از عوامل مهم و اثر گذار در توسعه اقتصادی و رفاه اجتماعی، عامل سرمایه می باشد؛ با ایجاد و توسعه بازارهای سرمایه، چرخهای اقتصادی هر جامعه ای به حرکت درآمده و رونق اقتصادی را در پی می آورد. در این راستا توسعه بازار بورس اوراق بهادار و حضور فعالانه کارشناسان و تحلیل گران مالی در این بازار، عاملی پیش برنده در برقراری مکانیزم تخصیص کارآمد سرمایه و رونق اقتصادی در کشور می باشد. بی شک کسب شناخت دقیق تر از قواعد و مکانیزم های حاکم بر بازار سرمایه به شفافیت بیشتر بازار و افزایش اعتماد سرمایه گذاران منجر خواهد شد. در این تحقیق سعی بر آن است به بررسی تاثیر ساختار سرمایه روی رابطه ضریب p/e با بازدهی سهام پرداخته شود. براین اساس ابتدا فرضیه "وجود رابطه معنی دار بین ضریب p/e و بازدهی سهام" و سپس فرض "قوی تر بودن رابطه بین نسبت p/e و بازدهی سهام در شرکتهای با درجه اهرم بالاتر" مورد آزمون قرار می گیرد. محدوده زمانی این تحقیق سال های 1380تا 1387 هجری شمسی می باشد و تحقیق بر روی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران صورت پذیرفته است. جهت آزمون فرضیه های تحقیق از آزمون های آماری همبستگی پیرسون و آزمون کروسکال والیس استفاده شده است. نتیجه این تحقیق نشان می دهد در محدوده زمانی و مکانی آزمون بین ضریب p/e و بازدهی ارتباط معنی دار وجود دارد اما نمی توان گفت که ساختار سرمایه تاثیر معنی داری روی این رابطه می گذارد.

چکیده: در این تحقیق با درنظر گرفتن بانک پارسیان بعنوان نمونه مطالعاتی و استفاده از روش ریاضی مبتنی بر بهینه سازی برنامه ریزی آرمانی (gp) و تلفیق آن با روش تصمیم گیری چند معیاره تحلیل سلسله مراتبی (ahp) با شناسایی و رتبه بندی اهداف بانک از تدوین مدل بهینه مدیریت دارایی، بدهی و در نظر گرفتن محدودیت های آرمانی و سیستمی متغیرها؛ مدل بهینه مدیریت دارایی، بدهی برآورد و تخمین زده شد و با استفاده از متغیرهای ورودی و خروجی و استفاده از نرم افزار lingo، مقادیر بهینه اقلام ترازنامه (سالهای 1386 و 1387) محاسبه گردید. نتایج کلی تحقیق حاکی از این است که همه الویت ها و اهداف بیان شده، تامین گردیده است . همچنین بازده حاصل از مدل بزرگتر از اقلام مشابه در ترازنامه واقعی(سالهای مورد مطالعه) می باشد و در نهایت و با مقایسه ارقام برآوردی با مقادیر واقعی ترازنامه، راهکارها و پیشنهاداتی جهت بهینه سازی alm ارائه گردید. کلمات کلیدی: نقدینگی، مدیریت نقدینگی، ریسک نقدینگی، مدیریت ترازنامه، مدیریت دارایی بدهی، برنامه ریزی آرمانی، تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی، ترازنامه و جریان وجوه نقد.

توسعه بازار سرمایه از طریق گسترش بازارهای مالی متنوع، یکی از ابزارهای مشارکت گسترده اشخاص (اعم از حقیقی و حقوقی) در ارکان اقتصادی و توسعه ای کشور و جذب نقدینگی های سرگردان جامعه است. در این راستا، بازارهای فرابورس از پدیده های جدیدی است که با ویژگی های منحصر بفردی، در محیط بازار سرمایه و در کنار بورس اوراق بهادار مطرح گردیده و در مرکز سیستم مالی در طی دهه های اخیر قرار گرفته اند. در ایران نیز با توجه به الزامات برنامه های توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، سند چشم انداز و توسعه بازار سرمایه، بازار فرابورس ایران راه اندازی شد. از این رو، با توجه به ضرورت و اهمیت بازارهای فرابورس در محیط بازار سرمایه، تحقیق حاضر به بررسی نقش بازار فرابورس در توسعه بازار سرمایه ایران با استفاده از متغیرهای ارزش سرمایه بازار، نقدشوندگی (سنجش معیارهای دوره گردش سهام، پراکندگی قیمت سهام، ارزش معاملات، تعداد دفعات معاملات و تعداد روزهای توقف معاملات سهام) و کیفیت بازار (معیارهای شفافیت معاملاتی، هزینه معاملاتی، نوآوری معاملاتی و گسترش فرهنگ سهامداری) می پردازد. تحقیق حاضر، یک تحقیق کاربردی و از نوع تحقیقات توصیفی – پیمایشی است. در این تحقیق برای بررسی نقش بازار فرابورس در توسعه کمی بازار سرمایه ایران، عملکرد یکساله ی آن (6 مهر 1388 لغایت 8 مهر 1389) از جنبه ی ارزش سرمایه و نقدشوندگی بازار در طی دوره های هفتگی با استفاده از آمار توصیفی (نمودار خطی و خط روند) سنجیده شد. برای بررسی نقش بازار فرابورس در توسعه کیفی بازار سرمایه ایران، به روش سرشماری و از طریق پرسشنامه –که ضریب آلفای کرونباخ بمیزان 87/0 بدست آمد-، دیدگاه تمامی سهامداران نهادی (24 سهامدار نهادی که سهام چهار شرکت پذیرفته شده را خریداری کرده بودند) و کارگزاران (66 کارگزار) بازار فرابورس با استفاده از آزمون رتبه علامت دار ویلکاکسون تک نمونه ای به کمک نرم افزار minitab تحلیل شد. همچنین برای تبیین بیشتر تاثیر بازار فرابورس در توسعه بازار سرمایه ایران، به بررسی مقایسه ای عملکرد بازار فرابورس ایران با بورس اوراق بهادار تهران از جنبه ی رشد ارزش سرمایه و نقدشوندگی بازار در دوره های هفتگی بازه زمانی مورد بررسی، برای تمامی شرکت ها و صنایع مشابه بازار فرابورس، با استفاده از آزمون ناپارامتریک من-ویتنی با کمک نرم افزار spss پرداخته شد و در برخی موارد تطبیقی نیز با بازارهای فرابورس و بورس کشور کره صورت گرفت. نتایج بدست آمده از بررسی عملکرد یکساله، حاکی از این است که بازار فرابورس ایران به لحاظ کمی نتوانسته نقش موثری در توسعه بازار سرمایه ایفا نماید؛ در حالیکه برخلاف بعد کمی، از دیدگاه کارگزاران و سهامداران فرابورسی، بازار فرابورس باعث بهبود کیفی بازار سرمایه ایران می شود. همچنین نتایج بدست آمده از مقایسه ی عملکرد بازار فرابورس ایران با بورس اوراق بهادار تهران نشان می دهد که بین رشد متوسط ارزش سرمایه بازار فرابورس ایران و بازار بورس اوراق بهادار تهران و نقدشوندگی آنها، تفاوت معناداری وجود داشته و رشد بازار فرابورس ایران بیشتر ار بورس اوراق بهادار تهران بوده ولی نقدشوندگی آن کمتر است. در راستای بررسی ها و تحلیل های بدست آمده می توان گفت که بازار فرابورس ایران، بازاری با پتانسیل بالا است که می تواند تغییرات شگرفی را در بازار سرمایه ایران ایجاد کند.

با گسترش تکنولوژی و همچنین شبکه ارتباطی در جهان امروز وجود بانکداری الکترونیک به عنوان یک ضرورت انکارناپذیر مورد تاکید قرار می گیرد. از طرف دیگر توسعه بانکداری الکترونیک باید با هدف مشتری محوری و توجه به رضایت آنان در نظر گرفته شود. در همین راستا پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر بانکداری الکترونیک بر رضایتمندی مشتریان در بانک توسعه تعاون انجام پذیرفته است. ابتدا با بهره گیری از دیدگاه های صاحب نظران، کارشناسان امور و نتایج تحقیقات قبلی، مدل مفهومی پژوهش طراحی شد که بر پایه آن هشت مولفه (کاهش هزینه های خدمات، بهبود سرعت خدمات، سهولت استفاده، دسترسی، اطلاع رسانی، امنیت، انعطاف پذیری و اعتمادپذیری) به عنوان ابعاد بانکداری الکترونیک استخراج گردید و سپس برای بررسی مدل، پرسشنامه ای تهیه شده و روایی و پایایی آن مورد ارزیابی قرار گرفت. با توجه به اینکه جامعه آماری این پژوهش، مشتریان خدمات بانکداری الکترونیک شعب تهران بانک توسعه تعاون بود، پرسشنامه ها بین مشتریان توزیع گردید. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش، توصیفی- پیمایشی بوده و برای تجزیه و تحلیل داده های حاصله، از ابزارهای آماری چون آزمون میانگین یک جامعه آماری (آزمون t تک نمونه ای)، آزمون t دو گروه مستقل و تحلیل واریانس یک طرفه و به لحاظ نرم افزاری از نرم افزارهای excel و spss استفاده شده است. تحلیل انجام شده به کمک نرم افزارهای فوق و آزمون t تک گروهی نشان می دهد که تاثیر خدمات بانکداری الکترونیک بر رضایت مشتریان با میزان t 34/17 و با تاکید بر اینکه میانگین تجربی از میانگین نظری بالاتر است مورد تایید قرار گرفت.