نام خانوادگی دانشجو: اشلقی نام: مهدی عنوان پایان نامه: ارزیابی الگوهای مکانیابی بیمارستان ها در شهر تبریز استاد راهنما: دکتر فیروز جمالی استاد مشاور: دکتر میرستار صدرموسوی مقطع تحصیل: کارشناسی ارشد رشته: جغرافیا گرایش: برنامه ریزی شهری دانشگاه: دانشگاه تبریز دانشکده: علوم انسانی و اجتماعی تاریخ فارغ التحصیلی: شهریور1389 تعداد صفحه:223 کلید واژ ه ها: برنامه ریزی کاربری اراضی شهری، ارزیابی، مکانیابی، مدل شاخص همپوشانی، مدلahp چکیده: امروزه، علوم مختلف با توجه به نیازهای روزافزون بشری، نیاز به ارزیابی بهینه و برنامه ریزی از عرصه های منابع خود را دارند. در این میان، برنامه ریزی، حرفه ای است که در شکل دهی محیط زندگی ما در ارتباط است. مکانیابی تسهیلات عمومی شهری، یکی از مهمترین اهداف برنامه ریزی شهری است. برنامه ریزان از طریق اختصاص زمین های شهری به کاربری های ضروری و مختلف، و اختصاص تسهیلات و با کاهش رفت و آمدهای غیرضروری و فراهم سازی یک محیط سالم به افزایش رفاه شهروندان کمک می کنند. هدف اصلی این پژوهش، ارزیابی مدل های مکانیابی بیمارستان های شهر تبریز با توجه به معیارهای کمّی و کیفی می باشد که با استفاده از نرم افزارهایarc gis 9.2 و idrisi andes 15.1 و مدل هایahp و شاخص همپوشانی(overlay index) به مکانیابی مجدّد مراکز بیمارستانی با 13 معیار پرداخته است که این معیارها، در سه طبقه سازگاری، مطلوبیت و ظرفیت طبقه بندی شده اند. در این مطالعه، مکانهای موجود و الگوهای فضایی بیمارستان های شهر تبریز مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان دهنده این است که فقط شمار بیمارستان ها و تخت های موجود در برخی مناطق کافی نیست، امّا مکانیابی بیمارستان ها، در حالت کلّی مطلوب است.

چکیده مرکز راهبرد شهری بانک جهانی در گزارش سال 2009 خود چنین عنوان کرده است که با گذشت 37 سال از فعالیت این بانک و صرف 37 میلیارد دلار برای بهبود شرایط سکونتی شهرهای کشورهای در حال توسعه، هنوز هم بیش از یک میلیارد نفر از ساکنان شهرهای دنیا، به عنوان حاشیه نشین در سکونتگاه های غیر رسمی ساکن هستند. این بانک معتقد است که دلیل فقدان اثرات مثبت منابع مالی مصروف شده را باید در ناکارآمدی نگرش ها، پارادایم ها و رویکردهای برنامه ریزی و مدیریت شهری این کشورها کنکاش کرد. این مقوله از طرف سایر سازمان های بین المللی به ویژه مرکز unhabitat نیز بسیار مورد تاکید قرار گرفته و معتقدند که رویکردهای برنامه ریزی و مدیریت شهری در کشورهای در حال توسعه، به اصلاحات عمده و اساسی نیاز دارد. در واقع شکل گیری «سازمان ائتلاف شهرها» در سال 1999 بر پایه برنامه «استراتژی توسعه شهری» (cds) از سوی بانک جهانی و مرکز سکونتگاه های انسانی سازمان ملل متحد (unchs) در واکنش به شرایط مذکور بوده است. رویکرد cds به عنوان نسخه ای جدید برای شهرهای جهان سومی تجویز شده و اکنون با گذشت یک دهه از پیدایش آن، در بیش از 300 شهر جهان در حال توسعه تهیه و اجرا شده و نتایج چشمگیری نیز داشته است. در اسناد رسمی cdsکه از طرف سازمان «ائتلاف شهرها» در سال 2004 منتشر شده است؛ مهم ترین اهداف کلان تاسیس این سازمان بسط برنامه ریزی مشارکتی، توسعه پایدار شهری، بهبود شرایط سکونتی و کاهش فقر شهری عنوان شده است. پژوهش حاضر ضمن معرفی و بررسی ابعاد، مولفه ها و ویژگی های رویکرد cds، به تحلیل و ارزیابی روند برنامه ریزی و مدیریت شهری در ایران و کلان شهر رشت می پردازد. رساله حاضر برای مطالعه و بررسی رویکردها و روندهای مدیریت و برنامه ریزی شهری در ایران، به مهم ترین محورهای آن یعنی طرح های جامع و رویکردهای مدیریت شهری پرداخته و از آن جایی که کاربری مسکونی و مساکن برای شهروندان به مثابه مهم ترین کاربری محسوب می گردد، لذا به موازات بررسی این کاربری به ارزیابی سیاست های تامین مسکن نیز پرداخته است. بی تردید گروه های کم درآمد شهری در برنامه های شهری به ویژه تامین مسکن، به بیشترین توجه و بررسی نیاز دارند چرا که گروه های مذکور، معمولا در حوزه های مختلف شهری با چالش های بسیاری مواجه اند. از این رو، تحقیق حاضر به بررسی و ارزیابی سیاست اجاره به شرط تملیک، به مثابه یکی از سیاست های تامین مسکن گروه های کم درآمد شهری در ایران پرداخته است، محققان بسیاری معتقدند مسکن و مولفه های مربوط بدان می تواند شاخص و معیار مناسب و کاراممدی برای ارزیابی ادبیات برنامه ریزی شهری محسوب گردد. جامعه آماری این بخش از تحقیق شامل900 خانوارهای است که در مساکن استیجاری به شرط تملیک کلان شهر رشت ساکن بوده و نیزحجم جامعه نمونه بر پایه فرمول کوکران (cochran) شامل 300 خانوار می باشند. بر مبنای تجزیه و تحلیل داده های آماری بدست آمده، سیاست اجاره به شرط تملیک، از دستیابی به بخش عمده ای از اهداف خود بازمانده است، چرا که نتایج این تحقیق بیانگر آن است که ساکنان اصلی این مساکن گروه های غیر هدف و اغلب با درآمدهای بالاتر بودند؛ هر چند این گروه ها معمولا با مکانیسم های مختلف دولتی نظیر تسهیلات تعاونی های مسکن، یارانه های دولتی و اعتبارات بانکی صاحب مسکن می شوند. از سوی دیگر، یکی از مهم ترین چالش های برنامه ریزی و مدیریت شهری در کشورهای در حال توسعه از جمله ایران را باید در دیدگاه ها و نحوه نگرش مدیران و برنامه ریزیان شهری نسبت به ادبیات برنامه ریزی شهری جستجو نمود، چرا که تسلط پارادایم و و رویکرد برنامه ریزی شهری سنتی و نیز مدیریت شهری تکنوکراتیک از مهم ترین نگرش های مسلط به ادبیات برنامه ریزی شهری در ایران محسوب می شوند. این بخش از تحقیق شامل بررسی، تحلیل و اطلاعات و داده هایی است که بر مبنای آنها زمینه و میزان تسلط رویکرد برنامه ریزی شهری سنتی و نیز پارادایم فن سالاری (تکنوکراتیک) در فرایند مدیریت شهری ایران مورد لرزیابی قرار گرفته است. جامعه آماری این بخش از تحقیق نیز شامل مطالعه میدانی عبارت است از 220 نفر از برنامه ریزان و مدیران شهری می شوند که در فرایند تصمیم گیری، سیاست گذاری، مدیریت و برنامه ریزی شهری کلان شهر رشت حضور داشته و موثرند. بر این اساس، فقدان برنامه ریزی مشارکتی، عدم انعطاف پذیری طرح های شهری از جمله طرح های جامع، رواج نگرش های فنی – اجرایی به فرایند برنامه یزی شهری و نیز ناکارآمدی سیاست های شهری از جمله تامین مسکن – خاصه گروه های کم درآمد- به مثابه مهم ترین تبعات منفی ناشی از تسلط نگرش تکنوکراسی در سطوح مختلف مدیریت شهری و نیز برنامه ریزی شهری سنتی «طرح جامع محور» محسوب می شوند. تحقیق حاضر ضمن مطالعه و ارزیابی روند مذکور در ایران و حوزه مطالعه موردی خود کلان شهر رشت، به معرفی رویکرد cdsبه مثابه رهیافتی جدید، در افزایش کارآمدی سیاست ها و طرح های شهری و نیز نقش آن در بهبود شرایط مختلف گروه های کم درآمد شهری می پردازد. ارایه پیشنهادات راهبردی و برنامه های اجرایی در حوزه های مختلف شهری در جهت افزایش کارآمدی طرح و سیاست های شهری از جمله طرح جامع و تامین مسکن، آخرین بخش های رساله حاضر را شامل می شوند.

بیشتر شهرهای آباد جهان در کنار رودخانه ها احداث شده اند. رودخانه های درونشهری در صورت مدیریت و ساماندهی یک امتیاز برای شهرها و عامل توسعه آنها به شمار می روند. ساماندهی رودخانه های شهری دارای جنبه های مختلفی مانند : مدیریت و کنترل سیلاب، زیبا سازی منظر شهری، ایجاد اماکن تفریحی و توریستی در سواحل آنها، حفاظت از بستر و حریم رودخانه و جنبه زیست محیطی است. رودخانه زرینه رود به عنوان طویل ترین و پر آب ترین رودخانه حوضه دریاچه ارومیه با مسیری از جنوب به شمال، مسیر ??? کیلومتری را طی کرده و با عبور از مرکز شهر میاندوآب شهر را به دو قسمت غربی و شرقی تقسیم کرده و چهره ویژه ایی به شهر داده است. این رودخانه هم اکنون با مشکلات متعددی از جمله: مشکلات زیست محیطی، ورود انواع آلاینده ها به داخل آن، منظر نامناسب و نازیبای سواحل و بستر آن، برداشت بی رویه شن و ماسه از بستر و بطور کلی با عدم ساماندهی روبرو است. بررسی ظرفیت و توانهای بالقوه این رودخانه نیاز به ساماندهی و مدیریت بهینه این رودخانه را آشکار می کند. از اهداف اصلی این تحقیق بررسی و شناخت مشکلات و تهدیدهایی که این رودخانه با آن مواجه است، بوده است. همچنین شناسایی پتانسیل های این رودخانه در زمینه زیبا سازی منظر و گسترش انواع اماکن تفریحی و توریستی از اهداف دیگر این تحقیق بوده است. نوع روش در این تحقیق، روش توصیفی و تحلیلی است. پرسش نامه ایی به روش لیکرت طراحی شد و در بین مردم، مسئولان و کارشناسان توزیع شد، نتایج آن با استفاده از مدل sowtمورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها حاکی از آلوده بودن آب رودخانه و وجود ظرفیت و پتانسیل مناسب این رودخانه در زمینه زیبا سازی منظر و گسترش انواع اماکن تفریحی و توریستی در محور این رودخانه می باشد. در این راستا می توان به ایجاد مجتمع های تفریحی و توریستی از قبیل سبزراهها، سایت های قایق سواری، شنا، ماهی گیری، احداث انواع پارک ها و فضای سبز و زیبا سازی و نورپردازی پل ها و ... اقدام نمود. کلمات کلیدی : رودخانه ؛ ساماندهی، زرینه رود، منظر شهری- شهر میاندوآب

بهبود شرایط دوچرخه سواری برای دوچرخه سواران شهر نیازمند برنامه حمایتی و سیاست طراحی شهری و توانایی های فنی است. برای استفاده از حقوق گذرهای موجود برای تردد وسایل حمل و نقل غیر موتوری و پیاده ها، ادعاهای در حال رقابت فراوانی وجود دارد، محدوده ای که گسترش آن در نواحی شهری دشوار است. دوچرخه سواران شهری دائما با محدودیتهایی روبرو میشوند که سفرهای آنها را دشوارتر و خطرناکتر میسازد. پس توجه به برخی اصول و عملکردهای طراحی شهری که ایمنی حرکت با دوچرخه را بالا میبرد و محدودیت ها را کاهش میدهد لازم و ضروری است. هدف از این پژوهش معرفی دوچرخه به عنوان یکی از شیوه های موفق حمل و نقل در دنیای امروزی و معرفی آن به جامعه میباشد. در صورت افزایش فرهنگ دوچرخه سواری شاهد کاهش تردد خودروهای موتوری خواهیم بود. این روند به تدریج باعث کاهش آلودگی هوا ناشی از سوخت فسیلی شده و در نتیجه شاهد هوای پاک، و حفظ محیط زیست و در کنار آن صرفه جویی های اقتصادی در کلانشهرها خواهیم بود. شهر تبریز هر روز بیشتر در آلودگی ناشی از دود حاصل از اگزوز اتومبیل ها فرو میرود و در کلاف سردرگم ترافیک گم میشود. با توجه به توپوگرافی و موقعیت جغرافیایی شهر تبریز میتوان با ایجاد مسیرهای دوچرخه سواری، شاهد افزایش ترددهای درون شهری با دوچرخه بود. در این تحقیق با پرسش از نمونه آماری در مسیرهای دوچرخه سواری مورد پژوهش و سپس آنالیز این داده ها توسط نرم افزار spss معلوم گردید که ایجاد مسیرهای دوچرخه سواری استاندارد باعث افزایش استفاده مردم از این وسیله شده و در کنار آن با ایجاد بستر فرهنگی مناسب، برای استفاده تمام اقشار جامعه، شاهد استفاده از این شیوه حمل و نقل، در میان تمامی افراد خواهیم بود.

کلمات کلیدی: طرح هادی ، میزان تحقق ، توسعه روستایی ، شهرستان هشترود چکیده طرح هادی روستا از جمله طرح های عمرانی روستایی است که می تواند نقش بنیادی در توسعه همه جانبه مناطق روستایی داشته باشد. این طرح، با استفاده از پتانسیل ها و قابلیت های خود می تواند زمینه ساز بهبود تسهیلات عمومی-رفاهی از قبیل نوسازی مسکن روستایی، معابر جدید الاحداث و حریم مسکونی، بهبود وضعیت زندگی روستاییان و مشارکت آنان باشد.تهیه و اجرای طرح هادی روستایی از اساسی ترین اقداماتی است که به منظور توسعه روستاهای ایران اجرا شده است. مهمترین هدف ارزیابی طرح های هادی فراهم ساختن ابزار مدیریت لازم برای نظارت، کنترل، جهت دهی و بهبود کارایی آنهاست که بر اساس آن بتوان تجدید حیات و هدایت روستا را به لحاظ ابعاد اجتماعی، اقتصادی و فیزیکی فراهم آورد.برای ارزیابی میزان تحقق پذیری طرح های هادی روستایی در روستاهای شهرستان هشترود ،چهار روستا از روستاهای حوذه نفوذ شهرستان (از روستاهای بالای 20 خانوار و روستاهایی که افق این طرح ها در این روستاها به پایان رسیده است)انتخاب و مورد بررسی قرار میگیرند. روش تحقیق در این مطالعه جمع آوری اطلاعات از طریق مطالعات میدانی(مشاهده، تکمیل پرسشنامه و مصاحبه با اهل فن) است. همچنین جهت بررسی و تحلیل روابط موجود بین متغیرهای تحقیق،از روش توصیفی و تحلیلی استفاده می شود.

افزایش جمعیت و به تبع آن افزایش انتظارات و متفاوت بودن نیازها، باعث شده است تا طراحان و برنامه ریزان شهری با توجه به این مسائل به دنبال راهکارهایی برای ایجاد نشاط وسرزندگی شهری و واحد های همسایگی باشند و از این طریق کیفیت زندگی شهروندان و روحیه زندگی آنان در شهر بهبود بخشیده شود. توجه به واحد همسایگی شامل کلیه مسائل مربوط به مسکن، توسعه اقتصادی، مشارکت شهروندان، رفاه اجتماعی، احساس امنیت، ارتقاء سواد ، دسترسی به امکانات و مسائل زیست محیطی می باشد. در محله ی مقصودیه تبریز، به بررسی مسائل و عوامل موثر بر نشاط و سرزندگی واحد همسایگی پرداخته شده است .هدف از این پژوهش بررسی و شناخت وضعیت نشاط و سرزندگی در بین ساکنان محله و بررسی علل موثر بر وضعیت نشاط و سرزندگی میان آنان و در نهایت ارائه راهکارهای مناسب برای افزایش نشاط و سرزندگی در بین ساکنان محله بوده است. با توجه به اهداف، 4 متغیر امنیت اجتماعی ، تسهیلات دسترسی، معابر پیاده و سواره ، و حس تعلق به مکان می تواند بر نشاط و سرزندگی واحد همسایگی تاثیر گذار باشد. روش گردآوری داده ها و اطلاعات، اسنادی و میدانی است.جامعه آماری را سکنه محله مقصودیه تبریز تشکیل می دهند. حجم نمونه به دلیل نبود آمار دقیق جمعیت محله، از طریق پرسش از ساکنین محله، جمعیت محله تخمین زده شد و با اعمال 10 در صد به تعداد خانوار، تعداد پرسشنامه تعیین شده است. برای آزمون فرضیات و تحلیل داده ها هم از آمار توصیفی و هم از آمار استنباطی استفاده شده است. برای توصیف جمعیت شناختی پاسخگویان از آمار توصیفی از جمله شاخص های مرکزی و پراکندگی از جمله میانگین، درصد فراوانی، و انحراف استاندارد همراه با ترسیم جداول و نمودار ها و از آزمون t برای آزمون فرضیه ها استفاده شده است. که در توصیف فراوانی نمونه آماری تحقیق بر حسب جنسیت 55% زن و 45% مرد بوده ، برحسب سن اکثرا در رده سنی 35-44 سال ، اکثرا متاهل، دارای در آمد ماهیانه بین 1 تا 2 میلیون تومان ، بر حسب تحصیلات اکثرا لیسانس و شاغل، تعداد افراد خانواده 3 نفر، دارای شغل آزاد، مالکیت شخصی و در گروه در آمدی متوسط قرار داشتند. برای سنجش روایی ابزار اندازه گیری پژوهش حاضر ( پرسشنامه ) از روایی محتوا و برای سنجش پایایی از آزمون آلفای کرونباخ استفاده گردیده است. در نهایت آزمون فرضیه ها نشان داد که سه فرضیه تایید و یک فرضیه مردود شد. به عبارتی برقراری امنیت اجتماعی برای آسایش ساکنین، تسهیلات دسترسی به خدمات مورد نیاز و کاربری های مناسب و مورد نیاز در محدوده واحد های همسایگی و همچنین ایجاد حس تعلق به مکان بر نشاط و سرزندگی واحد های همسایگی تاثیر گذار هستند. اما آزمون فرضیه سوم تحت عنوان ایجاد معابر مخصوص پیاده و جدا از سواره در تاثیر بر راحتی و سرزندگی ساکنین محله رد شده است.

امروزه گردشگری یکی از منابع اصلی درآمد ملی کشورهای توسعه یافته و برخی کشورهای در حال توسعه را تشکیل می دهد. از جمله اقداماتی که در کشورهای توسعه یافته برای تحقق توسعه پایدار و کاستن از فشارهای اقتصادی - اجتماعی و زیست محیطی انجام می شود اجرای برنامه های توسعه گردشگری در سطوح محلی، ملی و بین المللی است. رشد صنعت گردشگری در طی سال های اخیر توجه به ملاحظات زیست محیطی و شاخص های توسعه پایدار را همانند سایر صنایع ضروری ساخته است از این رو در برنامه ریزی گردشگری توجه به شاخص های گردشگری محلی مورد توجه و اهتمام قرار گرفته و برنامه ریزی گردشگری شهری با تاکید بر توسعه پایدار در شهر تبریز نیز مورد توجه واقع شده است. تحقیق حاضر با عنوان « بررسی و تحلیل نقش خدمات گردشگری شهری در جذب گردشگران با تاکید بر پارک¬های مسافر» در شهر تبریز انجام گردید. برای بررسی این موضوع از دو روش اسنادی و میدانی استفاده شده است. روش تحقیق نیز از نوع تحلیلی - توصیفی است. لذا پس از تهیه ی چارچوب نظری تحقیق، اقدام به تهیه پرسش نامه و انجام عملیات میدانی (مصاحبه، مشاهده و تکمیل پرسش نامه) استفاده شده است. نتایج تحقیق حاظر حاکی از آن است که بیشتر گردشگران افزایش و توسعه خدمات گردشگری را در جذب گردشگر یکی از راهکارهای اساسی توسعه گردشگری شهری ذکر کردند. همچنین درصد بالایی از گردشگران پارک های مسافر را عامل مهمی در جذب گردشگر معرفی کردند و بیان داشتند که با مجهز نمودن هر چه بهتر و بیشتر پارک های مسافر مدت اقامت گردشگران در شهر تبریز افزایش خواهد یافت. این تحقیق از 5 فصل تشکیل یافته است. فصل اول در مورد کلیات تحقیق می باشد، فصل دوم مبانی نطری را بیان می کند. در فصل سوم به محدوده مورد مطالعه پرداخته شده است و در فصل چهارم جاذبه ها و خدمات گردشگری محدوده مورد مطالعه بیان شده است. در فصل پنجم نیز به تحلیل یافته ها، آزمون فرضیه ها و نتیجه گیری و ارائه پیشنهادات پرداخته شده است.

انقلاب صنعتی و سلطه روز افزون اتومبیل ها بر شهرها موجب کمرنگ شدن بحث پیاده مداری و حضور عابرین پیاده در شهرها گردید. از سوی دیگر، جمعیت رو به رشد شهرها و همچنین سهم روزافزون معابر سواره در ساختار شهر، مشکلات عدیده ای را برای شهرها پدیدار ساخت. در شهرسازی معاصر ایران، نیازها و حقوق طبیعی انسان پیاده، کمتر مورد توجه برنامه ریزان و طراحان شهری بوده و معابر پیاده نه به عنوان بخشی مستقل از فضاهای شهری، بلکه به عنوان تابعی از حرکت سواره به حساب آمده و همین امر سبب ایجاد مشکلات عدیده ترافیکی، زیست محیطی، اجتماعی و ... در شهرها گردیده است. در پژوهش حاضر به بررسی و تحلیل عوامل موثر در پیاده مداری محلات شهری کلانشهر تبریز از منظر ساکنین آن ها در سه مولفه دسترسی به کاربری های مطلوب و شبکه مسیرهای پیاده و مناسب سازی بهینه پیاده روها برای حضور معلولین بر اساس مولفه های استاندارد شده می پردازد. از این رو محله لک لر به عنوان نمونه ای از محلات نسبتاً قدیمی و محله پرواز به نمایندگی از نوع محلات جدید در سطح شهر تبریز انتخاب شده است. در این راستا در پژوهش حاضر، روش تحقیق بر اساس هدف، از نوع کاربردی و براساس ماهیت، توصیفی ـ تحلیلی است. بنابراین، به منظور شناخت صفات و ویژگی ها و برقراری ارتباط بین شاخص ها، روش پیمایشی، همچنین در تبیین ادبیات و سوابق موضوع تحقیق و ارائه مدل تحلیلی از مطالعات کتابخانه ای و برای جمع آوری اطلاعات با توجه به ماهیت تحقیق از روش های میدانی استفاده شده است. تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش با استفاده از نرم افزار spss انجام گرفته و با توجه به داده های رتبه ای یا اسمی از تحلیل عاملی برای استخراج مولفه ها و آزمون های همبستگی اسپیرمن و آزمون همبستگی کای دو برای تشخیص روابط همبستگی و رگرسیون خطی استفاده خواهد شد. همچنین از نرم افزار arcgis نیز به منظور شناسایی و استخراج کاربری های اراضی دقیق و تهیه برخی از نقشه های مورد نظر در محلات مورد مطالعه استفاده شده است. نتایج مطالعات حاکی از آن است که 1- کیفیت مسیر عابر پیاده،2- فقدان شبکه مسیرهای پیاده،3- جای عبور مشخص برای پیاده و خط کشی 4- مناسب بودن تردد افراد ناتوان به ترتیب جزو معیارهایی قرار می گیرند که جهت تعیین اولویت های ساماندهی محله لک لر مشخص گردیدند در حالی که معیارهای 1- وجود خدمات محله و دسترسی نزدیک، 2- روشنایی، 3- مطبوعیت و 4- کیفیت نگهداری مسیر پیاده جهت تعیین اولویت های ساماندهی محله پرواز مشخص گردیدند و در واقع از جمله مهم ترین عوامل موثر در پیاده مداری این محلات شناخته شده اند

گردشگری به عنوان بزرگترین وپیچیده ترین صنعت دنیا به شمار می رود. تنوع ابعاد وپیچیدگی های صنعت گردشگری متناسب با مناطق جغرافیایی،الزامات ویژه ای برای برنامه ریزی ومدیریت گردشگری می طلبد.در مناطقی که پتانسیل های فراوانی برای توسعه صنعت گردشگری دارند، اما روند مطلوبی را طی ننموده اند،باید به دنبال عوامل و عناصری گشت،که می تواند حرکت کند و جریان گردشگری را سرعت بخشد. هر چند توسعه گردشگری در مناطق مختلف راه حل کلی برای همه مسائل نیست، اماراهبردهای نوینی پیش روی برنامه ریزان و تصمیم گیران می گذارد، که برای توسعه پایدار وکاهش محرومیت مناطق می تواند موثر باشد. بر این اساس ، هدف این تحقیق ، بررسی وتحلیل قابلیت ها وموانع توسعه گردشگری در منطقه ارسباران می باشد . این منطقه از چهار بعد: قابلیت های اقتصادی، قابلیت های اجتماعی، قابلیت های زیست محیطی و قابلیت های نهادی با استفاده از روش توصیفی وپیمایشی مورد بررسی وپایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ مورد آزمون قرار گرفته است. که نتایج با 818/0 دهم از پایایی مناسب برخوردار بودکه با توجه به معیارهای مورد مطالعه ، شاخص زیست محیطی جزو قابلیتها و شاخص نهادی جزو موانع توسعه گردشگری در منطقه ارسباران می باشد .

با توجه به رشد روز افزون جمعیت شهر نشین، مسأله مدیریت زمین از اهمیت خاصی برخوردار است. در این میان چینش صحیح و مناسب کاربری های مختلف شهری در کنار یکدیگر، کمک شایانی به مسأله مدیریت شهری می¬نماید. زیرا در صورتیکه کاربری¬ها به طور علمی و صحیح در کنار یکدیگر قرار گیرند، بسیاری از مسائل مدیریت شهری مانند مزاحمت کاربری ها، ترافیک و... حل خواهد شد. در طرح¬های جامع و تفضیلی کاربری اراضی شهری به صورت قطعی تعیین می¬گردند اگر چه برخی راه کارها برای تغییرات کاربری خاص نیز مطرح می¬شود ولی توجه علمی به اثر این تغییر در کاربری¬های دیگر نمی¬شود. از آنجائیکه این مسأله موجب بروز مشکلات بسیاری در مدیریت شهری شده است، طرح¬های دینامیک شهری به مرور در حال جایگزینی این طرح ها می باشند. در این تحقیق سعی شده است که از طریق بررسی¬های کتابخانه ای، و مصاحبه با مسئولین موارد تغییرات صورت گرفته در کاربری های شهرستان مریوان در فاصله سال های 90- 1380 و علل آنها با استفاده از نرم افزارهای arcgis, autocad مشخص گردد. چنانچه نتایج نشان داد روند تغییر کاربری فضاهای خدماتی در طرح¬های تفصیلی شهرستان مریوان به مسئله تامین درآمد شهرداری¬ها ارتباط دارد. همچنین ضعف ضمانت اجرایی قوانین و مقررات شهرسازی در روند تغییر کاربری اراضی خدماتی در طرح های تفصیلی شهری موثر است.

در پژوهش حاضر با موضوع « تحلیل سازگاری کاربری اراضی در ورودی شهرها: نمونه موردی ورودی جنوبی شهر مرند » سعی بر این است تا با جمع آوری اطلاعات اولیه در خصوص کاربری های مستقر در ورودی جنوبی شهر مرند و بررسی میزان سازگاری این کاربری ها با ویژگی های ورودی شهر به ارائه راهکارهایی برای استقرار کاربری های مناسب و ارتقاء کیفیت در ورودی شهر و متناسب با شرایط موجود و تحولات آینده شهر پرداخته شود. این پژوهش بر پایه مطالعات میدانی و مشاهده و استفاده از داده های آماری می باشد و در جهت تحلیل سازگاری کاربری ها از تکنیک ahp پیروی شده است.

ناپایداری توسعه جوامع بشری در دو قرن اخیر و پیامدهای زیانبار آن، رهیافت توسعه پایدار را به عنوان مهمترین موضوع دهه آخر قرن بیستم، مطرح می سازد. پایداری شهری نیز به عنوان شاخه ای مهم در این مفهوم، پدیده ای با ابعاد گسترده و پیچیده است که در رشد و تکوین شهرها عوامل اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و زیست محیطی را مورد توجه قرار می دهد. روش این پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی هست، با توجه به هدف تحقیق، در گام نخست جهت تدوین مبانی نظری تحقیق و مطالعات صورت گرفته از مطالعات کتابخانه ای-اسنادی استفاده شد، سپس در ادامه ی تحقیق، جهت دستیابی به اهداف تحقیق مطالعه ی میدانی در پیش گرفته شد. ابزار پژوهش حاضر، پرسشنامه هست که پس از نمونه گیری از کارشناسان و مردم بومی موردنظر سوالات در بین آن ها توزیع و توسط آن ها تکمیل شد، برای تجزیه وتحلیل داده های پرسشنامه نیز از نرم افزار spss و آزمون آماری t-test استفاده شد. روایی تحقیق با استفاده از تحقیقات قبلی و مصاحبه با کارشناسان روایی ابزار تحقیق، تأیید گردید. پایایی ابزار تحقیق نیز از طریق آزمون آلفا کرونباخ7/0 محاسبه شد که نشان دهنده پایایی ابزار تحقیق است. جامعه آماری این مطالعه382 نفر از ساکنان شهر تبریز در محدوده مورد مطالعه هستند. نتایج به دست آمده نشان می دهد که احیاء و باز سازی بافت های فرسوده شهری سبب بالا رفتن شاخص های توسعه پایدار شهری در ابعاد کالبدی،اقتصادی و اجتماعی می شود. و در این بین افزایش بیشتر پایداری در بعد کالبدی محلات بیشتر از سایر ابعاد به چشم می خورد.