نام پژوهشگر: علی محمد خواه

استفاده از ضایعات برنج برای حذف سورفکتانت از محلول های آبی
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه گیلان - دانشکده علوم پایه 1389
  ابراهیم غیاثی   علی محمد خواه

هدف از این کار مطالعه برجذب ستیل تری متیل آمونیوم برمید (ctab) به عنوان یک سورفکتانت کاتیونی از محلول آبی بر روی پوسته برنج می باشد. اثر پارامترهای مهم از قبیل ph محلول، زمان تماس، غلظت اولیه ctab و مقدار جاذب بر روی برجذب ctab مورد بررسی قرار گرفت. مقدار برجذب ctab با افزایش ph، زمان تماس و مقدار پوسته برنج و با کاهش غلظت اولیه ctab، افزایش یافت. یک آزمون آزمایشگاهی با استفاده از طراحی فاکتوریلی کامل 24 انجام شد. در سطح اطمینان 95%، ph، زمان تماس (جاذب و برجذب شونده)، مقدار جاذب، غلظت اولیه ctab ، برهم کنش بین ph و غلظت اولیه ctab، برهم کنش بین زمان تماس و مقدار جاذب، برهمکنش بین ph و زمان تماس و غلظت اولیه ctab (برهم کنش سه تایی) و برهم کنش بین ph و مقدار جاذب و غلظت اولیه ctab (برهم کنش سه تایی) بر روی برجذب ctab از محلول آبی تاثیر دارد. غلظت باقی مانده ctab در محلول آبی بوسیله طیف نورسنجی با استفاده از روش پیکریک اسید و در طول موج 375 نانومتر تعیین گردید. داده های آزمایشگاهی به کمک ایزوترم های لانگمویر و فروندلیچ مورد ارزیابی قرار گرفت که برجذب از ایزوترم لانگمویر پیروی می کرد. مطالعات سنتیکی انجام گرفت و داده ها با استفاده از معادله های سرعت واکنش شبه درجه اول وشبه درجه دوم بررسی شد که سنتیک برجذب از معادله شبه درجه دوم پیروی می کرد.

اصلاح کائولینیت برای افزایش ظرفیت برجذبی و پایه کاتالیزوری
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه گیلان - دانشکده علوم پایه 1389
  مهدی لطفی   محمد علی زنجانچی

تیتانیم دی اکسید (tio2) در زمین? تخریب آلاینده های موجود در آب به عنوان یک فوتوکاتالیست موثر بسیار مورد توجه است. در سالهای اخیر تثبیت فوتوکاتالیستها بر روی کانیهای مختلف برای بهبود عملکرد آنها گزارش شده است. در کار حاضر کامپوزیتهای دو جزئی با افزایش tio2 به کائولن و سه جزئی با افزایش tio2 و تنگستوفسفریک اسید (tpa) به کائولن تهیه شدند. کامپوزیتهای tio2-kaolin وtpa-tio2-kaolinبا مقادیر متفاوتی از tio2 و tpa در کائولن به روش رسوبدهی شیمیایی و با استفاده از کائولن خام، تیتانیم تترا کلراید و تنگستوفسفریک اسید تهیه شدند.خواص و ویژگیهای این فوتوکاتالیستها با استفاده از تکنیکهای پراش سنجی پرتو ایکس (xrd)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem)، آنالیز پاشند? پرتو ایکس (edx)، اسپکتروسکوپی زیر قرمز (ir)، تیتراسیون پتانسیومتری سنجش ph در نقط? بار صفر و سنجشگر مساحت سطح (bet) مطالعه و بررسی شدند. اصلاح ساختار کائولن با وارد کردن tpa-tio2 به ساختار سبب بهبود خصوصیات برجذب و فوتوکاتالیستی آنها می شود. کامپوزیتها جهت حذف رنگدان? کاتیونی متیلن بلو در آب آزمایش شدند. درکامپوزیتهایtio2-kaolin با افزایش میزان تیتانیم دی اکسید از ظرفیت برجذب کاسته شده ولی فعالیت فوتوکاتالیستی افزایش می یابد. در کامپوزیتهای سه جزئی با افزایش tpa نقط? بار صفر کامپوزیت به طرف ph های پایینتر جابجا شده و موجب افزایش ظرفیت برجذب متیلن بلو می شود.

استفاده از برخی جاذب های اصلاح شده با سورفاکتانت ها برای حذف رنگینه ها از محلول های آبی
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه گیلان - دانشکده علوم پایه 1390
  بابک صیقلی   رضا انصاری

در این مطالعه از سورفاکتانت های آنیونی سدیم دودسیل سولفات (sds) و 4-دودسیل بنزن سولفونیک اسید (dbs) برای اصلاح سطح خاک اره و خاک اره ی پوشش داده شده با پلی پیرول استفاده شد و جذب رنگین? کاتیونی متیلن بلو در دو سیستم ناپیوسته و ستونی مورد بررسی گردید. جذب رنگینه های آنیونی کنگو رد، اسید گرین 25 و کارموزین نیز با استفاده از خاک اره ی اصلاح شده با سورفاکتانت کاتیونی ستیل تری متیل آمونیوم برمید (ctab) مطالعه شد. نتایج نشان دادند که اصلاح جاذب ها توسط سورفاکتانت ها میزان جذب را مخصوصاً در سیستم ستونی به طور چشمگیری افزایش می دهد. اثر برخی پارامترهای مهم مانند ph، غلظت اولیه رنگینه و مقدار جاذب (در هر دو سیستم)، زمان تماس و دما (در سیستم ناپیوسته)، سرعت جریان و قدرت یونی محلول (در سیستم ستونی) بررسی شدند. میزان جذب برای متیلن بلو در ph های بازی و برای رنگینه های آنیونی در ph های خنثی یا کمی اسیدی به حداکثر رسید. ظرفیت جذب با افزایش غلظت اولیه، زمان تماس و دما و کاهش مقدار جاذب افزایش یافت. بر اساس منحنی های شکست، کاهش غلظت اولیه و سرعت جریان و افزایش مقدار جاذب (ارتفاع بستر)موجب افزایش جذب می شود. حضور نمک در محلول متیلن بلو موجب کاهش میزان جذب گردید. در تمام موارد فرایند جذب از ایزوترم فروندلیچ و سینتیک شبه مرتبه دوم پیروی می کند و داده های ترمودینامیکی بیانگر خود به خودی و گرماگیر بودن جذب رنگینه ها بودند. نتایج مطالعات دینامیکی منحنی های شکست با استفاده از مدل های آدامز- بوهارت، توماس و bdst کارائی ستون های حاوی جاذب به کار رفته را اثبات کردند. جهت مقایسه، میزان جذب رنگینه ها توسط سایر پلیمرهای رسانای اصلاح شده با سورفاکتانت ها نیز بررسی شد. تماس جاذب ها با یک عامل کاهنده قبل از اصلاح نشان از تأثیر مثبت آن در افزایش برجذب رنگینه های آنیونی داشت. مطالعات بازیافت نشان داد که به جز در مورد کنگو رد امکان واجذب رنگین? جذب شده و استفاد? مجدد از ستون با کنترل ph فراهم می شود. عبور مخلوط رنگینه ها از ستون های با بستر ثابت ، گزینش پذیری جاذب ها را در تفکیک رنگین? به خوبی نشان داد.

استفاده از نانوپلیمرهای رسانای اصلاح شده با رنگینه ی سانست یلو برای اندازه گیری پتانسیومتری مس(ii)
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه گیلان - دانشکده علوم پایه 1390
  مسلم شجاعیان فر   علی محمد خواه

در این پژوهش، حسگر پلیمر رسانای اصلاح شده با رنگینه ی آنیونی سانست یلو (sy)به عنوان یک حسگر پتانسیومتری حساس برای اندازه گیری مس(ii)، ساخته شده است. اثر پارامتر های مختلف مانند تاثیر نوع پلیمر رسانا، غلظت رنگینه ی سانست یلو، اثر ph، روش تولید پلیمر و اثر دما روی پاسخ حسگر مورد بررسی قرار گرفت. این بررسی ها نشان داد که الکترود ساخته شده در گستره غلظتی2-10 × 1.0 تا5- 10 × 1.0 مولار مس(ii)، پاسـخ خـطی نشان داده و حد تشخیص آن برابر6-10 × 7.42 مولار است. ایـن حسـگر زمـان پاسخ کـوتاه در حـدود 15 ثـانیه بـرای4-10 × 1.0برای مس(ii) دارد و می توان آن را به مدت 2 ماه بدون تغییر قابل توجهی در شیب نرنستی اکترود ( 32mv/decade) استفاده کرد. ضریب گزینش پذیری به وسیله روش محلول مجزا (ssm) اندازه گیری شده که نشان دهنده گزینش پذیری مطلوب در مقابل بعضی از یون های متداول است. همچنین ضریب دمایی الکترود نیز محاسبه گردید(0.00168v/c) که مقدار کوچکی می باشد که نشان دهنده ی پایداری دمایی پاسخ الکترود می باشد.

بررسی امکان الکتروسنتز پلیمرهای رسانا در حضور یک مایع یونی جدید بدون هالو‍ژن و برخی از کاربردهای آن
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه گیلان - دانشکده علوم پایه 1392
  محدثه رحیمی محسنی   رضا انصاری

در این پژوهش ازالکتروپلیمریزاسیون مایع یونی جدید تحت عنوان 1 و 3- دی سولفونیک اسید ایمیدازولیوم هیدروژن سولفات ([dsim]hso4) با استفاده از تکنیک ولتامتری چرخه ای برای تهیه حسگر پتانسیومتری یون مس (ii) استفاده شد. الکترپلیمریزاسیون با استفاده از یک پیل الکتروشیمیایی متشکل از الکترودهای گرافیت نوک مداد به عنوان الکترود کار، کالومل به عنوان الکترود مرجع و سیم پلاتین به عنوان الکترود کمکی استفاده شد. بر اساس نتایج بدست آمده، الکترود حسگر تهیه شده در گستره غلظتی m1-10×0/1-6-10×0/1 یون مس (ii) پاسخ خطی با شب نرنستی نشان داده و حد تشخیص برابر m7-10×3/8 بدست آمده است. زمان پاسخ این حسگر یون گزین کوتاه بوده (حدود s20) و پس از دو ماه نگهداری در شرایط محیطی، تغییر چندانی در پتانسیل مشاهده نشد. اثر پارامتر های مختلف مانند روش سنتز، زمان آماده سازی الکترود، ph و دما روی پاسخ حسگر بررسی گردیدند. ضرایب گزینش پذیری بدست آمده از روش پتانسیل انطباق یافته و روش محلول مجزا نشان دهنده گزینش پذیری مطلوب الکترود تهیه شده یون مس در مقابل کاتیون های متداول است. زمان پاسخ دهی سریع، گزینش پذیری بالا، طول عمر مناسب و سادگی تهیه الکترود از مزایای مهم این حسگر به شمار می روند.

استفاده از پلیمرهای الکترواکتیو رسانا برای جذب یون سریم از محلولهای آبی
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه گیلان - دانشکده علوم پایه 1388
  امین پرنهاد   علی محمد خواه

چکیده ندارد.