خربزه رقم گالیا (cucumis melo var. reticulatus l. naud. cv. galia) متعلق به تیره cucurbitaceae و جنس cucumis می باشد. اهمیت پتاسیم در بهبود کیفیت میوه ها با افزایش میزان قند و مواد جامد محلول و نقش کلسیم در افزایش میزان سفتی و عمر پس از برداشت میوه ها موثر می باشد. همچنین این امکان وجود دارد که نسبت پتاسیم به کلسیم بر روی طعم و مزه و انبارمانی اثر مهمی بر رشد و عملکرد این محصول داشته باشد. بدین جهت برای بررسی تاثیر نسبت های مختلف پتاسیم به کلسیم بر رشد، عملکرد و خصوصیات کیفی خربزه گالیا آزمایشی در سال 1388-1387 در گلخانه تحقیقاتی هیدروپونیک گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز صورت گرفت. در این آزمایش نسبت های مختلف پتاسیم به کلسیم در سه تکرار و شش تیمار (4، 5/3، 3، 5/02، 2، 5/1) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی بر خربزه رقم gali اعمال گردید بستر کشت مورد استفاده در این آزمایش، مخلوطی از پرلایت و ورمی کولایت ریز و درشت با نسبت حجمی (v/v 3:1) و در کانال های بتونی به طول سه متر و به تعداد 12 عدد بود. بر اساس نتایج بدست آمده از این آزمایش، اثر نسبت های مختلف پتاسیم به کلسیم بر شاخص های رشد نظیر ارتفاع بوته، تعداد گره، طول میانگره، سطح برگ، وزن تر و وزن خشک برگ، ساقه، میوه و درصد وزن خشک برگ، ساقه، میوه معنی دار بوده به طوریکه در نسبت بهینه پتاسیم به کلسیم یعنی نسبت 3 سطح برگ، وزن تر و خشک ساقه، برگ، میوه و درصد وزن خشک برگ و ساقه و میوه حداکثر بود. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که تیمار های به کار رفته بر خصوصیات فیزیولوژیکی نظیر شاخص کلروفیل، غلظت نیترات دمبرگ و همچنین غلظت عناصری مانند فسفر برگ، پتاسیم برگ و میوه، کلسیم برگ و میوه و نسبت پتاسیم به کلسیم برگ و میوه تاثیر ادامه چکیده پایان نامه معنی داری داشته است به طوریکه بیشترین غلظت پتاسیم و کلسیم برگ و میوه بترتیب در نسبت 4 و 5/1 پتاسیم به کلسیم و کم ترین این صفات بترتیب در نسبت 5/1 و 4 پتاسیم به کلسیم مشاهده شد. شاخص کلروفیل در نسبت 2 حداکثر بود. همچنین، کم ترین میزان نیترات دمبرگ در نسبت 5/1 مشاهده شد و با افزایش نسبت پتاسیم به کلسیم در مقدار این شاخص فیزیولوژیکی افزایش معنی داری مشاهده شد. ولی این تیمار ها بر غلظت نیتروژن برگ و فسفر میوه تاثیری نداشتند. نسبت-های مختلف پتاسیم به کلسیم بر صفات کیفی خربزه گالیا معنی دار بود. تیمارها بر مقدار سفتی میوه، درصد مواد جامد محلول و نسبت tss/ta تاثیر معنی داری داشتند بطوریکه بترتیب با افزایش نسبت پتاسیم به کلسیم سفتی میوه کاهش، درصد مواد جامد محلول افزایش و نسبت tss/ta افزایش یافت. بیشترین قطر و طول میوه در نسبت 3 مشاهده شد. نسبت های مختلف پتاسیم به کلسیم بر ph، ec آب میوه، اسیدیته قابل تیتراسیون معنی دار شد. نسبت پتاسیم به کلسیم روی ضخامت گوشت میوه و درصد پسابیدگی تأثیر معنی داری گذاشت به طوریکه بیشترین میزان ضخامت گوشت میوه مربوط به نسبت 3 بود. بیشترین مقدار درصد پسابیدگی در نسبت 4 دیده شد و کمترین مقدار در نسبت 5/2 بود. همچنین نتایج نشان داد که نسبت های مختلف پتاسیم به کلسیم تاثیر معنی داری در سطح احتمال 1% بر عملکرد خربزه گالیا دارد. بیشترین عملکرد (65/9 کیلو گرم) در نسبت 3 و کم ترین عملکرد مربوط به نسبت 4 بود. با توجه به نتایج بدست آمده، کاربرد نسبت پتاسیم به کلسیم صفات کمی، کیفی، فیزیولوژیکی و رویشی خربزه گالیا را تحت تاثیر قرار می دهد لذا می-بایست با توجه به هدف مورد نظر، میزان بهینه این نسبت را مورد استفاده قرار داد. در این آزمایش نسبت پتاسیم به کلسیم برابر 3 حداکثر رشد، عملکرد و خصوصیات کیفی خربزه گالیا رشد یافته در هایدروپونیک را نشان داد.

چکیده : گل رز یکی از مهمترین گل های شاخه بریده از لحاظ تجاری است. حفظ کیفیت پس از برداشت گل های شاخه بریده برای جلوگیری از تلفات پس از برداشت گل اهمیت بسیاری دارد. پیری یکی از عوامل اصلی تأثیرگذار روی کیفیت گل است که می تواند توسط چندین فاکتور قبل و پس از برداشت ایجاد شود از جمله تنش آب، مقادیر کربوهیدرات، میکروارگانیسم ها. پیری گل های شاخه بریده به کاهش قابل ملاحظه انرژی مورد نیاز برای واکنش های سنتزی وابسته است. به طوری که کاربرد کربوهیدرات خارجی برای به تأخیر انداختن پیری در طول دوره پس از برداشت گل های شاخه بریده ضروری است. ما اثر اسید اگزالیک و ساکارز را در گسترش عمر گلجایی گل رز رقم لوکسور ارزیابی کردیم. از اینروآزمایشی بشکل فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار شامل تیمار با اسید اگزالیک در غلظت های (صفر، 30 ، 60 ، 90 ، 120 میلی گرم در لیتر ) و ساکارز ( صفر و 2% ) انجام دادیم. نتایج نشان داد که کاربرد تیمارهای اسید اگزالیک و ساکارز موجب افزایش عمر گلجایی، میزان جذب آب، وزن تر نسبی و قطر گل شده و میزان نشت الکترولیت، اتلاف آب و هدایت روزنه ای را کاهش داد. کاربرد 120 میلی گرم بر لیتر اسید اگزالیک بهمراه ساکارز منجر به بیشترین عمر گلجایی شد. نتایج نشان داد که اسید اگزالیک عمر گلجایی را از طریق توقف باز شدن روزنه و کاهش تعرق از برگ ها و افزایش جذب آب، افزایش داد.

این آزمایش به منظور بررسی اثر اسانس های گیاهی مرزه (satureja hortensis) و میخک (zyzigium aromaticum) در غلظت های صفر، 250 و 500 میلی گرم در لیتر به همراه ساکارز صفر و 2 درصد روی عمر گلجایی گل بریده های رز رقم ولوت در آزمایشگاه فیزیولوژی پس از برداشت گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز انجام شد. گل بریده ها از گلخانه هایدروپونیک شهرستان شبستر خریداری شدند. صفات عمر گلجایی، وزن نسبی تر شاخه، جذب محلول، هدایت روزنه ای برگ، قطر گل، میزان نشت یونی گلبرگ، محتوی آب نسبی گلبرگ، شاخص کلروفیل برگ، شاخص فلورسانس کلروفیل برگ و شاخص بروز آلودگی قارچی گلبرگ مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تیمار اسانس های مذکور و زمان به تنهایی توانستند موجب حفظ معنی دار صفات، وزن تر نسبی، جذب محلول، محتوی آب نسبی گلبرگ، شاخص کلروفیل برگ و کاهش شاخص بروز آلودگی قارچی، هدایت روزنه ای نسبت به تیمار ساکارز شوند. همچنین مقادیر صفات مذکور تحت تأثیر تیمار زمان قرار گرفت. بطوری که روند تغییرات مقادیر صفات در طی زمان بصورت کاهشی بود.

این آزمایش به منظور تیمار محلولپاشی اسید جیبرلیک (5/0، 1 و 5/1 میلی مولار) و کلرید کلسیم (5، 10 و 15 میلی مولار) به تنهایی و در ترکیب با یکدیگر به همراه ساکارز (0 و 2 درصد) و 8-هیدروکسی کوئینولین سولفات در غلظت 250 میلی گرم در لیتر بر روی عمر گلجایی گل های بریده رز رقم black magic در آزمایشگاه فیزیولوژی پس از برداشت گروه علوم باغبانی دانشگاه تبریز، به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. گل های شاخه بریده در دمای 2±23 درجه سانتی گراد، رطوبت نسبی 10±60 درصد و شدت نور 12 میکرومول در متر مربع در ثانیه (لامپ های فلورسنت سفید خنک) با 12 ساعت روشنایی تا پایان عمر گلجایی نگهداری شد. نتایج نشان داد که بیشترین میزان جذب محلول در تیمار 5/1 میلی مولار اسید جیبرلیک × 15 میلی مولار کلرید کلسیم مشاهده شد و در تیمار 1 میلی مولار اسید جیبرلیک × 15 میلی مولار کلرید کلسیم کمترین میزان آلودگی قارچی مشاهده شد. تیمار ترکیبی 5/1 میلی مولار اسید جیبرلیک با 5 میلی مولار کلریدکلسیم بیشترین اثر را در افزایش وزن تر نسبی شاخه داشت. همچنین بیشترین میزان شکوفایی گل در تیمار ترکیبی 5/1 میلی مولار اسید جیبرلیک با 10 میلی مولار کلریدکلسیم مشاهده شد. بیشترین شاخص فلورسنس کلروفیل در اثر متقابل 5/0 میلی مولار اسید جیبرلیک با 15 میلی مولار کلرید کلسیم با میانگین 80 درصد بود. اما تیمارهای مورد استفاده روی شاخص کلرفیل برگ، نشت یونی، هدایت روزنه ای و محتوی نسبی آب گلبرگ اثری نداشتند. با توجه به اثرات مثبت اسید جیبرلیک و کلرید کلسیم بر عمر گلجایی، محلولپاشی این تیمارها با غلظت 5/1 میلی مولار اسید جیبرلیک و 10 میلی مولار کلرید کلسیم بر روی طول عمر گل رز رقم black magic قابل توصیه است.