هدف از بررسی حاضر مقایسه میزان چابکی و استقامت دو گروه دانشجویان دختر 18تا22 ساله شهر تهران با قوس کف پای طبیعی و صاف بود. نمونه گیری این مطالعه در دو مرحله صورت گرفت.ابتدا شهر تهران با توجه به موقعیت جغرافیایی آن به سه قسمت شمال،مرکز و جنوب تقسیم شد.سپس محقق از بین دانشگاههای موجود در هر قسمت که دارای دانشجویان جنس مونث بودند(تمامی دانشگاه ها بجز دانشگاه امام علی و دانشگاه افسری امام حسین)به قید قرعه یک دانشگاه را انتخاب کرد.در بخش شمال دانشگاه الزهرا،در بخش مرکز دانشگاه تهران و در بخش جنوب دانشگاه فنی دختران شریعتی انتخاب شدند. در مرحله بعد از بین دانشجویان دختر این دانشگاه ها که واحد آمادگی جسمانی یک را در نیمسال دوم سال تحصیلی 1387-1388 اخذ کرده بودند و در دامنه ی سنی 18 تا22 سال قرار داشتند و مایل به شرکت در این پژوهش بودند، 500 نفر را به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. بدین صورت که از دانشگاه الزهرا 180 نفر،از دانشگاه تهران 160 نفر و از دانشگاه فنی دختران شریعتی 160 به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند و از تمامی این 500 نفر آزمون نقش کف پا به عمل آمد.پس از مشخص شدن تعداد افراد مبتلا به صافی کف پا ،در مرحله دوم نمونه گیری 30 نفر از افرادی که دارای کف پای صاف بودند( با توجه به فاکتور های ورود به مطالعه و با اعمال محددیت های تحقیق) با قید قرعه در گروه کف پای صاف قرار گرفتند.همچنین 30 نفر از بین افراد دارای کف پای طبیعی به قید قرعه در گروه کف پای طبیعی قرار گرفتند. سپس در هر دو گروه آزمون 1600 و 9 × 4 به منظور سنجش استقامت و چابکی به عمل آمد.اطلاعات به دست آمده به وسیله آمار توصیقی ، آزمون آماری کولموگوف-اسمیرنوف و آزمون آماریt گروه های مستقل توسط نرم افزار spss-16 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. میانگین سن ، وزن و قد آزمودنی ها شرکت کننده در این بررسی به ترتیب 02/21، 14/60 و 11/162 بود. از آزمون آماری کولموگوف-اسمیرنوف جهت ارزیابی توضیح متغییرهای عددی به منظور میزان انطباق با توزیع نظری نرمال در دو گروه استفاده شد و با در نظر گرفتن توزیع نرمال داده ها ، نتایج از طریق آزمون آماریt گروه های مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصله از تحقیق نشان داد که علیرغم اینکه دختران دارای ناهنجاری صافی کف پا میانگین زمان بیشتری را در آزمون 1600متر کسب کردند اما از نظر آماری میان میزان استقامت افراد با کف پای صاف و طبیعی اختلاف معنا داری مشاهده نشد (p>0/05).همچنین یافته های تحقیق حاکی از آن بود که بین میزان چابکی افراد با قوس کف پای صاف و طبیعی اختلاف معنا داری وجود دارد.(p<0/05). این تحقیق نشان می دهد که ناهنجاری کف پای صاف بر عوامل آمادگی حرکتی تاثیر منفی دارد.بنابراین لازم است تا توصیه های حرکتی خاصی برای به حداقل رساندن عوارض ثانویه این ناهنجاری ارایه گردد.