این تحقیق به منظور بررسی تأثیر تغییر کاربری اراضی بر خصوصیات فیزیکی، شیمیایی، بیولوژیکی خاک در بخشی از چشم اندازهای جنگل های صنایع چوب و کاغذ مازندران در سری الندان که از تنوع کاربری اراضی (توده خالص راش، توده مخروبه، توده دست کاشت ون، توده دست کاشت کاج سیاه و زمین کشاورزی) برخوردار بوده است، انجام شد. پس از بازدید و شناسایی دقیق منطقه، با استفاده از روش تصادفی، تعداد 6 نقطه در هر یک از کاربری های مورد بررسی انتخاب شد. سپس برای تعیین مشخصات فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی خاک، به نمونه برداری از خاک از اعماق (10-0)، (20-10)، (30-20)، (40-30)، (50-40) و (60-50) سانتی متری اقدام شد. نتایج نشان داد که بین میزان رطوبت در کاربری ها و اعماق مختلف سطوح معنی داری وجود داشته است، در حالی که وزن مخصوص ظاهری تنها در بین اعماق مختلف دارای سطوح معنی داری بوده است. جنگل کاری کاج ساختار خاک را اسیدی تر ساخته است. میزان هدایت الکتریکی در تمامی اعماق در دو کاربری زمین کشاورزی و جنگل مخروبه دارای بیش ترین مقدار بوده است. میزان کربن آلی، ازت کل و مواد آلی در اعماق مختلف در کاربری جنگل راش بیش ترین مقدار و در کاربری زمین کشاورزی کم ترین مقدار را به خود اختصاص داده اند. در رابطه با نسبت کربن به نیتروژن در لایه ی سطحی (10-0 سانتی متری)، جنگل کاری ون کم ترین مقدار و جنگل کاری کاج بیش ترین مقدار این شاخص را دارا بوده اند. میزان کلسیم قابل جذب، در عمق 10-0 سانتی متری در جنگلکاری ون بیش تر از سایر کاربری ها بوده است. میزان پتاسیم خاک بطور معنی داری در تمام اعماق در کاربری زمین کشاورزی در مقایسه با سایر کاربری ها بیش تر می باشد. جنگل مخروبه بیش ترین میزان آهک خاک را نسبت به سایر کاربری ها به خود اختصاص داده است. نتایج بررسی شاخص بیولوژیکی خاک نشان داده که معدنی شدن خالص ازت (مینرالیزیشن) و تولید خالص آمونیوم (آمونیوفیکیشن) تنها در جنگل کاری ون رخ داده است. این در حالی است که تولید خالص نیترات (نیتریفیکیشن) تنها در جنگل مخروبه شکل گرفته است. در نهایت بررسی شاخص کیفیت خاک نشان داده است که در کاربری جنگل کاری کاج کم ترین کیفیت و در جنگل مخروبه و جنگل کاری ون بیش ترین کیفیت خاک مشاهده شده است. نتایج این تحقیق موید تأثیر قابل توجه کاربری های متفاوت روی کیفیت خاک می باشد.

چکیده به منظور بررسی کمی و کیفی جنگلکاری 11 ساله ریمله گونه های کاج سیاه، سرو نقره ای، بادامک، ارژن و بنه 78 قطعه نمونه دایره ای 300 متر مربعی با ابعاد شبکه 100 100 متربه روش تصادفی منظم در منطقه ریمله شهرستان خرم آباد (استان لرستان) انتخاب شده در هر قطعه نمونه شاخص های ارتفاع کل، قطر یقه، قطر تاج پوشش، طول تنه، شادابی، تقارن و بذر دهی نهالها بررسی و اندازه گیری شد. مقایسه آماری نشان داد که گونه بادامک با 6/33 درصد بیشترین زنده مانی و کاج سیاه با 59/21 درصد کمترین زنده مانی را داشت. در میان کونه ها، کاج سیاه به ترتیب با میانگین ارتفاع، رویش متوسط سالیانه ارتفاعی، میانگین قطر و رویش متوسط سالیانه قطری، 88/3 متر، 29/0 متر، 5/10 سانتی متر، 8/0 سانتی متربیشترین رشد و ارژن به ترتیب با میانگین رشد ارتفاعی، متوسط رویش سالیانه ارتفاعی، میانگین رشد و رویش متوسط سالیانه قطری، 95/0متر، 08/0 متر،76/1 سانتی متر، 15/0سانتی متر کمترین میزان رویش را به خود اختصاص داده است. نتایج این مطالعه نشان داد که برای جنگلکاری در شرایط مشابه باید ازگونه بادامک که درصد زنده مانی بیشتری دارد و با شرایط منطقه و خشکی های منطقه سازگار است استفاده شود زیرا گونه های سوزنی برگ علی رغم سریع الرشد بودن ممکن است در سالهای آتی به علت سرما و یا خشکی منطقه دچار صدمات شده و از بین بروند. واژه های کلیدی: جنگلکاری، کاج سیاه، سرو نقره ای، بادامک، ارژن، بنه