاس بسکتبال بوده است. بدین منظور، 60 آزمودنی (چهار گروه 15 نفری) از میان دانش آموزان پسر مقطع هفتم متوسطه شهر اهواز به صورت خوشه ای چندمرحله ای تصادفی انتخاب و به طور تصادفی به چهار گروه تمرین مسدود-آشکار، مسدود-پنهان، تصادفی-آشکار و تصادفی-پنهان تقسیم شدند که در دو گروه پنهان از تکلیف دو گانه حروف حافظه استفاده شد. این تحقیق شامل چهار مرحله پیش آزمون، اکتساب، یادداری فوری و تأخیری بود. تکلیف مورد نظر در این تحقیق شامل سه نوع پاس بسکتبال (پاس دو دست داخل سینه، دو دست بالای سر و یک دست از پهلو) بود. در تحقیق حاضر، به منظور ارزیابی و نمره دادن به سه مهارت پاس بسکتبال، از آزمون پاس بسکتبال پورتر و همکاران (2007) استفاده گردید. آزمودنی ها بعد از 12 کوشش تمرینی (برای هر مهارت 4 کوشش)، در مرحله پیش آزمون، به مدت 5 جلسه در 5 روز متوالی به تمرین پرداختند. یادداری فوری بلافاصله بعد از پایان جلسات تمرینی و آزمون یادداری تأخیری72 ساعت بعد از پایان مرحله اکتساب انجام گرفت. نتایج آزمون گرین هاوس گیزر نشان داد که تداخل زمینه ای هم در شرایط آشکار و هم در شرایط پنهان به طور معنی داری بر اکتساب، یادداری فوری و تأخیری مهارت پاس تأثیرگذار است، همچنین بین دو روش تمرینی مسدود و تصادفی هم در شرایط آشکار و هم در شرایط پنهان در مرحله اکتساب، گروه مسدود عملکرد بهتری داشت ولی در مراحل یادداری فوری و تأخیری تفاوتی بین گروه ها دیده نشد و بین دو شرایط آشکار و پنهان هم در شیوه تمرین مسدود و هم در شیوه تصادفی در مرحله اکتساب گروه یادگیری آشکار عملکرد بهتری داشت ولی در مراحل یادداری فوری و تأخیری تفاوتی بین گروه ها وجود نداشت. این پژوهش پیشنهاد می کند که مربیان بهتر است برای آموزش به نوجوانان مبتدی به جای استفاده از تمرین تصادفی از تمرین مسدود استفاده کنند و همچنین این تحقیق از شیوه یادگیری پنهان نیز حمایت می کند.