با توجه به آزمایش مقدماتی به منظور تعیین بهترین سطح استفاده از چای کامبوچا بر عملکرد و تعیین سطح 20 درصد به عنوان سطح مطلوب، مطالعه حاضر به منظور ارزیابی اثرات چای کامبوچا به همراه آنتی بیوتیک، پروبیوتیک، پری بیوتیک و چای سبز بر عملکرد، فراسنجه­های خونی، قابلیت هضم مواد مغذی، سیستم ایمنی، مرفولوژی روده، وزن و طول نسبی قسمت­های مختلف روده باریک و وزن نسبی ارگان­های جوجه­های گوشتی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 6 تیمار و 4 تکرار و 10 جوجه در هر پن به اجرا در آمد. جیره­های آزمایشی شامل 1) جیره شاهد (فاقد هرگونه افزودنی)، 2) جیره شاهد+15 میلی گرم در کیلوگرم آنتی بیوتیک ویرجینیامایسین، 3) جیره شاهد+1 گرم در کیلوگرم پروبیوتیک گالیپرو،4) جیره شاهد+1 گرم در کیلوگرم پری بیوتیک فرمکتو، 5) جیره شاهد+2/1 گرم محلول کامبوچا 20 درصد به ازاء هر گرم جیره و 6) جیره شاهد+10 گرم در کیلوگرم پودر چای سبز بودند. لازم به ذکر است که به گروه­های شاهد، آنتی بیوتیک، پروبیوتیک، پری بیوتیک و چای سبز به ازاء هر گرم جیره 2/1 گرم آب اضافه گردید. نتایج این آزمایش نشان داد جوجه­های تغذیه شده با آنتی بیوتیک و چای کامبوچا از افزایش وزن بالاتری در مقایسه با گروه­های شاهد و چای سبز برخوردار بودند (p<0/01). همچنین در کل دوره استفاده از آنتی بیوتیک، کامبوچا و پری بیوتیک به طور معنی داری مصرف خوراک را افزایش داد (p<0/01). در این آزمایش جوجه­های که چای سبز دریافت کرده بودند، به طور معنی داری سطوح کلسترول و تری گلیسیرید پایین­تری در مقایسه با گروه شاهد داشتند (p<0/01). هر­چند که استفاده از آنتی بیوتیک سطوح کلسترول (p<0/01) و hdl (p<0/05) را بطور معنی داری افزایش داد. استفاده از آنتی بیوتیک در این آزمایش سبب بهبود در قابلیت هضم پروتئین شد (p<0/05). کاربرد پری بیوتیک در این آزمایش ارتفاع پرز و نسبت ارتفاع به عمق کریپت دوازدهه را افزایش داد (p<0/05).

چ ک هدی : ییاذغ شزرا قیقحت نیا رد یلآ هدام ،کشخ هدام یمضه بیارض ،ییایمیش هیزجت قیرط زا امرخ هلافت و هتسه ،درل شور هب کشخ هدام رد یلآ هدام و in vitro هب یلولس هراوید و نیئتورپ ،یلآ هدام ،کشخ هدام یریذپ هیزجت و شور in situ تفرگ رارق هعلاطم دروم . رازفا مرن زا هدافتسا اب اه هداد لیلحت و هیزجت sas اب یرامآ هسیاقم و دش ماجنا نکناد نومزآ . ولس هراوید ،زلولس یمه نودب یلولس هراوید ،ماخ نییتورپ ،کشخ هدام نازیم ماخ ربیف ،یل بیترت هب امرخ هتسه یارب ماخ رتسکاخ و 39 / 93 ، 16 / 8 ، 59 ، 80 ، 6 / 39 و 96 / 3 بیترت هب درل یارب ،دصرد 97 / 90 ، 76 / 14 ، 64 ، 97 / 52 ، 3 / 12 و 93 / 17 بیترت هب امرخ هلافت یارب و دصرد 94 / 92 ، 82 / 8 ، 43 / 49 ، 5 / 62 ، 67 / 34 و 53 / 3 دمآ تسد هب دصرد . اق نیگنایم لباق یژرنا و کشخ هدام رد یلآ هدام ،یلآ هدام ،کشخ هدام مضه تیلب اب ربارب بیترت هب امرخ درل یارب مسیلوباتم 41 / 12 ، 96 / 10 ، 29 / 9 و دصرد 45 / 1 ، ولیک رد لوژاگم ،کشخ هدام مرگ هتسه 39 / 23 ، 98 / 26 ، 47 / 25 و دصرد 4 ولیک رد لوژاگم کشخ هدام مرگ و هلافت 68 / 39 ، 9 / 39 ، 53 / 37 د و دصر 89 / 5 ولیک رد لوژاگم کشخ هدام مرگ دوب . مضه تیلباق یعرف ت?وصحم نیا نیب رد و یلآ هدام ،کشخ هدام کشخ هدام رد یلآ هدام درل زا شیب هلافت و هلافت زا شیب یراد ینعم روط هب هتسه ) 5 / 0 p< ( دوب . یریذپ هیزجت ) اب روبع تعرس 3 / 0 ( هدام ییاذغ شزرا و رثوم یریذپ هیزجت ، بیترت هب درل یارب کشخ 2 / 46 ، 29 / 19 ، 68 / 48 هتسه ،دصرد 2 / 50 ، 97 / 29 ، 14 / 58 امرخ هلافت و دصرد 58 / 32 ، 35 / 57 و 9 / 55 دمآ تسد هب دصرد . هیزجت نازیم رثوم یریذپ کشخ هدام رت نییاپ هلافت و هتسه اب هسیاقم رد یراد ینعم روط هب درل ) 5 / 0 p< ( دوب . یریذپ هیزجت ) روبع تعرس اب 3 / 0 ( بیترت هب درل یارب یلآ هدام ییاذغ شزرا و رثوم یریذپ هیزجت ، 6 / 43 ، 66 / 13 و 9 / 44 هتسه ،دصرد 9 / 52 ، 1 / 34 و 21 / 62 امرخ هلافت و دصرد 8 / 59 ، 52 / 39 و 73 / 59 دوب دصرد . یریذپ هیزجت نازیم هدام درل و هتسه زا رتشیب هیلوا تاعاس رد هلافت یارب یلآ ) 5 / 0 p< ( دمآ تسد هب . ازیم یریذپ هیزجت ن رثوم یلآ هدام یراد ینعم رایسب روط هب درل یارب ) 1 / 0 p< ( رت نییاپ هلافت و هتسه اب هسیاقم رد دوب . ییاذغ شزرا کشخ هدام و هدام هلافت زا رتشیب هتسه رد یلآ دوب ن راد ینعم توافت نیا اما دوب اب هسیاقم رد لوصحم ود نیا ییاذغ شزرا اما ، کشخ هدام ییاذغ شزرا رت?اب یراد ینعم روط هب درل یلآ هدام و ) 5 / 0 p< ( دیدرگ دروآرب . یریذپ هیزجت ) اب روبع تعرس 3 / 0 ( یئتورپ ییاذغ شزرا و رثوم یریذپ هیزجت ، ،بیترت هب درل یارب ن 7 / 62 ، 51 / 4 و 36 / 69 ،دصرد هتسه 4 / 68 ، 37 / 44 و 67 / 64 امرخ هلافت و دصرد 9 / 55 ، 67 / 33 و 96 / 64 دمآ تسد هب دصرد . یریذپ هیزجت نازیم رت نییاپ درل و هتسه اب هسیاقم رد یراد ینعم روط هب هلافت یارب ماخ نیئتورپ رثوم ) 5 / 0 p< ( دوب . ییاذغ شزرا تورپ ،رادقم نیرتشیب درل رد ماخ نیئ هباشم هلافت و هتسه رد اما دوب نیا اما توافت یرامآ ظاحل زا راد ینعم دوبن . یریذپ هیزجت ) روبع تعرس اب 3 / 0 ( ، لولس هراوید ییاذغ شزرا و رثوم یریذپ هیزجت ،بیترت هب درل یارب ی 7 / 25 ، 89 / 2 و 7 / 28 هتسه ،دصرد 5 / 54 ، 27 / 3 و 47 / 22 امرخ هلافت و دصرد 7 / 46 ، 66 / 30 و 3 / 51 دمآ تسد هب دصرد . ز یریذپ هیزجت نازیم اوید ًابیرقت هلافت و هتسه رد فلتخم تاعاس رد یلولس هر هباشم ) نامز یانثتسا هب 72 تعاس ( ، اما رت?اب یراد ینعم روط هب لوصحم ود نیا یلولس هراوید یریذپ هیزجت نازیم درل اب هسیاقم رد ) 5 / 0 p< ( دوب . نازیم یریذپ هیزجت رثوم روط هب درل رد یلولس هراوید یراد ینعم ) 1 / 0 p< ( رت نییاپ هلافت و هتسه اب هسیاقم رد دروآرب دیدرگ . هتسه و درل اب هسیاقم رد هلافت رد یلولس هراوید ییاذغ شزرا رت?اب یراد ینعم روط هب ) 1 / 0 p< ( دوب . عوضوم نیا رگناشن امرخ هلافت و هتسه یریذپ هیزجت و یلآ هدام و کشخ هدام یمضه بیارض و ییایمیش تابیکرت یم هک دشاب یم لوصحم ود نیا زا ناوت کی ناونع هب امرخ یعرف یژرنا ربیف و ب اه ماد یارب شزرا اب رد صوصخ ه یبونج قطانم درک هدافتسا روشک . هک ییاه هریج میظنت رد دوش یعس دیاب هتبلا یاراد امرخ یعرف ت?وصحم نیا دوب نیئتورپ رادقم دوبمک اهنآ ماخ ب اب ار بج ینیئتورپ عبانم یریگ راک ه درک نار .

چکیده ندارد.

این مطالعه به منظور ارزیابی تاثیر سطوح مختلف کنجاله های بادام و گردو بر پارامترهای عملکرد، وزن ارگان های داخلی، فراسنجه های خونی، کلسترول تخم تولیدی و کیفیت لاشه بلدرچین ژاپنی انجام شد. این آزمایش با تعداد 504 قطعه جوجه بلدرچین ژاپنی در قالب طرح کاملا تصادفی، با 7 تیمار و هر تیمار دارای 4 تکرار (18 قطعه جوجه بلدرچین نر و ماده در هر تکرار) انجام شد. تیمارها شامل سه سطح کنجاله بادام (10،20 و30 درصد) و سه سطح کنجاله گردو (10،20 و30 درصد) و شاهد بودند. جوجه بلدرچین ها از سن 7 تا 42 روزگی با جیره های آزمایشی تغذیه شدند و مصرف خوراک، ضریب تبدیل و افزایش وزن آن ها به صورت هفتگی مقایسه گردید. وزن بلدرچین های تغذیه شده با کنجاله بادام، نسبت به تیمار شاهد تفاوت معنی داری نداشت، اما وزن بلدرچین های مصرف کننده سطح 30 درصد کنجاله گردو، فقط در هفته دوم و سوم نسبت به شاهد کاهش معنی داری داشت (01/0 p<). همچنین افزایش وزن روزانه بلدرچین های تغذیه شده با سطوح 20 و 30 درصد کنجاله گردو در هفته دوم به طور معنی داری نسبت به شاهد کاهش یافت (01/0 p<). تغذیه کنجاله های بادام و گردو به بلدرچین تاثیر معنی داری بر مصرف خوراک نداشت. ضریب تبدیل غذایی بلدرچین های تغذیه شده با سطوح 20 و 30 درصد کنجاله گردو در هفته دوم نسبت به شاهد افزایش یافت (01/0 p<). کلسترول خون بلدرچین های تغذیه شده با سطوح 20 و 30 درصد کنجاله های بادام وگردو کاهش یافت (01/0 p<). همچنین میزان تری گلیسیرید خون بلدرچین ها با تغذیه 30 درصد از کنجاله های بادام و گردو کاهش یافت (05/0 p<). سطح ldl خون تمام بلدرچین های تغذیه شده با تیمارهای آزمایشی از گروه شاهد کمتر بود (01/0 p<). میزانtba در گوشت منجمد برای تیمارهای مصرف کننده تمام سطوح کنجاله های بادام و گردو نسبت به شاهد کاهش داشت (01/0 p<)، اما میزانtba در گوشت تازه بلدرچین های تغذیه شده با سطوح مختلف کنجاله های بادام و گردو با شاهد تفاوت معنی داری نداشت. کنجاله های بادام و گردو تاثیر معنی داری بر میزان پروتئین لاشه، کلسترول تخم بلدرچین و ph لاشه بلدرچین ها نداشت. از نظر اقتصادی مصرف کنجاله های بادام و گردو در جیره باعث کاهش قابل توجهی در هزینه خوراک گردید (01/0 p<).

مطالعه حاضر به منظور بررسی جایگزینی ذرت با ارزن با یا بدون آنزیم انجام شد. 6 جیره آزمایشی به صورت ارزن جوانه نزده با یا بدون آنزیم و ارزن جوانه زده با یا بدون آنزیم که در سطوح صفر و50 درصد جایگزین ذرت شدند و جیره شاهد که بر پایه ذرت وسویا بود. تاثیر آنها بر عملکرد، خصوصیات لاشه، فراسنجه های خونی، مورفولوژی پرزهای روده وکیفیت گوشت جوجه های گوشتی مطالعه گردید. این آزمایش با 240 قطعه جوجه گوشتی در طرح کاملا تصادفی با 6 تیمار و چهار تکرار (10 قطعه جوجه در هر تکرار) انجام شد. داده های آزمایش به وسیله نرم افزار sas تجزیه وتحلیل شدند. نتایج تحقیق حاضرنشان دادکه وزن بدن و اضافه وزن تیمارها درمقایسه با تیمار شاهد درکل دوره به استثنای تیمار ارزن جوانه زده با آنزیم معنی داری نبود. خوراک مصرفی و ضریب تبدیل نیز بین تیمارها درمقایسه با تیمار شاهد درکل دوره به استثنای تیمار 50 درصد ارزن معنی داری نبود. فراسنجه های خونی وکیفیت گوشت تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت اما درصد افت خونابه بین تیمارشاهد با آنزیم وتیمار ارزن جوانه زده معنی دار شد. مورفولوژی پرزهای روده تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفت(05/0?(p. پارامترهای اندازه گیری شده مربوط به قلب، کبد، طحال، پانکراس و روده کوچک معنی دار نبود، درحالی که درصد لاشه ران و سینه وچربی محوطه شکمی بین تیمارها معنی دار شد(05/0? (p.به طور کلی نتیجه گیری می شود که ارزن می تواند در بازه سنی 21-0 روزگی به جای ذرت در تغذیه طیور استفاده شود.

به منظور بررسی تاثیر اسید آسکوربیک و مخمر ساکارومایسیس سرویسیا بر کارایی آنزیم فیتاز، در جیره های با کمبود کلسیم و فسفر، بر عملکرد جوجه های گوشتی، دو آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد، در هر آزمایش 165 قطعه جوجه خروس گوشتی یک روزه سویه راس 308 ، طی یک دوره 42 روزه مورد استفاده قرار گرفتند. در آزمایش اول به جیره شاهد منفی(جیره با کمبود کلسیم و فسفر)، اسید آسکوربیک (صفر و 03/0 درصد) و آنزیم فیتاز (صفر و 500 واحد) اضافه گردید و نتایج به دست آمده با جیره شاهد مثبت (جیره بدون افزودنی و طبق احتیاجات nrc) مقایسه شدند. در آزمایش دوم به جیره شاهد منفی (جیره با کمبود کلسیم و فسفر)، مخمر ساکارومایسیس سرویسیا (صفر و 1/0 درصد) و آنزیم فیتاز (صفر و 500 واحد) اضافه گردید و نتایج به دست آمده با جیره شاهد مثبت مقایسه شدند. فراسنجه های افزایش وزن روزانه، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی به صورت هفتگی اندازه گیری شدند.

در این تحقیق با استفاده از تابع مرزی پوششی رابطه نسبت شکاف تکنولوژی با جیره مصرفی برای مرغداران گوشتی استان کرمانشاه مورد بررسی قرار گرفت. برای انجام تحقیق از اطلاعات 120 مرغداری در سال 1391 که به صورت تصادفی طبقه بندی شده و مورد مصاحبه قرار گرفته اند، استفاده شده است. مرغداری های نمونه بر حسب نسبت انرژی به پروتئین جیره مصرفی به سه گروه کمتر از جیره استاندارد، نزدیک به جیره استاندارد و بیشتر از جیره استاندارد تقسیم گردیدند. در این پژوهش از سه رهیافت تابع تولید مرزی تصادفی ترکیبی، تابع تولید مرزی گروهی و تابع مرزی پوششی برای محاسبه شاخص های کارایی فنی و شکاف تکنولوژی استفاده شد. نتایج مطالعه نشان می دهد که متوسط کارایی فنی تولیدکنندگان با نسبت انرژی به پروتئین کمتر از جیره استاندارد در سه روش مذکور به ترتیب حدود 83، 84 و 37 درصد، برای تولیدکنندگان با نسبت انرژی به پروتئین نزدیک به جیره استاندارد 87، 88 و 47 درصد و تولیدکنندگان با نسبت انرژی به پروتئین بیشتر از جیره استاندارد به ترتیب حدود 84، 85 و 25 درصد است. نسبت شکاف تکنولوژی در واحدهای با جیره کمتر، نزدیک و بیشتر از جیره استاندارد به ترتیب حدود 56، 70 و 48 درصد می باشد که بیانگر شکاف تکنولوژیکی در گروه های مختلف است.نتایج نشان داد که گروه دوم (نسبت انرژی به پروتئین نزدیک به جیره استاندارد) دارای کارایی بیشتر و شکاف تکنولوژی کمتری است.

این مطالعه به منظور بررسی استفاده از دانه خردل فرآوری نشده و فرآوری شده با یک درصد سولفات آهن (5، 10 و 15 درصد) بر پارامترهای عملکرد، پارامترهای خونی، اجزاء لاشه و کیفیت گوشت در بلدرچین های ژاپنی انجام شد. به این منظور از 420 قطعه جوجه بلدرچین ژاپنی یک روزه در قالب طرح کاملا تصادفی با 7 تیمار و 4 تکرار استفاده شد. مصرف سطوح مختلف دانه خردل فرآوری شده در مقایسه با گروه شاهد سبب تفاوت معنی داری در وزن بدن، اضافه وزن روزانه، و مصرف خوراک بلدرچین ها شد (05/0>p). استفاده از 15 درصد دانه خردل بدون فرآوری سبب کاهش وزن، کاهش مصرف خوراک، افزایش ضریب تبدیل و هزینه تولید گردید (05/0>p). اما افزودن سولفات آهن اختلاف معنی داری با شاهد، مشاهده نشد. مقدار فراسنجه های خونی (گلوکز، تری گلیسرید، کلسترول، نیتروژن اوره ای خون، آنزیم های کبدی، hdl، ldl و t4) گروه تغذیه شده با خردل نسبت به گروه شاهد تفاوت معنی داری نشان نداد (05/0<p). اما مقدار هورمون تیروتروپین (tsh) در همه تیمار های غذایی حاوی خردل نسبت به گروه شاهد به طور معنی داری کاهش یافت تفاوت معنی داری داشت (05/0>p). نتایج بدست آمده از تجزیه لاشه بلدرچین های تغذیه شده با جیره های آزمایشی نشان داد که وزن پارامتر های لاشه (ران، سینه، قلب، بیضه، پیش معده، سنگدان، سکوم، روده باریک و روده بزرگ) به طور معنی داری تحت تاثیر تغذیه سطوح مختلف خردل قرار نگرفت (05/0<p). اگر چه وزن، کبد و پانکراس با مصرف دانه خردل بدون فرآوری تحت تاثیر قرار گرفت (05/0>p). بنابراین به نظر می رسد استفاده از دانه خردل تا سطح 5 درصد امکان پذیر است. اما در سطوح بالاتر استفاده از مکمل سولفات آهن ضروری باشد.

توجه به مزیت نسبی فعالیت های اقتصادی، یکی از جنبه های مهم برنامه ریزی اقتصادی است. صنعت مرغداری در ایران بیشترین حجم سرمایه را پس از نفت به خود اختصاص داده است، با این حال هنوز نتوانسته جایگاه شایسته ای در اقتصادکشور داشته باشد. استان کرمان در تولید گوشت مرغ مقام نوزدهم را در ایران به خود اختصاص داده است و احداث بیشتر مرغداری در این استان باعث ایجاد اشتغال می شود. با استفاده از ماتریس تحلیل سیاستی، تاثیر سیاست های دولت بر تولید گوشت مرغ و همچنین وجود مزیت نسبی در تولید گوشت مرغ در سال 1392 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که در شرایط کنونی گوشت مرغ در استان کرمان دارای مزیت نسبی است و شاخص های drc برابر 0/32، ucs برابر0/64، nsp برابر 4392/89، npi برابر0/66، npc برابر0/68، epc برابر 0/85، ucd برابر 0/92 و ucx برابر0/62 می باشد. بررسی شاخص های حمایتی نشان می دهد که دولت در زمینه نهاده های قابل تجارت و نهاده آب، به مرغداران یارانه پرداخت کرده و از تولید محصول حمایتی صورت نگرفته است. ولی درکل، سیاست های دولت و شرایط بازار داخلی بر اساس شاخص حمایت موثر به زیان تولیدکننده بوده است. در نتیجه حذف حمایت ها گام موثری در جهت هدفمندی یارانه ها می باشد. در ضمن با توجه به یافته ها در توسعه، ترویج واحداث مرغداری های گوشتی استان توصیه می شود و همچنین بایستی در تامین نهاده ها به خصوص خوراک توجه ویژه ای شود

این آزمایش به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف سولفات روی و پیکولینات کروم تحت شرایط تنش گرمایی بر عملکرد، پاسخ ایمنی و وضعیت آنتی اکسیدان های بلدرچین های ژاپنی انجام گرفت. پرندگان (540 قطعه بلدرچین 7 روزه نژاد کوترنیکس ژاپنی) در قالب یک آزمایش فاکتوریل 3×3 (دو مکمل هر کدام با سه سطح)به صورت تصادفی به 9 گروه تیماری شامل سه تکرار و 20 قطعه بلدرچین در هر تکرار تقسیم بندی شدند. جیره های آزمایشی عبارت بودند از یک جیره پایه فاقد مکمل های مورد آزمایش و نیز سطوح 40 و 80 میلی گرم سولفات روی و 500 و 1000 میکروگرم پیکولینات کروم که به جیره پایه افزوده می شدند. پرورش پرندگان بر روی بستر و در داخل قفس های سیمی جداگانه انجام گرفت. دمای سالن در ساعات غیر تنش مطابق با دمای ناحیه آسایش بلدرچین ها تنظیم می شد و در ساعات تنش (9 تا 17) °c 7 بالاتر از ناحیه آسایش بلدرچین ها تنظیم می شد. تنش گرمایی از سن هفت روزگی اعمال گردید و تا پایان دوره (35 روزگی) ادامه یافت. کاهش خطی مصرف خوراک و بهبود خطی ضریب تبدیل (01/0p<) در پرندگان مصرف کننده سولفات روی و پیکولینات کروم مشاهده شد. استفاده از مکمل کروم، اضافه وزن روزانه بلدرچین ها را به طور خطی افزایش داد (05/0p<). اضافه شدن همزمان مکمل های روی و کروم به جیره ی شاهد، مصرف خوراک و ضریب تبدیل را به طور معنی دار کاهش داد (01/0p<). مکمل های روی و کروم دمای بدن بلدرچین ها را قبل و هنگام تنش به طور خطی کاهش دادند (01/0p<). استفاده از مکمل روی، وزن قسمت های مختلف روده کوچک، راست روده ونیز نسبت وزن به طول روده کوچک را کاهش داد (05/0p<). مکمل کروم هم باعث افزایش وزن تیموس گردید (05/0p<). هر دو مکمل روی و کروم درصد خاکستر استخوان درشت نی را افزایش دادند (05/0p<). با افزایش سطوح روی و کروم جیره، نسبت هتروفیل به لنفوسیت خون و نیز فراسنجه های مربوط به کیفیت گوشت به طور خطی بهبود یافتند (01/0p<). نتایج این مطالعه اثرات مثبت سولفات روی و کروم آلی را بر عملکرد، اجزای لاشه، پاسخ های ایمنی و وضعیت آنتی اکسیدان های بلدرچین های ژاپنی در شرایط تنش گرمایی آشکار ساخت.لذا به نظر می رسد استفاده از سطوح 80 میلی گرم برکیلوگرم روی و 1000 میکروگرم برکیلوگرم کروم در بهبود اثرات نامطلوب ناشی از تنش گرمایی در بلدرچین می تواند بسیار مفید باشد.

مطالعه حاضر بررسی اثر آنزیم، پروبیوتیک و پری بیوتیک بر پایه جیره های ( ذرت و کنجاله سویا) روی پارامترهای اندازه گیری شده در جوجه های گوشتی بلدرچین ژاپنی انجام شده است.این آزمایش با 480 قطعه جوجه بلدرچین یک روزه ، در طرح کاملاً تصادفی متعادل در قالب آزمایش فاکتوریل 2× 2× 2 با 8 تیمار و هر تیمار شامل 3 تکرار انجام شد . فاکتورهای اندازه گیری شده در این مطالعه شامل : وزن بدن، مصرف خوراک، ضریب تبدیل خوراک، وزن لاشه و اندامهای گوارشی، پارامترهای خونی و شمارش کلی فرم محتویات روده و قابلیت هضم ماده خشک و پروتئین. داده های آزمایش به وسیله نرم افزار sas تجزیه و تحلیل شده. نتایج نشان داده که استفاده از پروبیوتیک در مقایسه با جیره شاهد سبب بهبود عملکرد شده است و باعث افزایش قابلیت هضم ماده خشک و پروتئین شد و همچنین استفاده از پروبیوتیک بصورت معنی دار سبب افزایش وزن بدن شده است. (5%p<) پروبیوتیک قابلیت هضم پروتئین را به طور معنی داری افزایش داده(5%p<) و همچنین نتایج نشان داد که آنزیم، پروبیوتیک و پری بیوتیک بر جیره اثر معنی داری روی فاکتورهای خونی و وزن سنگدان، قلب، بورس، ایلئوم و سکوم نداشته است.

چکیده : مطالعه حاضر به منظور بررسی جایگزینی ذرت با ارزن با یا بدون آنزیم انجام شد. 6 جیره آزمایشی به صورت ارزن جوانه نزده با یا بدون آنزیم و ارزن جوانه زده با یا بدون آنزیم که در سطوح صفر و50 درصد جایگزین ذرت شدند و جیره شاهد که بر پایه ذرت وسویا بود . و تاثیر آنها بر عملکرد، خصوصیات لاشه، فراسنجه های خونی، مورفولوژی پرزهای روده وکیفیت گوشت جوجه های گوشتی مطالعه گردید. این آزمایش با 240 قطعه جوجه گوشتی در طرح کاملا تصادفی با 6 تیمار و چهار تکرار (10 قطعه جوجه در هر تکرار) انجام شد. داده های آزمایش به وسیله نرم افزار sas تجزیه وتحلیل شدند. نتایج تحقیق حاضرنشان دادکه وزن بدن و اضافه وزن درکل دوره بین تیمارها اختلاف معنی داری نداشت اما به هرحال تیمار شاهد با تیمار ارزن جوانه زده با آنزیم اختلاف معنی داری داشت(05/0?(p. خوراک مصرفی و ضریب تبدیل نیز بین تیمارها اختلاف معنی داری نداشت اما در کل دوره، گروه شاهد با تیمار 50 درصدارزن اختلاف معنی داری داشت. فراسنجه های خونی وکیفیت گوشت تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت اما درصد افت خونابه بین تیمارشاهد با آنزیم وتیمار ارزن جوانه زده معنی دار شد. مورفولوژی پرزهای روده تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفت(05/0?(p. پارامترهای اندازه گیری شده مربوط به قلب، کبد، طحال، پانکراس و روده ی کوچک معنی دار نبود، درحالی که درصد لاشه ران و سینه وچربی محوطه شکمی بین تیمارها معنی دار شد(05/0?(p.به طور کلی نتیجه گیری می شود که ارزن می تواند در بازه سنی 21-0 روزگی به جای ذرت در تغذیه طیور استفاده شود.

به منظور بررسی تأثیر پودر و اسانس آویشن و پونه کوهی در مقایسه با آنتی بیوتیک (ویرجینیامایسین) بر عملکرد بلدرچین های گوشتی، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 12 تیمار به اجرا درآمد. تیمار های آزمایشی شامل جیره پایه بدون افزودنی غذایی، آنتی بیوتیک یا سطوح مختلف 1/0 و 2/0 درصد پودر و 50، 100 و 200 میلی گرم در کیلوگرم اسانس آویشن و پونه بود. نتایج نشان داد، بلدرچین های تغذیه شده با آنتی بیوتیک و 2/0 درصد پودر پونه از وزن بدن و افزایش وزن روزانه بالاتری نسبت به دیگر تیمار ها برخوردار بودند، بالاترین مصرف خوراک در سن 35-21 روزگی با تیمار آنتی بیوتیک و 2/0 درصد پودر پونه مشاهده شد که با تیمار مخلوط اسانس ها (200 میلی گرم در کیلوگرم) اختلاف معنی داری داشت (05/0>p). کمترین ضریب تبدیل غذایی در سن 21-0 روزگی مربوط به تیمار آنتی بیوتیک بود (05/0>p). بیشترین وزن نسبی پیش معده و کمترین میزان چربی شکمی متعلق به گروه 2/0 درصد پودر پونه بود، که با تیمار آنتی بیوتیک اختلاف معنی داری داشت (05/0>p). بالاترین وزن نسبی سکوم مربوط به تیمار اسانس آویشن بود که با تیمار 2/0 درصد پودر پونه اختلاف معنی داری داشت (05/0>p). پودر و اسانس آویشن و پونه بر کیفیت گوشت تأثیر مثبتی داشت و سبب کاهش تیوباربیتوریک اسید، dripping loss وcooking loss شد و phو ظرفیت نگهداری آب را افزایش داد. بیشترین و کمترین تعداد باکتری لاکتوباسیل نسبت به گروه شاهد به ترتیب با تیمار پونه (به جزء 200 میلی گرم در کیلوگرم اسانس) و آنتی بیوتیک مشاهده شد. کمترین تعداد باکتری های کلی فرم مربوط به تیمار آنتی بیوتیک بود. بیشترین طول و عرض پرز و کمترین عمق کریپت در تیمار پونه (به جزء 200 میلی گرم در کیلوگرم اسانس) مشاهده شد. در تیمار آنتی بیوتیک علاوه بر طول و عرض پرز ها، عمق کریپت نیز به طور معنی داری افزایش پیدا کرد (05/0>p). در نتیجه افزودن 2/0 درصد پودر برگ پونه کوهی در جیره بلدرچین های گوشتی سبب بهبود عملکرد، کیفیت گوشت، مورفولوژی و فلور میکروبی روده شد.

در کارخانه جوجه کشی، جوجه ها در زمان های متفاوت و تدریجا از تخم مرغ خارج می¬شوند ولی خارج کردن تمام جوجه ها از دستگاه جوجه کشی زمانی صورت می گیرد که اکثر جوجه ها از تخم مرغ خارج شده و 90 تا 95 درصد آن¬ها خشک شده باشند. به عبارت دیگر تعدادی از جوجه ها پس از خارج شدن از تخم به مدت 24 ساعت یا بیشتر در دستگاه باقی می مانند (تشرفی و رحیمی، 2005 ؛ دیبنر و همکاران، b1998). پس از تخلیه دستگاه جوجه کشی و در بهترین شرایط، معمولا جوجه ها بین 12 تا 24 ساعت بعد به مرغداری می رسند ولی گاهی به علل متعدد ازجمله اعمال برنامه های واکسیناسیون، نوک چینی و یا طولانی بودن مسیر، این مدت به 36 تا 48 ساعت نیز می رسد (یونی و فرکت ، 2012). با افزودن مدت زمانی که جوجه ها پس از تفریخ در سینی های دستگاه باقی می مانند به مدت زمان انتقال جوجه ها به مرغداری، می توان نتیجه گرفت که اکثرا جوجه ها بین 48 تا 72 ساعت یعنی 2 تا 3 روز پس از خروج از تخم مرغ، به سالن مرغداری می رسند. به عبارت دیگر اگر مدت پرورش جوجه گوشتی امروزی 6 هفته باشد می توان نتیجه گرفت که جوجه از زمان خروج از تخم مرغ تا شروع تغذیه در سالن، 2 تا 3 روز و به عبارت دیگر 4 تا 7 درصد از عمر خود را تا زمان کشتار بدون غذا می ماند (اسلامی، 1392؛ دیبنر و همکاران، b1998؛ یونی و فرکت، 2012). با توجه به آنچه که اشاره شد، اهمیت تغذیه مناسب جوجه گوشتی پیش و بلافاصله پس از تفریخ به خوبی مشخص می گردد. وزن تخم مرغ های جوجه گوشتی (بدون در نظر گرفتن سن گله مادر) می تواند بر بازدهی جوجه های گوشتی تاثیر بگذارد. ترکیبات تخم مرغ با وزن آن در ارتباط است. اما به نظر نمی رسد که این تغییرات تاثیر زیادی بر رشد جوجه ها داشته باشد. جوجه ها در بدو خروج از تخم دارای کیسه زرده می باشند که نیاز غذایی آنها را تا آغاز تغذیه مستقل برآورده می سازد. تغییر وزن و ترکیب تخم مرغ اگرچه در نسبت وزن جوجه به کیسه زرده تغییری نمی دهد ولی در ترکیب آن به ویژه در مورد گله های مادر جوان، بسیار موثر است. محتویات کیسه زرده از نظرچربی غنی بوده و مقدار پروتئین آن در حد متوسط می باشد ولی حاوی کربوهیدرات بسیار کمی است، به این جهت گرسنگی دراز مدت در جوجه می تواند سبب بروز حالت کتوز گردد. بنابراین غنی کردن غذای اولیه با کربوهیدرات ها یا تزریق این موادبه تخم¬های بارور می¬تواند سبب کاهش کتوز شده و به تکامل اولیه کمک نماید.

به منظور بررسی تاثیر استفاده از پودر و عصاره هیدرو الکلی مرزنجوش و زنیان در مقایسه با آنتی بیوتیک ویرجینیامایسین برعملکرد رشد، فراسنجه های خونی، وزن نسبی اندام های داخلی، میکروفلورای روده، مورفولوژی پرزهای روده وکیفیت گوشت در جوجه گوشتی، دو آزمایش انجام شد. هر دو آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با 8 تیمار، 3 تکرار و 12 جوجه در هر تکرار اجرا شد. در آزمایش اول، تیمار های آزمایشی شامل جیره شاهد (فاقد هرگونه افزودنی)، آنتی بیوتیک ویرجینیامایسین (ppm 100)، پودر مرزنجوش (1 ،2 و 3 درصد) و عصاره مرزنجوش (ppm 150، 250 و350) بود، و در آزمایش دوم، تیمار های آزمایشی شامل جیره شاهد (فاقد هرگونه افزودنی)، آنتی بیوتیک ویرجینیامایسین (ppm 100)، پودر زنیان (1 ،2 و 3 درصد) و عصاره زنیان (ppm 150، 250 و350) بود. در آزمایش اول، جوجه های تغذیه شده با آنتی بیوتیک ویرجینیامایسین و ppm 350 عصاره مرزنجوش از افزایش وزن و ضریب تبدیل بهتری در مقایسه با دیگر گروه ها برخوردار بودند (0/05>p). همچنین پارامتر های جمعیت میکروفلور روده و کیفیت گوشت در تیمارهای حاوی 1 درصد پودر مرزنجوش و ppm 350 عصاره مرزنجوش نسبت به سایر تیمارها بهبود یافت (05/0>p). هیچکدام از تیمار ها تاثیر معنی داری بر فراسنجه های خونی، وزن نسبی اجزاء لاشه و عرض پرز های روده نداشت. در آزمایش دوم، جوجه های تغذیه شده با آنتی بیوتیک ویرجینیامایسین، 1 درصد پودر زنیان و ppm 350 عصاره زنیان از افزایش وزن و ضریب تبدیل بهتری در مقایسه با دیگر گروه ها برخوردار بودند (05/0>p). همچنین پارامترهای جمعیت میکروفلور روده وکیفیت گوشت جوجه هایی که 1 درصد پودر زنیان و ppm 350 عصاره زنیان دریافت کردند در مقایسه با سایر تیمار ها بهبود یافت (0/05>p). هیچکدام از تیمار ها تاثیر معنی داری بر فراسنجه های خونی و عرض پرزهای روده نداشت. به طور کلی، استفاده از ppm 350 عصاره مرزنجوش و زنیان می توانند جایگزین مناسبی برای آنتی بیوتیک باشند. کلمات کلیدی: مرزنجوش، زنیان، ویرجینیامایسین، جوجه گوشتی

به منظور بررسی تاثیر پروبیوتیک و سطوح مختلف پودر صمغ آنغوزه در مقایسه با آنتی بیوتیک (آویلامایسین) بر عملکرد رشد، وزن نسبی اندام های داخلی، میکروفلور روده، مورفولوژی پرزهای روده، کیفیت گوشت و تیترآنتی بادی بر علیه گلبول قرمزگوسفندی در جوجه های گوشتی، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با 6 تیمار به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایشی شامل: جیره پایه بدون افزودنی، جیره پایه حاوی 100 میلی گرم در کیلو گرم آنتی بیوتیک آویلامایسین، جیره پایه حاوی ppm100 پروبیوتیک باسیلاکت، جیره پایه حاوی 1/0، 2/0 و 3/0درصد پودر صمغ آنغوزه بودند.در این آزمایش خوراک مصرفی، وزن و طول نسبی قسمت های مختلف روده، وزن نسبی بورس فابریسیوس، طحال و تیتر آنتی بادی بر علیه گلبول قرمزگوسفندی تحت تاثیر هیچ یک از تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت.استفاده از سطوح مختلف پودر صمغ آنغوزه تاثیر مثبتی بر کیفیت گوشت داشت و سبب کاهش تیوباربیتوریک اسید،dripping loss و cooking loss و افزایش ظرفیت نگهداری آب گردید

جهت تعیین ارزش تغذیه ای خرمای کامل ضایعاتی با و بدون آنزیم بر عملکرد جوجه های گوشتی از240 قطعه جوجه خروس گوشتی از سویه تجاری راس در قالب یک طرح کاملاً تصادفی به صورت فاکتوریل استفاده شد. عوامل عبارت بودند از سطوح مختلف خرمای کامل ضایعاتی (صفر، 10 و20 درصد) و مولتی آنزیم ناتوزیم پلاس در دو سطح (صفر و 035/0 درصد). نتایج نشان داد که وزن بدن جوجه هایی که10 و20 درصد خرما در جیره دریافت کرده بودند تا سن 21 روزگی مشابه جوجه های جیره شاهد بود. وزن بدن جوجه هایی که از جیره دارای 10 درصد خرما تغذیه شده بودند تا سن 5 هفتگی با جوجه های تغذیه شده با جیره شاهد متفاوت نبود ولی در هفته ششم وزن بدن این جوجه ها به طور معنی داری کمتر (01/0>p) از جوجه های جیره شاهد بود. در فاصله 21 تا 42 روزگی وزن بدن جوجه هایی که با جیره دارای 20 درصد خرما تغذیه شده بودند بطور معنی داری کمتر (05/0>p) از جوجه های تغذیه شده با جیره شاهد و جیره دارای 10 درصد خرما بود. در فاصله صفر تا 21 روزگی ضریب تبدیل غذایی بدست آمده با جیره دارای 10 درصد خرما و جیره شاهد متفاوت نبود. در حالی که ضریب تبدیل غذایی بدست آمده با جیره دارای 20 درصد خرما به طور معنی داری بیشتر (01/0>p) از جیره شاهد و 10 درصد خرما بود. در فاصله 21 تا 42 روزگی و کل دوره (0 تا 42 روزگی) ضریب تبدیل غذایی بدست آمده با دو جیره دارای 10 درصد و 20 درصد خرما به طور معنی داری بیشتر (01/0>p) از جیره شاهد بود. در فاصله صفر تا 21 روزگی مصرف خوراک در همه تیمارها و در فاصله 21 تا 42 روزگی و در کل دوره (0 تا 42 روزگی) میزان مصرف خوراک جوجه های تغذیه شده با جیره دارای 10 درصد خرما و جیره شاهد دارای اختلاف معنی داری نبود در صورتی که در فاصله 21 تا 42 روزگی مصرف خوراک جوجه های تغذیه شده با جیره دارای 20 درصد خرما به طور معنی داری کمتر (01/0>p) از دو جیره دیگر بود. افزودن آنزیم سبب بهبود افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل غذایی در کل دوره به طور معنی داری (05/0>p) گردید. اثرات متقابل فقط در فاصله 21 تا 42 روزگی بر روی ضریب تبدیل غذایی بدست آمده در جیره های دارای خرما معنی دار بود (05/0>p). اثر سطوح مختلف خرما و اثر متقابل خرما و آنزیم بر وزن سنگدان معنی داری (05/0>p) بود و وزن سنگدان جوجه هایی که از جیره های دارای خرما استفاده کرده بودند بیشتر از جوجه هایی بود که با جیره شاهد تغذیه شده بودند. همچنین وزن رانها در جوجه های تغذیه شده با جیره دارای 20 درصد خرما به طور معنی داری کمتر (05/0>p) از دو جیره دیگر بود. پارامترهای خونی ( تری گلیسیرید، گلوکز، کلسترول و کل پروتئینهای خون) در جوجه های تغذیه شده با جیره های دارای خرما و جوجه های تغذیه شده با جیره شاهد متفاوت نبود. نتایج به دست آمده نشان می دهد که می توان خرمای کامل ضایعاتی را در جیره آغازین جوجه های گوشتی به عنوان جایگزین کربوهیدراتی مناسب برای خوراکهایی همانند ذرت، گندم و جو بدون تأثیر نامناسب بر عملکرد گنجاند و استفاده از آنزیم نیز در این راستا بسیار مفید می باشد. همچنین برآورد اقتصادی نشان داد که استفاده از خرمای ضایعاتی می تواند مقرون به صرفه باشد.