ماهی کپور نقره ای (آزاد پرورشی) با نام علمی (valenciennes) hypophthalmichthys molitrix و نام انگلیسی silver carp از اعضای خانواده cyprinidaeمی باشد. ماهی کپور نقره ای در رودخانه های ساحل آسیایی اقیانوس آرام از رود آمور در شمال تا رود پرل در جنوب چین یافت می شود. پراکنش این ماهی در ایران در تالاب انزلی و رودخانه سفیدرود می باشد. این ماهی به خاطر نوع خاص تغذیه ای خود یعنی تغذیه از پلانکتون های گیاهی در لایه های سطحی آب که معمولاً غنی از پلانکتون است به سر می برد. تعداد 30 عدد ماهی ازسه زیستگاه مختلف (شهرستان نمین، اطراف تهران و اطراف شیراز) از استخرهای پرورش ماهی انتخاب شد. به منظور تهیه مقاطع میکروسکوپیک از نمونه ها، از روش معمول تهیه مقاطع بافتی استفاده گردید. رنگ آمیزی نیز با روش عمومی هماتوکسیلین- ائوزین (h&e) انجام شد. مطالعات با استفاده از میکروسکوپ نوری صورت گرفت. در این مطالعه خصوصیات بافتی لوله گوارش شامل حفره دهان، حلق، مری، روده (این ماهی فاقد معده است) در ماهی کپور نقره ای بررسی شد. مشاهدات میکروسکوپیک نشان داد که: حفره دهانی و حلق شامل لایه های مخاط و زیرمخاط می باشد. عضله مخاطی بجز روده در سایر بخشهای دستگاه گوارش مشاهده نشد. بافت پوششی حفره دهان و حلق از نوع مطبق شاخی نشده است. بافت پوششی روده متشکل از سلول های استوانه ای ساده است. سلول های موکوسی در ناحیه حلق، مری و روده مشاهده شدند. جوانه های چشایی فقط در ناحیه حلق دیده شدند. مخاط در ناحیه حلق، مری و روده حالت چین خورده دارد. در مری و روده 4 لایه مخاط، زیرمخاط، ماهیچه، ادوانتیس در مری و سروز در روده قابل تشخیص است. لایه عضلانی در روده به صورت دو لایه عضله صاف (درونی حلقوی و بیرونی طولی) می باشد درحالیکه در مری لایه ماهیچه ای شامل دو لایه عضله مخطط (بیرونی حلقوی و درونی طولی) است. مابین دو لایه عضلانی روده عقده های عصبی نیز مشاهده شد. کریپتها، غدد لوله ای، ندولهای لنفی و سکوم های پیلوری در روده مشاهده نشد. هیچ گونه تفاوت هیستولوژیکی در ماهیان سه زیستگاه مشاهده نشد.

چکیده: حضور وانادیوم در سیتم های بیولوژیکی و نقش های احتمالی فیزیولوژیکی آن، از جمله افزایش فعالیت انسولین و فعالیت ضد سرطانی، توجه پژوهشگران را برای تحقیق در این زمینه جلب کرده است. کمپلکس های vo-salen و5-br-meso-vo-salen سنتز و فعالیت آنتی اکسیدانی آنها با استفاده از روش احیاء dpph اندازه گیری شد. تأثیر شیب غلظت کمپلکس های فوق بر روی دو رده سلولی hela و mccoy در زمان های 8، 16 و 24 ساعت مورد ارزیابی قرار گرفت. سایتوتوکسیتی و توانایی زیستی سلول ها، با استفاده از رنگ آمیزی تریپان بلو و آزمون احیاء mtt بررسی شد. این نتایج نشان دهنده فعالیت ویژه آنتی اکسیدانی کمپلکس های vo-salen و5-br-meso-vo-salen بود. بطوریکه rc50 برابر با 6/654 برای کمپلکس vo-salenو 7/281 میکرومولار برای کمپلکس5-br-meso-vo-salen بود. آزمایش های سایتوتوکسیسیتی نشان داد که vo-salenموثرتر از کمپلکس 5-br-meso-vo-salen می-باشد. ic50 کمپلکس vo-salenبر روی سلول hela برابر با 09/636 میکرومولار و برای کمپلکس 5-br-meso-vo-salen برابر با 8/439 میکرومولار در تیمار به مدت 24 ساعت بود. اثرات القاء آپوپتوز در سلول ها از طریق قطعه قطعه شدن dnaدر سلول ها تأیید گردید. تأثیر شیب غلظت و زمان بر روی قطعه قطعه شدن dna سلول ها و شکافته شدن نوکلئوزوم های داخلی مطالعه گردید. نتایج نشان داد که قطعه فطعه شدن dna افزایش ویژه ای بصورت وابسته به زمان و غلظت دارد. اتصال کمپلکس ها به dnaبا استفاده از پلاسمید pet30bارزیابی شد که نتایج نشان داد که کمپلکس vo-salenقادر به اتصال به dnaاست اما 5-br-meso-vo-salen نتایج متفاوتی را در غلظت های مختلف نشان داد.

ترکیبات کومارینی و فورانوکومارینی متعددی در گیاه جاشیر ( prangos pabularia ) شناسایی شده است . که اثرات ضد سرطانی این ترکیبات در نتیجه حذف رادیکال های آزاد ، تعدیل و مهار فعالیت های آنزیمی و سمیت سلولی است . هدف از این پژوهش بررسی اثر عصاره دی کلرو متا نی ریشه گیاه جاشیر بر رشد و تکثیر رده سلول های سرطانی hela وmc-coy در محیط کشت می باشد. رده های سلولی hela و mc-coy از بانک سلولی انستیتو پاستور ایران تهیه و تحت شرایط کنترل شده کشت داده شد، سلول ها برای تیمار به میکروپلیت های 24 خانه منتقل گردیدند، در هر چاهک 105 × 3 سلول در محیط کشت rpmi حاوی 10 درصد fcs قرار گرفت . سلول ها در مجاورت غلظتهای مختلف (0.05 ،0.1 ، 0.5 ,0.75 و1میلی گرم در میلی لیترعصاره گیاه prangos.pabularia ) قرار گرفتند. تیماردر بازه های زمانی 4 ،8 ،16 و24 ساعت انجام شد و میزان سیتوتوکسیسیتی عصاره با استفاده از تست mtt ، آزمون شمارش سلولی تریپان بلو انجام شد . تغییرات مورفولوژیکی برای بررسی نوع مرگ سلولی به وسیله رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین و بررسیهای الکتروفورزی dna و پروتئین به منظور بررسی القاء آپوپتوزیس انجام شد. نتایج نشان می دهد که عصاره p. pabularia دارای اثر کشندگی وابسته به غلظت و زمان است و این اثر برای سلول hela با ic50 برابر 515/0میلی گرم در میلی لیتر و برای سلول mc-coy با ic50برابر526/ 0میلی گرم در میلی لیتر در 24 ساعت با تست mtt بدست آمد. اثرات آنتی اکسیدانی عصاره با rc50 برابر 08/0 ،17/0 و38/1 میلی گرم در میلی لیتر به ترتیب برای عصاره های dcm ، metanol و n-hexan به دست آمد.