بهینه سازی کامل ساختار مولکول های ارتو متوکسی فنیل تیو اسنیل استون (otpaa) ، متا متوکسی فنیل تیو استیل استون (mtpaa ) و پارا متوکسی فنیل تیو استیل استون (ptpaa) ، توسط نظریه تابعی چگالی dft و در سطح نظری b3lyp و با سری های پایه 6-31g** ، 6-311g** و 6-311++g** انجام پذیرفته است. محاسبات انرژی پیوند هیدروژنی ( تفاوت انرژی بین فرم سیس انول و ترانس انول ) و 1hnmr برای تمام مولکول ها انجام شده است. برا ی نتیجه گیری در مورد قدرت پیوند هیدروژنی از مقایسه این پارامترها با پارامترهای متناظر در مولکول تیو فنیل استیل استون استفاده شده است. محاسبات فرکانس ارتعاشی تمام مولکول ها با روش dft ، در سطح نظری b3lyp و با سری های پایه 6-31g** ، 6-311g** انجام پذیرفته است. انتساب شیوه های ارتعاشی این مولکول ها ، با تهیه طیف های زیر قرمز و رامان برای نمونه های غیر دوتره و دوتره و با استفاده از محاسبات نظری برای فرکانس ها و شدت های زیر قرمز و رامان انجام شده است. با مقایسه پارامترهای تجربی به دست آمده و محاسبات نظری ، مشاهده می شود که در تمام مولکول ها با جایگزینی متوکسی در موقعیت های مختلف حلقه ، قدرت پیوند هیدروژنی کاهش یافته است.

در این پروژه توتومریسم و کنفورمرهای ممکن مولکول 2،1-سیکلو هگزان دی اون و مشتقات تک استخلافی و جفت استخلافی آمین آن، یعنی آمینو-کتون و ایمینوآمین، با استفاده از نظریه تابعی چگال تجزیه وتحلیل گردید. برای تعیین پایدارترین توتومر و کنفورمر، پس از بهینه سازی ساختارهای از نظر تئوری ممکن انرژی های الکترونی، نقطه صفر، انتالپی، و آزادگیبس با استفاده از سطوح محاسباتی ، b3lyp/6-31g(d,p) و b3lyp/6-311g(d,p) محاسبه شدند. از میان توتومرهای مختلف2،1-سیکلو هگزان دی اون، توتومر سیس انول 1-هیدروکسیل-2-اون-هگزن، ke1-i پایدارترین ساختار را داشته است. پایداری این ساختار مدیون تشکیل یک پیوند هیدرژنی درون مولکولی و وجود رزنانس بین پیوندهای دو گانه کربنیل و کربن-کربن است. در بین آمینو کتونهای ممکن ه-آمینو-2-اون-هگزن پایدارترین توتومر است که در این مورد نیز وجود یک پیوند هیدرژنی درون مولکولی و رزنانس عامل اصلی این پایداری است. در مورد مولکولی که هردو اتم اکسیژن با nh جانشین شده باشد نیز شکل ایمینوان آمین 1-آمینو-2-ایمینو هگزن پایدارترین توتومر است. این کانفورمر نیز دارای یک پیوند هیدرژنی درون مولکولی است که با رزنانس تقویت می شود. یک نکته قابل توجه آن است که در نظر گرفتن انرژی نقطه صفر و یا انرژی آزاد گیبس، با وجود تغییر در انرژی نسبی مولکولها، تغییری در ترتیب پایداری مولکولها ندارد.

چکیده: استیل کولین استراز ، ache ، آنزیمی است که وظیفه آن انتقال دهنده عصبی استیل کولین، تجزیه آن به کولین و یک گروه استات می باشد. عمدتا فعالیت آنزیم در اتصالات عصبی عضلانی و سیستم عصبی کولینرژیک، کمک به خاتمه انتقال سیناپسی می باشد. ache دارای فعالیت بسیار بالای کاتالیستی می باشد، به طوری که هر مولکول، ache تجزیه حدود 25000 مولکول استیل کولین را در هر ثانیه بر عهده دارد. استیل کولین استراز هدف بسیاری از داروهای دمانس (زوال عقل) در آلزایمر، گازهای اعصاب (به ویژه ارگانوفسفره (به عنوان مثال سارین) و حشره کش ها (به عنوان مثال carbaryl)) است. این عوامل شناخته شده به عنوان مهار کننده های کولین استراز پیوسته تابع استیل کولین استراز است و در نتیجه باعث تجمع استیل کولین بیشتری در شکاف سیناپسی می شود. فعالیت های بیولوژیکی مهارکننده ها و ارتباط آن با ساختار مهار کننده، موضوع بسیار مهم در بیوشیمی است. در این مطالعه ابتدا ارتباط بین فعالیت بیولوژیک (logic50) و ساختار مولکولی توسط روش های qsar و docking مورد بررسی قرار گرفت. ساختار برخی از مشتقات ایندانون و بنزوفنون توسط روش مکانیک کوانتومی(am1) ومکانیک مولکولی(mm+) در نرم افزار hyperchem 7.5 در دو فاز گازی و محلول بهینه سازی شد. توصیفگرهای مولکولی توسط نرم افزار dragon به دست آمد. ارتباط بین logic50 و توصیف کننده های ذکر شده توسط رگرسیون خطی چند گانه (mlr) و رگرسیون مولفه اصلی (pcr) به دست آمد. ضریب همبستگی logic50 و توصیفگر مولکولی توسط mlr برای کل توصیف کننده ها و pcr برای توصیف کننده های انتخابی در دو فاز گازی و محلول به ترتیب 927/0 و 882/0 و 692/0 و 686/0 بدست آمد. مطالعات دیگر تنها در توصیف کننده های هندسی نشان داد که ضریب همبستگی در فاز محلول بالاتر از فاز گازی است. طبقه بندی توصیف کننده ها در چهار دسته نشان داد که logic50 با افزایش اندازه، آبگریزی و ویژگی غیر اشباع و با کاهش ویژگی هندسی، کاهش می یابد. از سوی دیگر، برهمکنش بین لیگاند مورد مطالعه و استیل کولین استراز، توسط اتصال مولکولی در نرم افزار autodock بررسی شد. docking انجام شده در چهار مورد بود، اتصال لیگاندها (الف) به تمام آنزیم کریستالوگرافی گرفته شده از بانک اطلاعات پروتئین، (ب) به جایگاه فعال آنزیم کریستالوگرافی گرفته شده از داده ها بانک پروتئین ، (ج) به تمام آنزیم بهینه سازی در محلول توسط دینامیک مولکولی و (د) مورد ب) پس از بهینه سازی در محلول توسط دینامیک مولکولی. محل های اتصال و ارتباط بین انرژی اتصال و logic50 یافت شد و مشاهده شد که لیگاند تمایل به اتصال در سایت های نزدیک به جایگاه فعال را دارند و حالت (ب) بهترین ارتباط را به وجود آورد. کلمات کلیدی: ارتباط کمی ساختار و فعالیت ، استیل کولین استراز، توصیف کننده ها و داکینگ.

در این پروژه، روش ساده و عملی جهت تعیین فرکانس تونل زنی نفتازارین معین شده است. بدین منظور، سطح انرژی پتانسیل دو بعدی که شیوه ی کششی و خمشی درون صفحه ای oh را جفت می کند برای ساختار هندسی ثابت در سطوح پایه ی b3lyp/6-31g**،b3lyp/6-311g** ، g96lyp/6-31g* و mp2/6-31g* محاسبه شده است. جهت محاسبه ی شکاف تونل زنی و نیز فرکانس های کششی و خمشی درون صفحه ای oh، توابع پتانسیل حاصل در یک پتانسیل دو مینیممی دو بعدی گنجانیده و سپس ماتریکس و هامیلتونی حاصل، قطبی شده است. شکاف تونل زنی، برای گونه های نرمال و دوتره ی ترکیب نفتازارین به ترتیب cm-1 4/6 و cm-1 3/0 به دست آمده است. هم چنین شکاف تونل زنی برای گونه های نرمال و دوتره ی ترکیب نفتازارین بهینه شده به ترتیب برابر cm-1 4/1 و cm-1 1/0 به دست آمده است. کلمات کلیدی: نفتازارین، سطح انرژی پتانسیل، تابع پتانسیل دو مینیممی دو بعدی، فرکانس تونل زنی.

در این پروژه بررسی ساختاری ترکیب های 4و4و4-تری-فلوئورو-1-فنیل-3-تیوکسو بوتان-1-اون(ترکیبa) و 1و1و1-تری فلوئورو-4-فنیل-4-تیوکسوبوتان-2-اون(ترکیبb) با استفاده از محاسبات تئوری انجام شده است. محاسبات dft در سطح b3lyp با استفاده دو تابع پایه متوسط6-31g* و 6-31g** بر روی تمام کانفورمرها و با توابع پایه بزرگ 6-311g** و 6-311++g** بر روی کانفورمر های پایدار این دو ترکیب صورت گرفته است. علاوه بر این محاسبات آنالیز جمعیتی به منظور بررسی پیوند هیدروژنی با استفاده از نرم افزار nbo-5 انجام شده است. بر اساس نتایج حاصل پایدارترین کانفورمر ها در ترکیب های a و b به ترتیب عبارتند از a-e-ccc و b-e-ccc که دارای قوی ترین پیوند های هیدروژنی نسبت به سایر کانفورمر ها نیز هستند. به منظور بررسی عوامل موثر بر ترتیب پایداری مشاهده شده نتایج nbo مورد استفاده قرار گرفت. بر طبق آن ترتیب پایداری مشاهده شده بین دو فرم بالا که در آن فرم a-e-ccc پایدار تر است، با میزان عدم استقرار در حلقه کی لیتی مطابقت دارد. اما بررسی قدرت پیوند هیدروژنی حاکی از قوی تر بودن قدرت آن در فرم b-e-ccc است، که با میزان عدم استقرار در حلقه کی لیتی سازگار نیست. بررسی ساختاری نشان می دهد که در فرم a-e-ccc مجاورت گروه الکترون کشنده cf3 با گروه تیوکسو باعث کاهش قدرت پیوند هیدروژنی در این فرم شده است. بررسی خواص ترمودینامیکی ترکیب های بالا نشان دهنده این است که در هر دو ترکیب شکلهای انولی و ان تیولی نسبت به فرم تیوکسو کتو غالب است. در ترکیب a تعادل بین انول و ان تیول به سمت فرم انولی است در حالی که در ترکیب b عکس این روند صادق است

در این تحقیق مقادیر ترمودینامیکی و سینتیکی مربوط به حالت های گذار واکنش های توتومری5-آمینو-2و3-دی هیدرو-1و3و4-اکسادیازول-2-اون در سه بخش فاز گاز بدون مولکول آب ، فاز گاز در حضور یک تا سه مولکول آب و در حلال ، با استفاده از محاسبات مکانیک کوانتومی در سطح b3lyp و سری پایه 6-311++g(d,p) تعیین گردید . ساختارهای گذار با استفاده از روشهای qst2 و qst3 بدست آمدند . سپس صحت ساختارهای حالت گذار بدست آمده با استفاده از محاسبات فرکانسی و irc مورد تایید قرار گرفت . به منظور در نظر گرفتن اثر حلال ، از روش میدان خودسازگار واکنش (scrf) و مدل pcm استفاده گردید. نتایج محاسبات نشان داد که در بین حالات در نظر گرفته شده در محاسبات ( فاز گاز بدون مولکول آب، فاز گاز در حضور یک تا سه مولکول آب و در حلال ) کمترین ثوابت سرعت و بیشترین مقادیر ?e#f&r ، ?g#f&r و ?h#f&r در حلال آب با بیشترین ضریب دی الکتریک و بیشترین ثوابت سرعت و کمترین مقدار ?e#f&r ، ?g#f&r و ?h#f&r در فاز گاز با حضور دو مولکول آب بدست آمده است . همچنین مشاهده گردید که در حلال با افزایش ضریب دی الکتریک مقادیر انرژیهای فعالسازی افزایش و ثوابت سرعت کاهش یافته است . در فاز گاز با افزایش یک تا دو مولکول آب مقادیر انرژیهای فعالسازی بطور چشمگیری کاهش یافته اند اما با افزایش سومین مولکول این روند کاهشی در مقادیر انرژی فعالسازی دیگر مشاهده نمی شود . کلید واژه : توتومری ، حالت گذار ، محاسبات مکانیک کوانتومی ، مقادیر ترمودینامیکی و مقادیر سینتیکی ، ضریب دی الکتریک حلال

در این پروژه، روشی ساده و عملی جهت تعیین فرکانس تونل زنی تروپولون معرفی شده است. بدین منظور، سطح انرژی پتانسیل دو بعدی که شیوه کششی و خمشی درون صفحه ای oh را جفت می کند، برای ساختار هندسی ثابت در سطوح پایه b3lyp/6-311g**، b3lyp/6-31g**، b3lyp/6-31g*، mp2/6-31g** وg96lyp/6-31g* محاسبه شده است. جهت محاسبه شکاف تونل زنی و فرکانس های کششی و خمشی درون صفحه ای oh، توابع پتانسیل حاصل در یک پتانسیل دو مینیممی و دو بعدی گنجانیده شده است و سپس ماتریکس هامیلتونی حاصل قطری شده است. شکاف تونل زنی?cm?^(-1) 2/1 و?cm?^(-1) 1/0 به ترتیب برای گونه های نرمال و دوتره ترکیب تروپولون به دست آمد که در توافق عالی با مقادیر تئوری ?cm?^(-1) 9/0 و ? cm?^(-1)1/0 است. کلمات کلیدی: تروپولون، سطح انرژی پتانسیل، تابع پتانسیل دوبعدی دومینیممی، فرکانس تونل زنی، شیوه ی کششی oh، شیوه ی خمشی درون صفحه ای oh.

در این پایان نامه با استفاده از روش های محاسباتی مکانیک کوانتومی از جمله روش b3lyp و استفاده از سری پایه6-311++g(d,p) ساختارهای ترکیبات 4،3،1- اکسادیازول ها در شش حلال مختلف به همراه فاز گازی و با 9 استخلاف متفاوت بهینه شده و نتایج ترمودینامیکی و ساختاری آن مورد بررسی قرار گرفته است. طول پیوندهای انتخاب شده در توتومرهای چهارگانه در فاز گازی مورد بررسی قرار گرفت که اشکال ساختاری توتومرها را تائید کرد. انرژی مطلق توتومرها در فازهای مختلف و در استخلاف های مختلف بررسی شد که در آن روند پایداری توتومرها در هر استخلاف بدست آمد و در اکثر استخلاف ها بصورت 1>2>4>3 حاصل شد. با طبقه بندی استخلاف ها به دو گروه الکترون کشنده و دهنده از هر دو دیدگاه القائی و رزونانسی می توانیم واکنش های توتومری را تفسیر کنیم. همچنین این تفاسیر از طریق بارهای مولیکن اتم ها نیز بدست آمد. بنظر می رسد که عمده ترین نقش را وجود بار جزئی مثبت در اتم n7 در واکنش t1، وجود بار جزئی مثبت در اتم n1 در واکنش t2، وجود بار جزئی مثبت در اتم n2 و بار جزئی منفی در اتم n7 در واکنش t3 داشته باشند. در ضمن واکنش t2 به علت گذار از فرم کتونی به انولی دارای مقادیر تماماً مثبت ?g و ?h و واکنش t4 به علت گذار از فرم انولی به کتونی دارای مقادیر تماماً منفی ?g و ?h می باشند. همچنین نقش ضریب دی الکتریک حلال ها بر افزایش و یا کاهش پایداری واکنش های توتومری بررسی شد. به نظر می رسد که وجود برخی پیوندهای هیدروژنی درون مولکولی باعث افزایش پایداری استخلاف nh_3^+ در توتومر 2 می شود.

تمامی صورتبندی های انولی مولکول های 1و2-دی استیل سیکلوپنتادی ان (dacp)، 1و2-بیس (منوکلرواستیل) سیکلوپنتادی ان (mcacp)، 1و2- بیس (دی کلرواستیل) سیکلوپنتادی ان (dcacp) و 1و2- تری کلرواستیل سیکلوپنتادی ان (tcacp) توسط نظریه تابعی چگال (dft) در سطح b3lyp با استفاده از توابع پایه **l6-311++g** ،6-311g** ،6-31g به طور کامل بهینه و پایداری های نسبی محاسبه شده در هر ترکیب مقایسه شدند. علاوه بر این، صورتبندی های انولی این ترکیبات در سطح ** mp2/6-31g نیز بهینه گردیدند. همچنین ساختار کلیه تاتومرهای کتونی هر ترکیب به طور کامل درسطح **b3lyp/6-311++g بهینه شدند. در میان تاتومرهای مختلف برای هر کدام از ترکیبات ذکر شده، صورتبندی های کلیتی که با تشکیل یک حلقه هفت عضوی کلیتی مشخص می شوند به طور قابل ملاحظه ای پایدارتر از سایر تاتومرها هستند. مقایسه پارامترهای ساختاری صورتبندی های کلیتی و باز نتایج جالبی را در مورد عدم استقرار الکترون های ? نشان می دهد. انتساب کلیه شیوه های ارتعاشی این مولکول ها و مشتقات دئوتره متناظرشان با استفاده از فرکانس و شدت های به دست آمده از محاسبات نظری در سطح **b3lyp/6-311++g انجام شد و برای دو ترکیب mcacp و dcacp نتایج نظری با نوارهای موجود در طیف تجربی مقایسه گردید. انرژی های پیوند هیدروژنی محاسبه شده برای پایدارترین صورتبندی های ترکیبات مورد بررسی به همراه پارامترهای دیگر مرتبط با قدرت پیوند هیدروژنی در این ترکیبات، با یکدیگر و با مقادیر متناظر برخی از ترکیبات ?-دی کتون مقایسه شدند. هرچند که پیوندهای هیدروژنی درون مولکولی با جانشینی گروه های الکترون دهنده متیل توسط گروه های الکترون کشنده کلردار تضعیف می شوند، ولی پارامترهای ساختاری، فرکانس های ارتعاشی و نتایج aim نشان می دهند که روند تقویت پیوند هیدروژنی درون مولکولی در ترکیبات مورد بررسی به صورت tcacp > dacp > dcacp > mcacp است. در این رابطه، نتایج محاسبات nbo برای بررسی اثرات القایی، مزدوج شدگی و فضایی گروه های استخلافی ch3، ch2cl، chcl2 و ccl3 تجزیه و تحلیل شد. بر طبق این محاسبات، اثرات فضایی و مزدوج شدگی گروه های حجیم ccl3 سبب تقویت پیوند هیدروژنی در ترکیب tcacp و اثر الکترون کشندگی اتم های کلر در دو ترکیب mcacp و dcacp منجر به تضعیف پیوند هیدروژنی نسبت به ترکیب dacp می شوند. از سوی دیگر قدرت پیوند هیدروژنی در این ترکیبات قوی تر از ترکیبات ?-دی کربونیل تشخیص داده شد. ساختار فضایی مناسب برای تشکیل پیوند هیدروژنی نزدیک به خطی و طولانی تر بودن ساختار رزونانسی در ترکیبات ?-دی کربونیل نسبت به ?-دی کربونیل ها از جمله عوامل موثر در تقویت پیوند هیدروژنی درون مولکولی این مولکول ها است.

هدف از این پژوهش، بررسی ساختار و طیف های ارتعاشی (زیرقرمز و رامان) و قدرت پیوند هیدروژنی درون مولکولی بعضی از مشتقات متیل استواستات از خانواد? ?-انامینون ها است. بنابراین دو ماده متیل-3-آمینو-2-بوتنوآت (mab) و متیل-3-(متیل آمینو)-2-بوتنوآت (mmab) و مشتقات دوتر? آنها تهیه و طیف های زیر قرمز (ir) و رامان جامد و محلول آنها در تترا کلرید کربن (ccl4) ثبت گردید. بلور mmab تهیه و از آن بلورنگاری پرتوی ایکس (x) به عمل آمد. از سطح (b3lyp/6-311++g(d,p برای بهینه سازی ساختار و محاسب? طیف های ارتعاشی استفاده شد. همچنین، پارامترهای ساختاری در سطح (mp2/6-311++g(d,p نیز محاسبه گردیدند. عددموجهای ناهماهنگ در سطح (b3lyp/6-311g(d,p محاسبه شدند تا اختلاف بین عددموجهای نظری و تجربی کاهش یابد. مدل پیوستار قطبش پذیر (pcm) برای محاسبات میدان واکنش خودسازگار (scrf) محلولهای ccl4 انتخاب شد. برای پیش گویی اثرات حلال بر ساختار و عددموجهای ارتعاشی هماهنگ، محاسبات scrf در سطح (b3lyp/6-311++g(d,p و به کمک مدل pcm انجام شدند. انتساب عددموجهای تجربی به ارتعاشات مختلف بر مبنای عددموج نوارها و شدتهایشان در طیفهای ir و رامان، با استفاده از مرتبط کردن عددموجهای تجربی و محاسباتی تأیید شدند. چگالی الکترونی در نقاط بحرانی پیوند هیدروژنی مطابق با نظری? اتم ها در مولکول ها (aim) در سطح (mp2/6-311++g(d,p محاسبه شد. نتایج حاصل از این محاسبات توافق خوبی با نتایج تجربی داشت. به خصوص با جایگزینی گروه متوکسی در موقعیت ?، قدرت پیوند هیدروژنی درون مولکولی mab و mmab در مقایسه با 4-آمینو-3-پنتن-2-اون (apo) به شدت کاهش می یابد که محاسبات، به خوبی این نکته را پیش گویی می کنند. دلیل آن، قرارگیری گروه متوکسی در موقعیت ? است که باعث کاهش عدم استقرار الکترون های ? در حلق? کیلیتی می شود. همچنین، قرارگیری گروه متیل به جای هیدروژن بیرونی nh2، باعث افزایش اندک عدم استقرار الکترون های ? و به دنبال آن، افزایش قدرت پیوند هیدروژنی درون مولکولی می شود. محاسبات ساختاری نشان داد که هیدروژن های گروه nh2 در mab در صفح? مولکول قرار ندارند که این به کاهش عدم استقرار الکترون های ? و رزونانس و به دنبال آن کاهش قدرت پیوند هیدروژنی درون مولکولی می انجامد. از مقایس? طیف های جامد و محلول mab مشخص شد که در این ترکیب هم پیوند هیدروژنی درون مولکولی و هم برون مولکولی وجود دارد. تغییر غلظت محلولهای این ماده در ccl4 بر روی پیوند هیدروژنی بین مولکولی اثر گذاشته و موجب جابه جایی نوار مربوطه و همچنین تغییر شکل آن می شود. نتایج حاصل از aim همراه نتایج حاصل از نظریه تابعی چگالی (dft)، به لحاظ کیفی، در تشخیص قدرت پیوند هیدروژنی درون مولکولی ارزشمند هستند. این محاسبات مشخص نمودند که قدرت پیوند هیدروژنی درون مولکولی mab و mmab در حد متوسط و در گستر? 7.2-5.5 کیلوکالری بر مول است.

در این پژوهش اثر استخلاف اتم فلوئور در موقعیت های مختلف بر قدرت پیوند هیدرژنی درون مولکولی 9-هیدروکسی فنالن-1-اون (hpo) به طور نظری مورد بررسی قرار می گیرد. کلیه محاسبات با روش تابعی چگال در سطح b3lyp وتوابع پایه 6-311++g** انجام شده است. محاسبه تونل زنی صرفا برای مولکول های متقارن با استخلاف اتم های فلوئور در موقعیت های 2و8 - 3و7 - 4و6 - 5 انجام گرفت، طبق این محاسبات اثر استخلاف بر روی قدرت پیوند هیدرژنی در موقعیت های مختلف یکسان نیست. استخلاف در سمت گروه هیدروکسی قدرت پیوند هیدرژنی را افزایش و استخلاف در سمت گروه کربونیل پیوند هیدرژنی را ضعیف می سازد.

پیوندهای هیدروژنی یکی از مهمترین برهم کنش متقابل بین یک اتم هیدروژن با محیطی که دانسیته الکترونی زیادی دارد به وجود می آید . پیوندهای هیدروژنی در بیوشیمی و علوم زیستی نقش بسیار مهمی دارد . می توان گفت تمام روشهای شیمی فیزیکی و تفرق و طیف سنجی می توانند در مطالعه و شناخت پیوند هیدروژنی مفید است. در این تحقیق پیوند هیدروژنی درون مولکولی در ترکیب 9 - هیدروکسی فنالنون توسط روش نظری ab- initio با تابع پایه6-311++g**, با برنامه نرم افزاری گوسین 98w در سطح b3lyp/6-311++g** و mp2/6-31++g** به دست آمده است و سپس اثر استخلاف no2، coch3 ، och3 و brدر موقعیت 5 و تأثیر آن بر روی حلقه کلیتی، طول پیوند ، زاویه پیوندی ، فرکانس های ارتعاشی و خمشی و فرکانس تونل زنی مورد بررسی قرار گرفت. می توان گفت که با قراردادن گروه no2، coch3، br در موقعیت 5 طول پیوند o…o و همچنین زاویه پیوندی oho افزایش یافته و باعث کاهش قدرت پیوند هیدروژنی می شود. و همچنین قراردادن گروه och3 در موقعیت 5 طول پیوند o…o و زاویه پیوندی oho را کاهش داده و باعث افزایش قدرت پیوند هیدروژنی می شود.

ساختار هندسی و خواص طیفی ارتعاشی برم استیل استون با استفاده از نظریه تابعی چگال (dft) و روش های آغازین (ab initio) تجربی مورد مطالعه قرار گرفت. در روش تابعی چگال از سطح b3lyp با توابع پایه ای (6-31g** , 6-311g**, 6-311++g**) استفاده شده است. ضمنا برای ترکیب فوق ساختار هندسی مولکول در سطوح ذکر شده بهینه گردید. هر دو طیف رامان و ir مولکول مورد نظر بررسی شدند و با استفاده از روش های محاسباتی مذکور این فرکانس ها به ارتعاشات مربوط انتساب داده شدند. مشخص گردید که قدرت پیوند هیدروژنی در برمواستیل استون در حدود 69.25 است که 0.5 کیلو ژول بر مول قوی تر از کلرو و 2.75 کیلو ژول بر مول از استیل استون قوی تر است.