شهر اهواز مرکز استان خوزستان می باشد. این شهر از لحاظ زمین شناسی در قسمت انتهایی فروافتادگی دزفول و ابتدای دشت آبادان و بر روی رسوبات جوان رودخانه ای شامل ماسه، سیلت، و رس قرار دارد. منطقه مورد بررسی از لحاظ ساختار های زمین شناسی شامل تاقدیس اهواز و گسل اهواز و از لحاظ چینه شناسی شامل سازند آواری آغاجاری و رسوبات عهد حاضر می باشد. بررسی های زمین شناسی حاکی از عبور گسل فعال اهواز از مرکز شهر اهواز می باشد. سطح ایستابی نیز با توجه به عبور رودخانه کارون از شهر اهواز، به طور متوسط در عمق حدود 2 متری از سطح زمین قرار دارد. خط اول مترو اهواز با طول 24 کیلومتر در تمام طول مسیر به جز در محل عبور از زیر رودخانه کارون در عمق 5/17 متری از سطح زمین قرار دارد. مسیر خط اول مترو اهواز را می توان بر اساس ضخامت رسوبات جوان و عمق سنگ بستر به دو قسمت قطعه شمالی و قطعه جنوبی تقسیم کرد. قطعه شمالی، قسمتی از مسیر است که در بین ایستگاه زرگان تا ایستگاه مصلی قرار می گیرد و ضخامت رسوبات جوان در آن بین 10 تا 15 متر می باشد. قطعه جنوبی نیز شامل قسمتی از مسیر است که در بین ایستگاه امام تا ایستگاه بقایی قرار می گیرد و ضخامت رسوبات جوان در آن بیشتر از 42 متر می باشد. جهت بررسی خصوصیات زمین شناسی مهندسی مسیر و بررسی پتانسیل روانگرایی مسیر، از داده های به دست آمده از آزمون های ژئوتکنیکی بر روی نمونه های حاصل از 60 گمانه در 24 ایستگاه در طول مسیر و همچنین بررسی حدود 600 گمانه ژئوتکنیک سازمان نظام مهندسی استفاده شده است. در این پژوهش با توجه به لرزه خیزی بالای منطقه به دلیل وجود گسل فعال، وجود رسوبات دارای پتانسیل روانگرایی بالا و سطح ایستابی بالا، پتانسیل روانگرایی در مسیر مترو اهواز مورد بررسی قرار گرفته است. جهت بررسی پتانسیل روانگرایی مسیر از داده های spt، cptu و حدود آتربرگ و دانه بندی استفاده شده است. بر اساس نتایج به دست آمده مسیر مترو اهواز را بر اساس پتانسیل روانگرایی به سه قسمت تقسیم می شود، قطعه شمالی که پتانسیل روانگرایی بجز ایستگاه چهار شیر بسیار کم و محدود به لنزهای کوچک ماسه ای و سیلتی است. قسمت ابتدایی قطعه جنوبی (ایستگاه امام تا ایستگاه خوابگاه ) که پتانسیل روانگرایی در این مناطق مربوط به رسوبات کم تراکم و لنزهای ماسه ای کوچک تا متوسط می باشد که در بین لایه های رسی قرار دارند. قسمت سوم شامل قسنت انتهایی قطعه جنوبی (ایستگاه های آب و برق تا بقایی) که پتانسیل روانگرایی از بقیه مناطق بیشتر می باشد. در این قسمت در برخی از ایستگاه ها مانند ایستگاه کارگر و ایستگاه پل ششم در بیشتر طول لوگ بررسی شده پتانسیل روانگرایی وجود دارد.

بسیاری از گسیختگی گود ها بر اثر بارش های شدید ایجاد شده است. در طول بارش سطح آب زیرزمینی بالا آمده و باعث افزایش فشار آب حفره ای، تضعیف پارامترهای مقاومت برشی و گاهی ایجاد تنش موثر منفی و سرانجام گسیختگی شیب می گردد. در نتیجه پایین بردن سطح آب زیرزمینی به کمک زهکش برای کاهش فشار آب حفره ای و افزایش پایداری با توجه به جنبه های اقتصادی بسیار مفید و کارساز واقع شده است. طراحی زهکش های اقتصادی و بهینه برای پایداری شیب، نیاز به تعیین و بررسی پارامترهایی چون طول، عمق و فاصله بین زهکش ها دارد. مطالعات نشان داده اند ناهمسان بودن مقدار نفوذپذیری خاک در جهات مختلف تأثیر زیادی بر پروفیل سطح آب زیرزمینی و بنابراین در کارکرد و طراحی زهکش ها می گذارد. به منظور بالابردن ضریب اطمینان در پایداری گود می توان از زهکشهای افقی در دیواره استفاده کرد، این سامانه باعث کاهش تراز آب زیرزمینی در پشت دیواره و در محدوده گوه گسیختگی گود می شود، با انجام عمل زهکشی، مشخصات مقاومت برشی خاک همچون چسبندگی و زاویه اصطکاک داخلی خاک افزایش و وزن حجمی خاک کاهش می یابد. در این پژوهش سعی شده است با استفاده از شبیه سازی های عددی توسط دو نرم افزار تحلیل سه بعدی flac3d و seep3d شرایط ناشی از گودبرداری ایجاد گردد به همین منظور برای بررسی محل مناسب قرار گیری زهکش و جابجایی ایجاد شده در دیواره از نرم افزار تفاضل محدود flac3d و برای بررسی اثرنفوذپذیری خاک ناهمسان و تعیین طول بهینه از نرم افزار المان محدود seep3d استفاده شده است. با توجه مطالعه پارامتری به عمل آمده، بهترین موقعیت مکانی برای قرار دهی زهکش افقی در دیواره، پایین ترین تراز ارتفاعی (کف گود) و میانه عرضی گود می باشد. همچنین طول زهکش افقی در دیواره گود نیز دارای مقدار بهینه است. به نحوی که، با توجه به میزان ناچیز نفوذپذیری در خاک های رسی و همچنین کوچکتر بودن ضریب نفوذپذیری در جهت عمودی نسبت به جهت افقی به صورت طبیعی، استفاده بیش از اندازه از طول زهکش، تاثیر کمی در کاهش سطح آزاد آب زیرزمینی دارد. بر همین اساس روابط جدیدی در این پایان نامه پیشنهاد شده اند که طول مطلوب زهکش برحسب نسبت نفوذپذیری خاک در جهت های عمودی به افقی و عمق گود را بدست می دهند.

این پایان نامه در مورد کابرد الیاف فولادی در بتن سبک خودمتراکم می باشد. در این پایان نامه پس از ساخت طرح های مختلف بتن سبک خود متراکم، الیاف فولادی به میزان های مختلف به بتن افزوده شده و اثر آنه بر خصوصیات مکانیکی و عملکرد بتن در برابر حرارت و یخ زدگی مورد بررسی قرار گرفته است

چکیده ندارد.